Wist je dat je met Netflix je (televisie)scherm kunt kalibreren? In dit artikel leggen we uit waar je deze goed verborgen functie vindt en hoe je daarmee je scherm instelt!

Zit je al klaar voor die nieuwe episode van je favoriete serie? Op de populaire videostreamingdienst Netflix, kijk je allerlei films, series en documentaires. Maar die content komt het beste tot z’n recht wanneer je de televisie (of het scherm waar je op kijkt) optimaal instelt. Je kunt natuurlijk zelf de tv-instellingen aanpassen en bijvoorbeeld googelen wat de beste opties zijn, maar Netflix kan je hierbij ook assisteren. De dienst biedt namelijk een schermkalibratietool aan waar nog maar weinig mensen van af weten.

Onthoud daarbij wel: je optimaliseert het scherm in principe voor Netflix. Het kan dus zijn dat andere content minder mooi oogt dan voorheen, of er ook juist beter uit gaat zien. Elke videostreamingdienst hanteert weer andere regels en richtlijnen als het om filmen en produceren gaat. Is het je wel eens opgevallen dat shows op Amazon Prime Video net even wat donkerder ogen bijvoorbeeld? Ben je een fervente Netflixkijker, dan maakt het allemaal niet zo veel uit en kun je de tv daarvoor net zo goed optimaliseren. Ook kan dit een startpunt zijn voor betere beeldkwaliteit in het algemeen.

©Wesley Akkerman

Je scherm kalibreren met Netflix in 8 stappen

Je kunt de kalibratietool van Netflix gebruiken voor het instellen van allerlei schermen, mits ze die optie hebben. We nemen in dit artikel een tv-scherm als voorbeeld, maar je kunt ook de monitor van je computer instellen. Smartphones en tablets bieden helaas geen uitgebreide opties voor scherminstellingen. Mocht je dus al je Netflixseries bingen op dat kleinere scherm, dan vis je helaas achter het net. Hoewel, misschien kunnen third-party apps helpen, zoals de Color Calibrator voor Androidtelefoons. Maar we gaan aan de slag: volg de 8 stappen hieronder om je scherm te kalibreren via Netflix.

Stap 1: ga naar Test Patterns op de Netflixwebsite

Eerst ga je naar de Netflixwebsite en log je in met je eigen account (delen zit er waarschijnlijk niet meer in). Daarna ga je naar de 'serie' Test Patterns (je kunt ook inloggen via deze link), dit biedt het testbeeld dat je nodig hebt om het scherm op de juiste manier in te stellen. De volgende stap wordt ingewikkeld, dus let goed op.

Stap 2: zoek de resolutie en verversingssnelheid van je tv

Bij Test Patterns zoek je het juiste testbeeld dat past bij de resolutie en verversingssnelheid van je televisie of beeldscherm. Het aantal fps (frames per second) is gelijk aan het aantal Hertz. 60 fps is dus 60 Hertz, terwijl 30 fps gelijk is aan 30 Hertz. Selecteer de zogeheten Multipurpose Chart die past bij de specificaties van je scherm.

Stap 3: kies je testbeeld uit

Kies een testbeeld uit de lijst bij Test Patterns. Het kan zijn dat je een ander seizoen moet selecteren om de beeldopties te zien. Maar je kunt in dat dropdownmenu ook Alle afleveringen selecteren, om alle mogelijkheden overzichtelijk onder elkaar te zien staan. Voeg de gekozen aflevering toe aan de kijklijst door hem bijvoorbeeld alvast af te spelen. Dan vind je hem het snelst terug in de Netflixapp op de televisie. Je kunt ook de serie via de plusknop toevoegen aan je persoonlijke lijst en dan de aflevering daarna opnieuw opzoeken.

Stap 4: speel het testbeeld af

Open nu de Netflixapp op je tv en selecteer de content die je zojuist aan de lijst toegevoegd hebt. Speel de content af en schrik niet van het harde geluid. Zorg er ondertussen voor dat je weet hoe je bij de beeldinstellingen van de televisie of monitor komt.

©Wesley Akkerman

Stap 5: onderscheid de tinten grijs

Dan is het nu tijd voor het echte werk: de kalibratie. Op het scherm zie je een afbeelding, verschillende lijnen en wat blokken. Voor het eerste deel van de kalibratie is het belangrijk dat je je op de zwarte doos links bovenin focust. Het is de bedoeling dat je goed onderscheid ziet tussen de lichtgrijze, donkergrijze en zwarte delen van dat blokje. Dat doe je door de helderheidsinstellingen van de tv aan te passen. Die staan bij de beeldinstellingen van je televisie. Omdat per model kan verschillen waar je die vindt, raden we je aan hiervoor de handleiding te gebruiken.

Stap 6: stel het contrast in

De volgende stap gaat over de witte doos rechts bovenaan. Met deze box kunnen we de contrastinstellingen instellen. Ook nu is het de bedoeling dat je heel goed onderscheid moet kunnen maken tussen lichtgrijs, donkergrijs en dit keer wit. Dat doe je door wederom naar de beeldscherminstellingen te gaan en dit keer voor de optie contrast te kiezen. Hopelijk overlapt de interface van je televisie, mediaspeler of monitor het blokje niet, anders moet je het menu telkens openen en afsluiten.

Stap 7: beken kleur

Dan kijken we naar de saturatie van de kleuren. Rechts in beeld zie je drie blokken staan: rood, groen en blauw (ook wel RGB, voor rood, groen en blauw). Wanneer je de kleurinstellingen van de tv of monitor aanpast, dan veranderen de kleuren van de dozen tegelijkertijd, let dus goed op. Het is de bedoeling dat je het blokje in het midden van de dozen goed kunt zien. Vraag je je af over welk blokje we het hebben? Dan is het sowieso tijd om dat scherm eens aan te passen!

©Vasiliy

Stap 8: stel de scherpte in

Tot slot stellen we de scherpte van het scherm in. Wellicht is het je nog niet opgevallen, maar soms kom je – veelal rondom lijnen – een soort gloed of waas tegen die het beeld kan vervormen. Dat betekent dat het scherm te scherp ingesteld is. Voor deze test is het belangrijk dat je je concentreert op de resolutiebalk in het midden van het scherm. Dat is die grote, horizontale balk die lijkt op een liniaal. Het is de bedoeling dat de cijfers er scherp en solide uitzien. Ook de opties voor scherpte vind je binnen de beeldinstellingen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.