Het heeft jaren geduurd, maar eindelijk is er dan écht een nieuwe iMac. Niet alleen heeft de populaire computer een nieuw ontwerp, ook bevat de iMac nu de eigen Apple M1-processor. Een goede match voor een desktop-pc? Wij hebben het getest.

In navolging van de MacBook Air en MacBook Pro heeft Apple nu ook de iMac voorzien van een eigen processor, althans de kleine uitvoering. Het grotere model draait voorlopig nog ‘ouderwets’ op een Intel-processor. Dat de iMac zou worden voorzien van ‘Apple Silicon’ was geen verrassing, het was tot de aankondiging van Apple alleen even de vraag of Apple een snellere chip dan in de MacBook Air, Pro en Mac mini zou gebruiken. Dat bleek niet het geval, het gaat om precies dezelfde Apple M1 die al eerder gebruikt werd. De goedkoopste instapconfiguratie van de iMac 24 inch is zelfs voorzien van de variant die ook in de instapuitvoering van de MacBook Air gebruikt wordt met 7 in plaats van 8 ingeschakelde GPU-cores.

©PXimport

©PXimport

Nieuw ontwerp

Zoals verwacht en wellicht gehoopt is de iMac voor het eerst in jaren van een nieuw ontwerp voorzien. Functioneel zijn de verschillen ook weer niet wereldschokkend en is de computer nog steeds direct herkenbaar als een iMac. Zo bevat de voorkant wat sommigen ‘een kin’ onder het scherm noemen. In die Kin zijn overigens de luidsprekers verwerkt en die klinken echt heel goed. Opvallend is dat het logo van de voorkant verdwenen. Met dit nieuwe ontwerp keert Apple terug naar de ‘roots’ van de iMac. Want net als de eerste iMac G3 is ook deze iMac te koop in verschillende vrolijke kleuren. En net als die eerste iMac (en alle andere modellen totdat Apple overstapte op aluminium) heeft de iMac een witte in plaats van een zwarte rand om het scherm. In verleden gebruikte Apple een witte rand vaak als onderscheid tussen het portfolio voor consumenten en professionals, dus ik vraag me af of we die zwarte rand binnenkort weer gaan zien. Wellicht wordt de opvolger van de grote iMac wel een machine bedoeld voor zakelijk gebruik?

©PXimport

©PXimport

Kekke kleurtjes

De iMac is een stuk dunner dan zijn 21,5inch-voorganger. Het ziet er fraai en modern uit (de iMac is dunner dan veel beeldschermen), maar levert je verder eigenlijk weinig voordeel op. De computer staat immers op een vergelijkbare voet en neemt hierdoor grofweg net zoveel bureauruimte in als voorheen. Qua ontwerp is de voet net anders, maar functioneel is deze wel identiek aan het vorige model. Je kunt alleen de hoek van het scherm verstellen. Het is helaas nog steeds niet mogelijk om de iMac in hoogte te verstellen. De iMac is verkrijgbaar in zeven kleuren: blauw, groen, rood, oranje, geel, paars en zilver. Bij alle kleuren op zilver na gebruikt Apple eigenlijk twee kleuren: een harde kleur op de aluminium achterkant en een zachtere pasteltint op de kunststofdelen en de aluminium voet. Ik ontving de iMac in een blauwe uitvoering. 

©CIDimport

Externe voeding

Hoewel de achterkant van een all-in-one-pc bij mij thuis tegen de muur zou staan, heeft Apple ook de achterkant duidelijk ontworpen om gezien te worden. Sowieso vind ik persoonlijk de harde kleur mooier dan de pasteltint. Niet alleen is het Apple-logo prominent op de achterkant geplaatst, er is ook veel moeite in het ontwerp van de voedingskabel gestoken. De kabel is een stoffen 'strijkijzersnoer' in dezelfde kleur als de iMac. Die voedingskabel is trouwens verbonden met een externe voedingsadapter. Een van de redenen waarom de iMac dunner is dan zijn voorganger is dan ook dat de voeding niet langer ingebouwd is. Een nadeeltje hiervan is dat je die voeding wel ergens kwijt moet kunnen. Zelf heb ik een kabelgoot onder mijn bureau, dus voor mij maakt het niet uit. Een voordeel is dat de netwerkaansluiting ook in de voeding zit en je zo met één kabel zowel voeding als netwerk regelt. Al ontbreekt de netwerkaansluiting op de uitvoering die ik getest heb.

