Wat is lichter dan een MacBook Air? De gloednieuwe MacBook. Apple's nieuwste laptop is lichter en dunner dan de MacBook Air, en heeft een prachtig Retina-display zoals de allerbeste MacBook Pro's. Maar dit is geen Air of Pro. Het is gewoon 'een MacBook'. ...En toch verandert het apparaatje alles.

Het eerste wat me opviel terwijl ik ermee aan de slag ging was het scherm. De kleuren zijn helder en levendig, en de resolutie van 2304x1440 pixels laat je alle details zien die je van een Retina display gewend bent. De rand om het scherm is flink dunner. Het scherm komt niet helemaal tot aan de rand, maar wel heel dicht in de buurt.

De laptop is ongelooflijk dun en licht, maar het formaat van het toetsenbord heeft er niet onder te lijden. Apple heeft een volledig formaat toetsenbord in de nieuwe MacBook gezet, en zelfs de ruimte tussen de toetsen een beetje verkleind - de toetsen zelf zijn 17 procent groter dan die op huidige Mac laptops. Mijn vingers raakten niet vermoeid zoals met een toetsenbord dat bedoeld is voor de iPad, bijvoorbeeld.

Apple heeft het scissor-switch toetsenmechanisme, dat in huidige MacBooks gebruikt wordt, vervangen door een nieuwe soort switch die het bedrijf het "butterfly" mechanisme noemt. Met deze nieuwe hardware gaan je toetsen recht omhoog of omlaag, waar je ook op de toets drukt. Op een scissor-switch toetsenbord kun je de toets echter een bepaalde kant op voelen gaan. Maar de toetsen van de nieuwe MacBook voelen altijd hetzelfde aan, waar je vingers ze ook aanraken.

Het toetsenbord is verlicht, maar elke toets heeft zijn eigen LED-lampje waardoor alle toetsen even helder verlicht zijn.

©PXimport

Over LED's gesproken, het Apple logo op de MacBook licht niet op. Ik weet het, dat viel mij ook een beetje tegen. Maar de nieuwe MacBook is nog altijd opvallend, aangezien het de eerste Apple laptop is die in goudkleur verkrijgbaar is - je weet wel, zodat hij bij de goudkleurige iPad en iPhone past. (En wie weet, misschien brengt Apple het verlichte logo wel terug in een toekomstige iteratie.)

Force Trackpad

De trackpad van de MacBook heeft ook een aantal coole verbeteringen. De trackpad dat op bestaande Apple laptops zit is aan de bovenkant bevestigd met een scharnietje, waardoor een fysieke klik aan de bovenkant van de trackpad anders aanvoelt dan een klik aan de onderkant. Maar op de nieuwe MacBook is er geen scharnier, waardoor een klik altijd hetzelfde aanvoelt.

©PXimport

Okay, deze aanpassing lijkt nogal klein, maar vanwege het scharnierloze ontwerp kan de trackpad een nieuw gebaar herkennen: Force Klik. Je kunt zoals gewoonlijk op iets drukken of klikken om het te selecteren, maar als je harder op de volledig drukgevoelige trackpad drukt kun je een Force Click starten, wat een kortere weg naar nieuwe mogelijkheden is.

Zo kun je een Mail bijlage met Force Click naar Quick Look sturen in plaats van de bijlage aan te klikken om deze te selecteren, en vervolgens op de spatiebalk te drukken. Je kunt Force Click gebruiken met een adres om het op de kaart te bekijken. Je kunt Force Click met een datum en tijd gebruiken om een nieuw kalenderevent aan te maken. En je kunt Force Click met een woord gebruiken om het op Wikipedia op te zoeken. Ik vond dit superhandig - en sneller dan met de rechtermuisknop te klikken en contextmenu's te doorzoeken. Het zal MacBook eigenaren veel tijd besparen.

Slechts één poort

Denk aan alle poorten die je door de jaren heen op je Apple laptops gebruikt hebt: MagSafe en zijn kleine broertje MagSafe 2. FireWire 400 een tijd geleden. USB 2 en USB 3 (wat pas in juni 2012 aan de Mac line-up werd toegevoegd). En Thunderbolt. Oh, arme Thunderbolt. Die zijn allemaal weg. De nieuwe MacBook heeft niet eens een SD-kaartsleuf. Het apparaat heeft slechts één poort. Eén. Poort.

