ID.nl logo
Review iOS 11 - Kleurrijk en functioneel
© PXimport
Huis

Review iOS 11 - Kleurrijk en functioneel

Na een publieke bèta van ongeveer 3 maanden is iOS 11 eindelijk beschikbaar voor het grote publiek – het uitgelezen moment voor een review. Hier lees je wat iOS 11 jou als gebruiker te bieden heeft en welke veranderingen het met zich meebrengt.

Ontgrendelen

Wat je waarschijnlijk als eerste zal opvallen is de nieuwe animatie wanneer je de iPhone of iPad ontgrendelt. Het scherm licht in een vloeiende beweging van beneden naar boven op, terwijl het scherm in iOS 10 ‘gewoon’ aan ging. Hoewel het er mooier uitziet, zorgt het wel voor een beetje vertraging bij het inloggen. Sommige gebruikers hadden misschien liever een situatie als bij Android gezien, waarbij het scherm zo snel mogelijk het hoofdmenu laat zien nadat je inlogt met je vingerafdruk.

Achtergronden

Om in de cosmetische afdeling te blijven: iOS 11 brengt ook nieuwe achtergronden met zich mee. De planeet-achtergronden uit iOS 10 zijn vervangen met twee afbeeldingen van de Aarde en eentje van de Maan. De oude iOS-achtergronden zijn nog wel beschikbaar, evenals een nieuwe collectie van kleurrijke bloemen. Onderaan de lijst vinden we een stukje nostalgie: een matte achtergrond met daarop zes strepen in de kleuren van het oude Apple-logo.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Leuk exraatje: doordat de iPhone X een OLED-scherm heeft, gaat de batterij een stuk langer mee wanneer je de pikzwarte achtergrond kiest. Bij een OLED-scherm worden pixels die de kleur zwart moeten produceren simpelweg uitgezet, waardoor het scherm minder stroom gebruikt.

Iconen

De oplettende gebruiker zal al snel zien dat het icoon van de App Store is vernieuwd. Het icoon met liniaal, potlood en kwast heeft plaatsgemaakt voor drie stokjes in de vorm van de letter A. Ook is het icoon van Instellingen iets donkerder geworden en is het diepte-effect uit het Camera-icoon gehaald.

©PXimport

©PXimport

De getallen op de Klok-app zijn ook iets groter geworden en de informatie op het icoon van Agenda is groter en vetgedrukt. De stipjes om je bereik aan te geven zijn vervangen met balkjes. Vermoedelijk is dit gedaan om ruimte te maken voor de inkeping in de bovenkant van het scherm van de iPhone X.

Bedieningspaneel

De grootste en misschien wel handigste vernieuwing zit ‘m in het bedieningspaneel. Het is nu namelijk mogelijk om functies te verwijderen en toe te voegen aan het bedieningspaneel. Het bedieningspaneel bestaat nu nog maar uit één menu, waardoor je niet meer naar links of rechts kunt swipen. Wel kan het bedieningspaneel nu het hele scherm beslaan, vooral als je meerdere functies aan het paneel toevoegt.

©PXimport

©PXimport

Nieuw in het bedieningspaneel is de knop voor Niet storen tijdens autorijden, herkenbaar aan de knop met de auto. Bij het activeren van deze stand activeer je ook gelijk de nachtstand waardoor je telefoon geen trillingen of geluidssignalen geeft. Het grote voordeel van de stand Niet storen tijdens autorijden is dat je geen berichtmeldingen op je scherm krijgt die belangrijke route-informatie kunnen bedekken. Overigens wordt de stand niet automatisch geactiveerd bij het starten van een route via Kaarten of Google Maps, dit moet je zelf doen.

Het bedieningspaneel is verder volledig geoptimaliseerd voor 3D Touch. Veel van de functies die je toevoegt aan het paneel. Zo kun je hard drukken op het Timer-icoon om sneller een timer van enkele minuten in te stellen, zonder dat je hiervoor eerst de app moet openen. Je kon met behulp van 3D Touch al de zaklamp op verschillende helderheidsstanden zetten, maar nu heeft de Zaklamp 4 standen voor meer precisie.

