ID.nl logo
Zo kies je de ultieme zakelijke tablet
© Reshift Digital
Huis

Zo kies je de ultieme zakelijke tablet

Als het idee van een makkelijk mee te nemen tablet voor werk je aanspreekt, wordt je geconfronteerd met een scala aan verschillende mogelijkheden.

Een tablet is multifunctioneel. Je kunt 'm gebruiken voor e-mail, het maken van notities, het weergeven van presentaties, toegang tot het internet en andere zakelijke taken - mits je niet afhankelijk bent van zware zakelijke software die alleen op Windows draait. Tablets zijn om mee te werken prettiger dan smartphones en beter voor je rug dan het meesleuren van een zware laptop (met adapter en accessoires).

Wil je een tablet kopen voor persoonlijk gebruik, neem dan eens een kijkje in de tabletsectie van onze zustersite Computer!Totaal. Zij testen regelmatig tablets waarbij gelet wordt op zaken die voor de consument van belang zijn. Wij kijken in dit artikel naar de aspecten die tellen voor het gebruik van tablet binnen een zakelijke omgeving. Zo verzeker je ervan dat je een apparaat kiest met het juiste besturingssysteem, apps, connectiviteit, hardware, enzovoorts.

Besturingssysteem

Wanneer je een tablet koopt, is de eerste keuze die je krijgt het besturingssysteem en het achterliggende ecosysteem voor apps. Op dit moment zijn er twee grote spelers op dit gebied: iOS voor de iPad 2 en Android voor vrijwel iedere andere beschikbare tablet.

Op een aantal tablets kun je Windows 7 krijgen. Tablets die Windows draaien zijn niet bijzonder succesvol geweest, voornamelijk omdat Windows - of het nu XP is, Vista of Windows 7 - nooit voor zo'n apparaat bedacht is. Ondanks dat Windows 7 nog redelijk werkt, zijn de meeste menu's en icoontjes voor zo'n apparaat gewoon te klein. Als je zo'n tablet met Windows kiest, zorg er dan voor dat je er eentje met stylus-input kiest, dit werkt aanmerkelijk beter. Met de komst van Windows 8 is de verwachting dat Windows-tablets gaan werken met de gebruiksvriendelijke Metro-interface die we nu vooral kennen van Windows Phone 7 voor smartphones.

Wanneer je echt niet zonder bepaalde applicaties voor Windows kan - stel dat je sterk afhankelijk bent van de unieke functionaliteit die Microsoft Office biedt - dan is een tablet op basis van Windows 7 de enige keuze voor een zakelijk mobiel apparaat.

Zijn de apps die je nodig hebt ook voor Android en iOS voorhanden (of je werkt voornamelijk in webapps), dan zijn deze systemen de betere keuze. Er zijn ook tablets die zowel Android als Windows ondersteunen, zoals de dual-boot Viewsonic ViewPad 10. Maar kies voor de echte tabletervaring liever een tablet met daarop enkel een mobiel OS.

Applicaties

Met Windows 7 op je tablet, kun je vrijwel iedere denkbare applicatie op dat OS draaien. Voor iOS en Android ben je qua zakelijke apps meer beperkt, maar minder dan je op voorhand zou denken.

Een aantal tabletfabrikanten, waaronder Lenovo, biedt VPN en zelfs remote desktop naar Windows (via bijvoorbeeld Citrix Receiver) voorgeïnstalleerd op hun apparatuur aan.

Voor iOS geldt dat Apple de iWork-suite voor de iPad beschikbaar heeft, waarmee je prima met Office-compatible documenten, spreadsheets en presentaties kunt werken. Docs to Go en QuickOffice behoren tot de meest voor de hand liggende alternatieve officepakketten voor zowel iOS als Android. Al deze applicaties kunnen overweg met bestanden die zijn gemaakt in Word, Excel en PowerPoint, maar kennen hun beperkingen. Zo kun je bijvoorbeeld niet met macro's in spreadsheets werken.

Werken met online applicaties als Google Docs en Docs.com is mogelijk, maar blijkt in de praktijk allerminst ideaal. Tekstverwerken gaat nog wel, maar andere taken uitvoeren wordt een ramp. Dat komt omdat ze webapps afhankelijk zijn van een toetsenbord en muis.