Okay, okay, twee poorten. Je kunt je hoofdtelefoon inpluggen.

©PXimport

Maar die ene poort die je voor al het andere zult gebruiken heet USB-C, en bevat indrukwekkende technologie - we zullen er uitgebreider naar kijken zodra onze (vele) vragen beantwoord zijn. Wat we tot nog toe weten is dat het MagSafe vervangt voor het opladen, USB voor het koppelen van randapparatuur, en HDMI, VGA, en DisplayPort voor het koppelen van externe schermen. Wat ontbreekt er in die lijst? Precies, Thunderbolt. Elke andere Mac heeft een Thunderbolt poort, dus als je in Thunderbolt devices geïnvesteerd hebt is dit waarschijnlijk geen ideale MacBook voor jou.

Je hebt uiteraard een adapter nodig - je kunt geen enorme HDMI-kabel in de kleine USB-C poort rammen. Apple verkoopt een USB adapter voor $19 zodat je precies één USB-apparaat kunt inpluggen. Je kunt ook twee Multiport adapters kopen, voor $79 per stuk. De USB-C VGA Multiport Adapter heeft een doorwerkende USB-C poort voor je oplaadkabel, plus standaard USB 3.1 en VGA. De USB-C Digital AV Multiport Adapter heeft een doorwerkende USB-C poort voor het opladen, plus HDMI en standaard USB 3.1. Later komt er nog een DisplayPort adapter.

©PXimport

Als dat verwarrend klinkt... nou, deze MacBook is bedoeld om solo te werken. Vrij als een vogel. Vrij van kabels. Ik gebruik mijn vertrouwde 13-inch MacBook Air als mijn algemene machine, en ik gebruik bijna elke dag alle poorten die erop zitten. Ik koppel er een Thunderbolt Display, een USB harde schijf voor Time Machine, en zelfs een USB-hub met vier poorten aan om al mijn gadgets op te laden. De MacBook is beter geschikt voor mensen die een zo licht mogelijk apparaat willen hebben - en die vooral op draadloze verbindingsmethodes kunnen vertrouwen zoals AirPlay, AirDrop, Bluetooth, en Wi-Fi. Meer poorten nodig? Kijk naar de andere machines. (Of misschien een dock van derden - het lijkt erop dat Henge plannen heeft om er eentje te gaan maken.)

Voorlopige conclusie

Met een geweldig toetsenbord, een prachtig scherm, en een tijdbesparende trackpad heeft de nieuwe MacBook een heleboel voordelen. Sommige mensen zullen het misschien lastig vinden om te wennen aan een levensstijl met slechts één poort, maar als dat geen probleem lijkt wordt je beloond met een mooie, gouden laptop die slechts zo'n 900 gram weegt. Ik mag dan denken dat ik alle poorten op mijn MacBook Air van 1,3 kilo nodig heb, maar ik kan waarschijnlijk prima uit de voeten met adapters als me dat zoveel gewicht scheelt. Mijn hoofd zegt nee, maar mijn rug en schouders zeggen ja.

We zullen zo snel mogelijk een volledige review plaatsen wanneer we het apparaat echt goed hebben kunnen testen. Is dit de toekomst van de laptop, of is Apple te ver gegaan in haar streven naar ultieme slankheid?

Of je nu een vlucht boekt, een visum aanvraagt of een vakantiehuis huurt: online liggen oplichters op de loer. In dit artikel lees je hoe je betrouwbare websites herkent, welke trucs veel worden gebruikt door fraudeurs en hoe je jezelf digitaal beschermt met slimme tools van Bitdefender. Zo vertrek je veilig en zorgeloos.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitdefender

Een vakantie begint steeds vaker achter je laptop of smartphone: je boekt je vlucht, regelt je verblijf en vraagt eventueel een visum aan – allemaal online. Maar dat gemak kent ook een keerzijde. Het internet wemelt van de nepsites en digitale oplichters liggen op de loer om goedgelovige reizigers te misleiden. De Fraudehelpdesk waarschuwde onlangs nog voor nepwebsites rondom het Engelse ETA-visum, waarmee mensen onnodig geld kwijtraakten of privégegevens prijsgaven.