Meer 3D Touch

In de afgelopen maanden hebben steeds meer apps van derde partijen 3D Touch in hun apps verwerkt. Zo kun in het hoofdmenu al gelijk doorklikken naar belangrijke snelkoppelingen in de app. Bekende apps als Shazam en Netflix kunnen inmiddels overweg met 3D Touch, evenals Marktplaats en zelfs de Biertegoed-app! Hoewel het ten tijde van de iPhone 6S meer op een gimmick leek, begint 3D Touch steeds meer een leuke toevoeging te worden van iPhone.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Compressie

Met de komst van iOS 11 en macOS High Serra introduceert Apple nieuwe vormen van compressie voor foto’s en video. Vanaf kan er gebruik worden gemaakt van H.265, waarmee foto’s en video’s ongeveer de helft aan ruimte zullen innemen op je iPhone, iPad of Mac, terwijl de kwaliteit toch behouden blijft.

Let wel op: de nieuwe compressie kan problemen met zich meebrengen als je het materiaal wat je schiet met je iPhone of iPad wil bewerken in bijvoorbeeld Windows. Als je regelmatig buiten het ecosysteem van Apple treedt kan het verstandig zijn om gewoon de traditionele compressie te gebruiken. Dit doe je bij Instellingen – Camera – Structuren. Selecteer hier Meest compatibel.

Opslag en apps

Over opslag gesproken: het beheer ervan is ook geoptimaliseerd in iOS 11. Het is nu mogelijk om te zien hoeveel ruimte apps, foto’s, media en email inneemt ten opzichte van je totale opslag. Dit kleurrijke overzicht zagen we al eerder in macOS. Dit zie je bij Instellingen – Algemeen – iPhone opslag.

©PXimport

©PXimport

In ditzelfde scherm is het nu ook mogelijk om apps op twee manieren te verwijderen. Door een app te selecteren kun je nu ook Ruim op selecteren. Hiermee verwijder je de app, maar behoudt je de data. Hierdoor blijven je instellingen bewaard en worden deze automatisch teruggezet als je in de toekomst de app weer downloadt. Onder de optie Ruim op vind je nog steeds de optie om de app volledig te verwijderen – dit is ook gewoon mogelijk door een icoon in het hoofdmenu langer in te houden en vervolgens op het kruisje te drukken.

SOS-noodmelding

De vergrendelknop heeft in iOS 11 een functie erbij gekregen: SOS-noodmelding. Door deze 5 keer snel in te drukken, activeer je de SOS-noodmelding. Hier kun je snel toegang krijgen tot je Medische ID en het alarmnummer. Bij Instellingen – SOS-noodmelding kun je instellen wie je SOS-contactpersonen zijn; deze personen krijgen automatisch een bericht als je de noodhulpdiensten belt. Ook kun je kiezen of de hulpdiensten automatisch worden gebeld nadat je 5 keer de knop indrukt, dit scheelt weer een stap in geval van nood.

©PXimport

Leuk extraatje: Door de SOS-noodmelding te activeren, wordt Touch ID tijdelijk uitgeschakeld. Om toegang te krijgen tot de iPhone moet je de toegangscode invoeren. Dit kan van paskomen tijdens een overval, aangezien iemand je zo niet hardhandig kan dwingen om fysiek de iPhone te ontgrendelen, maar ook als je het bewustzijn denkt te verliezen. Zo kunnen de noodhulpdiensten en belangrijke contactpersonen worden ingelicht, zonder dat iedereen met behulp van je vingerafdruk toegang krijgt tot persoonlijke gegevens.

Apple News

Met de introductie van iOS 11 brengt Apple ook een eigen News-app. Hier kun trending onderwerpen zien van verschillende Engelstalige nieuwsbronnen zoals Buzzfeed, Washington Pos, The Verge en Daily Mail. Ook is het mogelijk om je op specifieke diensten te abonneren. Deze diensten hebben ook ieder een eigen pagina binnen News.

Niet alle pagina’s zijn toegankelijk vanuit Nederland, en doordat er verder geen Nederlandstalige nieuwsbronnen in de app zijn verwerkt, is de app voor veel Nederlandse gebruikers niet heel erg bruikbaar.

Bestanden

Met Bestanden kun je met name de bestanden in je iCloud beheren en openen. Als je veel bestanden uploadt naar iCloud en dus ook vaak gebruikmaakt van de clouddienst van Apple om op meerdere apparaten bestanden te beheren, is de app Bestanden een welkome toevoeging. Gebruik je iCloud alleen voor het back-uppen van contacten, foto’s, mail en dat soort zaken, dan zul je Bestanden waarschijnlijk niet meteen (kunnen) gebruiken.

