De Eufy X10 Pro Omni is een robotstofzuiger die ook dat vervelende dweilklusje uit handen kan nemen. Nu laten dweilende robots laten nog weleens wat te wensen over, dus hoe vergaat het de nieuwe middenklasser van dit Chinese merk?

Met een adviesprijs van 799 euro valt de Eufy X10 Pro Omni aan de bovenkant van het middenklasse-prijssegment. Dan kun je nog niet dezelfde prestaties verwachten als de Dreame X40 Ultra (die bijna twee keer zo duur is), maar je verwachtingen mogen wel hoog zijn. De laatste Eufy-robotstofzuiger die we hebben getest, is de X8 Hybrid. Dit model overtuigt als stofzuiger, maar niet als dweilapparaat. Eufy heeft voor de opvolger in elk geval besloten de natte lap onderop te vervangen door twee dweilpads die snel om hun as draaien. Daar beschikt deze X10 ook over.

Daarmee heeft de Eufy X10 Pro Omni meteen een streepje voor op andere robotstofzuigers binnen hetzelfde prijssegment. Denk dan aan de Philips Homerun 7000 en Roomba Combo j7+. Een goedkopere robotstofzuiger met roterende dweilpads is de Dreame L10 Prime, maar daar merk je echt dat de objectherkenning parten speelt.

Net als bij de Philips zien we dat het basisstation wat compacter is dan bij duurdere modellen. En dat terwijl er toch echt twee bakken met water op zitten: een voor het schone en een voor het vieze water.

©Wesley Akkerman

Het oog wil ook wat

Het basisstation van de Roomba is nog kleiner, maar dat komt doordat je in die dweilstofzuiger zelf het water moet bijvullen. Met de Eufy X10 Pro Omni heb je daar minder omkijken naar en vul je – afhankelijk van het gebruik – zo nu en dan de waterbak in het station bij. Een nadeel van dit basisstation is dat de bakken aan de buitenkant zitten en duidelijk gelabeld zijn, wat op zich handig is, maar ten koste gaat van het ontwerp. Hierdoor gaat het minder op in het interieur van de keuken of huiskamer. Nu is dit niet het belangrijkste, maar voor alle apparaten die in het zicht staan geldt: het oog wil ook wat.

Verder moet je er rekening mee houden dat de fabrikant aanraadt alleen schoonmaakmiddel van het merk zelf te gebruiken. Daarmee loop je immers minder risico op problemen, verstoppingen of corrosie. Helaas is het zo dat Eufy dan niet de eerste fles cadeau doet om daar mensen van op de hoogte te brengen. Nu moet je de sectie met veelgestelde vragen van de app of website raadplegen om erachter te komen wat voor reinigingsmiddel je kunt gebruiken. Het staat je vrij om je eigen schoonmaakmiddel te gebruiken natuurlijk, maar dan zijn de risico’s en problemen voor eigen rekening.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Redelijk unieke eigenschappen

Naast twee roterende dweilpads beschikt de Eufy X10 Pro Omni over nog een handig onderdeel waarmee hij je huis schoonmaakt: de Pro Detangling Comb-rolborstel. Die borstel zit in de zuigmond en is bedoeld voor het haarvrij maken van vloerkleden. Superhandig, want daar schort het nog weleens aan bij concurrerende modellen. Ook heeft de stofzuiger een opvallend design, bestaande uit vijf ronde hoeken. Volgens Eufy kan hij daardoor gemakkelijker kamerhoeken bereiken en langs de randen dweilen. Dit zijn redelijk unieke eigenschappen.

De Eufy X10 Pro Omni wordt aangestuurd door AI.See. Dit is een slimme functie waarmee het apparaat obstakels kan vermijden. Denk aan schoenen, meubels en uitwerpselen van huisdieren. Ook is er een LiDAR-scanner aanwezig, waardoor je zou verwachten dat deze robotstofzuiger nergens tegenaan botst. Niets is minder waar: we hebben de Eufy X10 Pro Omni geregeld tegen stoel- en tafelpoten, muren en kasten zien botsen. Dat staat dan weer in schril contrast met hoe de robot verder functioneert. Want het navigeren zelf doet hij prima: hij slaat weinig tot niets over.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Bandensporen op de vloer

Waar we een beetje moeite mee hebben, is de manier waarop de Eufy X10 Pro Omni zijn schoonmaakwerk uitvoert. Het apparaat begint namelijk aan het begin van een kamer en werkt vervolgens van voor naar achteren toe. Zodra hij klaar is, rijdt hij over de natte grond heen naar de volgende kamer, waardoor je bandensporen ziet ontstaan. En als het licht net verkeerd valt, dan kun je die sporen achteraf zien zitten op de grond. Waarom dit gebeurt, weten we niet, maar het lijkt erop dat de Eufy X10 Pro Omni zijn dweil omhoog trekt wanneer hij de schone kamer verlaat.

