ID.nl logo
Review: Retina MacBook Pro
© PXimport
Huis

Review: Retina MacBook Pro

Apple is niet bang om het gebruik van technologie te herbedenken, om alles vanuit een ietwat onconventionele kant te bekijken. De afgelopen jaren heeft die innovatie die zich veelal geconcentreerd op de iPhone, de iPad en iOS. Maar de MacBook Pro met Retina Display, zopas gelanceerd op de WWDC, stelt de Mac nu weer in het middelpunt van de aandacht. De Retina MacBook Pro is niet alleen een grensverleggende release met haar combinatie van onnavolgbare prestaties en portabiliteit in een 15-inch Mac-laptop, het model zal je de manier waarop je omgaat met je laptop ook doen herzien. Van een revisie van de wijze waarop je informatie bekijkt en met informatie werkt tot de manier waarop je laptop omgaat met externe apparaten en verbindingen: Apple is niet bang om zijn klanten in nieuwe richtingen te duwen. En de Retina MacBook Pro Retina Display is zéker meer dan gewoon een vriendelijk zetje.

Looking good: het Retina Display

De belangrijkste eigenschap van de laptop staat reeds vervat in haar naam - het Retina Display. Het Retina Display kwam voor het eerst voor in de iPhone 4, gevolg door de derde generatie iPad. Nu is het ook eindelijk doorgedrongen tot de Mac. Je kan het Retina Display bekijken als een volgende stap in de iOS-ificatie van de Mac, of je kan het zien zoals ik het zie - als simpelweg nog een manier om je eraan te herinneren dat al deze producten deel uitmaken van één grote, blije Apple-familie.

©PXimport

De statistieken van het Retina Display zijn duizelingwekkend: 2880 op 1800 pixels, dat is 220 pixels per inch - of een totaal van 15,8 miljoen pixels op een 15,4-inch scherm. Als de Retina Display MacBook Pro ingesteld staat op zijn beste (Retina) instelling, is het spectaculair om zien - de details in de foto's zijn prachtig, en de tekst is verzorgder dan ooit. In de eerste paar uren dat ik met de Retina Display MacBook Pro werkte vond ik het zelfs leuk om system alerts te lezen! De Retina Display MacBook Pro zorgde ervoor dat ik mijn appreciatie voor de kleine details van Mac OS X die ik na een tijdje als vanzelfsprekend beschouwde, weer terugvond. Er waren ook geen dode pixels o.i.d. in de twee Retina MacBook Pro's die ik gebruikt heb, en vergeleken met mijn MacBook Pro 17-inch waren de kleuren ongelofelijk levendig.

Met zoveel pixels is het makkelijk om de talloze details waar te nemen die je kan zien in hogeresolutiefoto's, maar het benadrukt ook de lage kwaliteit van veel foto's op een website. Het gebruik van Safari zorgt er dan wel voor dat de tekst redelijk goed wordt weergegeven, maar afbeeldingen zien er desalniettemin wat ruw uit. Voor iedereen met oog voor zulke nuances kan dit wel vervelend zijn, maar leg de schuld niet bij de laptop. Het initiatief ligt nu bij de webdesigners om hun resolutie aan te passen aan het Retina Display. Door de populariteit van van de iPhone en de iPad, en nu ook de Retina-laptop, zal het slechts een kwestie van tijd zijn voordat ook het web zich aanpast.

Video's op de MacBook Pro Retina Display zien er geweldig uit. Om een 1080p-video weer te geven wordt de video vergroot naar fullscreen, aangezien deze MacBook Pro's reeds meer pixels hebben dan een HDTV. De videokaart leek hier alvast geen problemen mee te hebben.

De Retina MacBook Pro heeft eigenlijk twee videokaarten - één geïntegreerd, de andere discreet. De geïntegreerde videokaart (die geheugen deelt met het computergeheugen, en eigenlijk onderdeel is van de processor) is de HD Graphics 4000 van Intel, die gebruikt wordt om de batterijduur te kunnen behouden. De discrete videokaart (een apart onderdeel met haar eigen geheugen) is Nvidia's GeForce GT 650M, met 1 GB videogeheugen. Het systeem verwisselt automatisch van processor naargelang de de activiteit die je uitvoert, opdat je prestaties niet zouden verminderen tijdens, bijvoorbeeld, het gamen. Je kan optioneel ook instellen dat de Retina MacBook Pro altijd automatisch haar discrete videokaart gebruikt.

©PXimport

Met de 2880 op 1800 pixels-resolutie zou je veronderstellen dat de lijst van mogelijke resoluties bij systeemvoorkeuren ondraaglijk lang zou zijn - er zijn bijvoorbeeld 19 verschillende resolutie-instellingen voor mijn MacBook Pro van 17-inch - maar dat is niet het geval. In zijn poging om keuzes te vergemakkelijken biedt de Display-optie van systeemvoorkeuren slechts vijf keuzes aan, die het veel gemakkelijker (lees: gebruiksvriendelijker) maken een juiste resolutie-instelling te vinden voor je laptop.