©PXimport

©PXimport

Heeft Bestanden dan helemaal geen nut? Integendeel, aangezien het je wel kan aansporen om vaker gebruik te maken van iCloud om specifieke bestanden snel op een plek te bewaren waar je met meerdere apparaten bij kan. Het is namelijk nu ook mogelijk om documenten, foto’s en andere bestanden op te slaan voor Bestanden dankzij de nieuwe optie Als bestanden bewaren. Door vervolgens de iCloud aan te tikken, kun je vanaf al je apparaten met iCloud dit bestand beheren. Dankzij Bestanden wordt iCloud ook nuttig voor gebruikers die hun back-ups met iTunes op hun pc of Mac bewaren.

iPad

De komst van iOS 11 maakt de iPad eindelijk meer dan gewoon een grote iPhone waarmee je niet kunt bellen. Het Dock is volledig vernieuwd en doet sterk denken aan het Dock van MacOS. Een leuke eigenschap is dat apps automatisch in het Dock worden geplaatst als je ze opstart. Apps die je vaker gebruikt worden rechts getoond, naast de scheidingslijn in het Dock.

©PXimport

Door naar boven te vegen kun je in ieder scherm het Dock tevoorschijn halen. Als je vervolgens weer over het Dock naar boven veegt, ziet je een overzicht van alle apps en het bedieningspaneel. Met behulp van het Dock kun je al snel overschakelen naar een (actieve) app, en door het nieuwe bedieningspaneel kun je nog sneller schakelen tussen handelingen. De iPad was nog nooit zo productief.

Je kunt ook apps uit het Dock ‘oppakken’ en naast een andere app openen. Zo kun je met het grootste gemak overschakelen op split-screen en kun je altijd en overal multitasken.

Conclusie

Al met al geeft iOS 11 je apparaat een fijne make-over. De kleuren en vormen zijn zachter en we krijgen opties waar vooral iPad-gebruikers lang op hebben moeten wachten. De Bestanden-app is niet zo handig als we hadden gehoopt, maar kan zeker van pas komen als je vaak bestanden uitwisselt tussen je iPhone en iPad.

De News-app is een beetje hetzelfde verhaal als Apple Pay – vooral leuk als je in Noord-Amerika woont. Toch mogen we zeker niet klagen, aangezien iOS 11 een aantal leuke opties toevoegt en het vooral de iPad een stuk productiever maakt.

Uitstekend
Conclusie

Het nieuwe besturingssysteem van Apple voor iPhone, iPad en iPod.

Plus- en minpunten
  • Frisse kleuren
  • Beheer opslag
  • Ondersteuning H.265
  • Nieuw bedieningspaneel
  • Bestanden-app niet altijd bruikbaar
  • Apple News in Nederland niet echt nuttig
▼ Volgende artikel
Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig
© Andreas Prott - stock.adobe.com
Huis

Vanilla OS maakt Linux simpel en krachtig

Vanilla OS is een Linux-distributie die zichzelf automatisch bijwerkt en tegelijk veel flexibiliteit biedt in het installeren van software uit diverse bronnen. Ook Linux-pakketten voor andere Linux-distributies kun je gebruiken met Vanilla OS.

Na het lezen van dit artikel weet je hoe Vanilla OS werkt en wat deze Linux-distributie voor jou kan betekenen: • Installeer Vanilla OS en maak gebruik van de versleutelde installatie • Configureer de GNOME-desktopomgeving en pas het systeem aan jouw voorkeuren aan • Houd je systeem up-to-date met automatische updates • Installeer software via Flatpak, de ingebouwde appwinkel, of gebruik traditionele Linux-pakketten via de geïsoleerde Vanilla System Operator (VSO) • Creëer subsystemen met Apx om software van andere Linux-distributies te draaien Ook interessant: Weg met Windows! Probeer deze Linux-alternatieven: EndeavourOS of Manjaro

Bij klassieke Linux-distributies zoals Ubuntu, openSUSE en Fedora komen zowel de componenten van het besturingssysteem als de extra software die je installeert uit één bron. De ontwikkelaars zorgen ervoor dat dit allemaal samenwerkt, maar toch treden er soms problemen op, met een instabiel systeem of niet-werkende software als gevolg.