©CIDimport

Weinig aansluitingen

Hoewel de computer een flink stuk dunner is als zijn voorganger, is de uiterste zijkant juist een stukje dikker doordat de achterkant nu volledig vlak is in plaats van gebold. Dat komt met een belangrijk voordeel want de hoofdtelefoonaansluiting heeft nu een plekje op de zijkant gekregen. Een hele vooruitgang met de voorgaande modellen waarbij de hoofdtelefoonaansluiting achterop zat. Nu kun je er bij zonder de computer te moeten verschuiven. De overige poorten zitten aan de achterkant, maar dat zijn er in het geval van de uitvoering die ik getest heb niet veel: deze iMac heeft precies twee Thunderbolt-poorten met USB4-ondersteuning. De duurdere standaardconfiguratie heeft daarnaast ook nog twee USB 3.1 Gen2-poorten. Sowieso krijg je dus op alle uitvoeringen alleen USB-C, zelf vind ik dat geen nadeel. Steeds meer apparatuur werkt via USB-C en anders is een adapter(kabel) eenvoudig geregeld. Op de Thunderbolt-poorten kun je naast allerlei randapparatuur ook een beeldscherm aansluiten, de iMac ondersteunt één extern scherm met maximaal een 6K-resolutie.

©CIDimport

©CIDimport

Voor een desktop-pc zijn vier uitbreidingspoorten weer niet heel veel en zeker op de geteste instapuitvoering krijg je met twee stuks wel heel weinig aansluitingen. Helemaal als je bedenkt dat je het toetsenbord en muis ook via een meegeleverde USB-C-kabel moet opladen. Denk er dus goed na of twee poorten voor jou genoeg zijn. In tegenstelling tot de voorganger ontbreekt een kaartlezer en vind je ook geen netwerkaansluiting op de achterkant. In de duurdere configuraties is die netwerkaansluiting in de voedingsadapter verwerkt, bij de geteste instapuitvoering niet. Wel kun je voor een meerprijs van 26 euro een voedingsadapter met netwerkaansluiting krijgen en dat raad ik je zeker aan. USB-netwerkadapters presteren vaak minder goed en buiten dat is het zonde als je in de toekomst ethernet wil gebruiken en daarvoor één van de heel schaarse USB-poorten moet opofferen. Op draadloos gebied is de iMac voorzien van Wifi 6 en bluetooth 5.0.

Configuraties

Qua configuratie is de iMac beschikbaar in een aantal basisvarianten met optionele upgrades. Eigenlijk kun je een onderscheid maken tussen de goedkoopste basisconfiguratie zoals ik die getest heb en de twee duurdere basisconfiguraties. Het eerste verschil is dat de goedkoopste basisconfiguratie in vier kleuren leverbaar is terwijl de andere twee basisconfiguraties in zeven kleuren beschikbaar zijn. Het goedkoopste model is daarbij voorzien van een M1 met 7 in plaats van 8 ingeschakelde GPU-cores. Daarnaast missen op deze instapconfiguratie zoals eerder geschreven twee extra USB-C-poorten, mist de vingerafdrukscanner op het toetsenbord en is ook de netwerkaansluiting op de voeding afwezig. Je kunt voor 26 euro extra wel kiezen voor de ethernetaansluiting. En als je de vingerafdrukscanner wilt, kan dat ook, dan betaal je 50 euro extra. Hiermee heeft de basisconfiguratie voor 1529 euro op de twee extra USB-poorten en extra GPU-core na dan alle functionaliteit die de basisconfiguratie van 1669 euro ook biedt. Je hebt alleen minder keuze qua kleuren want oranje, geel en paars zijn niet beschikbaar.

Alle basisconfiguraties zijn voorzien van 8 GB RAM. Hoewel de M1 prima presteert in combinatie met 8 GB RAM, is het bijna wel een zekerheidje dat software alleen maar veeleisender wordt. Later uitbreiden kan niet, dus zelf zou ik kiezen voor 16 GB RAM tegen een meerprijs van 230 euro. Ook de opslag van 256 GB heb je vermoedelijk best snel vol, al hangt dat natuurlijk af van wat je met de computer wil doen. De stap van 256 GB naar 512 GB kost je 230 euro en voor ieder verdubbeling betaal je ook 230 euro. Voor een SSD van 1 TB betaal je dus 460 euro extra. Ook de interne opslag kun je later niet uitbreiden, maar dankzij Thunderbolt of USB kun je natuurlijk wel een snelle externe SSD aansluiten.

