ID.nl logo
Zo kies je de ultieme zakelijke tablet
© Reshift Digital
Huis

Zo kies je de ultieme zakelijke tablet

Als het idee van een makkelijk mee te nemen tablet voor werk je aanspreekt, wordt je geconfronteerd met een scala aan verschillende mogelijkheden.

Een tablet is multifunctioneel. Je kunt 'm gebruiken voor e-mail, het maken van notities, het weergeven van presentaties, toegang tot het internet en andere zakelijke taken - mits je niet afhankelijk bent van zware zakelijke software die alleen op Windows draait. Tablets zijn om mee te werken prettiger dan smartphones en beter voor je rug dan het meesleuren van een zware laptop (met adapter en accessoires).

Wil je een tablet kopen voor persoonlijk gebruik, neem dan eens een kijkje in de tabletsectie van onze zustersite Computer!Totaal. Zij testen regelmatig tablets waarbij gelet wordt op zaken die voor de consument van belang zijn. Wij kijken in dit artikel naar de aspecten die tellen voor het gebruik van tablet binnen een zakelijke omgeving. Zo verzeker je ervan dat je een apparaat kiest met het juiste besturingssysteem, apps, connectiviteit, hardware, enzovoorts.

Besturingssysteem

Wanneer je een tablet koopt, is de eerste keuze die je krijgt het besturingssysteem en het achterliggende ecosysteem voor apps. Op dit moment zijn er twee grote spelers op dit gebied: iOS voor de iPad 2 en Android voor vrijwel iedere andere beschikbare tablet.

Op een aantal tablets kun je Windows 7 krijgen. Tablets die Windows draaien zijn niet bijzonder succesvol geweest, voornamelijk omdat Windows - of het nu XP is, Vista of Windows 7 - nooit voor zo'n apparaat bedacht is. Ondanks dat Windows 7 nog redelijk werkt, zijn de meeste menu's en icoontjes voor zo'n apparaat gewoon te klein. Als je zo'n tablet met Windows kiest, zorg er dan voor dat je er eentje met stylus-input kiest, dit werkt aanmerkelijk beter. Met de komst van Windows 8 is de verwachting dat Windows-tablets gaan werken met de gebruiksvriendelijke Metro-interface die we nu vooral kennen van Windows Phone 7 voor smartphones.

Wanneer je echt niet zonder bepaalde applicaties voor Windows kan - stel dat je sterk afhankelijk bent van de unieke functionaliteit die Microsoft Office biedt - dan is een tablet op basis van Windows 7 de enige keuze voor een zakelijk mobiel apparaat.

Zijn de apps die je nodig hebt ook voor Android en iOS voorhanden (of je werkt voornamelijk in webapps), dan zijn deze systemen de betere keuze. Er zijn ook tablets die zowel Android als Windows ondersteunen, zoals de dual-boot Viewsonic ViewPad 10. Maar kies voor de echte tabletervaring liever een tablet met daarop enkel een mobiel OS.

Applicaties

Met Windows 7 op je tablet, kun je vrijwel iedere denkbare applicatie op dat OS draaien. Voor iOS en Android ben je qua zakelijke apps meer beperkt, maar minder dan je op voorhand zou denken.

Een aantal tabletfabrikanten, waaronder Lenovo, biedt VPN en zelfs remote desktop naar Windows (via bijvoorbeeld Citrix Receiver) voorgeïnstalleerd op hun apparatuur aan.

Voor iOS geldt dat Apple de iWork-suite voor de iPad beschikbaar heeft, waarmee je prima met Office-compatible documenten, spreadsheets en presentaties kunt werken. Docs to Go en QuickOffice behoren tot de meest voor de hand liggende alternatieve officepakketten voor zowel iOS als Android. Al deze applicaties kunnen overweg met bestanden die zijn gemaakt in Word, Excel en PowerPoint, maar kennen hun beperkingen. Zo kun je bijvoorbeeld niet met macro's in spreadsheets werken.

Werken met online applicaties als Google Docs en Docs.com is mogelijk, maar blijkt in de praktijk allerminst ideaal. Tekstverwerken gaat nog wel, maar andere taken uitvoeren wordt een ramp. Dat komt omdat ze webapps afhankelijk zijn van een toetsenbord en muis.

Toetsenbord, muis en stylus

Wanneer je een muis en toetsenbord gaat meeslepen, werpt zich de vraag op "Waarom heb ik niet gewoon een laptop gekocht?" Maar wie veel typt, heeft een echt toetsenbord nodig. Het gebruik van accessoires op een tablet kan lastig zijn - zo biedt Apple geen USB-ingangen op de iPad - maar wel de moeite waard, aangezien het bepaalde taken enorm vereenvoudigt.

Tablets met Windows 7 hebben altijd één of meerdere USB-poorten en de meesten kennen ook Bluetooth-functionaliteit. Sommige Android-tablets kennen ook USB, maar je zult het meestal moeten doen met enkel Bluetooth. Een uitzondering hierop is de Asus EeePad Transformer Prime die met een dockconnector geleverd kan worden in de vorm van een toetsenbord met touchvlak, waardoor je de tablet naadloos overgaat in een netbook.