Aan de linkerkant van de schaal bevinden zich de instellingen voor 'Larger text', aan de rechterkant de instellingen voor 'More space', en in het midden bevindt zich 'Best' (Retina). Als je echt de pixelaantallen van elke instelling wil weten: ze verschijnen wanneer je over elke instelling scrollt.

Wanneer een tweede scherm aangesloten wordt om uitbreiding te bieden aan de desktop, verschijnt deze resolutielijst specifiek voor het externe beeld. Toen ik mijn Retina Display MacBook Pro aansloot op mijn 42-inch HDTV herkende het ogenblikkelijk het scherm, en toen ik "mirroring" uitschakelde kon ik één van de vier resoluties kiezen voor de HDTV (zie hierboven) en de Retina MacBook Pro instellen op basis van één van de vijf mogelijkheden die hierboven reeds vermeld werden.

Ook heb ik succesvol geprobeerd Windows 7 op fullscreen te gebruiken op de laptop. Ik heb deze zelfs ingesteld op 2880 op 1800 pixels, en het systeem werkte zonder enige haperingen. PC World plant over het gebruik van Windows 7 op een Retina MacBook Pro nog een uitgebreid verslag, dus kijk daar zeker naar uit.

Het Retina Display ondersteunt ook In-Plane-Switching (IPS).

De reflectie van de Apple-schermen is sinds jaar en dag het zorgenkind, maar in de Retina MacBook Pro wordt dit probleem subtiel weggewerkt doordat er niet langer een glazen bedekking gebruikt wordt voor het scherm. Apple zegt dat de reflectie verminderd is met 75 procent; dat kan ik natuurlijk niet wetenschappelijk aantonen, maar ik kan wel zien dat de vermindering zeker zichtbaar is. Ik moet zeker niet zo hard mijn best doen om de weerspiegeling te negeren als bij mijn vorige MacBook Pro's.

Kort nadat Apple de Retina MacBook Pro aankondigde, zette het de productie van de 17-inch MacBook Pro stop. Met zijn ondersteuning van 1920 x 1200 - resolutie, de normale resolutie voor een 17-inch MacBook Pro, dient de Retina MacBook Pro als een meer dan waardige vervanger.

Wat vanbinnen zit blijft vanbinnen

Apple biedt twee modellen aan van de Retina MacBook Pro. Het model van € 2.279,00 heeft een 2,3 GHz quad-core Intel i7-processor, 6 MB gedeelde L3-cache, 8 GB 1600 MHz-geheugen en 256 GB flashgeheugen. (De meeste mensen noemt het SSD of Solid State-geheugen, maar Apple noemt het flashopslag of flashgeheugen.) Het model van € 2.899,00 heeft een 2,6 GHz quad-core Intel i7-processor, 6 MB gedeelde L3-cache, 8 GB 1600 MHz-geheugen en 512 GB flashgeheugen.

©PXimport

De Retina MacBook Pro-processors maken deel uit van de Ivy Bridge-processortechnologie van Intel, die kleiner en efficiënter zijn dan de vorige generatie Sandy Bridge-processors. Ivy Bridge-processors werden in het leven geroepen door het 22nm 3D Tri-Gate-process van Intel, terwijl de Sandy Bridge-variant 32nm-processors zijn. Ivy Bridge ondersteunt ook meerdere onderdelen die meer efficiënt omspringen met de prestaties. In de essentie belooft het eigenlijk betere prestaties uit een chip die minder kracht vereist.

De processors ondersteunen Intel's hyper-threading, die twee virtuele kernen creëert voor iedere fysieke kern in de processor. Met de quad-core i7-processor zijn er dus acht virtuele kernen. Ook beschikken de processors over TurboBoost, waardoor de processor automatisch zijn snelheid aanpast zodra hij voelt dat hij meer aankan wat prestaties en/of hitte betreft. De 2,3 GHz-processor in het model van 2299 euro kan zijn snelheid boosten tot 3,3 GHz, terwijl de 2,6 GHz-processor in het model van 2929 euro zijn snelheid kan boosten tot 3,7 GHz.

©PXimport

Voor de World Wide Developers Conference waren er geruchten hoorbaar dat er een 15-inch MacBook Air zou komen. Ook al is de Retina MacBook Pro onderdeel van de MacBook Pro-lijn, en benadrukte Apple dat de Retina MacBook Pro een échte Pro-machine is, toch heeft de Retina MacBook Pro wat trekjes van haar lichtere kleine broertje. Een duidelijke aanwijzing is haar design: het is dunner en lichter dan haar 15-inch tegenhangers in de Pro-serie. Minder duidelijke aanwijzingen zijn de RAM- en de flashgeheugenimplementaties, die sommige gebruikers wel eens zouden kunnen afschrikken.

