Het ziet eruit als een mutatie onder de smartphones, de LG G Flex. Dat is ook niet gek, het is de eerste smartphone met een over de lengte gebogen scherm. Dit is niet zijn enige wapenfeit. De telefoon heeft ook een zelfhelende beschermlaag die je smartphone beschermt tegen krasjes.

Het unieke uiterlijk van de LG G Flex is het eerste dat opvalt. Hij is licht gebogen en draait aan de buitenkanten een klein beetje naar binnen. Het scherm is met 6 inch vrij groot en bedekt vrijwel de gehele voorkant van de smartphone. Aan de zijkant van het toestel zie je geen knoppen zitten, alleen de mini-usb kabelaansluiting en een koptelefooningang. Dat komt omdat de power-knop en geluidstoetsen aan de achterkant van de Flex zitten, net als bij de LG G2. Dit moet zorgen voor een makkelijkere bediening dan met knoppen aan de buitenkant, alleen heb ik hier niet veel van gemerkt. Beide bedieningsopties werken prima.

©PXimport

De LG G Flex heeft een holle vorming.

De LG G Flex is volgens LG gebogen met een doel. Allereerst zou de telefoon beschermd zijn tegen hardere klappen, bijvoorbeeld als je hem laat vallen. Dit kunnen wij helaas niet uittesten. Waar we wel antwoord op kunnen geven, is op de vraag of de smartphone nu beter in je broekzak zit. Het antwoord is 'nee'. De buiging van het toestel heeft daar geen invloed op en door zijn 6 inch scherm zit het apparaat net zo ongemakkelijk in de broek- of kontzak als andere smartphones van die grootte.

De telefoon zit lekker tegen het oor, maar soms is het voor anderen lastig je te horen tijdens het bellen. Dat komt omdat je microfoon verder van je afzit als je de telefoon wat steviger tegen je oor drukt.

©PXimport

De reflectie laat zien hoe gebogen de G Flex is.

Minder focus op scherm

Als je de interface ziet op het scherm dan raak je snel gewend aan de kromming van de LG G Flex. Je merkt dat het beeld wat hol is, waardoor apps en dergelijken aan de onderkant en bovenkant iets meer naar de voorgrond treden. Het beeld wordt slechter als je de smartphone niet recht voor je houdt. Dan kan de informatie op je scherm storend overkomen, door het veranderen van de invalshoek. Niet alles heeft dan de juiste kleurbalans.

©PXimport

De kleurbalans is niet altijd goed vanuit bepaalde hoeken.

Hoewel de problemen niet al te zwaar wegen, lijkt er van de beloftes van LG niet veel over te blijven. Het lijkt er vooral op dat de fabrikant wil aantonen waartoe zij in staat is met het maken van smartphones met gebogen schermen. Het is wel leuk te noemen dat je het scherm kunt aan-/uitzetten door twee keer op het beeld te drukken. Dit is het zogenoemde KnockOn-systeem. Dit werkt snel en effectief en je maakt er automatisch veel gebruik van, meer zelfs dan de power-knop aan de achterkant.

©PXimport

De G Flex is LG's eerste gebogen smartphone.

Camera

Het scherm kent een niet al te sterke pixeldichtheid, met een resolutie van 1240 x 720 pixels. Dat komt mede doordat het om een 6 inch scherm gaat. Je ziet dat een lage helderheid wordt weergegeven en dat kleuren niet altijd even mooi uitkomen. Dit heeft als gevolg dat je camera foto's met een lagere resolutie lijkt te maken, maar met de kwaliteit ervan zit het behoorlijk goed. Je maakt met de 13megapixel-camera overdag vrij scherpe foto's dankzij de autofocus. Bij gebrek aan licht is dit helaas niet het geval. De autofocus heeft in het duister moeite zich te focussen. Dit resulteert in rommelige en onduidelijke foto's.

©PXimport

Autofocus alleen geschikt voor dagfoto's.

Zelfhelende functie

Een van de belangrijkste features van de LG G Flex is dat de achterkant zichzelf kan herstellen van krasjes. Dit gebeurt automatisch, en het belangrijkste: het werkt. De krassen die al de eerste dag op de achterkant zijn ontstaan, zijn vrijwel allemaal verdwenen. Sommige zijn niet helemaal weg, maar die zie je alleen als je vanuit een zeer scherpe hoek over de smartphone heenkijkt.

Het vermogen om zichzelf te herstellen komt door de coating die om de aluminium behuizing zit. Je kunt het dunne laagje, als je goed kijkt, zien zitten. Als deze een krasje opvangt, maak hij het automatisch dicht. Daardoor kun je makkelijk je sleutelbos in dezelfde zak stoppen.

©PXimport

De smartphone blijft er zo goed als nieuw uitzien.

Diepe krassen zijn niet herstelbaar en ook grote krassen lijken niet weg te gaan. Een langere dunne snede zit er na een week nog steeds op. Dat neemt niet weg dat elke smartphone gebruik zou moeten maken van een dun herstellaagje. Voor het zicht lijkt de LG als nieuw en de coating zorgt simpelweg voor een betere bescherming.