Je kunt voor enkele tientjes een (opvouwbaar) bluetooth toetsenbord kopen waarmee je snel aan de slag kunt en die bovendien in sommige gevallen als hoes kan dienen.

Maak je gebruik van Windows 7 op een tablet, dan is een muis onontbeerlijk. Navigatie met je vingers is zonder stylus daarop namelijk nauwelijks te doen. Bluetooth- en USB-invoerapparatuur die bedoeld zijn voor Windows en OS X op de desktop, werkt trouwens ook prima op een tablet.

Digitale pennen

De meeste tablets hebben een capacitatief touchscreen, waarmee je met je vingers het besturingssysteem en apps aanstuurt. Deze schermen werken alleen met je vinger of een grotere capacitatieve stylus. Wil je echt kunnen tekenen of handschriftherkenning toepassen, dan kun je het beste kiezen voor een speciale pen-tablet combinatie.

Veel van de zakelijke Android- en Windows-tablets kennen een actieve digitizer technologie die het capacitatieve touchscreen aanvult. Een actieve digitizer maakt dat je een hand rustig op het scherm kunt laten liggen, zonder dat de pen daar last van heeft. Ook komt deze technologie de nauwkeurigheid en gevoeligheid van de stylus ten goede.

Voorbeelden van Android-tablets die ontworpen zijn met digitizer-technologie zijn de HTC Flyer en Jetstream en de Lenovo Thinkpad Tablet. Windows-tablets zijn bijvoorbeeld de Fujitsu Q550, de HP Slate 500 en de nieuwe Slate 2.

De genoemde Android-tablets hebben speciale software aan boord om notities mee te maken. Wil je echt tekenen, dan kun je beter kiezen voor een Wacom-gebaseerde Windows-slate als de Asus EP121 of de Samsung Series 7. Wacom-pennetjes werken echter niet met N-Trig actieve digitizers en vice versa, dus let daarop.

Connectiviteit en aansluitmogelijkheden

Wi-Fi: Iedere tablet heeft Wi-Fi. Maar niet iedere tablet voldoet aan de 802.11a-standaard, de 5GHz standaard die bij bedrijven nog weleens gebruikt wordt. 5GHz wordt maar soms toegepast in consumentenrouters en zorgt meestal voor een betere verbinding, omdat er maar weinig apparaten zijn die er gebruik van maken.

De iPad 2 ondersteunt 802.11a, net als de Samsung Galaxy Tab 10.1, maar veel anderen doen dan niet. Dit kan een belangrijke functionaliteit zijn die je nodig hebt om verbinding op kantoor te kunnen maken.

Breedband: Een flink aantal tablets is uitgerust met 3G-breedband en kunnen in combinatie met een data-abonnement flink goedkoper aangeschaft worden. Wees je er daarbij wel van bewust dat er elke maand nieuwe tablets op de markt verschijnen en dat je huidige model in twee jaar tijd flink verouderd kan zijn. Dat is misschien zonde wanneer je een duur 3G-abonnement aangaat.

Bluetooth: Je wilt waarschijnlijk over Bluetooth beschikken wanneer je gebruik gaat maken van een toetsenbord. Voor randapparatuur is Bluetooth versie 2.1 prima. Goedkope tablets als de Amazon Kindle Fire missen Bluetooth-functionaliteit.

USB: Of je USB nodig hebt hangt ervan af of je graag bestanden op sticks en schijven meesleept en of je USB-invoerapparatuur wilt gebruiken. Apple's iPad heeft geen ingangen, behalve een dockaansluiting die je kunt gebruiken voor het aansluiten van een digitale camera. Daarnaast ondersteunt slechts een handjevol Android-tablets een 'full-size' USB-poort. Voorbeelden daarvan zijn de Lenovo ThinkPad Tablet, de Acer Iconia A500 en de Toshiba Thrive. Met zo'n poort kun je een externe harde schijf van voldoende stroom voorzien. De vaker voorkomende micro- en mini-USB-poorten kunnen dat niet.

HDMI: Wil je jouw tablet als presentatietool gebruiken - en je neemt daarbij geen genoegen met een paar over je schouders heen kijkende ogen - dan heb je video-output nodig. HDMI is veruit de meest voorkomende optie, waarmee je eenvoudig een tablet op een tv, monitor of beamer kunt aansluiten. Zelfs de iPad ondersteunt HDMI via een optionele adapter.

Camera: Wanneer je videogesprekken wil gaan voeren, zal je tablet moeten beschikken over een camera aan de voorzijde. De iPad 1 en de eerste Android-tablets beschikten niet over zo'n apparaatje, maar tegenwoordig zien we de cameraatjes overal ingebouwd zitten. De resolutie ervan varieert. Neem voor videobellen het liefst een type met 1,3 megapixel die 720p-video aankan, al zul je een snelle verbinding nodig hebben om die hoge resolutie mogelijk te maken.