In de Retina MacBook Pro is het RAM-geheugen deel van het moederbord: er zijn geen extra inputgleufjes, noch RAM-sticks, en op het moment van de aankoop moet je beslissen of je een upgrade wil uitvoeren van de standaard 8 GB werkgeheugen naar een eventuele 16 GB. Het is niet mogelijk het RAM-geheugen nog te upgraden na de aankoop.

Een gelijkaardige situatie doet zich voor bij het flashgeheugen: het zit niet helemaal aan het moederbord vast - zoals bij de MacBook Air - maar wordt eveneens beschouwd als een onderdeel dat na aankoop niet meer in aanmerking komt voor updates. Bedrijven zoals OWC bieden upgradepakketten aan voor de MacBook Air, en de kans mag dan wel bestaan dat zij op termijn hetzelfde zullen doen voor de Retina MacBook Pro, dan nog zal Apple niet blij zijn met dergelijke aftermarket hardware en zal je als klant hiermee waarschijnlijk je garantie ongeldig verklaard zien worden. Als jouw idee van een "pro"-machine je toelaat dit apparaat te upgraden en te customizen zal de Retina MacBook Pro een teleurstelling zijn. Dit model is echter hoe dan ook niet nieuw: denk maar aan de unibody Macs die in 2008 het daglicht zagen, of aan recenter (2010), de MacBook Air, of zelfs de iPhone en de iPad. Wat de "normale" 13- en 15-inch MacBook Pro's betreft heeft Apple niet echt veel wijziging doorgevoerd, wat erop neerkomt dat je bij deze laptops wél het RAM- en het HDD-geheugen steeds kan updaten. Een update naar 16 GB werkgeheugen voor een Retina MacBook Pro kost 200 euro extra. Jammer genoeg biedt het model van 2299 euro geen mogelijkheid om het flashgeheugen van 256 GB te updaten, terwijl het model van 2929 euro zelfs kan geüpgradet worden naar 768 GB flashgeheugen voor 500 euro extra.

Snellere verbinding: USB 3.0 en Thunderbolt

Aan de ene kant van de Retina MacBook Pro zal je een MagSafe 2-connector, twee Thunderbolt-poorten, een USB 3.0-poort en een aansluiting voor je koptelefoon terugvinden. Aan de andere kant is er nog een USB 3.0-poort, een HDMI-poort, en ten slotte een gleufje voor een SDXC-kaart.

USB 3.0 is al geruime tijd een onderdeel van gewone computers, en maakt nu ook eindelijk zijn intrede op de Mac. Mac-gebruikers zullen nu ook eindelijk gebruik kunnen maken van de snelheidsvoordelen van de USB 3.0, gezien het grote aantal externe harde schijven dat hiervoor reeds voorhanden is. De USB-poorten zijn compatibel met USB 2.0, zodat je deze ook kan gebruiken voor externe opslagruimtes die nog op USB 2.0 draaien. Vanzelfsprekend krijg je dan wel geen snelheidsboost.

©PXimport

Thunderbolt is eigenlijk dé hogesnelheidsinput bij uitstek, met haar overdrachtssnelheid van 10 gigabyte per seconde - al hangt de overdrachtssnelheid eveneens af van de aangesloten Thunderbolt-opslagruimte. Thunderbolt wordt ook gebruikt om beeldschermen zoals de Thunderbolt Display van Apple, of een MiniDisplay Port-beeldscherm (zoals de 27-inch LED Cinema Display van Apple) op aan te sluiten. De Retina MacBook Pro kan twee externe beeldschermen gelijktijdig besturen: je kan twee Thunderbolt Displays tegelijkertijd aansluiten, of een Thunderbolt Display én een Cinema Display, of zelfs een beeldscherm dat aangesloten wordt door de Thunderbolt-input en een beeldscherm dat verbonden is met de HDMI-input. En ook met twee aangesloten beeldschermen is het scherm van de laptop nog altijd vrij beschikbaar.

Ontbrekende onderdelen

Wat mist er? Ethernet-de Retina MacBook Pro heeft 802.11n, en Apple verkoopt een Thunderbolt naar Gigabit Ethernet Adapter voor 29 euro. (Een andere mogelijkheid is een USB naar Ethernet-adapter gebruiken, al heb ik dit nog niet uitgeprobeerd.) Er is geen FireWire 800, wat ik toch wel als een groter gemis inschat dan het gebrek aan ethernet, gezien FireWire-apparaten nog steeds gemeengoed zijn tussen de Mac-gebruikers. Apple zal waarschijnlijk een niet gering aantal van zijn nieuwe Thunderbolt naar FireWire 800-adapters verkopen wanneer deze voor verkoop beschikbaar worden. Jammer genoeg is dit geen inbegrepen accessoire. Ook is er geen Kensington lock slot, dus je zal andere manieren moeten zoeken om je Retina MacBook Pro aan je bureau vast te maken.