Dit minpuntje is best jammer, want de Eufy X10 Pro Omni gaat grondig te werk. Opvallend is vooral hoe hij het gebrek aan bereik oplost. Daar waar de veel duurdere X40 Ultra zijn borstel en dweilpad naar buiten schuift, maakt de X10 Pro Omni kleine bewegingen naar links of rechts om goed langs de rand schoon te maken. Daardoor bereiken de borstel en dweilpads de randen veel beter dan stofzuigers die dat niet doen. Helaas blijft er, ondanks die werkwijze, toch nog wel iets liggen, maar veel minder dan bij concurrerende modellen op dit prijsniveau.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Genoeg zuigkracht, maar …

De zuigkracht van de Eufy X10 Pro Omni is 8000 Pa, wat zeker genoeg is om zowel harde als zachte vloeren schoon te krijgen. Maar zoals gezegd blijft er soms toch nog wel iets liggen, bijvoorbeeld in het tapijt. En het kan gebeuren dat het borsteltje net iets buiten het bereik van de stofzuiger duwt (of naar een plek waar hij al geweest is), waardoor er her en der stof of een korreltje achterblijft. De X10 doet niet een extra rondje om dat probleem te ondervangen, ook al heb je via de app ingesteld dat hij grondig moet reinigen.

Via die app kun je helemaal instellen hoe je wilt dat de robotstofzuiger reageert. Dat is op gelijk niveau met de duurdere modellen. Je bepaalt hoeveel water er nodig is, wat de zuigkracht moet zijn en regelt de algemene schoonmaakintensiteit. Het apparaat maakt zelf ruimtes aan, maar maakt daar soms rare fouten: zo wordt bij ons de tweede slaapkamer verbonden aan de gang en de keuken opgedeeld in twee kamers. Gelukkig is dit met scheidingsranden gemakkelijk op te lossen – veel gemakkelijker dan je bijvoorbeeld bij de Philips Homerun 7000 doet.

©Wesley Akkerman

Van en naar het basisstation

Binnen de app is het tevens mogelijk zones aan te maken waar de Eufy X10 Pro Omni niet mag komen of alleen niet mag dweilen. Zo voorkom je dat hij op plekken komt waar bijvoorbeeld veel speelgoed of draden liggen, of dat het tapijt nat wordt. De dweilpads gaan dan vanzelf omhoog wanneer hij bij het kleed arriveert. De app is verder overzichtelijk en gemakkelijk in gebruik. En als je eenmaal de juiste instellingen voor jezelf hebt gevonden, slaat Eufy die automatisch op. De volgende keer dat je de Eufy X10 Pro Omni dan wilt gebruiken, druk je gewoon op de knop Starten.

Wanneer hij terugkeert, dan doet de Eufy X10 Pro Omni een aantal dingen. Zo wordt de vuile opvangbak automatisch leeggezogen. Dat levert kort een lawaai van jewelste op, wat best tegenvalt. En dat terwijl de stofzuiger zelf redelijk stil is. Ook worden de dweilpads voor je schoon en drooggemaakt. Tenminste, tot op zekere hoogte. Je moet ze maandelijks nog wel even zelf schoonmaken. Maar dit systeem voorkomt dat je dit na elke schoonmaakbeurt moet doen. Helaas maakt dat droogproces wel een irritant en indringend geluid.

Eufy X10 Pro Omni kopen?

Onderaan de streep blijven we een beetje met gemengde gevoelens achter. De Eufy X10 Pro Omni presteert in elk geval goed. De grond is grotendeels vrij van stof en andere viezigheid, al blijft er her en der nog een klein dingetje liggen. Ook het dweilen gaat in de meeste gevallen goed. Niet eerder hebben we een robot zo veel moeite zien doen om langs de randen schoon te maken. En het feit dat het basisstation eveneens veel werk uit handen neemt, is wat ons betreft een dikke plus. Als je dan 799 euro uitgeeft aan een robotstofzuiger, laat dit hem dan zijn.

Toch zijn er wat dingen waar je rekening mee moet houden. Zo rijdt de Eufy X10 Pro Omni door zijn eigen werk heen, waardoor er na het dweilen bandsporen op de vloer ontstaan. En hoewel de stofzuiger zelf redelijk stil is, maakt het station wel vaak hard of irritant lawaai. Eufy levert geen reserveonderdelen of reinigingsmiddel mee, en botst hij geregeld tegen meubels en muren. De smarthome-integratie (met Google Home) blijft beperkt tot aan- en uitzetten. Kortom: er blijft dus nog wat te wensen over, maar daar hebben we dan weer het hogere segment voor.

Toch liever een andere robotstofzuiger?

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.