Er werd lang reikhalzend uitgekeken naar de Photoshop voor de iPad. Met name de ‘desktop-waardige’ versie, die Adobe een tijd terug aankondigde. In 2019 verscheen deze eindelijk. Maar helaas: veel van de desktop-features ontbraken. Dat is langzaam aan goed aan ’t komen! Hier leggen we uit hoe objecten uitknippen in Photoshop voor iPad werkt.

Photoshop voor de iPad is bedoeld als een van die vlaggenschip-apps voor de iPad. Direct na de eerste release in 2019 heerste er vooral een gevoel van deceptie onder de ‘early adopters’. Immers: Adobe had een volledige desktop-equivalent belooft. Wat uiteindelijk geleverd werd, was een alleraardigste mobiele fotobewerker. Maar niet eentje die zonder meer over alle features van de desktop-versie beschikte. 

Gelukkig sleutelt Adobe continu aan de iPad-versie voor Photoshop en langzaam aan sijpelen steeds meer functies van de desktop-versie door naar de iPad-versie. Mogelijk zal dit proces alleen maar gaan versnellen nu zowel de desktops als iPads van dezelfde ARM-gebaseerde SoC’s gebruik maken. Sterker nog: in de iPad van 2021 tref je exact dezelfde SoC (de Apple M1) aan als in bijvoorbeeld de iMac.

Photoshoppen zonder menubalk

Wat in ieder geval opvalt na starten van Photoshop op de iPad en openen van een foto (dat doe je in het startscherm door linksonder op Importeren te tikken of klikken, en dan voor Foto’s te kiezen), is het ontbreken van een menubalk. Juist voor het toch wel complexe en feature-rijke Photoshop is dat eigenlijk een vrij onontbeerlijk hulpmiddel, zeker voor beginners. 

Nu word je gelijk in het diepe gegooid en moet je de betekenis van de pictogrammen in de diverse werkbalken doorgronden. Is te doen, maar zorgt wel voor een (onnodig) stijle leercurve. De filosofie van Adobe is echter dat hun app zonder menubalk moet functioneren, dus dat onderdeel verwachten we eigenlijk ook niet meer.

Objectselectie op iPad

©PXimport

We focussen in dit artikel op een recent geïntroduceerde functionaliteit: het automatisch selecteren van een object. In de praktijk blijkt dit vaak verrassend goed te werken en het scheelt een hele hoop tijd ten opzichte van het van punt tot punt handmatig selecteren van een object.

Om automatisch een object te selecteren is het zaak om eerst deze modus in het selectiegereedschap te kiezen. Tik daarvoor op het kleine driehoekje rechtsonder in de selectieknop in de verticale knoppenbalk recht. In het menu dat daarop opent klik je dan op Objectselectie. 

In de geopende foto (je had er net toch een geopend vanaf je fotorol…?) sleep je vervolgens een rechthoek om het te selecteren object heen. In de meeste gevallen wordt nu het object automatisch herkend en geselecteerd. Dat kost eigenlijk geen wachttijd!

Bijknippen

Controleer nauwgezet of het object helemaal naar wens is geselecteerd. In ons voorbeeld is dat nagenoeg het geval. Wel blijkt enig finetunen voor wat kleine onderdelen nodig. Zo zijn twee van de ‘blaadjes’ van onze paddenstoel niet meegenomen in de autoselectie. Lossen we rap op.

Standaard is in het selectiegereedschap de ‘single’-selectiemethode geactiveerd. Klik op het knopje eronder voor additieve selectie. Sleep in die modus om het toe te voegen onderdeel. Klaar. We herhalen dit voor ons andere ‘blaadje’. En ook een stip aan de rand moet bij nadere beschouwing nog meegenomen worden. Allemaal snel geregeld, veel sneller dan handmatig selecteren.

©PXimport

Ongewenste onderdelen deselecteren

Dan is er nog een probleempje met een teveel geselecteerd onderdeel, linksboven op de hoed van de paddenstoel. Daar is een klein stukje van de gele bloem erachter meegenomen. Gelukkig weer geen drama. Kies in de selectie-knoppebalk nu voor de deselecteer-modus, het derde knopje van bovenaf gezien. Sleep een rechthoek over het te deselecteren onderdeel en ook dit probleem is opgelost. 

Zet dan in de knoppenbalk de selectiemodus weer op single (bovenste knopje) om klaar te zijn voor een volgende keer dat je deze tool gebruikt.

©PXimport

Object uitsnijden

We beschikken nu over een perfect geselecteerde paddenstoel. Die kun je kopiëren (optie te vinden na een klik op de … in de rechter knoppenbalk) en vervolgens elders plakken. Of je maakt er een schone uitsnede van. Da’s heel makkelijk! 

Klik in de zwevende horizontale knoppenbalk onderin beeld eerst op de knop Omkeren. Klik of tik dan op Wissen en alleen de selectie blijft over, op een transparante achtergrond. Om het geheel beter te kunnen beoordelen, klik je op de knop (wederom in de zwevende knoppenbalk) Deselecteren.

©PXimport

Exporteren als PNG

Om de uitsnede te bewaren als (bijvoorbeeld) transparante png, tik of klik je op de exportknop rechtsboven in beeld. Tik dan op Publiceren en exporteren. Selecteer als bestandsformaat PNG (dit ondersteunt transparantie) en als Bestandsgrootte voor Klein. Omdat PNG verliesvrij werkt, gaat ook dan geen detail door compressie verloren. 

Wel duurt het wat langer om het bestand te bewaren, maar da’s wat ons betreft geen probleem. Klik op Exporteren en kies een opslaglocatie, bijvoorbeeld Bewaar afbeelding voor je filmrol.

Verkleinen of vergroten

Eventueel kun je de afbeelding eerst nog verkleinen (en eventueel uitsnijden), bijvoorbeeld om als knop te gebruiken op je website of blog. Verkleinen van de afbeelding doe je door op de tandwielknop rechtsboven te tikken. Tik dan op Afbeeldingsgrootte en geef de gewenste afmetingen in de daarvoor bestemde velden op. 

Kies als verkleiningsmethode onder Modus voor ofwel Automatisch ofwel Details behouden. Die laatste optie levert – zo leert de ervaring inmiddels – erg goede resultaten bij steviger vergrotingen van een afbeelding. Goed om te weten als je eens een stuk uit een foto hebt gesneden, die je later toch nog (vrij) scherp wilt afdrukken of laten afdrukken. 

De mate van succes is natuurlijk wel gekoppeld aan enig realisme. Een foto van 320 x 200 pixels zal nooit haarscherp worden door deze op te blazen naar 12 megapixel-formaat. Maar van bijvoorbeeld 8 megapixel naar 10 of 12 gaat vaak verrassend goed!

Er is heel veel mogelijk met Photoshop op de iPad. Wat sowieso opvalt is dat het allemaal razendsnel werkt, en dat op ‘slechts’ een tablet. Fotobewerking onderweg was nog nooit zo bereikbaar als nu. 

Hoewel bedoeld voor ‘vingergebruik’ werkt de app eigenlijk net wat lekkerder in combinatie met een muis. Of een Pencil voor het nauwkeuriger werk en (of) creatieve tekenwerk. Wat dat betreft is de iPad zelfs te prefereren boven een traditionele computer!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.