Ook ontbreekt er SuperDrive (de cd-romlezer van Apple), wat natuurlijk niet helemaal als een verrassing komt. Zelf gebruik ik de SuperDrive enkel om kopies te maken van de DVD's die mijn kinderen als cadeau krijgen, misschien vijf à zes cd's per jaar. Ik kan me de laatste keer dat ik data op een optische schijf heb gebrand niet eens meer herinneren; ik heb al te veel slechte ervaringen met slecht gebrande back-up DVD's, en ik heb een externe harde schijf die ik kan gebruiken als ik data niet via het netwerk of het internet kan transfereren. Als je SuperDrive nodig hebt zal je Apple's USB SuperDrive (t.w.v. 79 euro) moeten aanschaffen.

Een niet zo opvallend gemis is een Express Card/34-input, die enkel beschikbaar was op de inmiddels niet meer geproduceerde 17-inch MacBook Pro. De Retina MacBook Pro heeft dit niet, dus hiervoor zal je alternatieven moeten zoeken. Hierbij kan 3G-connectiviteit wel handig zijn; je kan een USB 3G-modem gebruiken, of je kan van de voordelen van tethering genieten met je iPhone.

©PXimport

De Retina MacBook Pro gebruikt een MagSafe 2-connector die eerder ook al gebruikt werd voor de MacBook Air, terwijl de normale MacBook Pro's hebben nog steeds dezelfde oude MagSafe-connector hebben. Jammer genoeg kan je een MagSafe 2-adapter niet inpluggen in een MagSafe-input, of omgekeerd. Dit houdt in dat je, als je een MagSafe-adapter wil gebruiken voor de Retina MacBook Pro, je een converter (t.w.v. 10 euro) zal moeten kopen (enkel van MagSafe naar MagSafe 2, omgekeerd gaat niet).

Dunner design

Op het eerste zicht lijkt de Retina MacBook Pro veel op de normale 15-inch MacBook Pro en is het aluminium design in grote lijnen hetzelfde. Het grote verschil is echter de dikte. Gesloten meet de Retina MacBook Pro 0,71 inch, tegenover 1 inch voor de normale MacBook Pro. Dit zorgt voor een optimale draagbaarheid, en verlicht ineens de pijn die je voelt wanneer de rand van de laptop in je pols snijdt bij het typen (zoals in mijn geval nu). De hoek is niet zo steil als die van de normale MacBook Pro, maar het lijkt ook weer niet op de spits uitlopende MacBook Air. Me dunkt dat Apple de spits uitlopende rand van de MacBook Air niet geïnstalleerd heeft op de Retina MacBook Pro omdat men een zo groot mogelijke opslagruimte voor de batterij wilde voorzien.

©PXimport

De Retina MacBook Pro weegt 2 kilo, wat een halve kilo lichter is dan de MacBook Pro van dezelfde afmeting (15-inch). Lichter is beter - dat is al langer bekend - maar wat des te meer indrukwekkend is aan het gewicht van de Retina MacBook Pro is dat het gewicht aanvoelt alsof het gelijk verdeeld is. Het is natuurlijk een beetje zwaarder aan de kant van het scherm, maar het is ook niet te licht in het gebied van het trackpad - dus als je de laptop draagt als deze open is (geef het maar toe, je hebt dat al meer gedaan dan je zou willen toegeven), zal de laptop niet plots overhellen.

Nog een kleine opmerking wat het uiterlijk betreft: als je de Retina MacBook Pro opent zal je meteen merken dat het MacBook Pro-logo zich niet langer onderaan je scherm bevindt, het bevindt zich onderaan je laptop. Apple gebruikt niet langer haar glazen hoes voor over het beeldscherm, en dat logo was onderdeel van de glazen hoes.

Twee andere veranderingen: de aan- en uit-knop staat nu op de plaats van de uitwerp-knop van de optische schijf op het toetsenbord, en er is niet langer een indicator van de batterijduur aangebracht op de hardware.

Benchmarks: hoe verhoudt de Retina MacBook Pro zich tot andere modellen?

Om de prestaties van de twee nieuwe Retina MacBook Pro's te kunnen inschatten heeft ons lab de twee modellen getest.