Toetsenbord, muis en stylus

Wanneer je een muis en toetsenbord gaat meeslepen, werpt zich de vraag op "Waarom heb ik niet gewoon een laptop gekocht?" Maar wie veel typt, heeft een echt toetsenbord nodig. Het gebruik van accessoires op een tablet kan lastig zijn - zo biedt Apple geen USB-ingangen op de iPad - maar wel de moeite waard, aangezien het bepaalde taken enorm vereenvoudigt.

Tablets met Windows 7 hebben altijd één of meerdere USB-poorten en de meesten kennen ook Bluetooth-functionaliteit. Sommige Android-tablets kennen ook USB, maar je zult het meestal moeten doen met enkel Bluetooth. Een uitzondering hierop is de Asus EeePad Transformer Prime die met een dockconnector geleverd kan worden in de vorm van een toetsenbord met touchvlak, waardoor je de tablet naadloos overgaat in een netbook.

Je kunt voor enkele tientjes een (opvouwbaar) bluetooth toetsenbord kopen waarmee je snel aan de slag kunt en die bovendien in sommige gevallen als hoes kan dienen.

Maak je gebruik van Windows 7 op een tablet, dan is een muis onontbeerlijk. Navigatie met je vingers is zonder stylus daarop namelijk nauwelijks te doen. Bluetooth- en USB-invoerapparatuur die bedoeld zijn voor Windows en OS X op de desktop, werkt trouwens ook prima op een tablet.

Digitale pennen

De meeste tablets hebben een capacitatief touchscreen, waarmee je met je vingers het besturingssysteem en apps aanstuurt. Deze schermen werken alleen met je vinger of een grotere capacitatieve stylus. Wil je echt kunnen tekenen of handschriftherkenning toepassen, dan kun je het beste kiezen voor een speciale pen-tablet combinatie.

Veel van de zakelijke Android- en Windows-tablets kennen een actieve digitizer technologie die het capacitatieve touchscreen aanvult. Een actieve digitizer maakt dat je een hand rustig op het scherm kunt laten liggen, zonder dat de pen daar last van heeft. Ook komt deze technologie de nauwkeurigheid en gevoeligheid van de stylus ten goede.

Voorbeelden van Android-tablets die ontworpen zijn met digitizer-technologie zijn de HTC Flyer en Jetstream en de Lenovo Thinkpad Tablet. Windows-tablets zijn bijvoorbeeld de Fujitsu Q550, de HP Slate 500 en de nieuwe Slate 2.

De genoemde Android-tablets hebben speciale software aan boord om notities mee te maken. Wil je echt tekenen, dan kun je beter kiezen voor een Wacom-gebaseerde Windows-slate als de Asus EP121 of de Samsung Series 7. Wacom-pennetjes werken echter niet met N-Trig actieve digitizers en vice versa, dus let daarop.

Connectiviteit en aansluitmogelijkheden

Wi-Fi: Iedere tablet heeft Wi-Fi. Maar niet iedere tablet voldoet aan de 802.11a-standaard, de 5GHz standaard die bij bedrijven nog weleens gebruikt wordt. 5GHz wordt maar soms toegepast in consumentenrouters en zorgt meestal voor een betere verbinding, omdat er maar weinig apparaten zijn die er gebruik van maken.

De iPad 2 ondersteunt 802.11a, net als de Samsung Galaxy Tab 10.1, maar veel anderen doen dan niet. Dit kan een belangrijke functionaliteit zijn die je nodig hebt om verbinding op kantoor te kunnen maken.

Breedband: Een flink aantal tablets is uitgerust met 3G-breedband en kunnen in combinatie met een data-abonnement flink goedkoper aangeschaft worden. Wees je er daarbij wel van bewust dat er elke maand nieuwe tablets op de markt verschijnen en dat je huidige model in twee jaar tijd flink verouderd kan zijn. Dat is misschien zonde wanneer je een duur 3G-abonnement aangaat.

Bluetooth: Je wilt waarschijnlijk over Bluetooth beschikken wanneer je gebruik gaat maken van een toetsenbord. Voor randapparatuur is Bluetooth versie 2.1 prima. Goedkope tablets als de Amazon Kindle Fire missen Bluetooth-functionaliteit.

USB: Of je USB nodig hebt hangt ervan af of je graag bestanden op sticks en schijven meesleept en of je USB-invoerapparatuur wilt gebruiken. Apple's iPad heeft geen ingangen, behalve een dockaansluiting die je kunt gebruiken voor het aansluiten van een digitale camera. Daarnaast ondersteunt slechts een handjevol Android-tablets een 'full-size' USB-poort. Voorbeelden daarvan zijn de Lenovo ThinkPad Tablet, de Acer Iconia A500 en de Toshiba Thrive. Met zo'n poort kun je een externe harde schijf van voldoende stroom voorzien. De vaker voorkomende micro- en mini-USB-poorten kunnen dat niet.

