De Motorola One is de eerste Motorola-telefoon met Android One-software, waardoor je verzekerd bent van de kale Android-versie en snelle en langdurige updates. In deze Motorola One review lees je of de smartphone een goede koop is.

Het ontwerpteam van Motorola heeft bij de One duidelijk gekeken naar de iPhone. De One lijkt verdacht veel op de iPhone XR en XS, inclusief notch en glimmende achterkant. Gelukkig zijn de 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting en vingerafdrukscanner (achterop in het Motorola-logo) wél aanwezig. Sommige mensen vinden het ontwerp van de Motorola One waarschijnlijk te generiek en niet origineel, andere gebruikers zijn vast blij met de iPhone-uitstraling. Feit is dat de plastic behuizing erg glad, breekbaar en een ware vingerafdrukmagneet is. Dat Motorola een (zeer eenvoudig) plastic hoesje in de doos stopt, zegt veel.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Onnodige notch

Waarom de Motorola One een scherminkeping (notch) heeft, is mij onduidelijk. Normaliter kiest de fabrikant voor een zo klein mogelijke notch omdat de voorkant van de telefoon bijna helemaal uit scherm bestaat. Deze smartphone heeft een forse rand aan de onderkant waar zelfs het Motorola-logo op past. Bovendien neemt de notch zo’n twee derde van de bovenkant in beslag, wat groter is dan noodzakelijk. De notch komt op mij daarom over als een populaire designkeuze die niets toevoegt. Sterker nog: de notch zit in de weg. Vanwege zijn grootte kan de Motorola One bijna geen notificatie-icoontjes laten zien, wat erg irritant is.

Het scherm is met 5,9 inch vrij groot, waardoor niet iedereen de smartphone met één hand kan bedienen. Het lcd-display toont goede kleuren en heeft een hoge maximale helderheid. De kijkhoeken zijn eveneens ruim voldoende. Al met al een prima beeldscherm dus, en daarom is het onbegrijpelijk dat Motorola gekozen heeft voor een hd-display met een resolutie van 1520 bij 720- pixels. Deze lage resolutie zorgt voor minder scherp beeld en dat merk je voortdurend, vooral bij het kijken van foto’s en video’s. De Motorola One heeft een adviesprijs van 299 euro en in die prijsklasse is het scherpere full-hd de norm.

©CIDimport

Oude processor

Niet alleen de lage schermresolutie stelt teleur, de telefoon draait ook op een drie jaar oude Snapdragon 625-processor. Die chipset is minder snel en energiezuinig dan nieuwere processors, en dat ervaar je bijvoorbeeld bij het spelen van games. De Motorola-smartphone kan concurrerende smartphones met nieuwere chipsets simpelweg niet bijbenen.

De hoeveelheid werk- en opslaggeheugen is met 4GB en 64GB wel vergelijkbaar met dat van andere mid-range telefoons. Daarnaast ondersteunt de Motorola One nfc voor contactloos betalen en is er een micro-sd-slot aanwezig om de opslagruimte te vergroten.

Het energiezuinige scherm en de minder krachtige hardware zorgen ervoor dat de 3000 mAh accu zonder problemen een lange dag meegaat. Elke nacht opladen is wel aanbevolen, al kan het ook ’s ochtends. Via de universele usb-c-aansluiting laadt Motorola’s TurboPower-lader de batterij in ongeveer anderhalf uur volledig op.

©CIDimport

Dubbele camera

De 8 megapixel camera maakt aardige selfies, maar verwacht geen wonderen. Hetzelfde geldt voor de dubbele cameramodule achterop. De Motorola One gebruikt een 13 megapixel camera om reguliere foto’s en video’s te schieten en die doet zijn werk naar behoren. Overdag kan je prima beelden maken, al vormt tegenlicht wel een probleem. In het donker holt de kwaliteit eveneens achteruit. De camera is overall minder goed dan die van de even dure Motorola Moto G6 Plus.