Toetsenbord en muis

Het toetsenbord heeft nog altijd de naam Magic Keyboard en lijkt veel op dat van de vorige iMac. Toch is het ontwerp licht aangepast, want dit nieuwe Magic Keyboard heeft rondere hoeken waarbij ook de vier toetsen in de hoeken van een scherp afgeronde hoek zijn voorzien. Nieuw is dat het toetsenbord nu ook met geïntegreerde vingerafdrukscanner verkrijgbaar is zodat je snel kunt inloggen. Bij mijn testexemplaar zat echter het toetsenbord zonder vingerafdrukscanner. Qua comfort is het toetsenbord identiek aan de vorige uitvoering en het is een toetsenbord waar je prima op kunt typen. Persoonlijk vind ik een plat toetsenbord dan ook erg comfortabel werken. Een nieuwigheidje is dat de FN-toets nu dubbelt als emoji-toets. Druk je hierop in bijvoorbeeld een tekstverwerker of Berichten, dan krijg je direct een overzicht van alle emojis zodat je ze eenvoudig kunt invoegen. Het pas wel bij de legacy van de iMac, de i staat immers voor internet.

De muis is dezelfde Magic Mouse 2 als bij de vorige iMacs waarbij er wel gebruik wordt gemaakt van aluminium dat qua kleur aansluit bij dat van de gekozen iMac. De bovenkant van de muis is nog steeds wit, dus alleen de nauwelijks zichtbare zijkant en onderkant sluiten qua unieke kleur aan bij de iMac. Over die muis ben ik nog steeds niet heel enthousiast. Hij is naar mijn smaak te plat en ligt niet lekker in de hand. Ook de laadaansluiting onderop de muis blijf ik onhandig vinden. Je kunt de muis niet tegelijkertijd gebruiken en laden en dat kan lastig zijn als de accu leeg is.

©CIDimport

©CIDimport

MagSafe voedingsaansluiting?

Apple heeft bijzonder veel moeite in de voedingsaansluiting gestopt, zo is de ronde stekker magnetisch en het snoer afgewerkt met een strijkijzerkoord in een kleur die bij de gekozen iMac past. Dat doet wellicht denken aan de MagSafe-laadaansluiting die MacBooks vroeger hadden, maar dat is het zeker niet.

In de ronde stekker zijn naast de plus- en minpool 12 extra pinnetjes verwerkt, vermoedelijk gaan daar ethernetsignalen overheen. De stekker is zoals gezegd rond, maar past in slechts twee oriëntaties in de aansluiting. Een vernuftig ontworpen pinnetje zorgt ervoor dat de stekker automatisch goed draait als je hem er in steekt. Dat gaat bovendien erg soepel omdat je door de magneet geholpen wordt. Toch houdt daar de vergelijking met MagSafe op. Het grote voordeel van MagSafe was immers dat de kabel snel loslaat waardoor een laptop niet van tafel valt als je over de kabel struikelt. Dat is bij de magnetische stekker op de iMac zeker niet het geval. De magneet is zo sterk dat je met behoorlijk wat kracht aan de stekker moet trekken om hem los te krijgen. Overigens niet verwonderlijk, het zou bij een desktop zonder ingebouwde accu sowieso niet heel handig zijn om zomaar de stekker los te trekken.

©CIDimport

©CIDimport

De kabel die naar de adapter loopt transporteert naast de voedingspanning ook de signalen die nodig zijn voor ethernet. Bij het instapmodel dat ik getest heb, wordt een voeding zonder netwerkpoort meegeleverd. Toch kan ik er wel iets over zeggen. De ethernetcontroller zelf, een chip van Broadcom, is namelijk ook op dit instapmodel gewoon aanwezig en actief in het verbindingsoverzicht. Je kunt hem bij gebrek aan een fysieke ethernetpoort alleen niet aansluiten. Het lijkt daarom aannemelijk dat het netwerksignaal niet via bijvoorbeeld USB wordt doorgegeven aan de voeding, maar dat er iets van een Cat6-netwerkkabel in de voedingskabel verwerkt is.

Fantastisch scherm

In de loop der jaren hadden iMacs eigenlijk altijd wel één gemene deler en dat was dat het scherm altijd dik in orde was. De nieuwe iMac is gelukkig geen uitzondering en is zelfs voorzien van een uitstekend scherm. Waar de voorganger was voorzien van een 21,5inch-scherm met een resolutie van 4096 x 2304 pixels is deze nieuwe iMac voorzien van een 24inch-scherm met een resolutie van 4480 x 2520 pixels. In een behuizing die nauwelijks groter is dan de voorganger. Qua beeldverhouding blijft het net als zijn voorganger een 16:9-scherm, er wordt dus niet zoals op de laptops overgestapt naar een 16:10-scherm. Het paneel heeft niet alleen een uitstekende kleurweergave, de maximale helderheid is ook erg hoog. Dat laatste is soms (helaas) wel nodig omdat Apple heeft gekozen voor een glanzende afwerking die de kleuren extra van het scherm laat spatten. Overigens is de hele voorkant één geheel, de pastelkleur zit achter dezelfde glanzende afwerklaag als het scherm en schermrand. Dat klink perfect voor aanraken, maar dat kan ondanks dat het ontwerp best wel aan een iPad doet denken nog steeds niet.