Een andere aanpak zijn de zogenoemde ‘immutable’ (ofwel onveranderlijke) besturingssystemen. Hierbij kun je zelf niets veranderen aan de basiscomponenten van het besturingssysteem, dat automatische updates krijgt. Extra software installeer je geïsoleerd van het besturingssysteem, wat beter is voor de stabiliteit. Vanilla OS is zo’n immutable Linux-distributie en richt zich op toegankelijkheid voor iedereen.

1 Vanilla OS installeren

De nieuwste versie, Vanilla OS 2, vraagt minstens 4 GB geheugen en 32 GB opslagruimte op een 64bit-computer met UEFI-ondersteuning. Download het iso-image van de distributie en schrijf het met een programma zoals Win32 Disk Imager naar een usb-stick. Start je computer dan op vanaf de usb-stick.

In het welkomstscherm kies je voor Install. Selecteer vervolgens je taal (Nederlands staat ertussen), toetsenbordindeling en tijdzone. Selecteer dan de schijf waarop je Vanilla OS wilt installeren en klik op Use Entire Disk.

Vanilla OS stelt standaard voor om je volledige harde schijf te versleutelen. Kies een wachtwoord voor deze versleuteling. Bevestig daarna je instellingen. Na de installatie herstart je de computer en verwijder je de usb-stick. Vanilla OS start dan op en toont je een bootmenu met twee opties: Current State (A) en Previous State (B). Hiermee kun je na een mislukte update altijd terugkeren naar de vorige toestand. Vervolgens voer je het wachtwoord in om de schijf te ontsleutelen.

Stel een wachtwoord in voor de schijfencryptie.

2 Initiële configuratie

Na de eerste opstart van Vanilla OS krijg je de configuratiewizard te zien. Daarin kies je opnieuw je taal, toetsenbordindeling en tijdzone en daarna een kleurschema (licht of donker). In de volgende stappen maak je een gebruikersaccount, geef je de computer een naam en kies je welke toepassingen je wilt installeren. Bij elke categorie toepassingen kun je na een klik op het pijltje individueel aanvinken welke toepassingen je wenst. In de Common Utilities vind je zelfs toepassingen om games te spelen en Windows-software te draaien via Wine. Dat is een indicatie van de focus van Vanilla OS op het kunnen draaien van zo veel mogelijk software. Ook voor de browsers heb je heel wat keuze. Herstart daarna je computer.

Na de herstart en het invoeren van het wachtwoord voor de schijfencryptie kom je in het aanmeldvenster waar je met de ingestelde gebruikersnaam inlogt. Kies en bevestig daarna een wachtwoord voor de gebruiker. Nadat je bent aangemeld, moet je het wachtwoord nog eens invoeren om de installatiewizard toestemming te geven om toepassingen te installeren. De toepassingen die je voor de herstart hebt geselecteerd, worden nu als Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Deze zijn volledig geïsoleerd van de basis van je besturingssysteem. De installatie kan even duren.

Vanilla OS biedt een uitgebreide selectie van browsers aan.

3 Automatische systeemupdates

Daarna biedt Vanilla OS je een overzicht van de mogelijkheden, met knoppen om bijvoorbeeld systeemupdates te configureren, via de appwinkel extra toepassingen te installeren, de instellingen van de gebruikte desktopomgeving GNOME aan te passen, en om online accounts voor e-mail en kalenders toe te voegen.

Als je op Configure Updates klikt, stel je de frequentie in waarmee Vanilla OS op systeemupdates controleert en die downloadt. Standaard gebeurt dit wekelijks, maar je kunt dit ook op dagelijks of maandelijks instellen. Met de optie Slimme updates, die standaard is ingeschakeld, zal Vanilla OS geen updates downloaden terwijl je computer actief is. Zo voorkom je dat de downloads je netwerkverbinding vertragen terwijl je aan het gamen of videobellen bent.

Systeemupdates gebeuren automatisch op een ingestelde frequentie.

4 GNOME-desktopomgeving

Vanilla OS gebruikt het klassieke GNOME als desktopomgeving. Als je al eens met Ubuntu, Fedora, openSUSE of een andere Linux-distributie hebt gewerkt die GNOME gebruikt, zul je snel met Vanilla OS kunnen werken. Rechts bovenaan vind je de systeemstatusicoontjes. Klik hierop om bijvoorbeeld meer informatie te krijgen over je netwerkverbinding, batterijlevensduur, energiemodus en audiovolume. In het kader dat verschijnt, staan ook icoontjes om rechtstreeks naar de systeeminstellingen te gaan, je scherm te vergrendelen, of om de computer uit te schakelen of te herstarten.

