Sennheiser verkoopt tegenwoordig gaming- en zakelijke producten onder het merk Epos en zet ook Sennheiser op de doos. De Epos Adapt 560 en 460 zijn speciaal voor de zakelijke markt ontwikkeld. Er zit standaard een Bluetooth-dongle bij en er zijn speciaal voor Microsoft Teams-gecertificeerde versies. Ook er is extra aandacht aan de microfoon besteed, wel zo handig bij het vele videobellen van tegenwoordig.

Beide modellen ondersteunen AptX en ze kunnen ook bedraad worden gebruikt als de accu leeg is. Heel handig is de simultane ondersteuning voor 2 apparaten. Als je muziek op je telefoon luistert, komen meldingen en berichten van je laptop of pc gewoon binnen (en andersom). Er is wel een kleine overgang of hapering maar dit scheelt een hoop gedoe met profielen wisselen.

Adapt 560

De Adapt 560 is een on-ear-model met een aparte microfoon-boom op de rechter oorschelp. Dat zorgt voor een beter microfoongeluid omdat hij dichter bij je mond zit. Ben je niet aan het praten, dan klap je hem omhoog en gaat de microfoon zowel in hardware als in de software op mute. De microfoon weer inschakelen ging niet altijd vlekkeloos, soms moet je de microfoon-boom een of meerdere keren op en neer halen om weer te kunnen praten. Videobellen of alleen luisteren kan volgens Epos 24 uur met ANC aan. Zonder ANC verdubbelt die tijd bijna. Opladen duurt minder dan 4 uur.

©PXimport

De noise-cancelling werkt redelijk, maar er zijn betere ANC-koptelefoons op dat gebied. Sowieso sluit een over-ear-model beter af als je het echt stil wilt hebben. De geluidskwaliteit is goed. De Adapt 560 geeft een prettig ‘droog’ geluid met een prima laagweergave. Qua bedieningsknopjes is het wel wennen. Intuïtief is anders en ze zijn erg klein.

Adapt 460

De Adapt 460 is een nekband met oordopjes aan draadjes. Voor buiten is dat niet handig, voor op kantoor wel. Je loopt niet de hele dag met van die oorwarmers rond én je raakt je oordopjes zo niet snel kwijt. Ze bungelen lekker aan de nekband als je ze uitdoet en je kunt makkelijk van je bureau weglopen. Ook hier is de geluidskwaliteit dik in orde, mits oordopjes goed in je oren passen. De noice-cancelling is net als bij de grotere broer redelijk, maar er zijn betere modellen op de markt. Met ANC kun je volgens Epos ongeveer 14 uur luisteren of 13 uur bellen. Ruim voldoende voor een werkdag. Opladen kost ongeveer 2 uur.

©CIDimport

Conclusie

In de praktijk werken de Adapt 560 en Adapt 460 prima, zeker voor op kantoor. Maar ze zijn niet vlekkeloos met de wat onduidelijke bediening en niet allerbeste noice-cancelling. Tegelijkertijd hebben ze wel een flink prijskaartje. Veel goedkopere ANC-koptelefoons voldoen eigenlijk ook op kantoor. Aan de andere kant, je hebt aan beide een degelijke zakelijke headset met een goede geluidskwaliteit en een eigen Bluetooth-dongle.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.