Het Chinese merk Vivo betreedt de Nederlandse markt met drie smartphones, waarvan deze Vivo X80 Pro als toptoestel het meest indruk moet maken. Of dat lukt lees je in deze Vivo X80 Pro review.

BBK Electronics wil, net als andere Chinese smartphonefabrikanten de Europese markt veroveren. Deze markt wordt na het wegvallen van Huawei gedomineerd door Apple en Samsung, die samen vier van de vijf van alle smartphoneverkopen op zich nemen. 

Om het kleine taartpuntje dat overblijft wordt hard gevochten door talloze Chinese merken en nog veel meer modellen. BBK overspoelt de markt met merken als Oppo, OnePlus en Realme, die allemaal eenzelfde tactiek hanteren van zoveel mogelijk smartphoneseries op de markt te brengen. Vivo is het volgende merk, met de volgende serie. Te beginnen met de Vivo X80 Pro.

Met zo’n marketingtactiek is het lastig op te vallen in Nederland en ook de toestelnaam X80 Pro helpt niet mee. Uit niets blijkt ook dat Vivo één van de grootste smartphonemerken op de Aziatische markt is en aan de wieg heeft gestaan van innovaties als de vingerafdrukscanner achter het scherm en de pop-up selfiecamera.

©PXimport

Vivo X80 Pro: opvallende eigenschappen

Er zijn echter wel een paar opvallende eigenschappen van de Vivo X80 Pro te benoemen. Allereerst de adviesprijs van 1100 euro. Een negatieve opvallende eigenschap, want voor dat geld koop je ook de beste smartphones van merken die wél bekend zijn bij het Nederlandse publiek. Wederom: Samsung en Apple.

Het ontwerp valt eveneens op, de X80 Pro is niet te missen door zijn grote formaat. Met name de achterzijde waarin een groot rechthoekig spiegelend vlak geplaatst is, waarin een periscooplenscamera, de flits en een behangetje van logootjes zit. Ook zit er binnen dat vlak weer een cirkel waarin de overige camera’s geplaatst zijn. Hierbinnen drie extra lenzen en een infraroodsensor. Al die lenzen maken een indruk op de specificatielijst, maar dat zegt nog niet of de smartphone ook goed fotografeert. Daarvoor prijkt iets anders opvallends op de smartphone: een Zeiss-logootje. 

Tot voorheen werkte Zeiss altijd samen met Nokia, maar het merk is nu een samenwerking aangegaan met Vivo. Niet dat Zeiss de lenzen maakt. Het merk helpt met de (softwarematige) afstelling hiervan. En de merknaam Zeiss is natuurlijk ook een beetje marketing. Andere Chinese fabrikanten zijn vergelijkbare samenwerkingen aangegaan, met wisselend succes. Zo maakte Huawei met Leica fantastische camera’s. Het Hasselblad-logo op OnePlus- en Oppo-smartphones heeft tot dusver niet geleid tot indrukwekkende cameraprestaties.

Tenslotte zijn er nog een paar details, die zowel klein als opvallend zijn. Ruimte voor een geheugenkaartslot of audiopoort heeft Vivo niet vrijgemaakt. Maar wel voor een infraroodpoort. Ook is er een snellader in de doos aanwezig, die dankzij 80 watt behoorlijk snel zijn werk doet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

X80 Pro: ontwerp en scherm

Ondanks het formaat is de X80 Pro nog redelijk handzaam omdat het gewicht meevalt. Het gewicht zit wat hoger geplaatst vanwege al het camerageweld aan boord. Ook zorgen de gebogen randen aan de zijkanten voor een prettige grip, alhoewel de gebogen schermrand kan zorgen voor onbedoelde schermaanrakingen.

Het scherm zelf heeft een heldere beeldweergave en een kleurweergave die wat kleur-echter lijkt dan veel andere smartphoneschermen. Voor anderen kan het wel wat fletser ogen. Verder is het beeld scherp (1440p) en soepel lopend dankzij een dynamische verversingssnelheid van 120 hertz.

Over het scherm zit standaard een screenprotector, wat fijn is. Maar wat nog het meest opvalt is de snelheid waarop de vingerafdrukscanner onder het scherm reageert. Bijna even snel als een fysieke vingerafdrukscanner en bovendien ontgrendelt deze bijna altijd met succes.

Snelheid

Niet alleen de vingerafdrukscanner en oplader doen razendsnel hun werk. Alles op het toestel draait als een zonnetje. Het scherm in combinatie met veel rekenkracht en software-optimalisatie zorgen dat alle apps die je gebruikt soepel ogen en werken.

Daarvoor heeft de X80 Pro genoeg spierballen aan boord. Dankzij de Snapdragon 8 (Gen 1) chipset, die ook wifi 6 (geen 6E) en 5G ondersteunt, samen met 12GB aan werkgeheugen. Er is 256GB aan beschikbare opslag. Eigenlijk wat je kunt verwachten van een smartphone in deze prijsklasse.

De accuduur is weer wat onopvallend. Afhankelijk van je gebruik gaat de accu ongeveer een dag mee bij zwaar gebruik, anderhalf bij normaal gebruik. Opladen kan via de snellader of draadloos.