In het midden bovenaan zie je de datum en tijd. Klik je daarop, dan krijg je een kalender te zien en een lijst met recente notificaties. Het icoontje helemaal links bovenaan is de activiteitenknop. Wanneer je hierop klikt (of de Super- of Windows-knop op je toetsenbord indrukt), verschijnt het activiteitenoverzicht. Je krijgt dan alle open vensters te zien, een zoekveld bovenaan om naar toepassingen te zoeken en een balk met icoontjes onderaan met toepassingen, waaronder het icoontje met de negen bolletjes dat alle toepassingen toont. Helemaal rechts zie je ook een gedeelte van een nieuwe desktop, waarmee je een nieuwe werkruimte opent als je niet al je vensters op dezelfde desktop wilt hebben.

Vanilla OS is gebaseerd op de gebruiksvriendelijke desktopomgeving GNOME.

5 Software installeren

De aanbevolen manier om software te installeren in Vanilla OS is met het programma Software. Hiermee zoek je naar applicaties in Flathub, een appwinkel voor distributieonafhankelijke Linux-applicaties. Je kunt in een aantal categorieën een selectie van software bekijken of onmiddellijk met de zoekknop linksboven de naam van een toepassing intypen. Voor elke toepassing krijg je een beschrijving, een schermafbeelding, versiegeschiedenis, beoordelingen en een link naar de projectwebsite te zien. Flathub biedt overigens niet alleen opensource-software aan, maar ook propriëtaire software zoals Spotify en Steam.

Software die je op deze manier installeert, wordt standaard automatisch van updates voorzien. Wil je dat niet, klik dan op het menu van Software rechts bovenaan, kies Voorkeuren en kies bij Software-updates voor Handmatig in plaats van Automatisch. Automatische updates worden sowieso gepauzeerd in energiebesparingsmodus. Je kunt in Software ook de geïnstalleerde pakketten bekijken en verwijderen.

Met de toepassing Software installeer je duizenden toepassingen van Flathub.

6 Zonder Flatpak

Dankzij Flatpak zijn de toepassingen volledig gescheiden van het besturingssysteem en kun je dus niet per ongeluk je systeem om zeep helpen. Maar niet alle software is in een Flatpak-versie beschikbaar. Bovendien laat Vanilla OS ook niet toe om de systeemconfiguratie aan te passen buiten de mogelijkheden van de systeemapplicaties om. Je kunt dus niet zomaar als root-gebruiker inloggen zoals in een traditionele Linux-distributie, een willekeurig pakket installeren en de nodige systeembestanden aanpassen.

Om toch extra software te kunnen installeren, heeft Vanilla OS de Vanilla System Operator (VSO) ingebouwd. Dit is een geïsoleerd minibesturingssysteem dat in een container draait, waarin je wel zelf software zonder Flatpak kunt installeren. Er is zelfs een gebruiksvriendelijke interface rond gebouwd. Download je bijvoorbeeld een .deb-pakket, dat je traditioneel in Ubuntu of Debian zou kunnen installeren, dan hoef je alleen maar op het gedownloade bestand te dubbelklikken in het programma Bestanden om het in VSO te installeren met de hulp van het programma Sideloaden. Daarna is het beschikbaar tussen je geïnstalleerde toepassingen. Je ziet geen verschil met de Flatpak-toepassingen, maar onderhuids draait de toepassing in een container die van het besturingssysteem is geïsoleerd.

Vanilla OS installeert deb-bestanden in een geïsoleerde container.

7 Systeemterminal

Als je het standaard terminalprogramma van Vanilla OS opent, Black Box, dan open je geen shell in Vanilla OS zelf, maar in de container van Vanilla System Operator. Ook hier kun je extra software installeren met Debians pakketbeheerder apt, bijvoorbeeld terminalprogramma’s die je graag gebruikt. Dit alles kan zonder enige impact op de stabiliteit van het basisbesturingssysteem. De container is bovendien geïntegreerd met jouw persoonlijke map, zodat de erin geïnstalleerde software gewoon toegang heeft tot jouw bestanden.