©PXimport

Indrukwekkend genoeg is de 2,6 GHz Core i7 Retina MacBook Pro niet enkel de snelste laptop die we testten, maar zelfs ook de snelste Mac die we getest hebben, met een score van 330. De 2,3 GHz Core i7 Retina MacBook Pro ligt echter niet ver achter met 319 op de snelheidsmeter. De vorige snelste laptop was de 15-inch MacBook Pro i7 2,4 GHz van eind 2011, en de snelste desktop Mac van de peilingen was de BTO 27-inch 2,93 GHz Core i7 iMac met SSD van midden 2010. In vergelijking met de nieuwste 15-inch MacBook Pro (de normale versie, dus) met een 2,6 GHz Core i7-processor, 8 GB RAM-geheugen en een 5400-rpm 750 GB HDD is de 2,6 GHz Core i7 Retina MacBook Pro 38 procent sneller, de 2,3 GHz Core i7 Retina MacBook Pro 33 procent.

Tegenover de MacBook Pro's van vorig jaar betekent de snelheidstoename van de 2,6 GHz Core i7 Retina MacBook Pro een verbetering van maar liefst 51 procent, terwijl de 2,3 GHz Core i7 Retina MacBook Pro nauwelijks moet onderdoen met een verbetering van 46 procent.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Het is het flashgeheugen dat deze boost in snelheid teweegbrengt voor de Retina MacBook Pro. Zowel wat CD-Rom- (zie hierboven de Duplicate 2GB Folder test) als geheugenactiviteiten (zie hierboven Import iMovie Archive, Aperture Import, iPhoto Import) betreft hebben de Retina MacBook Pro's een significant snelheidsvoordeel ten opzichte van de gewone MacBook Pro's.

In andere tests die meer op de processor zelf focusten lagen de verschillen tussen de Retina MacBook Pro en de gewone MacBook Pro niet zo ver uit elkaar, zoals in onze Handbrake Encode Test, de Pages Import Test, MathematicaMark en de Cinebench CPU Test.

Er was ook een test waarbij de gewone MacBook Pro's duidelijk de overhand hadden op de Retina MacBook Pro's. In de Portal 2 Frame Ratetest was de gewone 2,6 GHz Core i7 MacBook Pro negen procent sneller dan haar Retina-tegenhanger met dezelfde processor. De gewone 2,3 GHz Core i7 MacBook Pro was vier procent sneller dan de 2,6 GHz Core i7 Retina MacBook Pro, maar ook zeventien procent sneller dan de 2,3 GHz Core i7 Retina MacBook Pro. Zelfs al hebben de Retina-laptops en de gewone MacBook Pro's dezelfde grafische kaart (de GeForce GT 650M van de gewone 2,3 GHz MacBook Pro heeft 512 MB aan geheugen, tegenover 1 GB voor de andere laptops), dan nog hebben de Retina displays zo"n groot aantal pixels dat ze zelfs de frame rate van games kunnen beïnvloeden.

©PXimport

Hitte en geluid

Over bovenstaande titel heb ik geen resultaten uit het lab, maar ik zal mijn subjectieve observaties geven. De Retina MacBook Pro werd warmer tijdens de installatie van de game Diablo III, maar niet in die mate dat het me ongerust maakte. De hitte concentreerde zich veelal op het centrum van de onderkant van de laptop, en leek zich verder niet al te ver te verspreiden. De ventilatoren lieten alles op hun beloop.

Ook merkwaardig ten overstaan van de normale MacBook Pro zijn de luchtgaten, die zich aan de voorkant van het scherm bevinden. Nadat de installatie van Diablo III voltooid was kon ik het spel spelen in 2880 x 1800 -resolutie en tijdens de gameplay is de ventilatie zeker merkbaar actief. De temperatuur van de laptop nam gevoelig toe in het voorste stuk van de onderkant van de laptop, onder het toetsenbord op de plaats waar de processors zich bevinden. De toename in temperatuur was voor mij zelf hoog genoeg om de laptop hierop naar een bureau te verplaatsen.

Ik heb meerdere Youtube-filmpjes en iTunes-filmtrailers gestreamd (allen 720 of 1080p). De laptop werd wel een beetje warmer dan toen ik Diablo III installeerde, maar niet te heet om de Retina MacBook Pro van mijn schoot af te halen. Ook het ventilatiesysteem trad niet in werking, en de video's speelden vlotjes af.

Een andere toepassing die ik gebruikt heb is het programma 'Handbrake' om een filmbestand te converteren voor mijn iPhone (de Retina MacBook Pro heeft geen optische schijf en ik heb niet geprobeerd een CD/DVD te rippen via een externe harde schijf). De conversie duurde nog geen vijf minuten, en gedurende die tijd raakte de laptop niet merkbaar verhit noch werd het ventilatiesysteem geactiveerd.

