Onderdelen aan elkaar verbinden is een vast onderdeel van het klussen. Maar wanneer je gebruik je lijm en wanneer tape? Om het nog moelijker te maken zijn er ontzettend veel soorten. Geen paniek, want we leggen het allemaal uit in deze handleiding!

Wanneer gebruik je lijm?

Lijm zorgt voor een onzichtbare verbinding. Dat is een groot voorbeeld ten opzichte van tape. Let er wel op dat je de goede lijm kiest voor je klus. Houd rekening met het materiaal, de structuur, vereiste flexibiliteit en de omstandigheden waaraan je project wordt blootgesteld.

Secondelijm

Deze lijm wordt ook wel een wondermiddel genoemd. Op zich logisch, maar secondelijm heeft ook nadelen. Het is ideaal om kleine delen van verschillende materialen snel aan elkaar te verbinden, bijvoorbeeld bij een reparatie van een vaas of plastic speelgoed. Zoals de naam doet vermoeden, droogt deze lijm uitzonderlijk snel. Secondelijm is minder geschikt voor het verbinden van grotere oppervlakten.

©noprati somchit

Epoxylijm

Dit is een tweecomponentenlijm. Dat betekent dat epoxylijm in twee tubes wordt opgeslagen en je het voor gebruik zelf moet mengen. Een ander nadeel is de wat langere droogtijd. Maar verder is dit een erg krachtige en veelzijdige lijm die je gebruikt voor onder andere steen, glas, kunststof, aardewerk, hout en staal.

Houtlijm

Het is geen mysterie waar deze lijm voor geschikt is: het verbinden van houten onderdelen. Staat je project buiten? Kies dan voor watervaste houtlijm.

©gdvcom - stock.adobe.com

Montagelijm

Dit type lijm heeft een dikke, pasta-achtige structuur. Daardoor heeft het opvullende eigenschappen voor wanneer iets net niet helemaal past of onderdelen poreus zijn, zoals bij een muur. Handig om iets op te hangen zonder te boren.

Constructielijm (bruislijm)

Krachtige lijm die bedoeld is om zware onderdelen aan elkaar te verbinden. Constructielijm heeft bovendien opvullende kwaliteiten. Het wordt veel gebruikt voor houten constructies, maar het is ook geschikt voor steen, beton en metaal.

Pvc-lijm

Deze lijm is gemaakt om de pvc-onderdelen in een leidingnetwerk aan elkaar te verbinden. Pvc-lijm kan eveneens kleine spleten opvullen. Het zorgt voor een waterdichte verbinding, maar is alleen geschikt voor pvc en niet voor andere soorten kunststof.

Wanneer gebruik je tape?

Plakband lijkt lekker makkelijk. Op zich is dat waar, als je het maar secuur en precies recht plakt. Zorg er bovendien voor dat de ondergrond vuil- en vetvrij is.  

Duct tape

Niet voor niets wordt duct tape ook wel klustape genoemd. Het is enorm sterk en heeft aanzienlijk kleefkracht. Duct tape wordt ingezet voor allerlei reparaties in en rond het huis. Denk aan het afdichten van een lekkage, het bundelen van een groep kabels of het repareren van een regenjas of schoen. Klinkt leuk, maar iets repareren met duct tape is over het algemeen een tijdelijke oplossing.

Dubbelzijdige/montagetape

De voordelen van dubbelzijdige tape zitten in de naam verwerkt. Het wordt bij het klussen gebruikt om een ondervloer vast te zetten of iets snel aan de muur te bevestigen. Kies altijd voor montagetape, en niet voor standaard dubbelzijdig plakband. Montagetape past zich namelijk aan de structuur van het oppervlak aan, zodat het ook goed hecht aan stenen muren en houten planken.

Teflon tape

Teflon tape is ongelooflijk dun en dat is meteen de belangrijkste eigenschap. Je gebruikt het om een lekkende schroefdraadverbinding te repareren, bijvoorbeeld van een radiator. Maar wij zijn van mening dat een plukje hennepdraad en fitterskit een beter resultaat geeft.

Verpakkingstape

Dit doorzichtige plakband wordt volop gebruikt als verpakkingsmateriaal. Het lijkt veel op standaard plakband, alleen is het een stuk breder. Je hebt er weinig aan tijdens het klussen, maar het is wel handig om dozen mee dicht te plakken.

Schilderstape

Deze tape is bijzonder omdat de kleefkracht bewust laag is gehouden. Je scheurt het bovendien erg makkelijk af omdat het van papier gemaakt is. Schilderstape is vaak crèmekleurig, van papier gemaakt en ongeveer 2 cm breed. Je gebruikt het om delen die je niet wilt schilderen af te plakken, bijvoorbeeld deurposten, kozijnen, stopcontacten of een deel van de muur dat een andere kleur moet krijgen. Je haalt ze na het schilderen probleemloos los en de plakrand laat geen sporen achter. Doe dat wel als de verf nog nat is om onregelmatige scheurranden te voorkomen!

©yuriygolub - stock.adobe.com

Isolatietape

Dit is een dikke tape om kieren en naden af te sluiten en de isolatie in je woning te verbeteren. Er zijn verschillende soorten, onder andere van aluminium. Denk eraan dat je het niet verwart met elektriciteitstape.

Elektriciteitstape

Het verwarrende is dat elektriciteitstape ook isolatietape wordt genoemd. Maar het isoleert niet tegen kou en warmte. Dit type tape is gemaakt voor beschadigde elektriciteitsdraden. Het is handig om een rolletje achter de hand te houden om een elektriciteitskabel met kapot omhulsel te repareren.

©Yurii Demko

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!