We hadden bijvoorbeeld de terminal nodig toen we het .deb-bestand van de AI-software Jan met Sideloaden hadden geïnstalleerd en er na een klik op het icoontje van het programma niets gebeurde. We openden Black Box, voerden de opdracht jan uit en zagen een foutmelding over een ontbrekende bibliotheek libasound2.so. Blijkbaar gaf het .deb-bestand dit niet als afhankelijkheid aan. We installeerden de bibliotheek in de terminal met deze opdracht, waarna Jan wel opstartte:

sudo apt install libasound2

Overigens kun je vanuit VSO wel toegang krijgen tot een shell van Vanilla OS zelf met de opdracht host-shell. Aangezien het systeem onveranderlijk is, ben je wel beperkt in je mogelijkheden. Maar je kunt wel configuratiebestanden in de map /etc aanpassen en systemd-services beheren met systemctl. Met exit keer je terug naar de VSO-shell.

In Black Box heb je volledige toegang tot een geïsoleerde container.

Android is lastig

Op dezelfde manier dat je .deb-bestanden in een container kunt installeren, ondersteunt Vanilla OS ook Android-apps. De ontwikkelaars waarschuwen wel dat het om een experimentele functie gaat en tijdens onze test kregen we het zelf niet aan de praat. Je moet eerst het Android-subsysteem initialiseren. Typ daarvoor in de VSO-shell in Black Box deze opdracht in:

vso android init

Dit installeert Waydroid, Android in een container. Op het einde zou je in het groen SUCCESS moeten zien. Download daarna het apk-bestand van een Android-app, bijvoorbeeld op de website van F-Droid voor opensource-apps of diverse websites die apk-bestanden aanbieden van apps die op Google Play staan. Daarna zou je in het programma Bestanden op dit apk-bestand moeten kunnen dubbelklikken om het te installeren. Tijdens onze test moesten we eerst rechtsklikken, Openen met… kiezen, het programma Sideloaden kiezen en onderaan Altijd gebruiken voor dit bestandstype inschakelen. Dit toont al dat deze functionaliteit nog niet af is en zelfs na veel zoekwerk konden we hierna nog altijd geen Android-apps openen.

8 Linux-subsystemen

Met de functie Apx gaat Vanilla OS nog verder: hiermee kun je in containers subsystemen aanmaken gebaseerd op diverse Linux-distributies met bijbehorende pakketbeheerders.

Wil je een programma installeren dat in Arch Linux beschikbaar is? Maak dan gewoon een subsysteem aan met Arch Linux als stack en pacman als pakketbeheerder. Apx ondersteunt als stacks Alpine, Arch Linux, Fedora, openSUSE, Ubuntu en Vanilla OS. Als pakketbeheerders heb je zo de keuze uit apk, apt, dnf, pacman en zypper. Open het programma Apx en klik op het plusicoontje links bovenaan om een nieuw subsysteem aan te maken.

Ook voor ontwikkelaars is dit handig. Je installeert dan een geïsoleerde container met je gewenste softwarestack, die anders zou kunnen conflicteren met wat je in je basisbesturingssysteem hebt geïnstalleerd. Geef je subsysteem dus een naam, bijvoorbeeld gecko, kies een stack (het onderliggende besturingssysteem), bijvoorbeeld opensuse, en klik op Aanmaken. Apx toont dan een nieuw subsysteem gebaseerd op openSUSE, met de erbij horende pakketbeheerder zypper. Klik erop en dan op Start subsystem.

Via Apx maak je een subsysteem met een gekozen Linux-distributie.

9 Software in subsysteem installeren

Nu kun je vanuit de VSO-terminalsessie software installeren in het subsysteem. Heet je subsysteem bijvoorbeeld gecko, zoek dan naar de gewenste software, bijvoorbeeld Qucs, in het subsysteem met:

apx gecko search qucs

Krijg je een resultaat te zien (in dit geval het pakket qucs-s), dan installeer je dat met:

apx gecko install qucs-s

De deelopdrachten search, install enzovoort zijn hetzelfde voor alle pakketbeheerders en je kunt in het tabblad met pakketbeheerders in Apx zien welke achterliggende opdrachten er voor elke pakketbeheerder worden aangeroepen.