Batterijduur

Het Retina Display dorst naar kracht; je hebt een hoop spierballen nodig om al die pixels in beweging te krijgen. Haar ingebouwde batterij staat dan ook voor 95 watt-uren. Ter vergelijking, bij de gewone 15-inch MacBook Pro staat de ingebouwde batterij voor 77,5 watt-uren. De Retina MacBook Pro heeft een veel grotere batterij.

©PXimport

Apple schat de levensduur van al zijn 15-inch MacBook Pro's op zeven uur "draadloos internetten". Wanneer het lab van MacWorld de levensduur van een batterij test, gebruiken wij echter een iets meer rigoureuze test: we laten een filmbestand op full screen-modus lopen in het programma QuickTime Pro totdat de batterij helemaal leeg is. Dit zorgt ervoor dat de batterij sneller leeg is dan bij normaal gebruik van de laptop, zoals onder meer het geval is bij internetten.

Allebei de Retina-laptops hielden het vijf uur vol in onze test. Zelfs met hun grotere batterijen deden ze het nog niet zo goed als de normale 15-inch MacBook Pro's, die het een aanzienlijk aantal minuten langer volhielden. Opvallend is ook dat de MacBook Pro's van vorig jaar een batterijduur hebben die veruit beter is dan die van de huidige generatie MacBook Pro's.

©PXimport

De nieuwe definitie van 'Pro'

Apple's idee van 'pro' - tenminste, wat laptops betreft - heeft geen plaats voor hardware die vrij aan te passen is naargelang de wensen van de gebruiker. Dit betekent dat een aantal hardcore fans op een kruispunt zijn gekomen. Je kan nog altijd de normale MacBook Pro kopen, hem openen, en je gang ermee gaan, maar ik gok dat het niet te lang meer zal duren vooraleer ook dit design het voorbeeld van de 17-inch MacBook Pro zal volgen en op termijn niet langer geproduceerd zal worden.

Wat is het idee van een 'pro'-laptop dan wel? Nu is het de Retina MacBook Pro, die qua filosofie erg dicht tegen de MacBook Air aanleunt. Het is een lichte laptop, kleiner ook dan voorheen, en de ontbrekende onderdelen zorgen ervoor dat je je wel moét aanpassen, net zoals bij de MacBook Air. Het 'pro'-aspect refereert in dit geval naar de prestaties; de algemene processorsnelheden komen min of meer overeen met die van de normale MacBook Pro (wanneer je het flashgeheugen in rekening brengt schiet de Retina MacBook Pro echter ver voorbij zijn 'gewone' broertje), maar doordat de Retina-laptop prestatiegewijs de MacBook Air simpelweg overklast is er niet echt sprake van een compromis. De Retina MacBook Pro combineert dus de voordelen van de gewone MacBook Pro (prestaties door een snelle processor) met die van de MacBook Air (flashgeheugen).

Macworld's koopadvies

Met de Retina MacBook Pro bewijst Apple nog maar eens dat het een bedrijf is dat niet stil staat. Het gaf de draagbare laptop een nieuwe betekenis met de MacBook Air, en heeft nu ook het concept 'pro'-laptop een nieuwe invulling gegeven. De switch naar een lichter en dunner design was te verwachten, maar de veranderingen in hard- en software zal de eigenaars van een MacBook Pro van de huidige generatie laten nadenken over wat ze precies met hun laptop kunnen en willen doen.

Er is wel nog één bemerking: klanten hebben meer alternatieven wat betreft de keuze van laptop nu dan bij het overlijden van de MacBook. Je kan tussen drie verschillende types kiezen: de MacBook Air, de gewone MacBook Pro en de Retina MacBook Pro. Dit geeft een diversiteit aan laptops die variëren in prijs van 1079 tot 2929 euro, build-to-order-opties terzijde.

De Retina MacBook Pro is hoe dan ook de toekomst van de laptoplijn van Apple - een symbool van vakmanschap. Het Retina Display is een beeldscherm dat een welkome verwondering opwekt, en het lichte, dunne design beantwoordt aan onze vraag naar draagbare apparaten. Je zal enkele toegevingen moeten doen, maar gelukkig zullen je prestaties hiervoor nooit het gelag betalen. De Retina MacBook Pro is een behoorlijk geweldige laptop.

Geschreven door Roman Loyola, senior editor bij MacWorld.com.

▼ Volgende artikel
Inbouw-magnetron installeren: zelf doen of laten doen?
© Samuel Perales
Huis

Inbouw-magnetron installeren: zelf doen of laten doen?

Een inbouw-magnetron past naadloos in je keukenontwerp, maar het is wel belangrijk dat hij goed en veilig wordt geïnstalleerd. Daar komt meer bij kijken dan simpelweg een stekker in het stopcontact steken. In dit artikel leggen we stap voor stap uit waar je allemaal op moet letten. Ook lees je wanneer je het zelf kunt doen en wanneer het slim is om een vakman in te schakelen.