Android 12 met Funtouch OS

Op softwaregebied zijn er wat opvallende eigenaardigheden. Wat is dat toch met Chinese telefoonmakers? Ook Vivo heeft er een handje van de Androidbasis in een slechtere staat achter te laten met zijn skin. De Funtouch OS-skin van Vivo voegt bloatware toe, van Vivo-apps tot Facebook en een vervelende virusscanner in de volkomen onnodige iManager-app.

Het wordt gekker. In de instellingen is er de ‘mooi gezicht videoherkenning’ functie. Een mogelijkheid om tijdens het videobellen je gezicht artificieel mooier te laten lijken. Het manipuleert het beeld van bijvoorbeeld WhatsApp-videobellen. De beeldmanipulatie gebeurt op het toestel voordat het beeld naar de videobel-app wordt doorgegeven. Een schandelijke en schadelijke functie, met name voor mentale gezondheid van (jonge) gebruikers. Navraag bij Vivo over deze functie bleef vooralsnog onbeantwoord.

Update: statement van Vivo toegevoegd onderaan deze review.

Ook op de achtergrond gebeuren vreemde dingen. Zo werd tijdens de testperiode steevast de wifi-verbinding uitgeschakeld (waarschijnlijk om accuduur te sparen). Ook worden apps die op de achtergrond draaien steevast afgesloten. Prettig voor de accuduur en snelheid, maar voor de stabiliteit en werking van apps funest. Zo kunnen apps niet altijd meldingen sturen als je bijvoorbeeld een nieuw bericht krijgt of sport-apps niet je route vastleggen via GPS omdat ze afgesloten worden.

Ook de ondersteuning is niet wat je mag verwachten. De Vivo X80 Pro krijgt drie Androidversie-updates en drie jaar veiligheidsupdates. Dat is te kort voor een smartphone en véél te kort voor een smartphone van 1100 euro. Vivo wil graag de prijsconcurrentie aan gaan met Samsung en Apple, zonder hierbij de ondersteuningsverantwoordelijkheid te nemen. Dit is een belangrijk punt waarop Vivo’s smartphone tekortschiet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera’s. Heel. Veel camera’s.

Zoals eerder in deze review beschreven: de Vivo X80 Pro maakt indruk op de specificatielijst door zijn overdaad aan camera’s en het Zeiss-logootje. Maar belangrijker is hoe de camera’s in praktijk presteren. De Vivo X80 Pro is aan de achterzijde uitgerust met een periscoop-zoomcamera, een reguliere zoomlens, een groothoekcamera en natuurlijk de primaire cameralens.

Al die lenzen bieden tal van mogelijkheden en in de app zijn ook fotomodi. Ook hier gaan mijn nekharen overeind staan van de functie die moedervlekken automatisch verwijdert in opnames. Gelukkig staat dit standaard uitgeschakeld. De selfiefunctie van de Vivo smartphone voegt allerlei dubieuze bewerkingen toe. Zo worden poriën gladgestreken en de huid witter gemaakt om beter aan een verknipt schoonheidsideaal uit een andere cultuur te voldoen.

De camera’s presteren zeker niet slecht. De primaire en telecamera kunnen het beste met moeilijk licht en kleur omgaan. Gevolgd door de groothoeklens. De periscooplens levert wel enorm in op detail en kleur, maar met een zoomniveau tot 60x is het best een leuke functie om bij je te hebben. Alleen als je zo diep inzoomt merk je dat de stabilisatie dit niet aan kan. Het is lastig om je foto te maken door beweging.

©PXimport

Wanneer tegenlicht erg fel wordt of de omgeving donker, dan merk je het verschil ten opzichte van Apple, Google en Samsung. Vivo krijgt het helaas niet voor elkaar om de camera-aansturing gelijk te trekken met deze merken om aansluiting te vinden. Ondanks de samenwerking met Zeiss.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij genoeg licht kunnen de camera's (met alle zoomniveau's) mooie foto's maken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij tegenlicht merk je dat de camera moeite heeft om kleur vast te leggen.

Alternatieven voor de Vivo X80 Pro

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat Vivo naamsbekendheid in Nederland gaat verwerven met deze Vivo X80 Pro. Voor dezelfde prijs koop je een smartphone uit de Samsung Galaxy S22-serie of uit de iPhone 13-serie, en deze smartphones zijn allemaal veel betere keuzes. Ook de goedkoopste uitvoeringen.

Als troef heeft de Vivo X80 Pro een mooi scherm en vlotte werking. Maar dat kan ook gezegd worden van een Pixel 6, Nothing Phone(1) of Galaxy A52. Smartphones die allemaal ongeveer de helft van de adviesprijs van deze Vivo X80 Pro kosten. En telefoons die ik zelfs los van de prijs eerder zou aanbevelen.

Conclusie: Vivo X80 Pro kopen?

De Vivo 80 Pro valt op om verkeerde zaken. De prijs opvallend hoog. De software en ondersteuning biedt een ervaring die zelfs een budgettelefoon-onwaardig is en de beeldmanipulatie van de camera’s doen mij gruwelen. Het overschaduwt compleet dat het scherm best mooi is, de smartphone snel is en alle camera’s veel mogelijkheden hebben; maar zich niet meten met die van Samsung, Google of Apple. Al met al geen indrukwekkende start voor het merk Vivo in Nederland.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.