Na de installatie zie je de melding 1 apps geëxporteerd. Apx maakt de in de container geïnstalleerde toepassing namelijk ook beschikbaar in Vanilla OS zelf. Dat kun je uitproberen door het activiteitenoverzicht te openen en daarna naar Qucs te zoeken. De toepassing staat tussen je andere toepassingen als Qucs-S on gecko. Wanneer je hierop klikt, start Vanilla OS automatisch het subsysteem als dit nog niet is gebeurd en opent het daarin de toepassing. Het programma heeft ook, net zoals het hele subsysteem, toegang tot je bestanden. Je ziet alleen aan de andere stijl van het venster dat het in een container van een andere distributie draait.

Programma’s in een subsysteem start je rechtstreeks in Vanilla OS op.

10 In subsysteem werken

Je kunt ook vanuit de VSO-shell rechtstreeks in een subsysteem een terminalsessie openen met (met de naam van je subsysteem in plaats van gecko):

apx gecko enter

Hierin heb je toegang tot het volledige besturingssysteem dat je in het subsysteem hebt geïnstalleerd. Als je nu pakketten wilt installeren, kan dat wel niet met de apx-opdrachten, maar moet je de pakketbeheerder zelf gebruiken.

In dit subsysteem kun je een volledige ontwikkelomgeving of softwarestack opzetten, bijvoorbeeld om eenvoudig software in verschillende Linux-distributies uit te testen. Met exit verlaat je het subsysteem en keer je terug naar de VSO-shell. Daarin kun je ook met deze opdracht de status van alle geïnstalleerde subsystemen opvragen:

apx subsystems list

Kijk ook eens welke andere deelopdrachten van Apx er beschikbaar zijn door gewoon apx zonder toevoegingen te typen.

Met Vanilla OS draai je eenvoudig meerdere subsystemen van diverse Linux-distributies.

11 Stacks en pakketbeheerders toevoegen

Je bent zelfs niet beperkt tot de stacks en pakketbeheerders die Vanilla OS standaard in Apx aanbiedt. Open je in Apx links de lijst met stacks en klik je dan op het plusicoontje, dan opent het venster om een nieuwe stack aan te maken. Je geeft die een naam naar keuze en bij Basis vul je de url van een Docker-container in. In de lijst met bestaande stacks zie je bijvoorbeeld bij Alpine alpine:latest staan en bij openSUSE registry.opensuse.org/opensuse/tumbleweed:latest. Je kiest ook de pakketbeheerder voor het subsysteem uit de lijst en daaronder kun je zelfs pakketten opgeven die je standaard in de stack wilt installeren.

Op dezelfde manier voeg je een nog niet ondersteunde pakketbeheerder toe, bijvoorbeeld yay als alternatief voor pacman in Arch Linux-gebaseerde subsystemen. Je geeft de pakketbeheerder een naam, schakelt in of die met rootrechten moet draaien (de meeste wel), en vult alle opdrachten in zodat je pakketbeheertaken eenvoudig kunt uitvoeren met apx-opdrachten vanuit de VSO-shell. Het moge duidelijk zijn: welke Linux-software je ook wilt installeren, Vanilla OS biedt er een mogelijkheid voor.

Je kunt ook je eigen pakketbeheerder definiëren in Apx.

▼ Volgende artikel
Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming
© Philips
Energie

Consumenten testen: de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

De Philips Heating CX2120/01 is een compacte en krachtige keramische verwarming. Met zijn snelle opwarming, stille werking en meerdere veiligheidsfuncties is het een ideale keuze voor kleinere ruimtes of als bijverwarming. Maar hoe bevalt dit apparaat in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van de Philips Heating CX2120/01 vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips Heating CX2120/01 is een draagbare keramische verwarming met een vermogen tot 1500 W. Dit compacte model heeft vijf verwarmingsmodi en meerdere veiligheidsvoorzieningen, zoals een kantelbeveiliging en oververhittingsbescherming. Met een stille werking die minder geluid produceert dan fluisteren, is het apparaat geschikt voor gebruik in studeerkamers, slaapkamers en badkamers. 

De Philips Heating CX2120/01 heeft van de testers een gemiddelde reviewscore van 8,4 gekregen. Vooral de snelle opwarming, het compacte formaat en het strakke design worden geprezen. Hieronder worden de ervaringen van de testers uitgebreid besproken. 

