Wist je dat je met Netflix je (televisie)scherm kunt kalibreren? In dit artikel leggen we uit waar je deze goed verborgen functie vindt en hoe je daarmee je scherm instelt!

Zit je al klaar voor die nieuwe episode van je favoriete serie? Op de populaire videostreamingdienst Netflix, kijk je allerlei films, series en documentaires. Maar die content komt het beste tot z’n recht wanneer je de televisie (of het scherm waar je op kijkt) optimaal instelt. Je kunt natuurlijk zelf de tv-instellingen aanpassen en bijvoorbeeld googelen wat de beste opties zijn, maar Netflix kan je hierbij ook assisteren. De dienst biedt namelijk een schermkalibratietool aan waar nog maar weinig mensen van af weten.

Onthoud daarbij wel: je optimaliseert het scherm in principe voor Netflix. Het kan dus zijn dat andere content minder mooi oogt dan voorheen, of er ook juist beter uit gaat zien. Elke videostreamingdienst hanteert weer andere regels en richtlijnen als het om filmen en produceren gaat. Is het je wel eens opgevallen dat shows op Amazon Prime Video net even wat donkerder ogen bijvoorbeeld? Ben je een fervente Netflixkijker, dan maakt het allemaal niet zo veel uit en kun je de tv daarvoor net zo goed optimaliseren. Ook kan dit een startpunt zijn voor betere beeldkwaliteit in het algemeen.

©Wesley Akkerman

Je scherm kalibreren met Netflix in 8 stappen

Je kunt de kalibratietool van Netflix gebruiken voor het instellen van allerlei schermen, mits ze die optie hebben. We nemen in dit artikel een tv-scherm als voorbeeld, maar je kunt ook de monitor van je computer instellen. Smartphones en tablets bieden helaas geen uitgebreide opties voor scherminstellingen. Mocht je dus al je Netflixseries bingen op dat kleinere scherm, dan vis je helaas achter het net. Hoewel, misschien kunnen third-party apps helpen, zoals de Color Calibrator voor Androidtelefoons. Maar we gaan aan de slag: volg de 8 stappen hieronder om je scherm te kalibreren via Netflix.

Stap 1: ga naar Test Patterns op de Netflixwebsite

Eerst ga je naar de Netflixwebsite en log je in met je eigen account (delen zit er waarschijnlijk niet meer in). Daarna ga je naar de 'serie' Test Patterns (je kunt ook inloggen via deze link), dit biedt het testbeeld dat je nodig hebt om het scherm op de juiste manier in te stellen. De volgende stap wordt ingewikkeld, dus let goed op.

Stap 2: zoek de resolutie en verversingssnelheid van je tv

Bij Test Patterns zoek je het juiste testbeeld dat past bij de resolutie en verversingssnelheid van je televisie of beeldscherm. Het aantal fps (frames per second) is gelijk aan het aantal Hertz. 60 fps is dus 60 Hertz, terwijl 30 fps gelijk is aan 30 Hertz. Selecteer de zogeheten Multipurpose Chart die past bij de specificaties van je scherm.

Stap 3: kies je testbeeld uit

Kies een testbeeld uit de lijst bij Test Patterns. Het kan zijn dat je een ander seizoen moet selecteren om de beeldopties te zien. Maar je kunt in dat dropdownmenu ook Alle afleveringen selecteren, om alle mogelijkheden overzichtelijk onder elkaar te zien staan. Voeg de gekozen aflevering toe aan de kijklijst door hem bijvoorbeeld alvast af te spelen. Dan vind je hem het snelst terug in de Netflixapp op de televisie. Je kunt ook de serie via de plusknop toevoegen aan je persoonlijke lijst en dan de aflevering daarna opnieuw opzoeken.

Stap 4: speel het testbeeld af

Open nu de Netflixapp op je tv en selecteer de content die je zojuist aan de lijst toegevoegd hebt. Speel de content af en schrik niet van het harde geluid. Zorg er ondertussen voor dat je weet hoe je bij de beeldinstellingen van de televisie of monitor komt.

©Wesley Akkerman

Stap 5: onderscheid de tinten grijs

Dan is het nu tijd voor het echte werk: de kalibratie. Op het scherm zie je een afbeelding, verschillende lijnen en wat blokken. Voor het eerste deel van de kalibratie is het belangrijk dat je je op de zwarte doos links bovenin focust. Het is de bedoeling dat je goed onderscheid ziet tussen de lichtgrijze, donkergrijze en zwarte delen van dat blokje. Dat doe je door de helderheidsinstellingen van de tv aan te passen. Die staan bij de beeldinstellingen van je televisie. Omdat per model kan verschillen waar je die vindt, raden we je aan hiervoor de handleiding te gebruiken.

Stap 6: stel het contrast in

De volgende stap gaat over de witte doos rechts bovenaan. Met deze box kunnen we de contrastinstellingen instellen. Ook nu is het de bedoeling dat je heel goed onderscheid moet kunnen maken tussen lichtgrijs, donkergrijs en dit keer wit. Dat doe je door wederom naar de beeldscherminstellingen te gaan en dit keer voor de optie contrast te kiezen. Hopelijk overlapt de interface van je televisie, mediaspeler of monitor het blokje niet, anders moet je het menu telkens openen en afsluiten.

Stap 7: beken kleur

Dan kijken we naar de saturatie van de kleuren. Rechts in beeld zie je drie blokken staan: rood, groen en blauw (ook wel RGB, voor rood, groen en blauw). Wanneer je de kleurinstellingen van de tv of monitor aanpast, dan veranderen de kleuren van de dozen tegelijkertijd, let dus goed op. Het is de bedoeling dat je het blokje in het midden van de dozen goed kunt zien. Vraag je je af over welk blokje we het hebben? Dan is het sowieso tijd om dat scherm eens aan te passen!

©Vasiliy

Stap 8: stel de scherpte in

Tot slot stellen we de scherpte van het scherm in. Wellicht is het je nog niet opgevallen, maar soms kom je – veelal rondom lijnen – een soort gloed of waas tegen die het beeld kan vervormen. Dat betekent dat het scherm te scherp ingesteld is. Voor deze test is het belangrijk dat je je concentreert op de resolutiebalk in het midden van het scherm. Dat is die grote, horizontale balk die lijkt op een liniaal. Het is de bedoeling dat de cijfers er scherp en solide uitzien. Ook de opties voor scherpte vind je binnen de beeldinstellingen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.