Magnetron (laten) inbouwen? Dit is belangrijk:
  • De juiste afmetingen: past het in de nis die je wilt gebruiken?
  • Stroomvoorziening: hitte en vochtigheid spelen een rol
  • Hier let je op tijdens de montage
  • Zelf installeren of laten installeren?
  • Fabrieksgarantie en zelf-installatie

Lees ook: Deze functies kun je tegenkomen op een magnetron

Een goede installatie van een inbouw-magnetron begint bij de nis: de ruimte in het keukenmeubel waarin de magnetron moet komen. Die nis heeft vaste maten, afhankelijk van het model. De hoogte is meestal 38, 45 of 60 centimeter, maar je moet ook letten op de breedte, de diepte en de dikte van de kastwanden. Zelfs de afstand tot de muur of achterwand speelt een rol. Een paar millimeter speling kan al het verschil maken tussen een goede pasvorm en een apparaat dat klemt of scheef staat. Zeker bij combi-magnetrons, die ook als oven functioneren, is er vaak meer ventilatieruimte nodig. Sommige modellen voeren warme lucht aan de voorzijde af, andere aan de achterkant of bovenkant. Heb je die ruimte niet, dan kan het apparaat zijn warmte niet kwijt en raakt het oververhit. 

Zo zit het met de stroomvoorziening

Naast een passende nis is ook de stroomvoorziening belangrijk. Vrijwel alle inbouw-magnetrons werken op een standaard geaard stopcontact, maar dat mag niet in de nis zelf zitten. De hitte en vochtigheid in die ruimte maken het ongeschikt voor elektra. Vaak wordt het stopcontact geplaatst in een aangrenzende kast of er net boven. Bij zwaardere modellen – bijvoorbeeld met oven- en grillfunctie – kan het vermogen oplopen tot 3000 watt. In dat geval is het verstandig om na te gaan of je groepenkast dit aankan of dat er een aparte groep nodig is. 

Zo verloopt de montage

Als alles klopt – de nis, de ventilatie en het stroompunt – kun je de magnetron zelf plaatsen. De meeste modellen worden geleverd met een montageset of een omlijsting waarmee je het apparaat vastzet. Dit gebeurt meestal met een paar schroeven aan de zijkant of via het front. De magnetron moet stevig zitten, zonder speling, maar ook niet te strak geklemd. Zorg dat hij waterpas staat, want anders kunnen het draaiplateau of de ovenfuncties minder goed werken. Bij een model dat op ooghoogte zit, moet je extra opletten bij het tillen en vastzetten. Die apparaten kunnen namelijk flink wat wegen. 

©Samuel Perales

Wanneer kun je een inbouw-magnetron zelf installeren?

Heb je wat kluservaring en is je keuken goed voorbereid, dan kun je de montage dus prima zelf doen. Maar als er meer nodig is dan alleen plaatsen – bijvoorbeeld het aanpassen van een keukenkast, het verplaatsen van een stopcontact of het ophangen van een zwaar model – dan is het veiliger en slimmer om een installateur in te schakelen. Die weet precies waar je op moet letten en zorgt dat alles netjes wordt afgewerkt. Zo voorkom je schade aan je keuken of het apparaat zelf.

Voor installatie doen: check de garantievoorwaarden

Wat veel consumenten niet weten, is dat fabrikanten voorwaarden stellen aan de installatie voor het behoud van de garantie. In de handleiding staat vaak dat een 'deskundige installateur' of 'erkend monteur' de installatie moet uitvoeren. In de praktijk betekent dit dat je bij schade of defecten mogelijk geen aanspraak kunt maken op fabrieksgarantie als blijkt dat het apparaat verkeerd is geplaatst. Zeker als er problemen ontstaan met de stroomvoorziening of ventilatie – denk aan kortsluiting of oververhitting – kan de fabrikant zich beroepen op onjuiste installatie. Wie het dus zelf wil doen, doet er goed aan om precies de instructies uit de handleiding te volgen en bewijs van correcte montage te bewaren. Een foto van de situatie of een installatierapport kan dan uitkomst bieden.

Zelf doen of laten doen: de keuze is aan jou

Een inbouw-magnetron installeren is geen hogere wiskunde, maar het vraagt wel om aandacht, voorbereiding en een veilige werkwijze. Zelf doen is prima als alles klopt en je handig bent, maar zodra je moet improviseren of twijfelt over de aansluiting, is een professionele installateur geen overbodige luxe. Vraag eventueel aan de winkel waar je de magnetron koopt of zij een instalaltie-service hebben of je anders kunnen doorverwijzen naar een erkend vakman. Zo weet je zeker dat je magnetron veilig werkt én dat je geen garantie misloopt bij problemen.

