Uitspraken van Apple-topman Tim Cook hebben de discussie rondom de iMessage-berichtendienst weer aangewakkerd. Apple is niet van plan iMessage naar andere platforms te brengen, wat leidt tot veel ergernis, frustratie en onveiligheid.

Op een conferentie in de VS werd Apple-baas Tim Cook gevraagd waarom het bedrijf geen RCS ondersteunt. RCS is een nieuw protocol dat het verouderde sms vervangt, en het onder meer mogelijk maakt hoogwaardige foto’s en video’s te versturen en groepen te maken zoals wij inmiddels gewend zijn van WhatsApp, Signal en Telegram.

In de VS worden deze apps nauwelijks gebruikt en wordt geleund op de Berichten-app van smartphones, die nog gewoon sms’jes stuurt. Apple heeft een eigen dienst over deze berichten uitgerold: iMessage. Hiermee brengt Apple al deze WhatsApp-achtige functies naar iPhones. Het grote nadeel is dat iMessage alleen werkt voor iPhones onderling. Stuur je een berichtje vanaf je iPhone naar een Android-apparaat (of vice versa) bijvoorbeeld, dan zijn de mogelijkheden beperkt tot sms. Dat houdt onder meer in dat media in lage resolutie worden verzonden en er geen versleuteling plaatsvindt. Je krijgt een groen tekstballonnetje in plaats van een blauwe in de Berichten-app op de iPhone om dat nog extra in te wrijven.

"Waarom kan ik mijn moeder niet fatsoenlijk een video sturen?"

Dat SMS inmiddels over zijn houdbaarheidsdatum is, dat is wel duidelijk. Een opvolger staat ook al klaar: RCS. Dit protocol biedt ook veel van de iMessage- en WhatsApp-basisfunctionaliteit naar de standaard berichten-app. Providers, Google en Samsung maken zich hard om deze nieuwe standaard overal beschikbaar te maken. Alleen, zoals dat wel vaker gebeurt, werkt Apple tegen. Tijdens een conferentie in de VS werd Tim Cook gevraagd of er plannen zijn om RCS te ondersteunen: nee.

In een vervolgvraag vroeg de journalist hoe hij zijn moeder dan foto’s in fatsoenlijke resolutie kon sturen. Het antwoord van Cook was dat hij maar een iPhone voor zijn moeder moest kopen.

Hiermee geeft Tim Cook indirect toe wat de motieven zijn voor het gesloten houden van iMessage en het niet ondersteunen van nieuwe standaarden. Het jaagt de verkoop van iPhones aan. Want in de VS is het marktaandeel van iPhones zo hoog, dat een toestel zonder iMessage ongeveer gelijkligt aan een smartphone zonder WhatsApp in Nederland. Een keuze voor een andere smartphone zou ertoe leiden dat je op sociaal gebied grote concessies moet maken.

Discussie laait weer op

Door de uitspraken van Cook is de discussie weer opgelaaid. Apple houdt mensen in hun greep door iMessage. Hoewel de iMessage-houdgreep buiten de VS nauwelijks speelt, is de discussie ook hier relevant. Sinds WhatsApp in 2012 is overgenomen door Facebook is er discussie over de betrouwbaarheid van WhatsApp. Apple’s marketing probeert hierop in te spelen, door iMessage-berichten te versleutelen: niemand kan ze zomaar uitlezen of onderscheppen, behalve de verzender en ontvanger.

Toch is iMessage door Apple’s halstarrige houding geen veilig alternatief. De versleuteling vindt alleen plaats bij iMessage-berichten, hierdoor is je veiligheid afhankelijk van de ontvanger van het bericht. Gebruikt die ontvanger geen iMessage, dan blijft het bij een onversleuteld sms-bericht. RCS heeft overigens ook standaard geen versleuteling, waardoor ook dat protocol nog te winnen heeft op veiligheid. Ironisch genoeg gebruikt WhatsApp overigens wél versleuteling, in een veiligere vorm dan Apple’s iMessage: end-to-end versleuteling, gebaseerd op een opensource protocol van Signal.

iMessage: van onveilig machtsmisbruik naar veilige toekomst

De discussie over iMessage zal waarschijnlijk met nieuwe wetgeving worden beslecht. In Europa komen er regels voor berichten-apps, waarin staat dat ze onderling moeten gaan werken. Zodat je gewoon je (groeps)berichten en hoogwaardige media kunt verzenden. Bijvoorbeeld van Signal naar WhatsApp of van Telegram naar iMessage. Hoe dit in praktijk er uit komt te zien, is vooralsnog onduidelijk.

Voordat we zover komen zal er echter nog veel te doen zijn over iMessage en onbereidwilligheid van Apple om dit toegankelijk te maken.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.