Het Chinese merk Vivo betreedt de Nederlandse markt met drie smartphones, waarvan deze Vivo X80 Pro als toptoestel het meest indruk moet maken. Of dat lukt lees je in deze Vivo X80 Pro review.

BBK Electronics wil, net als andere Chinese smartphonefabrikanten de Europese markt veroveren. Deze markt wordt na het wegvallen van Huawei gedomineerd door Apple en Samsung, die samen vier van de vijf van alle smartphoneverkopen op zich nemen. 

Om het kleine taartpuntje dat overblijft wordt hard gevochten door talloze Chinese merken en nog veel meer modellen. BBK overspoelt de markt met merken als Oppo, OnePlus en Realme, die allemaal eenzelfde tactiek hanteren van zoveel mogelijk smartphoneseries op de markt te brengen. Vivo is het volgende merk, met de volgende serie. Te beginnen met de Vivo X80 Pro.

Met zo’n marketingtactiek is het lastig op te vallen in Nederland en ook de toestelnaam X80 Pro helpt niet mee. Uit niets blijkt ook dat Vivo één van de grootste smartphonemerken op de Aziatische markt is en aan de wieg heeft gestaan van innovaties als de vingerafdrukscanner achter het scherm en de pop-up selfiecamera.

©PXimport

Vivo X80 Pro: opvallende eigenschappen

Er zijn echter wel een paar opvallende eigenschappen van de Vivo X80 Pro te benoemen. Allereerst de adviesprijs van 1100 euro. Een negatieve opvallende eigenschap, want voor dat geld koop je ook de beste smartphones van merken die wél bekend zijn bij het Nederlandse publiek. Wederom: Samsung en Apple.

Het ontwerp valt eveneens op, de X80 Pro is niet te missen door zijn grote formaat. Met name de achterzijde waarin een groot rechthoekig spiegelend vlak geplaatst is, waarin een periscooplenscamera, de flits en een behangetje van logootjes zit. Ook zit er binnen dat vlak weer een cirkel waarin de overige camera’s geplaatst zijn. Hierbinnen drie extra lenzen en een infraroodsensor. Al die lenzen maken een indruk op de specificatielijst, maar dat zegt nog niet of de smartphone ook goed fotografeert. Daarvoor prijkt iets anders opvallends op de smartphone: een Zeiss-logootje. 

Tot voorheen werkte Zeiss altijd samen met Nokia, maar het merk is nu een samenwerking aangegaan met Vivo. Niet dat Zeiss de lenzen maakt. Het merk helpt met de (softwarematige) afstelling hiervan. En de merknaam Zeiss is natuurlijk ook een beetje marketing. Andere Chinese fabrikanten zijn vergelijkbare samenwerkingen aangegaan, met wisselend succes. Zo maakte Huawei met Leica fantastische camera’s. Het Hasselblad-logo op OnePlus- en Oppo-smartphones heeft tot dusver niet geleid tot indrukwekkende cameraprestaties.

Tenslotte zijn er nog een paar details, die zowel klein als opvallend zijn. Ruimte voor een geheugenkaartslot of audiopoort heeft Vivo niet vrijgemaakt. Maar wel voor een infraroodpoort. Ook is er een snellader in de doos aanwezig, die dankzij 80 watt behoorlijk snel zijn werk doet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

X80 Pro: ontwerp en scherm

Ondanks het formaat is de X80 Pro nog redelijk handzaam omdat het gewicht meevalt. Het gewicht zit wat hoger geplaatst vanwege al het camerageweld aan boord. Ook zorgen de gebogen randen aan de zijkanten voor een prettige grip, alhoewel de gebogen schermrand kan zorgen voor onbedoelde schermaanrakingen.

Het scherm zelf heeft een heldere beeldweergave en een kleurweergave die wat kleur-echter lijkt dan veel andere smartphoneschermen. Voor anderen kan het wel wat fletser ogen. Verder is het beeld scherp (1440p) en soepel lopend dankzij een dynamische verversingssnelheid van 120 hertz.

Over het scherm zit standaard een screenprotector, wat fijn is. Maar wat nog het meest opvalt is de snelheid waarop de vingerafdrukscanner onder het scherm reageert. Bijna even snel als een fysieke vingerafdrukscanner en bovendien ontgrendelt deze bijna altijd met succes.

Snelheid

Niet alleen de vingerafdrukscanner en oplader doen razendsnel hun werk. Alles op het toestel draait als een zonnetje. Het scherm in combinatie met veel rekenkracht en software-optimalisatie zorgen dat alle apps die je gebruikt soepel ogen en werken.

Daarvoor heeft de X80 Pro genoeg spierballen aan boord. Dankzij de Snapdragon 8 (Gen 1) chipset, die ook wifi 6 (geen 6E) en 5G ondersteunt, samen met 12GB aan werkgeheugen. Er is 256GB aan beschikbare opslag. Eigenlijk wat je kunt verwachten van een smartphone in deze prijsklasse.

De accuduur is weer wat onopvallend. Afhankelijk van je gebruik gaat de accu ongeveer een dag mee bij zwaar gebruik, anderhalf bij normaal gebruik. Opladen kan via de snellader of draadloos.

