Het Chinese merk Vivo betreedt de Nederlandse markt met drie smartphones, waarvan deze Vivo X80 Pro als toptoestel het meest indruk moet maken. Of dat lukt lees je in deze Vivo X80 Pro review.

BBK Electronics wil, net als andere Chinese smartphonefabrikanten de Europese markt veroveren. Deze markt wordt na het wegvallen van Huawei gedomineerd door Apple en Samsung, die samen vier van de vijf van alle smartphoneverkopen op zich nemen. 

Om het kleine taartpuntje dat overblijft wordt hard gevochten door talloze Chinese merken en nog veel meer modellen. BBK overspoelt de markt met merken als Oppo, OnePlus en Realme, die allemaal eenzelfde tactiek hanteren van zoveel mogelijk smartphoneseries op de markt te brengen. Vivo is het volgende merk, met de volgende serie. Te beginnen met de Vivo X80 Pro.

Met zo’n marketingtactiek is het lastig op te vallen in Nederland en ook de toestelnaam X80 Pro helpt niet mee. Uit niets blijkt ook dat Vivo één van de grootste smartphonemerken op de Aziatische markt is en aan de wieg heeft gestaan van innovaties als de vingerafdrukscanner achter het scherm en de pop-up selfiecamera.

©PXimport

Vivo X80 Pro: opvallende eigenschappen

Er zijn echter wel een paar opvallende eigenschappen van de Vivo X80 Pro te benoemen. Allereerst de adviesprijs van 1100 euro. Een negatieve opvallende eigenschap, want voor dat geld koop je ook de beste smartphones van merken die wél bekend zijn bij het Nederlandse publiek. Wederom: Samsung en Apple.

Het ontwerp valt eveneens op, de X80 Pro is niet te missen door zijn grote formaat. Met name de achterzijde waarin een groot rechthoekig spiegelend vlak geplaatst is, waarin een periscooplenscamera, de flits en een behangetje van logootjes zit. Ook zit er binnen dat vlak weer een cirkel waarin de overige camera’s geplaatst zijn. Hierbinnen drie extra lenzen en een infraroodsensor. Al die lenzen maken een indruk op de specificatielijst, maar dat zegt nog niet of de smartphone ook goed fotografeert. Daarvoor prijkt iets anders opvallends op de smartphone: een Zeiss-logootje. 

Tot voorheen werkte Zeiss altijd samen met Nokia, maar het merk is nu een samenwerking aangegaan met Vivo. Niet dat Zeiss de lenzen maakt. Het merk helpt met de (softwarematige) afstelling hiervan. En de merknaam Zeiss is natuurlijk ook een beetje marketing. Andere Chinese fabrikanten zijn vergelijkbare samenwerkingen aangegaan, met wisselend succes. Zo maakte Huawei met Leica fantastische camera’s. Het Hasselblad-logo op OnePlus- en Oppo-smartphones heeft tot dusver niet geleid tot indrukwekkende cameraprestaties.

Tenslotte zijn er nog een paar details, die zowel klein als opvallend zijn. Ruimte voor een geheugenkaartslot of audiopoort heeft Vivo niet vrijgemaakt. Maar wel voor een infraroodpoort. Ook is er een snellader in de doos aanwezig, die dankzij 80 watt behoorlijk snel zijn werk doet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

X80 Pro: ontwerp en scherm

Ondanks het formaat is de X80 Pro nog redelijk handzaam omdat het gewicht meevalt. Het gewicht zit wat hoger geplaatst vanwege al het camerageweld aan boord. Ook zorgen de gebogen randen aan de zijkanten voor een prettige grip, alhoewel de gebogen schermrand kan zorgen voor onbedoelde schermaanrakingen.

Het scherm zelf heeft een heldere beeldweergave en een kleurweergave die wat kleur-echter lijkt dan veel andere smartphoneschermen. Voor anderen kan het wel wat fletser ogen. Verder is het beeld scherp (1440p) en soepel lopend dankzij een dynamische verversingssnelheid van 120 hertz.

Over het scherm zit standaard een screenprotector, wat fijn is. Maar wat nog het meest opvalt is de snelheid waarop de vingerafdrukscanner onder het scherm reageert. Bijna even snel als een fysieke vingerafdrukscanner en bovendien ontgrendelt deze bijna altijd met succes.

Snelheid

Niet alleen de vingerafdrukscanner en oplader doen razendsnel hun werk. Alles op het toestel draait als een zonnetje. Het scherm in combinatie met veel rekenkracht en software-optimalisatie zorgen dat alle apps die je gebruikt soepel ogen en werken.

Daarvoor heeft de X80 Pro genoeg spierballen aan boord. Dankzij de Snapdragon 8 (Gen 1) chipset, die ook wifi 6 (geen 6E) en 5G ondersteunt, samen met 12GB aan werkgeheugen. Er is 256GB aan beschikbare opslag. Eigenlijk wat je kunt verwachten van een smartphone in deze prijsklasse.

De accuduur is weer wat onopvallend. Afhankelijk van je gebruik gaat de accu ongeveer een dag mee bij zwaar gebruik, anderhalf bij normaal gebruik. Opladen kan via de snellader of draadloos.

