Onderdelen aan elkaar verbinden is een vast onderdeel van het klussen. Maar wanneer je gebruik je lijm en wanneer tape? Om het nog moelijker te maken zijn er ontzettend veel soorten. Geen paniek, want we leggen het allemaal uit in deze handleiding!

Wanneer gebruik je lijm?

Lijm zorgt voor een onzichtbare verbinding. Dat is een groot voorbeeld ten opzichte van tape. Let er wel op dat je de goede lijm kiest voor je klus. Houd rekening met het materiaal, de structuur, vereiste flexibiliteit en de omstandigheden waaraan je project wordt blootgesteld.

Secondelijm

Deze lijm wordt ook wel een wondermiddel genoemd. Op zich logisch, maar secondelijm heeft ook nadelen. Het is ideaal om kleine delen van verschillende materialen snel aan elkaar te verbinden, bijvoorbeeld bij een reparatie van een vaas of plastic speelgoed. Zoals de naam doet vermoeden, droogt deze lijm uitzonderlijk snel. Secondelijm is minder geschikt voor het verbinden van grotere oppervlakten.

©noprati somchit

Epoxylijm

Dit is een tweecomponentenlijm. Dat betekent dat epoxylijm in twee tubes wordt opgeslagen en je het voor gebruik zelf moet mengen. Een ander nadeel is de wat langere droogtijd. Maar verder is dit een erg krachtige en veelzijdige lijm die je gebruikt voor onder andere steen, glas, kunststof, aardewerk, hout en staal.

Houtlijm

Het is geen mysterie waar deze lijm voor geschikt is: het verbinden van houten onderdelen. Staat je project buiten? Kies dan voor watervaste houtlijm.

©gdvcom - stock.adobe.com

Montagelijm

Dit type lijm heeft een dikke, pasta-achtige structuur. Daardoor heeft het opvullende eigenschappen voor wanneer iets net niet helemaal past of onderdelen poreus zijn, zoals bij een muur. Handig om iets op te hangen zonder te boren.

Constructielijm (bruislijm)

Krachtige lijm die bedoeld is om zware onderdelen aan elkaar te verbinden. Constructielijm heeft bovendien opvullende kwaliteiten. Het wordt veel gebruikt voor houten constructies, maar het is ook geschikt voor steen, beton en metaal.

Pvc-lijm

Deze lijm is gemaakt om de pvc-onderdelen in een leidingnetwerk aan elkaar te verbinden. Pvc-lijm kan eveneens kleine spleten opvullen. Het zorgt voor een waterdichte verbinding, maar is alleen geschikt voor pvc en niet voor andere soorten kunststof.

Wanneer gebruik je tape?

Plakband lijkt lekker makkelijk. Op zich is dat waar, als je het maar secuur en precies recht plakt. Zorg er bovendien voor dat de ondergrond vuil- en vetvrij is.  

Duct tape

Niet voor niets wordt duct tape ook wel klustape genoemd. Het is enorm sterk en heeft aanzienlijk kleefkracht. Duct tape wordt ingezet voor allerlei reparaties in en rond het huis. Denk aan het afdichten van een lekkage, het bundelen van een groep kabels of het repareren van een regenjas of schoen. Klinkt leuk, maar iets repareren met duct tape is over het algemeen een tijdelijke oplossing.

Dubbelzijdige/montagetape

De voordelen van dubbelzijdige tape zitten in de naam verwerkt. Het wordt bij het klussen gebruikt om een ondervloer vast te zetten of iets snel aan de muur te bevestigen. Kies altijd voor montagetape, en niet voor standaard dubbelzijdig plakband. Montagetape past zich namelijk aan de structuur van het oppervlak aan, zodat het ook goed hecht aan stenen muren en houten planken.

Teflon tape

Teflon tape is ongelooflijk dun en dat is meteen de belangrijkste eigenschap. Je gebruikt het om een lekkende schroefdraadverbinding te repareren, bijvoorbeeld van een radiator. Maar wij zijn van mening dat een plukje hennepdraad en fitterskit een beter resultaat geeft.

Verpakkingstape

Dit doorzichtige plakband wordt volop gebruikt als verpakkingsmateriaal. Het lijkt veel op standaard plakband, alleen is het een stuk breder. Je hebt er weinig aan tijdens het klussen, maar het is wel handig om dozen mee dicht te plakken.

Schilderstape

Deze tape is bijzonder omdat de kleefkracht bewust laag is gehouden. Je scheurt het bovendien erg makkelijk af omdat het van papier gemaakt is. Schilderstape is vaak crèmekleurig, van papier gemaakt en ongeveer 2 cm breed. Je gebruikt het om delen die je niet wilt schilderen af te plakken, bijvoorbeeld deurposten, kozijnen, stopcontacten of een deel van de muur dat een andere kleur moet krijgen. Je haalt ze na het schilderen probleemloos los en de plakrand laat geen sporen achter. Doe dat wel als de verf nog nat is om onregelmatige scheurranden te voorkomen!

©yuriygolub - stock.adobe.com

Isolatietape

Dit is een dikke tape om kieren en naden af te sluiten en de isolatie in je woning te verbeteren. Er zijn verschillende soorten, onder andere van aluminium. Denk eraan dat je het niet verwart met elektriciteitstape.

Elektriciteitstape

Het verwarrende is dat elektriciteitstape ook isolatietape wordt genoemd. Maar het isoleert niet tegen kou en warmte. Dit type tape is gemaakt voor beschadigde elektriciteitsdraden. Het is handig om een rolletje achter de hand te houden om een elektriciteitskabel met kapot omhulsel te repareren.

©Yurii Demko

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.