Al met al is het scherm een flinke upgrade ten opzichte van de voorganger, als je in de markt was voor de kleine iMac tenminste. Want het 27 inch 5K-scherm in de grote iMac is wat mij betreft toch nog wel een tandje indrukwekkender. Het is wel het scherm dat ervoor zorgt dat deze iMac een interessante keuze is. Vergeleken met een Mac mini voorzien van een M1-chip betaal je 650 euro meer en je zou kunnen zeggen dat je dat betaalt voor het scherm. Uiteraard kun je voor dat geld best een (wellicht nog wat groter) 4K-scherm vinden, maar zo’n scherm heeft alsnog een lagere resolutie en is waarschijnlijk minder mooi. Wel blijft het gezien het uitstekende scherm jammer dat de iMac nog steeds niet in hoogte verstelbaar is.

Het opvallendste aan het scherm zit er misschien nog wel omheen in de vorm van de witte schermrand. Over die rand is veel te doen, zo zou het beeld er met een lichte rand minder goed uitzien volgens sommige gebruikers. Het is deels vast persoonlijk, maar zelf vind ik die lichte schermrand niet vervelend en ooit waren vrijwel alle schermranden in licht kunststof uitgevoerd. Bovendien valt de schermrand hierdoor juist meer weg als je de computer tegen een lichte muur gebruikt.

©CIDimport

Webcam voor thuiswerkers

De webcam is tegenwoordig belangrijker dan ooit en boven het scherm is uiteraard een camera geplaatst. Dat is op deze iMac een uitstekend 1080P-exemplaar. Niet onverwacht, want een dergelijke goede webcam zat ook op de meest recent 27 inch iMac met Intel-processor. Net als op die iMac is deze nieuwe iMac 24 inch voorzien van drie microfoons. Twee microfoons worden gebruikt om het gewenste geluid op te pikken terwijl de derde microfoon wordt gebruikt om storende omgevingsgeluiden weg te werken.

Ik had zoals ik schreef in de review van de meest recente Intel iMac vorig jaar eigenlijk wel verwacht dat de overstap naar een met de iPad vergelijkbare chip ook zou betekenen dat de iMac voorzien zou worden van gezichtsherkenning, maar dat is kennelijk niet het geval. Voor snel inloggen biedt de iMac dus alleen de vingerafdrukscanner op het toetsenbord, maar die mogelijkheid wordt op de goedkoopste configuratie niet standaard meegeleverd.

Uitstekende prestaties

In het dagelijks gebruik voelt de nieuwe iMac vlot aan. Dat is geen verrassing, dat gold ook al voor de MacBooks voorzien van dezelfde M1-processor. De prestaties die de M1 in deze iMac neerzet zijn zoals verwacht ook in benchmarks goed vergelijkbaar met die van de MacBook Air en MacBook Pro. In Geekbench 5 heeft de iMac een Single-Core Score van 1744 punten en een Multi-Core Score van 7726 punten. Dat is grofweg dezelfde score als de chip in de MacBook Air neerzette. Ter vergelijking: dat is beter dan wat de duurdere 27inch-uitvoering van de iMac scoort.

Ook in in Cinebench R23 zet de chip met 7634 punten in de multi-core-test en 1510 punten in de single-core-test vergelijkbare prestaties neer als de eerder geteste MacBook Air. Er is wel veel minder thermal throttling (afname van prestaties omdat de chip zijn warmte niet kwijt kan), want na iets langer dan 10 minuten blijft de de score met 7343 punten in de multi-core-test en 1492 punten in de single-core-test hoger dan wat de M1 in de MacBook Air liet zien. Laten we de benchmark 30 minuten draaien dan worden de scores respectievelijk 7280 en 1501 punten. Er is dus voor multicore-toepassingen wel wat thermal throtteling, maar de chip presteert veel beter dan in de MacBook Air. Dat komt doordat de iMac in tegenstelling tot de MacBook Air is voorzien van actieve koeling. Als je de iMac gewoon voor alledaagse kantoortaken gebruikt, dan hoor je hem niet. Maar als hem aan het werk zet door bijvoorbeeld de eerder genoemde benchmarks te draaien of bijvoorbeeld foto’s of video’s te renderen dan slaat de koeling aan. Die koeler is goed hoorbaar, maar vervelend wordt het gelukkig nooit. Het geluid klinkt voornamelijk als blazen. De SSD is met een leessnelheid van 2837,1 en een schrijfsnelheid van 2303,4 MB/s een lekker vlot exemplaar die wat sneller is dan de SSD in de 27inch-variant van de iMac.