Android 12 met Funtouch OS

Op softwaregebied zijn er wat opvallende eigenaardigheden. Wat is dat toch met Chinese telefoonmakers? Ook Vivo heeft er een handje van de Androidbasis in een slechtere staat achter te laten met zijn skin. De Funtouch OS-skin van Vivo voegt bloatware toe, van Vivo-apps tot Facebook en een vervelende virusscanner in de volkomen onnodige iManager-app.

Het wordt gekker. In de instellingen is er de ‘mooi gezicht videoherkenning’ functie. Een mogelijkheid om tijdens het videobellen je gezicht artificieel mooier te laten lijken. Het manipuleert het beeld van bijvoorbeeld WhatsApp-videobellen. De beeldmanipulatie gebeurt op het toestel voordat het beeld naar de videobel-app wordt doorgegeven. Een schandelijke en schadelijke functie, met name voor mentale gezondheid van (jonge) gebruikers. Navraag bij Vivo over deze functie bleef vooralsnog onbeantwoord.

Update: statement van Vivo toegevoegd onderaan deze review.

Ook op de achtergrond gebeuren vreemde dingen. Zo werd tijdens de testperiode steevast de wifi-verbinding uitgeschakeld (waarschijnlijk om accuduur te sparen). Ook worden apps die op de achtergrond draaien steevast afgesloten. Prettig voor de accuduur en snelheid, maar voor de stabiliteit en werking van apps funest. Zo kunnen apps niet altijd meldingen sturen als je bijvoorbeeld een nieuw bericht krijgt of sport-apps niet je route vastleggen via GPS omdat ze afgesloten worden.

Ook de ondersteuning is niet wat je mag verwachten. De Vivo X80 Pro krijgt drie Androidversie-updates en drie jaar veiligheidsupdates. Dat is te kort voor een smartphone en véél te kort voor een smartphone van 1100 euro. Vivo wil graag de prijsconcurrentie aan gaan met Samsung en Apple, zonder hierbij de ondersteuningsverantwoordelijkheid te nemen. Dit is een belangrijk punt waarop Vivo’s smartphone tekortschiet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera’s. Heel. Veel camera’s.

Zoals eerder in deze review beschreven: de Vivo X80 Pro maakt indruk op de specificatielijst door zijn overdaad aan camera’s en het Zeiss-logootje. Maar belangrijker is hoe de camera’s in praktijk presteren. De Vivo X80 Pro is aan de achterzijde uitgerust met een periscoop-zoomcamera, een reguliere zoomlens, een groothoekcamera en natuurlijk de primaire cameralens.

Al die lenzen bieden tal van mogelijkheden en in de app zijn ook fotomodi. Ook hier gaan mijn nekharen overeind staan van de functie die moedervlekken automatisch verwijdert in opnames. Gelukkig staat dit standaard uitgeschakeld. De selfiefunctie van de Vivo smartphone voegt allerlei dubieuze bewerkingen toe. Zo worden poriën gladgestreken en de huid witter gemaakt om beter aan een verknipt schoonheidsideaal uit een andere cultuur te voldoen.

De camera’s presteren zeker niet slecht. De primaire en telecamera kunnen het beste met moeilijk licht en kleur omgaan. Gevolgd door de groothoeklens. De periscooplens levert wel enorm in op detail en kleur, maar met een zoomniveau tot 60x is het best een leuke functie om bij je te hebben. Alleen als je zo diep inzoomt merk je dat de stabilisatie dit niet aan kan. Het is lastig om je foto te maken door beweging.

©PXimport

Wanneer tegenlicht erg fel wordt of de omgeving donker, dan merk je het verschil ten opzichte van Apple, Google en Samsung. Vivo krijgt het helaas niet voor elkaar om de camera-aansturing gelijk te trekken met deze merken om aansluiting te vinden. Ondanks de samenwerking met Zeiss.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij genoeg licht kunnen de camera's (met alle zoomniveau's) mooie foto's maken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij tegenlicht merk je dat de camera moeite heeft om kleur vast te leggen.

Alternatieven voor de Vivo X80 Pro

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat Vivo naamsbekendheid in Nederland gaat verwerven met deze Vivo X80 Pro. Voor dezelfde prijs koop je een smartphone uit de Samsung Galaxy S22-serie of uit de iPhone 13-serie, en deze smartphones zijn allemaal veel betere keuzes. Ook de goedkoopste uitvoeringen.

Als troef heeft de Vivo X80 Pro een mooi scherm en vlotte werking. Maar dat kan ook gezegd worden van een Pixel 6, Nothing Phone(1) of Galaxy A52. Smartphones die allemaal ongeveer de helft van de adviesprijs van deze Vivo X80 Pro kosten. En telefoons die ik zelfs los van de prijs eerder zou aanbevelen.

Conclusie: Vivo X80 Pro kopen?

De Vivo 80 Pro valt op om verkeerde zaken. De prijs opvallend hoog. De software en ondersteuning biedt een ervaring die zelfs een budgettelefoon-onwaardig is en de beeldmanipulatie van de camera’s doen mij gruwelen. Het overschaduwt compleet dat het scherm best mooi is, de smartphone snel is en alle camera’s veel mogelijkheden hebben; maar zich niet meten met die van Samsung, Google of Apple. Al met al geen indrukwekkende start voor het merk Vivo in Nederland.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.