©Black Forest Labs

Zo herken je betrouwbare websites

Een vakantiedeal gevonden die nét iets te mooi lijkt om waar te zijn? Dan is dat vaak ook zo. Criminelen maken steeds geavanceerdere nepsites die sprekend lijken op bekende boekingsplatforms of luchtvaartmaatschappijen. Denk aan nagemaakte logo's, professioneel ogende foto's en zelfs nepbeoordelingen. Toch zijn er manieren om betrouwbaarheid te toetsen.

Controleer altijd het webadres: een officiële partij gebruikt doorgaans een herkenbare domeinnaam die begint met https en eindigt op een logische extensie, zoals .nl, .com of .gov.uk. Een vage of afwijkende URL – bijvoorbeeld met spelfouten of vreemde toevoegingen – is vaak een waarschuwingssignaal. Gebruik daarnaast een zoekmachine om de naam van de aanbieder op te zoeken in combinatie met woorden als 'ervaring', 'klacht' of 'fraude'. Reizigers zijn niet te beroerd om hun slechte ervaringen online te delen, en dat helpt jou om een val te vermijden.

Visa, valse beloften en verborgen kosten

Steeds meer landen eisen een digitale toestemming of visum voor aankomst, zoals de ETA (Electronic Travel Authorisation) voor het Verenigd Koninkrijk of de ESTA (Electronic System for Travel Authorization) voor de Verenigde Staten. Op het eerste gezicht lijkt het aanvragen hiervan eenvoudig: je vult je gegevens in, rekent af en klaar. Maar juist dáár maken malafide tussenpersonen misbruik van. Ze bouwen websites die zich voordoen als officiële loketten, compleet met vlaggen, stempels en zogenaamd juridische taal. Vervolgens rekenen ze forse bedragen voor diensten die in werkelijkheid veel goedkoper of zelfs gratis zijn, en soms sturen ze helemaal niets op.

In sommige gevallen ontvang je wel een geldig document, maar betaal je daar vier keer te veel voor. In andere gevallen geef je zonder het te beseffen je paspoortgegevens of creditcardinformatie aan een criminele organisatie. Controleer daarom altijd of je op de officiële overheidswebsite van het betreffende land zit. Deze zijn meestal in het Engels beschikbaar en eindigen vaak op een .gov-domein. Twijfel je? Begin je aanvraag dan via de website van je eigen overheid, zoals Nederlandwereldwijd.nl – zij verwijzen altijd door naar de juiste instanties. Vertrouw bij voorkeur niet op links uit zoekadvertenties of social media; die leiden vaker naar commerciële of malafide aanbieders.

©tanaonte

Veelvoorkomende fraude: wees alert op deze signalen

Online reisfraude is helaas al lang geen uitzondering meer. Fraudeurs spelen slim in op de behoefte aan goedkope vakanties, last minutes en unieke accommodaties. Denk aan een prachtig vakantiehuis tegen een aantrekkelijke prijs, waarbij je gevraagd wordt om een aanbetaling over te maken buiten het reguliere boekingsplatform om. Of aan phishingmails van zogenaamd bekende luchtvaartmaatschappijen waarin je wordt gevraagd om je boeking te bevestigen via een link. Ook bestaan er valse apps die zich voordoen als officiële platforms voor vervoer, verblijf of sightseeing, maar in werkelijkheid malware verspreiden of je gegevens stelen.

Een klassiek trucje is ook het sturen van urgente meldingen: een ‘verloren bagagebericht’ via sms of een ‘laatste kans om je vlucht te bevestigen’ via e-mail. Deze berichten zijn ontworpen om paniek of haast op te roepen, zodat je zonder goed te kijken op de link klikt. Daarom is het cruciaal om altijd even stil te staan bij onverwachte meldingen en niet zomaar op elke link te tikken. Zeker op reis, wanneer je minder alert bent en afhankelijker van je telefoon, loont het om extra waakzaam te zijn.