De tweede camera op de Motorola One is een 2 megapixel lens voor zogeheten bokeh-plaatjes. De camera legt enkel de achtergrond vast en vervaagt ‘m, waardoor de persoon of het object op de voorgrond er meer uitspringt. Een aardige feature die in de praktijk helaas wat tegenvalt. De camera gaat regelmatig de fout in door bijvoorbeeld een deel van de voorgrond onscherp te maken. Dit merk je vooral bij het inzoomen. Er zijn genoeg goedkopere smartphones met een betere bokeh-feature.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Android One-software

Steeds meer mid-range smartphones draaien op Android One, de standaard Android-versie waar de fabrikant van Google weinig aan mag veranderen. Dat is fijn, want stock Android oogt en werkt prima en is bovendien vrij van overbodige apps. Zo ook op de Motorola One.

Een ander voordeel van het Android One-programma is dat Google de telefoonmaker verplicht om drie jaar lang regelmatig veiligheidsupdates uit te rollen. Ook moet de fabrikant twee grote Android-updates beschikbaar stellen. De Moto One kwam in september uit met versie 8.1 (Oreo) en krijgt dus updates naar 9.0 (Pie) en Q, dat vermoedelijk volgend jaar wordt aangekondigd. Volgens Motorola is de Pie-update eind november beschikbaar gesteld in Nederland. Mijn testtoestel maakt nog geen melding van de update.

Hoe vaak Motorola een beveiligingsupdate uitrolt, is ook wat vaag. Google brengt maandelijks zo’n update uit, maar op moment van schrijven draait mijn One nog op de 1 oktober-update.

©CIDimport

Conclusie

De 250 euro kostende Motorola One is een prima smartphone met de Android One-software als grootste troef. Toch is het niet de beste keuze en dat heeft Motorola aan zichzelf te danken. De keuzes voor een hd-scherm en een drie jaar oude processor zijn kwalijk en op punten als de accuduur en camera doet de telefoon het niet beter dan de concurrentie. Voor hetzelfde geld koop je dan ook een betere telefoon, eventueel ook met Android One. Denk aan de Xiaomi Mi A2 of de Nokia 6.1. Motorola’s eigen Moto G6 Plus (zonder Android One) is eveneens een betere deal.

Maak je weleens een filmpje? Daarin zitten meestal stukken die oninteressant zijn. Met de gratis tool VLC media player kun je zo’n video moeiteloos en nauwkeurig tot op het frame inkorten.

Mediatitel verbergen

VLC media player (www.videolan.org) is een van de populairste mediaspelers. Niet alleen omdat de opensource-software voortdurend wordt verbeterd, maar vooral omdat de app zoveel verschillende media moeiteloos kan afspelen en converteren. We gebruiken de tool ook graag om video in te korten. Standaard toont VLC in het begin gedurende enkele seconden de naam van het videobestand. Vind je dat (net als wij) storend, vooral als je in die zone een knip wilt geven? Schakel dit uit door de Eenvoudige voorkeuren te openen met Ctrl+P (met de P van preferences, op de Mac gebruik je Cmd+,). Ga naar het tabblad Ondertitels / OSD en haal het vinkje weg bij de optie Mediatitel weergeven bij starten van de video.

Beginpositie bepalen

Het splitsen van een video in VLC verloopt anders dan bij een gewone videobewerkingstool waar je een slider moet verplaatsen. Met VLC maak je een opname van het deel van de video dat je wilt extraheren uit een langer filmpje. Het ingekorte fragment wordt dan opgeslagen als een nieuw videobestand en het oorspronkelijke bestand blijft ongewijzigd. Open VLC en klik op Open bestand om de video te selecteren die je wilt inkorten. Laad de video en zoek de exacte positie waar je de video wilt splitsen. Om het je gemakkelijk te maken, kun je de spatiebalk gebruiken om het filmpje te pauzeren en met dezelfde toets zet je het terug in gang. Je kunt de video frame voor frame afspelen door de E-toets in te drukken. Als je de E-toets continu indrukt, verspringt de video in slow motion. Op deze manier ga je naar de plaats waar je de beginknip wilt geven. Klik dan op de rode opnameknop links onder de video.

Opnemen

Laat de video verder lopen en/of gebruik de E-toets om de plaats te zoeken waar je het fragment wilt beëindigen. Klik opnieuw op dezelfde opnameknop om de laatste knip te geven. Dat is alles. De ingekorte video wordt automatisch opgeslagen in de map Video's op je computer. Op de Mac komt dit fragment in de map Films.