Android 12 met Funtouch OS

Op softwaregebied zijn er wat opvallende eigenaardigheden. Wat is dat toch met Chinese telefoonmakers? Ook Vivo heeft er een handje van de Androidbasis in een slechtere staat achter te laten met zijn skin. De Funtouch OS-skin van Vivo voegt bloatware toe, van Vivo-apps tot Facebook en een vervelende virusscanner in de volkomen onnodige iManager-app.

Het wordt gekker. In de instellingen is er de ‘mooi gezicht videoherkenning’ functie. Een mogelijkheid om tijdens het videobellen je gezicht artificieel mooier te laten lijken. Het manipuleert het beeld van bijvoorbeeld WhatsApp-videobellen. De beeldmanipulatie gebeurt op het toestel voordat het beeld naar de videobel-app wordt doorgegeven. Een schandelijke en schadelijke functie, met name voor mentale gezondheid van (jonge) gebruikers. Navraag bij Vivo over deze functie bleef vooralsnog onbeantwoord.

Update: statement van Vivo toegevoegd onderaan deze review.

Ook op de achtergrond gebeuren vreemde dingen. Zo werd tijdens de testperiode steevast de wifi-verbinding uitgeschakeld (waarschijnlijk om accuduur te sparen). Ook worden apps die op de achtergrond draaien steevast afgesloten. Prettig voor de accuduur en snelheid, maar voor de stabiliteit en werking van apps funest. Zo kunnen apps niet altijd meldingen sturen als je bijvoorbeeld een nieuw bericht krijgt of sport-apps niet je route vastleggen via GPS omdat ze afgesloten worden.

Ook de ondersteuning is niet wat je mag verwachten. De Vivo X80 Pro krijgt drie Androidversie-updates en drie jaar veiligheidsupdates. Dat is te kort voor een smartphone en véél te kort voor een smartphone van 1100 euro. Vivo wil graag de prijsconcurrentie aan gaan met Samsung en Apple, zonder hierbij de ondersteuningsverantwoordelijkheid te nemen. Dit is een belangrijk punt waarop Vivo’s smartphone tekortschiet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Camera’s. Heel. Veel camera’s.

Zoals eerder in deze review beschreven: de Vivo X80 Pro maakt indruk op de specificatielijst door zijn overdaad aan camera’s en het Zeiss-logootje. Maar belangrijker is hoe de camera’s in praktijk presteren. De Vivo X80 Pro is aan de achterzijde uitgerust met een periscoop-zoomcamera, een reguliere zoomlens, een groothoekcamera en natuurlijk de primaire cameralens.

Al die lenzen bieden tal van mogelijkheden en in de app zijn ook fotomodi. Ook hier gaan mijn nekharen overeind staan van de functie die moedervlekken automatisch verwijdert in opnames. Gelukkig staat dit standaard uitgeschakeld. De selfiefunctie van de Vivo smartphone voegt allerlei dubieuze bewerkingen toe. Zo worden poriën gladgestreken en de huid witter gemaakt om beter aan een verknipt schoonheidsideaal uit een andere cultuur te voldoen.

De camera’s presteren zeker niet slecht. De primaire en telecamera kunnen het beste met moeilijk licht en kleur omgaan. Gevolgd door de groothoeklens. De periscooplens levert wel enorm in op detail en kleur, maar met een zoomniveau tot 60x is het best een leuke functie om bij je te hebben. Alleen als je zo diep inzoomt merk je dat de stabilisatie dit niet aan kan. Het is lastig om je foto te maken door beweging.

©PXimport

Wanneer tegenlicht erg fel wordt of de omgeving donker, dan merk je het verschil ten opzichte van Apple, Google en Samsung. Vivo krijgt het helaas niet voor elkaar om de camera-aansturing gelijk te trekken met deze merken om aansluiting te vinden. Ondanks de samenwerking met Zeiss.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij genoeg licht kunnen de camera's (met alle zoomniveau's) mooie foto's maken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij tegenlicht merk je dat de camera moeite heeft om kleur vast te leggen.

Alternatieven voor de Vivo X80 Pro

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat Vivo naamsbekendheid in Nederland gaat verwerven met deze Vivo X80 Pro. Voor dezelfde prijs koop je een smartphone uit de Samsung Galaxy S22-serie of uit de iPhone 13-serie, en deze smartphones zijn allemaal veel betere keuzes. Ook de goedkoopste uitvoeringen.

Als troef heeft de Vivo X80 Pro een mooi scherm en vlotte werking. Maar dat kan ook gezegd worden van een Pixel 6, Nothing Phone(1) of Galaxy A52. Smartphones die allemaal ongeveer de helft van de adviesprijs van deze Vivo X80 Pro kosten. En telefoons die ik zelfs los van de prijs eerder zou aanbevelen.

Conclusie: Vivo X80 Pro kopen?

De Vivo 80 Pro valt op om verkeerde zaken. De prijs opvallend hoog. De software en ondersteuning biedt een ervaring die zelfs een budgettelefoon-onwaardig is en de beeldmanipulatie van de camera’s doen mij gruwelen. Het overschaduwt compleet dat het scherm best mooi is, de smartphone snel is en alle camera’s veel mogelijkheden hebben; maar zich niet meten met die van Samsung, Google of Apple. Al met al geen indrukwekkende start voor het merk Vivo in Nederland.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!