Neem voor de camera aan de achterzijde een hogere resolutie als je fatsoenlijke foto's wilt kunnen maken. Ook voor het scannen van documenten en visitekaartjes via OCR verdient een camera met een hoge (3MP+) resolutie de aanbeveling.

Opslag

Veel tablets beschikken niet over een harde schijf die je kunt vervangen, dus capaciteit kan een probleem worden. Applicaties, e-mail, officesoftware en browsers nemen niet veel ruimte in, maar als je ook wilt werken met video en foto's kies je een wat grotere capaciteit of zorg je dat de opslag uitbreidbaar is met een SD-kaartje. Via veel Android- en Windows-tablets kun je daarnaast externe opslagmedia via de USB-poort gebruiken.

De iPad heeft geen micro-SD en geen USB en ziet data het liefst verplaatst worden via iTunes of via de cloud (iCloud, Mozy of Dropbox). Toch werkt het werken met deze oplossingen een stukje trager en moet je bereid zijn dat geduld te hebben. Wi-Fi harde schijven (zoals Seagate die levert) zijn voor de iPad de snelste optie.

Een belangrijker issue is dat je bij de iPad vaak maar met één applicatie aan een document of bestand kunt werken. Het bestand opslaan om er in een andere applicatie aan verder te werken is er bij de iPad niet bij.

Beveiliging

Security en dataversleuteling zijn voor zakelijke gebruikers belangrijke opties en voor sommige bedrijven maakt dat het gebrek aan encryptie het gebruik van tablets ondenkbaar maakt.

Windows 7 (de versies Enterprise en Ultimate) biedt Bitlocker en ook Android 3.x heeft systeemencryptie aan boord. De iPad versleutelt alles wat op het apparaat opgeslagen wordt sinds dag één. Android 2.x versleutelt niet en wordt toch nog op een hoop tablets geleverd - vermijd deze versies als je data beschermd moet blijven.

Android, iOS en Windows 7 bieden allen opties om een VPN-verbinding op te zetten, dus contact maken met je bedrijfsnetwerk hoeft niet ingewikkeld te zijn. Hoe je alle netwerkbronnen kunt benaderen, kan wel een probleem zijn. Bij Android en Windows 7 kun je door netwerkmappen bladeren, maar bij de iPad blijft de toegang beperkt tot e-mail en fora, aangezien de iPad geen open toegankelijke mapstructuur kent.

Lenovo is iets verder gegaan met security op de IdeaPad Tablet. Niet allen biedt het CiscoVPN en Good Technologies voor veilige e-mail, het laat je ook data op verwijderbare opslagmedia versleutelen. Het wordt ook geleverd met Citrix Receiver, dus gebruikers kunnen werken met een Windows desktop die onder controle staat van IT.

Slotadvies

Een tablet kan aan een aantal zakelijke voorwaarden voldoen, maar vereist vaak wel dat je compromissen moet doen in de manier waarop je werkt. Als je met software werkt die Windows vereist, dan heb je een Windows tablet nodig - daar doe je niets tegen. Als je niet met die beperking zit, zijn de iPad en Android-tablets gebruiks- en vingervriendelijker opties.

▼ Volgende artikel
In een half uur klaar: gourmetstel schoonmaken stap voor stap
© sara_winter - stock.adobe.com
Huis

In een half uur klaar: gourmetstel schoonmaken stap voor stap

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

In dit artikel

Je leest hoe je je gourmetstel stap voor stap schoonmaakt zonder de antiaanbaklaag te beschadigen. We leggen uit wanneer je het beste begint met schoonmaken, hoe je losse onderdelen en het elektrische deel veilig reinigt en welke fouten je beter niet kunt maken. Ook krijg je praktische tips om je tafel tijdens en na het gourmetten schoon te houden, zodat je na afloop snel klaar bent.

Lees ook: Gourmetten zonder stank: 10 ideeën die écht werken

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Watch on YouTube

Veelgemaakte fouten bij het schoonmaken van een gourmetstel

Aangekoekte resten wegkrabben met een mesje of staalwol lijkt misschien slim (want: snel), maar beschadigt de antiaanbaklaag blijvend. Ook bij het elektrische deel gaat het vaak mis. Het verwarmingselement onderdompelen in water is onveilig en kan het gourmetstel onbruikbaar maken. Alles direct in de vaatwasser zetten is ook geen goed idee. Vaatwasprogramma's duren vaak lang en werken op hoge temperaturen. Antiaanbaklagen en dunne metalen onderdelen kunnen daardoor sneller slijten of kromtrekken. Twijfel je, dan is met de hand afwassen altijd de veiligste keuze.

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

▼ Volgende artikel
Wat is HDR10+ en wanneer zie je het verschil?
© ER | ID.nl
Huis

Wat is HDR10+ en wanneer zie je het verschil?

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.