Onmisbare tools voor vertrek

Je koffers inpakken is één ding, maar hoe zit het met je digitale uitrusting? Een goede voorbereiding begint bij je apparaten: je smartphone, laptop en tablet zijn onmisbare reisgenoten, maar ook kwetsbaar voor digitale dreigingen. Zorg daarom vóór vertrek dat je beveiliging op orde is. Installeer een betrouwbaar beveiligingspakket dat niet alleen virussen detecteert, maar ook bescherming biedt tegen phishing, valse websites en diefstal van persoonsgegevens. Gebruik daarnaast een VPN om veilig te internetten via openbare wifi-netwerken op luchthavens, in cafés of hotels. Tot slot is een wachtwoordmanager geen overbodige luxe: die helpt je om unieke, sterke wachtwoorden te gebruiken voor al je accounts, zonder dat je ze zelf hoeft te onthouden.

Bitdefender biedt met pakketten als Premium Security en Total Security complete oplossingen waarmee je jezelf digitaal wapent. Daarmee bescherm je je apparaten automatisch tegen risico’s, waar je ook bent – thuis, onderweg of op je vakantiebestemming.

Bij gewone kledingstomers moet je de stof met één hand straktrekken terwijl je met de andere hand stoomt. Dat betekent dat je kleding ergens moet ophangen – aan een deur, haak of kastknop. De Tefal AeroSteam werkt anders: dankzij de verstelbare zuigkracht wordt de stof automatisch strak getrokken. Hierdoor kun je hem overal gebruiken, ook op plekken waar niets is om je kleding aan op te hangen. Tijd voor een test.

Wanneer grijp je naar een kledingstomer? Meestal is dat als je snel van de kreukels af wilt. Wat dat betreft verrast de Tefal AeroSteam met zijn opwarmtijd: heb je het waterreservoir gevuld en zet je hem aan, dan is hij in 30 seconden gebruiksklaar. Dat zie je (aan het blauwe lichtje dat niet meer knippert) en dat hoor je door een duidelijk geluidssignaal.

Gebruiksgemak

Op het apparaat zitten naast de aan-/uitknop nog twee knoppen: eentje die je indrukt om te beginnen met stomen en eentje waarmee je tussen de drie verschillende standen schakelt: alleen stoom, stoom met zachte zuigkracht en stoom met turbo zuigkracht. Op die zuigkracht komen we verderop nog terug.

Wat betreft de standen is de vuistregel dat hoe delicater de stof, hoe lager de stand die je kiest. Maar dat blijft een beetje uitproberen. Op ons testmateriaal (een kantoenen hemdje, een T-shirt, een overhemd en een linnen blouse) werkte de middelste stand (stoom + zachte zuigkracht) over het algemeen het meest effectief. Alleen bij de linnen blouse hebben we teruggeschakeld naar alleen stomen; doordat de stof van nature ongelijk is (linnenstructuur) vonden we de zuigkracht juist niet handig.

Erg fijn vonden we het lange snoer (2,6 meter), waardoor we genoeg bewegingsvrijheid hadden. Ook het gewicht (1,4 kilo) is prima: het is niet zo dat je na één kledingstuk al een lamme arm hebt van alleen het apparaat omhooghouden. De driehoekige vorm van de zoolplaat is ook prettig: dat maakt het makkelijk om bijvoorbeeld langs knoopjes te stomen.

©AK | ID.nl

Door de vorm van de zoolplaat kun je overal makkelijk bij.

Zuigkracht

Zoals gezegd is de Tefal AeroSteam uitgerust met zuigkracht. Schakel je een van de twee standen waarop dit werkt, dan hoef je in principe zelf de kleding niet meer strak te trekken; dat doet het apparaat dan automatisch. Daar komt wel wat geluid bij kijken, geluid dat in de verte – niet heel vreemd – aan een stofzuiger doet denken. Staat de zuigstand aan, dan zie je inderdaad hoe de stof tegen de zoolplaat wordt gezogen.