Je kunt de keuze voor de M1 en de prestaties van deze iMac op twee manieren aanvliegen. Aan de ene kant valt het wellicht tegen dat deze desktop grofweg net zo snel is als Apples goedkoopste laptop. Aan de andere kant is deze iMac hiermee alsnog veel sneller dan het Intel-model dat hij vervangt en zelfs partij voor Intel iMacs die een veelvoud van deze machine kosten. Het voor het doel waar deze iMac voor ontworpen is gewoon een razendsnelle chip die verpakt is in een fraaie computer met een uitstekend 4,5K-scherm. Softwarematig is dit ondanks de overstap naar de ARM-architectuur gewoon een Mac. Software gemaakt voor een Intel-processor kun je dankzij Rosetta 2 draaien en werkt vaak zelfs sneller dan op een echte Intel-machine. Een bijkomend voordeel is dat je dankzij de ARM-architectuur nu iPad-apps kunt draaien.

©CIDimport

Conclusie

Met de nieuwe 24 inch iMac keert Apple eigenlijk weer terug naar de roots van de iMac: een vrolijke alles-in-één-pc ontworpen voor thuisgebruik. Dat thuiskarakter wordt nog eens extra benadrukt door de witte schermrand, een kleur die Apple in het verleden gebruikte als onderscheid tussen de machines voor consumenten en zakelijke gebruikers. De behuizing is fraai en stevig gebouwd. Functioneel is er weinig verschil met de vorige iMac, zo kun je nog steeds alleen de hoek van het scherm verstellen. Dat scherm is met 24 inch nu een stukje groter dan zijn voorganger en is letterlijk de blikvanger van de iMac. Het is gewoon uitstekend voor elkaar. De M1-processor biedt geen verrassingen, maar heel erg is dat niet. Dit is gewoon een snelle processor die uitstekend op zijn plaats is in een computer voor thuis.

Het grootste minpunt is dat de iMac voor een desktop-pc weinig aansluitingen heeft, zeker de geteste instapconfiguratie biedt met slechts twee USB-C-poorten wat mij betreft te weinig uitbreidingsmogelijkheden. Het is ook jammer dat de netwerkaansluiting op die instapconfiguratie niet standaard aanwezig is, zeker omdat de netwerkcontroller gewoon aanwezig is. Gelukkig valt de meerprijs voor de fysieke aansluiting met 26 euro mee.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een betaalbare hogedrukreiniger om bijvoorbeeld jouw tuinset of tegels schoon te spuiten? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Nilfisk Core 140-8 InHand PowerControl

Deze betaalbare basisset van Nilfisk leent zich perfect voor veelvoorkomende reinigingstaken. Met een werkdruk tot maximaal 140 bar spuit je bijvoorbeeld een fiets, barbecue of (tuin)gereedschap binnen een mum van tijd schoon. De Deense fabrikant claimt dat je in een uur tot maximaal veertig vierkante meter kunt reinigen. Nuttig voor het schoonspuiten van een terras, vlonder of gevel. Op de geïntegreerde haspel zit een slang van acht meter. Zeker in combinatie met de transportwagen heeft de Nilfisk Core 140-8 InHand PowerControl dus een behoorlijk bereik. Je sluit deze hogedrukreiniger met een voedingskabel van vijf meter aan op netstroom.

Nilfisk levert een spuitlans, schuimsproeier en vuilfrees mee. Dankzij het handige kliksysteem kun je vlot tussen accessoires wisselen. De Core 140-8 InHand PowerControl bevat een aluminium pomp, zodat het apparaat beter bestand is tegen temperatuurschommelingen. De werking is eenvoudig, want je stelt op het 'pistool' de gewenste druk in. De compacte behuizing weegt nog geen tien kilo. Prettig is dat Nilfisk levenslang garantie geeft op zijn producten.

Bosch Fontus GEN II

De Bosch Fontus GEN II is werkelijk overal inzetbaar. Deze bescheiden hogedrukreinger gebruikt voor de energievoorziening namelijk een accu van 18 volt. Die is overigens niet standaard inbegrepen, maar wellicht bezit je al ander (tuin)gereedschap met een geschikte batterij. Uiteraard zijn een geschikte accu en lader ook los te koop. Als er geen waterpunt in de buurt is, kun je alsnog kleine reinigingstaken uitvoeren: de ingebouwde watertank heeft namelijk een capaciteit van vijftien liter. Je kunt als alternatief ook gewoon een tuinslang aansluiten.

Een accureiniger heeft logischerwijs een lagere werkdruk dan een hogedrukreiniger op netstroom. Toch is de maximale werkdruk van 20 bar voldoende om bijvoorbeeld een auto, motor, caravan of camper mee schoon te maken. Bosch levert hiervoor een zachte borstel mee. De lengte van de bijgesloten slang bedraagt vier meter. Draai aan de rode knop bovenop de behuizing om de gewenste druk in te stellen. Met behulp van de wielen en het uitschuifbare handvat rijd je de Fontus GEN II eenvoudig naar de gewenste plek. De behuizing (zonder accu) weegt maar 6,4 kilo.