©PXimport

De coating reflecteert bij lichtinval.

Snelheid en uithoudingsvermogen

Een positief punt van de gebogen smartphone van LG, is de accuduur. Met een batterij van 3500 mAh kun je enige tijd gebruikmaken van de G Flex. Als je veel applicaties gebruikt, korte video's kijkt en foto's maakt, dan houdt je telefoon het een dag vol. Doe je veel minder en stuur je af en toe een berichtje en speel je soms een spelletje, dan kun je drie dagen uit de voeten voor je hem weer moet opladen.

Met het gegeven dat het switchen tussen applicaties zeer snel gaat, is dat zeer positief. Overgangen van applicaties of menu's tonen geen haperingen, alles verloopt vloeiend. Dat maakt de LG G Flex inhoudelijk gezien toch zeer betrouwbaar voor iemand die veel gebruikmaakt van zijn smartphone.

©PXimport

's Avonds in de oplader, 's morgens eruit.

Wat vervelende puntjes zijn schermindelingen in applicaties en menu's. Vaak nemen bepaalde onderdelen, zoals het toetsenbord van Whatsapp of de meldingenpagina veel ruimte in beslag. Op de laatstgenoemde pagina is het scherm al voor de helft gevuld met instellingen, waardoor je alle meldingen daaronder alleen kunt lezen door te scrollen. Je ziet niet in een oogopslag welke aanpassingen zijn gemaakt of waar updates voor klaarstaan. Je kunt dit zelf aanpassen, maar dat kost je weer extra tijd. Het voelt als een onlogische keuze van LG om het zo in te delen.

©PXimport

Als je erop gaat zitten, dan breekt de LG G Flex niet doormidden.

Conclusie

De LG G Flex is geen hoogstandje te noemen. De smartphone mag dan opvallen door zijn gebogen uiterlijk, het praktisch nut ervan is ver te zoeken. De mogelijkheid om krassen te verwijderen en zichzelf te herstellen is een absoluut pluspunt. Meerdere fabrikanten zouden dit op nieuwe smartphones moeten toepassen. Het houdt de smartphone namelijk langer onbeschadigd. Bij het gebruik van de G Flex kun je snel switchen tussen je favoriete applicaties en programma's. De accu is vrij sterk en zorgt voor een lange batterijduur. De camera is redelijk te noemen, maar laat het bij nacht afweten. Met een prijskaartje van 749 euro is de LG G Flex een dure smartphone die het moet hebben van zijn unieke uiterlijk en coating.

Lang werden compressors vooral gebruikt in garages, de industrie en de bouw. Moderne compressors zijn echter zo compact en goedkoop geworden, waardoor ze prima inzetbaar zijn voor doe-het-zelvers en hobbyisten. Ben je een volbloed klusser, dan kom je al snel op een punt dat je tijdens het werk echt geniet van een compressor.

Perslucht

Een compressor is een apparaat dat perslucht produceert. Met die lucht onder druk kun je verschillende werkzaamheden uitvoeren, zoals banden oppompen, oppervlakken en objecten schoonblazen, voorwerpen zandstralen, verf spuiten, en spijkers en brads schieten. Brads zijn ultrafijne spijkertjes – een soort naaldspijkers – die je onder druk in het hout schiet en die je nauwelijks ziet zitten.

Als je dus een fietsband wilt opblazen en daarna de bekleding van een stoel wilt vastnieten, dan verwissel je gewoon het pneumatische gereedschap dat aangesloten is op dezelfde compressor. Dat verwisselen gaat trouwens ontzettend snel dankzij een speciale snelkoppeling. Een belangrijk voordeel van het werken met perslucht is dat al die gereedschappen licht van gewicht zijn terwijl ze toch een enorme kracht hebben.

©Adisorn

Drukvat

Een compressor zuigt lucht aan uit de omgeving, perst die samen en stuwt de samengeperste lucht via een luchtslang naar het aangesloten luchtgereedschap. De ketel of het drukvat van een compressor doet dienst als opslagplaats van lucht die zo goed als mogelijk op een constante druk wordt gehouden. Wanneer de druk door het gebruik daalt, zal de compressor aanslaan en nieuwe lucht aanzuigen en samenpersen. Hoe meer lucht er beschikbaar is, hoe langer het gereedschap kan worden gebruikt, maar ook hoe meer ruimte er nodig is om de lucht op te slaan. Een nadeel van een groot drukvat is dat het langer duurt voordat de luchtdruk opnieuw op bedrijfsniveau is. 

Oliegesmeerd of olievrij

Er zijn verschillende soorten compressors. Er zijn lichte draagbare en minicompressors, maar als doe-het-zelver koop je beter een stevig model dat voldoende druk kan produceren. Op die manier kom je later niet tot de vaststelling dat het toestel niet krachtig genoeg is voor het gereedschap dat je op het oog hebt.