HDMI: Wil je jouw tablet als presentatietool gebruiken - en je neemt daarbij geen genoegen met een paar over je schouders heen kijkende ogen - dan heb je video-output nodig. HDMI is veruit de meest voorkomende optie, waarmee je eenvoudig een tablet op een tv, monitor of beamer kunt aansluiten. Zelfs de iPad ondersteunt HDMI via een optionele adapter.

Camera: Wanneer je videogesprekken wil gaan voeren, zal je tablet moeten beschikken over een camera aan de voorzijde. De iPad 1 en de eerste Android-tablets beschikten niet over zo'n apparaatje, maar tegenwoordig zien we de cameraatjes overal ingebouwd zitten. De resolutie ervan varieert. Neem voor videobellen het liefst een type met 1,3 megapixel die 720p-video aankan, al zul je een snelle verbinding nodig hebben om die hoge resolutie mogelijk te maken.

Neem voor de camera aan de achterzijde een hogere resolutie als je fatsoenlijke foto's wilt kunnen maken. Ook voor het scannen van documenten en visitekaartjes via OCR verdient een camera met een hoge (3MP+) resolutie de aanbeveling.

Opslag

Veel tablets beschikken niet over een harde schijf die je kunt vervangen, dus capaciteit kan een probleem worden. Applicaties, e-mail, officesoftware en browsers nemen niet veel ruimte in, maar als je ook wilt werken met video en foto's kies je een wat grotere capaciteit of zorg je dat de opslag uitbreidbaar is met een SD-kaartje. Via veel Android- en Windows-tablets kun je daarnaast externe opslagmedia via de USB-poort gebruiken.

De iPad heeft geen micro-SD en geen USB en ziet data het liefst verplaatst worden via iTunes of via de cloud (iCloud, Mozy of Dropbox). Toch werkt het werken met deze oplossingen een stukje trager en moet je bereid zijn dat geduld te hebben. Wi-Fi harde schijven (zoals Seagate die levert) zijn voor de iPad de snelste optie.

Een belangrijker issue is dat je bij de iPad vaak maar met één applicatie aan een document of bestand kunt werken. Het bestand opslaan om er in een andere applicatie aan verder te werken is er bij de iPad niet bij.

Beveiliging

Security en dataversleuteling zijn voor zakelijke gebruikers belangrijke opties en voor sommige bedrijven maakt dat het gebrek aan encryptie het gebruik van tablets ondenkbaar maakt.

Windows 7 (de versies Enterprise en Ultimate) biedt Bitlocker en ook Android 3.x heeft systeemencryptie aan boord. De iPad versleutelt alles wat op het apparaat opgeslagen wordt sinds dag één. Android 2.x versleutelt niet en wordt toch nog op een hoop tablets geleverd - vermijd deze versies als je data beschermd moet blijven.

Android, iOS en Windows 7 bieden allen opties om een VPN-verbinding op te zetten, dus contact maken met je bedrijfsnetwerk hoeft niet ingewikkeld te zijn. Hoe je alle netwerkbronnen kunt benaderen, kan wel een probleem zijn. Bij Android en Windows 7 kun je door netwerkmappen bladeren, maar bij de iPad blijft de toegang beperkt tot e-mail en fora, aangezien de iPad geen open toegankelijke mapstructuur kent.

Lenovo is iets verder gegaan met security op de IdeaPad Tablet. Niet allen biedt het CiscoVPN en Good Technologies voor veilige e-mail, het laat je ook data op verwijderbare opslagmedia versleutelen. Het wordt ook geleverd met Citrix Receiver, dus gebruikers kunnen werken met een Windows desktop die onder controle staat van IT.

Slotadvies

Een tablet kan aan een aantal zakelijke voorwaarden voldoen, maar vereist vaak wel dat je compromissen moet doen in de manier waarop je werkt. Als je met software werkt die Windows vereist, dan heb je een Windows tablet nodig - daar doe je niets tegen. Als je niet met die beperking zit, zijn de iPad en Android-tablets gebruiks- en vingervriendelijker opties.

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer
© ID.nl
Huis

Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.