Kärcher K3 Power Control

Het gerenommeerde merk Kärcher heeft met de K3 Power Control een betaalbare hogedrukreiniger in zijn gamma. De behuizing weegt zonder accessoires slechts 4,4 kilo! Je tilt het apparaat dus makkelijk over een stoeprand, drempel of ander obstakel. Uiteraard kun je de K3 Power Control via het telescopische handvat en de wielen ook rijden. Ondanks de geringe omvang ondersteunt dit exemplaar een maximale werkdruk van 120 bar. Voor vrijwel alle klussen rondom je huis is dat voldoende. Je stelt het benodigde drukniveau direct op de spuitlans in. Achterop het hogedrukpistool kun je de gekozen instellingen aflezen.

In de kenmerkende gele behuizing bevindt zich een speciale tank voor reinigingsmiddel. Zo laat je een auto of motor weer blinken. Dankzij de behoorlijke slang van zeven meter loop je makkelijk om het voertuig heen. De voedingskabel meet vijf meter. Een vuilfrees en spuitlans zijn standaard meegeleverd, zodat je de meeste reinigingsklussen moeiteloos kunt uitvoeren. Bij dit product hoort ook een app. Je selecteert daarin de beoogde schoonmaakklus, waarna onder meer het juiste drukniveau en de aanbevolen accessoires worden weergeven. Kärcher geeft op dit product vijf jaar garantie.

Lees ook: Schoonmaken met power: tips voor je hogedrukreiniger

Nilfisk C 110.7-5 X-TRA

Op zoek naar een goede hogedrukreiniger voor minder dan honderd euro? In dat geval is de Nilfisk C 110.7-5 X-TRA een absolute aanrader. Dit model is met name geschikt voor mensen die af en toe eens een hogedrukreiniger nodig hebben. bijvoorbeeld voor het schoonspuiten van een mountainbike of tuinmeubilair. Voor dit soort simpele onderhoudstaken voldoet de maximale werkdruk van 110 bar prima.

Voor een hogedrukreiniger in deze prijsklasse is de C 110.7-5 X-TRA behoorlijk compleet. Zo zijn er een spuitlans, vuilfrees, sproeier en schuimunit inbegrepen. De waterslang en voedingskabel zijn allebei vijf meter lang, waardoor je redelijk wat bewegingsruimte hebt. Net als duurdere producten van Nilfisk bevat ook dit apparaat een aluminium pomp. Dat bevordert de duurzaamheid van de hogedrukreiniger. Verder kun je de lichtgewicht behuizing van 26 × 29,5 × 66 centimeter makkelijk in een hoekje van een garage, schuur of bijkeuken kwijt. De Deense fabrikant biedt levenslang garantie!

Black & Decker BCPC18D1-QW

Is er ergens geen stroompunt beschikbaar? Met dit mobiele apparaat van Black & Decker is dat ook helemaal niet nodig. Bevestig onder het handvat de bijgesloten accu van 18 volt en koppel een tuinslang aan de hogedrukpistool. Meer hoef je niet te doen, want je kunt direct aan de slag. Je kiest met de sproeiknop tussen vijf standen. Je switcht zo tussen een brede of smalle straal en bepaalt zo de gewenste waterintensiteit. Je gebruikt de BCPC18D1-QW bijvoorbeeld voor het schoonmaken van een fiets, brommer, motor en auto.

De fabrikant levert een waterslang van zes meter mee. Je hoeft overigens niet per se de kraan te gebruiken, want een emmer, zwembad of andere waterbron volstaat ook. Deze handzame hogedrukreiniger weegt maar 2,5 kilo. Kortom, je hebt waarschijnlijk niet zo gauw last van vermoeide armen. Er is overigens een lader voor de accu inbegrepen. Verder zit er in de productdoos een universele adapter voor het aansluiten van een tuinslang.

Nuki brengt een slim slot op de markt dat voor veel mensen betaalbaar zou moeten zijn: de Nuki Smart Lock Go kost namelijk 149 euro. Wie echter extra's zoals een wifi-module en een batterypack wil, moet daar 98 euro bij optellen. Wat kun je verwachten van dit slot? Je leest het in deze review.