Ruwweg verdeelt men compressors in oliegesmeerde en olievrije typen. Een oliegesmeerde uitvoering is over het algemeen stiller, maar vergt wel iets meer onderhoud. De oliegesmeerde compressor is goedkoper dan zijn olievrije tegenhanger, maar je moet er wel op letten dat je regelmatig het oliepeil checkt en de olie ververst. Een nadeel is dat je oliegesmeerde toestellen beter niet kunt inzetten als het kouder is dan 5°C. De olie kan door de kou verdikken, en dat is kwalijk voor een goede werking van het apparaat. 

©Natallia

Waar op letten?

Je hoeft niet per se naar een speciaalzaak te stappen om een compressor aan te schaffen. In elke doe-het-zelfzaak zie je verschillende modellen. Toch zijn er een paar zaken waar je op moet letten. Allereerst is er het aanzuigvermogen, dat aangeeft hoe snel het drukvat zich vult en hoe vlug de benodigde luchtdruk op peil is.

Heel belangrijk is het aantal bar. Dat is de kracht waarmee de lucht naar buiten wordt geblazen. Bij al het luchtgereedschap dat in de schappen ligt, lees je hoeveel bar het nodig heeft. Als je een spijkerpistool koopt dat 8 bar nodig heeft, moet de compressor deze druk dus wel kunnen produceren. De grootte van de tank bepaalt hoelang je de beschikking hebt over een constante druk. Hoe groter de tank, hoe langer je van dezelfde druk kunt genieten. Dat is vooral belangrijk voor wie verf gelijkmatig wil spuiten.

©navintar

Prijzen

Als je een compressor aanschaft, zitten daar meestal een paar tools bij waarmee je typische basisklussen met perslucht kunt uitvoeren. Anders moet je die hulpmiddelen afzonderlijk kopen. Een compressor voor de doe-het-zelver kost om en nabij de 150 euro. Een bandenpomp met spanningsmeter heb je voor 23 euro, een brad-tacker kost 90 euro, een blaaspistool 9 euro en een zandstraalpistool 35 euro.

Onderhoud

Zo'n compressor heeft nauwelijks onderhoud nodig. Het belangrijkste aandachtspunt is dat je het restvocht dat zich in de buffertank ophoopt af en toe laat weglopen via een aftapkraantje. Dat vocht komt vrij doordat de warme lucht in het apparaat afkoelt en er dus condens ontstaat. Door de hogere druk zal de temperatuur in de tank immers toenemen. Controleer zoals eerder gezegd ook het oliepeil bij oliegesmeerde uitvoeringen.

Heb je je ooit afgevraagd hoe een bepaalde website er vroeger uitzag? Dat kan via de Wayback Machine, eigendom van een non-profitorganisatie, die ondertussen meer dan 860 miljard webpagina’s heeft gearchiveerd.

Stap 1: De tijdlijn

Google heeft aangekondigd om de Wayback Machine in de resultaten van de eigen zoekmachine te integreren, maar op het moment van schrijven werkt dat nog niet. Dan maar op de normale manier.

Surf naar https://web.archive.org en voer het adres van de gezochte website in de zoekbalk in. Voor deze gelegenheid proberen we het met de oudste website van Nederland. Als we dit monument in de tijdmachine kunnen bekijken, dan moet dat ook lukken met de website van jouw voetbal- of schaakclub. Het is bijna niet te geloven, maar in 1992 bestonden er slechts drie websites in de hele wereld: die van het Zwitserse CERN, die van een lab in Stanford SLAC en die van het Nederlandse atoomonderzoeksinstituut NIKHEF. Typ dus www.nikhef.nl in het zoekvak. Bingo! The Internet Archive of de Wayback Machine vindt de website en toont in een tijdlijn het aantal opgeslagen archiefdata. Leuk als je de site van toen met die van nu vergelijkt.

Hoe hoger de zwarte staafjes, hoe meer archiefdata er beschikbaar zijn.

Stap 2: Snapshots

Dit archief verzamelt momentopnamen. Logisch dat er geen snapshot uit 1992 beschikbaar is, omdat de Wayback Machine toen nog niet bestond. Het eerste zwarte staafje zie je staan in 1997. Als je daarop klikt, komt er een kalender tevoorschijn waar het moment van de opname is gemarkeerd met een blauwe stip. In dit voorbeeld is dat 10 december 1997. Ga er met de muisaanwijzer overheen en dan lees je dat er van die dag meerdere snapshots beschikbaar zijn. Als een website meerdere keren op één dag is gearchiveerd, wordt de cirkel rond die dag iets groter. Klik op een van deze snapshots.

Een blauwe stip zegt dat er een snapshot bestaat van die dag.

Stap 3: Koppeling proberen

Wanneer je bij het zoeken in de WayBack Machine een foutmelding ontvangt dan is de site mogelijk ingesteld om de webcrawler van de Wayback Machine te negeren. Als alles goed gaat, opent de website in de tijdmachine. Afhankelijk van hoe de website is gearchiveerd, kun je mogelijk op links in de pagina klikken en de gekoppelde content bekijken. Bovenaan de website staat een minikalender waarmee je via de blauwe pijltjes naar de volgende of vorige gearchiveerde momentopname springt.

In het geval van de oudste Nederlandse site kun je wel alle links openen.