Het merk Nothing is inmiddels berucht én geliefd om zijn semi-transparante telefoons, dappere designkeuzes en de knipoog naar oldskool tech. Vandaag voegt het bedrijf daar een betaalbare variant aan toe: de Phone (3a) Lite. Die naam roept meteen vragen op, want hoe 'Lite' is hij eigenlijk?

Vandaag heeft Nothing de Phone (3a) Lite officieel onthuld. Vanaf 4 november ligt het toestel ook daadwerkelijk in de winkel voor een bedrag van 249 euro. Er zijn twee uitvoeringen beschikbaar met 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslag, en die zijn leverbaar in de kleuren zwart en wit. Beide varianten bieden ruimte voor een microSD-kaart tot 2 TB, wat in deze prijsklasse vrij uitzonderlijk is.

Met die vriendelijke prijs positioneert Nothing het toestel overigens slim tussen de budget- en middenklasse in. Dus ónder de Nothing Phone (3a), maar boven instappers van bijvoorbeeld Realme of Motorola.

©Nothing

Kleine concessies

De transparante achterkant blijft, maar het Glyph-systeem – de lichtstrips waarmee je meldingen op de achterkant kunt waarnemen – lijkt te ontbreken. Nothing vermeldt het in elk geval niet op de officiële pagina, wat doet vermoeden dat het systeem hier is geschrapt of versoberd. Het toestel heeft een glass finish en een IP54-certificering tegen stof en spatwater, maar is vermoedelijk niet volledig van glas.

Het scherm is een 6,77-inch amoledpaneel met een resolutie van 1084 × 2392 pixels, een piekhelderheid van 3000 nits en een adaptieve verversing van 120 Hz. Het toestel draait op een MediaTek Dimensity 7300 Pro-chip (8-core, 4 nm, tot 2,5 GHz) met een Mali-G615 GPU. Niet de snelste op aarde, maar ruim voldoende voor dagelijks gebruik en je favoriete spelletjes. De batterij heeft een vermogen van 5000 mAh en kun je met 33 watt opladen; in twintig minuten zit je op 50 procent, volledig laden duurt ongeveer een uur. Ook reverse charging (5 watt) wordt ondersteund.

De camera’s zijn inmiddels officieel bevestigd: een 50 MP-hoofdcamera (f/1.88), een 8 MP-ultragroothoeklens (f/2.2) en een 2 MP-macrocamera (f/2.4). De selfiecamera telt 16 MP. Video’s schiet je in 4K met 30 fps of 1080p met tot 60 fps. Daarmee is het een nette, zij het eenvoudige, cameraconfiguratie voor deze prijsklasse.

Software

De telefoon draait op Nothing OS 3.5 (gebaseerd op Android 15). Versie 4.0, gebaseerd op Android 16, volgt later met nieuwe camera- en lockscreenfuncties zoals Stretch mode en Lock Glimpse.

Die laatste optie zorgt trouwens wel voor enige opschudding: Lock Glimpse zou advertenties laten zien op je vergrendelscherm. Gebruikers moeten naar links vegen om ze te bekijken en de functie is weliswaar opt-in, maar het is wél een breuk met Nothings eerdere ‘geen bloatware, geen onzin’-imago. Het voelt een beetje wrang: het merk dat ooit minimalisme predikte, introduceert nu vrijwillige reclame. Maar goed, een kleine prijs voor een lage prijs, zullen we maar zeggen.

Niettemin lijkt de Nothing Phone (3a) Lite een charmant compromis. Minder luxe, minder toeters en bellen, maar nog steeds een eigen gezicht in een markt vol generieke toestellen. Wie vooral design en merkbeleving zoekt voor een zacht prijsje, zal hier vermoedelijk blij van worden.

©Nothing

Conclusie

Met de Phone (3a) Lite brengt Nothing een deel van zijn kenmerkende design naar een lagere prijsklasse. De hardware is degelijk, de prijs scherp en de uitstraling is toch herkenbaar. Maar er zijn ook duidelijke concessies: geen Glyph-lichtshow deze keer, de camera’s zijn bescheiden, en die optionele advertenties...? Nou ja, een aantrekkelijke instapper dus, zolang je weet wat je inlevert voor dat lagere prijskaartje.