Snel en lekker warm

Veel testers zijn onder de indruk van hoe snel de kachel een ruimte verwarmt. Tester J. zegt: "Het is een fijn product. Hij warmt mijn studeerkamer en badkamer erg snel op." JacquelinevK94 deelt deze ervaring: "Deze heater is binnen no-time warm, echt ideaal!" Ook Maup10 is enthousiast: "Binnen een paar seconden voel je al een aangename warmte, wat echt handig is op koude ochtenden." 

Daarnaast blijkt de kachel krachtig genoeg om zelfs iets grotere ruimtes te verwarmen. Tester B. zegt hierover: "Wat ons echt opviel, was dat het apparaat zelfs in grotere ruimtes merkbaar comfort toevoegt." W. bevestigt: "Onze veranda is wat groter dan 15 vierkante meter, maar deze heater kan ook daar prima ingezet worden om even voor wat bijverwarming te zorgen." 

Compact en makkelijk te verplaatsen 

De meeste testers waarderen het compacte en lichte ontwerp, waardoor de kachel eenvoudig te verplaatsen is. Lvw0604 zegt: "Je neemt hem gemakkelijk mee en binnen enkele minuten zit je comfortabel." JacquelinevK94 is ook tevreden: "De heater is lekker compact en licht, dus je zet hem zo van de ene kamer in de andere kamer." Het compacte formaat is ook handig wanneer je hem niet nodig hebt.  Hondijkje merkt op: "Je kunt dit kacheltje makkelijk opbergen als je hem niet in gebruik hebt."

©Philips

Veel veiligheidsvoorzieningen

De kachel is voorzien van meerdere veiligheidsopties, iets wat testers belangrijk vinden. Tester C. zegt: "Een belangrijk aspect is de aandacht die er is geschonken aan de veiligheid. Er zit een omvalbeveiliging op, oververhitting wordt voorkomen en hij wordt na een bepaalde tijd automatisch uitgeschakeld." Mvdm1973 vindt het heel safe voelen dat er beveiliging op zit in het geval de verwarming zou vallen.

"Ik was wat kritisch en vroeg me af of zo'n klein apparaat wel kon voldoen aan mijn wensen. Moet zeggen, dit is best wel een krachtpatser."

- Tester W.

Overwegend stil, maar soms hoorbaar 

Een groot pluspunt is dat de kachel vrijwel geluidloos werkt. Tester J. zegt: "Zelfs op de hoogste stand hoor je nauwelijks geluid." Maup10 is het hiermee eens: "Het apparaat werkt heel stil, wat perfect is als je het in de slaapkamer of in een thuiskantoor gebruikt."  Maar sommige testers ervaren dat anders. Zo merkt Troost op: "Enige minpunt is dat hij wel wat geluid maakt." 

©Philips

Duidelijke bediening, maar app wordt gemist

De bediening wordt als eenvoudig ervaren. Hondijkje zegt: " De pictogrammen op het kacheltje zijn makkelijk te lezen zodat je precies ziet op welke stand je de kachel ingesteld hebt staan." Wel zien sommige testers ruimte voor verbetering. Maup10 zegt: "Een klein nadeel vond ik dat je de temperatuur niet direct op het apparaat kunt instellen." Mw X. vult aan: "Er is helaas geen temperatuur zichtbaar en hij heeft ook geen app, waardoor ik een aparte thermometer gebruik."  Hoewel de app door meer testers gemist wordt, zegt JacquelinevK94 daarover: "Maar op zich is dat ook niet nodig door de duidelijke knopjes."

©Philips

✅ Pluspunten

  • Snel warm

  • Compact en lichtgewicht

  • Makkelijk te bedienen

  • Veiligheidsvoorzieningen

❌ Minpunten

  • Geen app

  • Energieverbruik bij langere gebruiksduur

Eindoordeel

De Philips Heating CX2120/01 is een efficiënte en compacte keramische verwarming die snel warmte levert en eenvoudig te verplaatsen is. Testers zijn enthousiast over de snelle opwarming, het gebruiksgemak en de stille werking. Ook de veiligheidsvoorzieningen worden gewaardeerd. Ondanks het ontbreken van een app scoort deze compacte keramische verwarming een fraaie 8,4 bij de testers.

Ontdek de Philips Heating CX2120/01 compacte keramische verwarming

Op Kieskeurig.nl