Voor het beste resultaat houd je in je vrije hand een hanger met het te stomen kledingstuk erop. Dat geeft je meer vrijheid dan wanneer het kledingstuk aan een hangertje aan de kast hangt. In principe werkt dit goed: je kunt het kledingstuk zo makkelijker draaien of even meer in het licht gaan staan om te kijken of de kreukels overal uit gaan. Daarbij wel een kleine kanttekening: dat geldt vooral voor kleding die niet te zwaar is, zoals een shirtje of een overhemd. Bij het stomen van een spijkerjasje vonden we het zelf toch makkelijker om de jas op de kapstok te laten hangen. Maar dat kan ook gelegen hebben aan ons gebrek aan spierballen…

©AK | ID.nl

Je schakelt makkelijk tussen de verschillende standen.

Resultaat

In totaal hebben we vijf kledingstukken aan de stoomtest onderwerpen: een katoenen hemdje, een dun T-shirt, een wat zwaarder overhemd, een linnen blouse en een spijkerjasje. De beste resultaten bereikten we op het hemdje en op het overhemd. De hardnekkige kreukels die daar in zaten, waren in een mum van tijd verdwenen. Het dunne T-shirt knapte ook behoorlijk op, maar de zuigstand veroorzaakte daar af en toe juist nieuwe kreukels (net zoals dat weleens gebeurt wanneer je aan het strijken bent). Het lukte ons niet om de linnen blouse kreukvrij te krijgen, maar dat heeft vooral te maken met de bobbelige structuur van de stof. Ook met een gewoon strijkijzer zou dit ons niet gelukt zijn.

Aangenaam verrast waren we over de resultaten op het spijkerjasje. Daar hoefden geen kreukels uit, maar omdat het veel gedragen wordt, kon het wel een opfrisbeurt gebruiken. Dat lukte prima, met de turbostand. Na afloop rook het jasje aanmerkelijk frisser dan vóór de behandeling.

©AK | ID.nl

Kleine minpuntjes

Een waterreservoir met een inhoud van 100 milliliter is redelijk gangbaar bij kledingstomers, maar er zijn er ook behoorlijk wat waarin je zo'n 200 milliliter kwijt kunt. Een voorbeeld daarvan is de Philips GC810/20), die qua prijs ongeveer een tientje meer kost dan de AeroSteam. Tefal heeft zelf ook 200 ml-modellen in het assortiment. Wij vinden het daarom jammer dat er bij de AeroSteam is gekozen voor een capaciteit van 100 milliliter. Dat zou volgens Tefal zelf genoeg moeten zijn voor het stomen van ongeveer drie overhemden of vier T-shirts, maar in onze test haalden wij dat niet. We moesten echt een paar keer bijvullen. Nu is het natuurlijk wel zo dat je in het dagelijks gebruik niet je hele was wilt wegwerken (daar heb je je strijkijzer voor), maar waarschijnlijk alleen net dat ene shirtje of jasje kreukvrij wilt maken; dan heb je er wel voldoende aan. Dat bijvullen gaat overigens heel makkelijk en het dopje sluit het reservoir vervolgens lekvrij af.

©AK | ID.nl

Het waterreservoir had wat ons betreft wel wat meer inhoud mogen hebben.

Ook hadden we het fijn gevonden als de AeroSteam ook horizontaal te gebruiken zou zijn (dat maakt het wegwerken van een kreukel soms net wat gemakkelijker), maar dit kan niet. Sterker nog: in de handleiding wordt zelfs expliciet benadrukt dat je de stomer nooit horizontaal mag gebruiken. Maar goed: het is dan ook geen strijkijzer, dus ook hier kunnen we overheen stappen.

Tefal AeroSteam kopen?

Al met al is de Tefal AeroSteam een prima kledingstomer, een mening die ook naar voren komt uit tientallen gebruikersreviews op Kieskeurig.nl.  Zijn snelle opwarmtijd, drie verschillende standen, lange snoer, de zuigkracht en het gebruiksgemak zijn echte pluspunten. Over het algemeen haalt hij kreukels inderdaad snel en makkelijk weg, hoewel bij sommige stoffen, zoals linnen structuur, het resultaat wat minder is. Enige minpunten zijn eigenlijk het feit dat het waterreservoir snel leeg is en dat je hem niet horizontaal kunt gebruiken. Maar dat weegt niet op tegen het gemak waarmee je er snel even een kledingstuk netjes mee maakt of opfrist.