De Nuki Smart Lock Go is onderdeel van een productlancering waar nog twee andere slimme sloten onder vallen: de Lock Pro (van de vijfde generatie) en de Lock Ultra. Daar waar de laatstgenoemde modellen een nieuw ontwerp hebben gekregen (dat doet denken aan de Tedee), oogt de Smart Lock Go als een typisch Nuki-product. De buitenkant is bovendien gemaakt van plastic. Verder is het product redelijk log, aangezien er ruimte moet zijn voor vier AA-batterijen. En dat terwijl de twee duurdere varianten opgeladen worden via usb-c en een interne accu hebben.

Leg je de drie modellen naast elkaar, dan zie je al snel dat de Smart Lock Go een samenvatting is van eerdere Smart Locks, maar dan voor een lagere prijs. De Pro en Ultra lijken sterk op elkaar, met als grootste verschil de diepte. Hierdoor biedt de Pro meer ruimte voor fysieke sleutels. De Ultra vereist een cilinderwissel (je hebt er dus een nieuwe sleutel voor nodig) – maar daardoor is hij wel dunner. Daarnaast openen de Pro en Ultra een deur in ongeveer anderhalve seconde, terwijl de Nuki Smart Lock Go daar ruim zes seconden over doet.

©Wesley Akkerman

Verschillende accessoires

Maar goed, voor 150 euro mag je misschien ook niet heel veel verwachten. En om eerlijk te blijven: je krijgt best wat premium functies bij de Go-versie. Het systeem is compatibel met de cilinder die in de voordeur zit, ondersteunt Matter, kan op afstand bediend worden en biedt ruimte aan voor uitbreiding. Verschillende accessoires die het merk hiervoor uitbracht werken met de Go. Denk dan aan het Keypad (voor een sleutelloze ontgrendeling) en het batterypack. Het keypad kost 89 euro (zonder vingerafdrukscanner) of 159 euro (met die genoemde scanner).

Zo'n keypad is handig, maar niet per se een must. Het batterypack van 49 euro is dat voor sommige gebruikers misschien wel: daarmee voorkom je namelijk gedoe met losse (oplaadbare) batterijen. Het slot werkt ook zonder, dus strikt nodig is het niet. Wat ons meer stoort, is de manier waarop de wifi-module werkt. Die zit er wel in, maar functioneert niet meteen. Om die te activeren, moet je online 49 euro betalen. Pas daarna is de module ontgrendeld en kun je hem gebruiken.

©Wesley Akkerman

Geen misleiding, maar…

Dat is geen ontwikkeling waar we vrolijk van worden. Het onderdeel zit er tenslotte al in. Dit roept de vraag op waar het heen gaat: fabrikanten die functies inbouwen maar pas beschikbaar maken na betaling, onder het mom van 'we willen de consument de keuze geven'. Het doet denken aan het BMW-abonnement voor stoelverwarming: je betaalt maandelijks voor iets dat bij andere merken gewoon inbegrepen is. Misschien is dit nog een test, maar in dat geval hopen we dat die faalt.

Met die wifi-module kun je het slimme slot op afstand bedienen – iets wat we toch wel cruciaal vinden. Misleiding willen we het niet noemen, hoe verleidelijk dat ook is. Nuki geeft op de website namelijk duidelijk aan dat je Remote Access op elk moment kunt activeren via een eenmalige betaling – maar toch zit het ons niet lekker. Want om toegang te krijgen tot alle functies die al ín het slot zitten, betaal je in totaal 200 euro. Tel je ook nog het batterypack erbij op, dan zit je nog maar een paar tientjes onder de prijs van de Smart Lock Pro.

©Wesley Akkerman

Een klein verschil

De Smart Lock Pro kost 269 euro en heeft zowel een interne accu als een ontgrendelde wifi-module. Bovendien is dat apparaat veel compacter en oogt het meer premium. Goed, nu kun je zeggen: Nuki richt zicht met de Go op een specifieke doelgroep. Dat is leuk en wel, maar dat neemt niet weg dat het verschil tussen de Go en Pro klein wordt wanneer je de nodige upgrades uitvoert. Hoef je geen ontgrendeling op afstand en ben je oké met losse batterijen, dan kan de Go ondanks alles alsnog een goede keuze zijn. Het slot heeft veel goede kwaliteiten.

Zo is de versleuteling op orde. Wanneer het slot communiceert met een smartphone, dan gebeurt dat op basis van eind-tot-eind-versleuteling, op het niveau waar banken ook mee werken (evenals concurrerende sloten). De montage is bovendien zo gepiept. Binnen vijf minuten zit de Go op je deur. Alleen jammer dat maar één van de twee montage-adapters een plakstrip heeft. En laat nou net de variant die wij nodig hadden die strip missen. Een simpele posterstrip lost dat op, maar handig is anders.