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 steelstofzuigers voor een schoon huis zonder gedoe
© Lazy_Bear
Huis

Waar voor je geld: 5 steelstofzuigers voor een schoon huis zonder gedoe

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een goede prijs-kwaliteitverhouding. Daarom speurt de redactie een aantal keer per week naar zulke deals. Nu de vakantie voorbij is en het huis weer volop gebruikt wordt, kan een krachtige en handige stofzuiger veel verschil maken. Steelstofzuigers zijn populair omdat ze licht, flexibel en vaak multifunctioneel zijn. Sommige modellen kunnen zelfs dweilen of functioneren als robotstofzuiger. Wij vonden vijf steelstofzuigers die veel waar voor hun geld bieden.

eufy Clean Robotstofzuiger 3-in-1 E20

De eufy Clean E20 is een echte multitasker. Dit model werkt zowel als robotstofzuiger, steelstofzuiger én kruimeldief. Zo laat je hem zelfstandig door het huis rijden, maar pak je hem ook snel in de hand voor trap of bank. Met zijn indrukwekkende zuigkracht tot 30.000 Pa en een accuduur tot 180 minuten ben je verzekerd van een grondige schoonmaak. Het laadstation leegt bovendien automatisch het stofreservoir, waardoor je daar wekenlang geen omkijken naar hebt. Een slimme keuze voor wie gemak én veelzijdigheid zoekt.

Pluspunten
  • 3-in-1: robot, steel- én handstofzuiger
  • Krachtige zuigkracht tot 30.000 Pa
  • Automatische stofafvoer tot 75 dagen

Rowenta X-Clean 10 GZ7540

De Rowenta X-Clean 10 is ideaal voor wie stofzuigen en dweilen in één beweging wil combineren. De gemotoriseerde borstelrol pakt zowel droog vuil als natte vlekken aan. Met een gebruiksduur tot een uur kun je een complete schoonmaakronde maken zonder tussendoor op te laden. Ook fijn: de steelstofzuiger reinigt zichzelf na gebruik, zodat je weinig onderhoud hebt. Handig voor huishoudens die tijd willen besparen zonder in te leveren op resultaat.

Pluspunten
  • Stofzuigen en dweilen tegelijk
  • Tot 60 minuten batterijduur
  • Zelfreinigende borstelrol

Samsung Jet 60 Turbo (VS15A6031R1)

De Samsung Jet 60 Turbo is een lichtgewicht steelstofzuiger die vooral handig is voor kleinere huishoudens of snelle schoonmaakbeurten. Hij weegt slechts 2,5 kilo, waardoor je hem moeiteloos de trap op tilt of boven je hoofd gebruikt. Het filtersysteem vangt zelfs microscopisch kleine stofdeeltjes op, waardoor de lucht in huis veel schoner aanvoelt, ook bij allergieën. De Jet 60 levert krachtige prestaties op zowel harde vloeren als tapijt en komt met verschillende borstels voor uiteenlopende klussen.

Pluspunten
  • Weegt slechts 2,5 kilo, makkelijk hanteerbaar
  • Filtert 99,999 procent fijnstof uit de lucht
  • Geschikt voor meerdere vloertypen

Dyson Wash G1

De Dyson Wash G1 is geen standaard steelstofzuiger, maar een innovatieve vloerreiniger die nat en droog vuil tegelijk aanpakt. Twee roterende rollen gebruiken schoon water voor het dweilen, terwijl vuil water apart wordt opgevangen. Met een looptijd van 35 minuten maak je moeiteloos een groot oppervlak schoon. Na gebruik reinigt het apparaat zichzelf, zodat het bij volgend gebruik direct klaar is voor een nieuwe ronde. Perfect voor gezinnen met kinderen of huisdieren, waar vlekken en kruimels dagelijkse kost zijn.

Pluspunten
  • Reinigt nat en droog tegelijk
  • Gescheiden schoon- en vuilwatertank
  • Zelfreinigende functie

Philips 3000 Series XC3031/01

De Philips 3000 Series is een praktische allrounder. Hij heeft een geïntegreerde kruimelzuiger, ideaal voor kleine klusjes zoals kruimels op tafel of zand in de auto. Het mondstuk is voorzien van ledverlichting, waardoor je stof in donkere hoekjes niet overslaat. De accu houdt het tot 60 minuten vol in Eco-modus, en de krachtige motorborstel levert ook op tapijt uitstekende prestaties. Een degelijke keuze voor wie op zoek is naar een betrouwbare steelstofzuiger zonder franje.

Pluspunten
  • Inclusief geïntegreerde kruimelzuiger
  • Led-verlichting in de zuigmond
  • Tot 60 minuten accuduur