©Wesley Akkerman

Vertrouwen uitstralen

Verder kunnen we het waarderen dat de Nuki Smart Lock Go een zogenaamde retrofit-oplossing is. Dat houdt in dat het slot zelf niet wordt vervangen, maar dat er een motortje over je bestaande sleutel heen komt (net zoals bij dit slot van Yale). Die sleutel zit aan de binnenkant van de deur. Tik je op de knop in de app (of op het apparaat zelf), dan draait de Smart Lock Go de sleutel voor je om: open of op slot. Aan de buitenkant kun je de deur gewoon blijven openen met een sleutel, zolang je cilinder een paniekfunctie heeft.

Mochten de batterijen dus leeg zijn op het moment dat je thuiskomt, dan is de kans vrij klein dat je voor een gesloten deur staat – zolang je je sleutels bij je hebt. En check van tevoren of je cilinder zo'n paniekfunctie heeft. Dat doe je door aan beide kanten een sleutel in het slot te steken en te kijken of je hem alsnog op slot kunt doen of van het slot kunt halen. Over batterijen gesproken: zodra het accuniveau onder de twintig procent zakt, krijg je automatisch een melding. Zo kom je niet plotseling voor verrassingen te staan. Dat geeft vertrouwen.

©Wesley Akkerman

Thread-ondersteuning

Wat Nuki eveneens goed bedacht heeft, is de ondersteuning voor Thread. Dit is een smarthomeprotocol dat producten onderling met elkaar laat communiceren, waardoor er meer integraties mogelijk zijn. Dankzij Thread is het alsnog mogelijk de Smart Lock Go op afstand te bedienen, zonder dat je daar bijna 50 euro extra voor hoeft neer te leggen. Maar dan heb je wel een hub nodig. Gelukkig bestaan daar verschillende opties voor (zoals de Google TV Streamer). Na het koppelen kun je het slot ontgrendelen via de Google Home-applicatie.

Via de Nuki-app kan dat daarna nog steeds niet. Daar kun je het slot, zolang je de wifi-module niet vrijkoopt, alleen via bluetooth bedienen. Ook voor instellingen moet je bluetooth inschakelen. Nu hebben wij dat niet de hele dag aanstaan. En dan is het best onhandig dat je die verbinding eerst moet activeren voordat je iets kunt aanpassen. Met de wifi-module gaat dat een stuk soepeler: dan pas je alles aan zonder gedoe, ook als je niet thuis bent. Die module kan dus het verschil maken in hoe prettig het systeem werkt.

De basis op orde

Binnen de app tref je veel (instel)mogelijkheden aan. Je ziet hier altijd het batterijpercentage en kunt instellen of je een ledlampje wilt zien branden of niet. Met de nachtmodus kun je bepalen of Nuki het slot na een bepaalde tijd automatisch op slot doet. Ook schakelt het dan over op een energiebesparende modus. Verder is er de autolock (waarbij het slot zichzelf op slot doet als het voor een lange periode niet gebruikt wordt), terwijl Lock 'n' Go de deur automatisch na een paar seconden voor je op slot doet wanneer je hem vlak daarvoor ontgrendelde.

Je kunt een vergrendelingslog bekijken, gebruikers toevoegen en natuurlijk enkele accessoires koppelen. Daarmee voldoet Nuki aan alle basale functies die we verwachten van een slim slot. Tot slot is er de auto-unlockfunctie. Daarmee kun je het slot automatisch laten ontgrendelen wanneer je komt aanlopen. Het kan gebeuren dat het slot zichzelf opendraait zodra je voorbij loopt, maar over het algemeen hebben we hier weinig problemen mee ondervonden: je moet redelijk dichtbij staan voordat het slot een actie onderneemt.

Nuki Smart Lock Go kopen?

Naar onze mening is dit slimme slot iets voor een beperkte groep gebruikers. Het kan een goede keuze zijn als je weinig waarde hecht aan internetbediening, het prima vindt om alles via bluetooth te regelen, het niet bezwaarlijk vindt om losse (oplaadbare) batterijen te gebruiken en er geen problemen mee hebt dat dat de buitenkant volledig van plastic is – voor 149 euro kun je immers geen premium afwerking verwachten. Threads-ondersteuning is een mooie toevoeging, maar alleen nuttig als je al een hub in huis hebt.

Ben je wel iemand die graag zijn of haar slot via het internet bedient en ben je dat gedoe met batterijen zat? Dan kom je uit op 247 euro voor het volledige systeem – slechts een paar tientjes minder dan de Smart Lock Pro, die een ontgrendelde wifi-module en oplaadbare accu heeft.

Hoor je bij die laatste groep en kies je voor Nuki, dan zijn die paar tientjes extra de overweging waard. Zoek je echter een slim slot met lokale bediening of heb je al een Thread-hub, dan kun je de Go overwegen – dan is dit het beste en simpelste slimme slot van dit moment.