ID.nl logo
Roomba Combo j7+ - laat dweilen over aan de pro’s
Huis

Roomba Combo j7+ - laat dweilen over aan de pro’s

De Roomba Combo j7+ is een robotstofzuiger en dweilmachine in één. Dat zijn dus twee vervelende huishoudtaken die je mogelijk niet meer hoeft uit te voeren. Maar kun je de vloeren van je huis wel toevertrouwen aan dit model? We bekijken het in de Roomba Combo j7+-review.

Goed
Conclusie

Laten we vooropstellen dat de Roomba Combo j7+ geen verkeerde robotstofzuiger is. In de basis is dit het eerder gelanceerde j7+-model en dat viel immers goed in de smaak. Die robotstofzuiger biedt veel van dezelfde functies als de s9 aan, maar dan voor een lagere prijs. Maar als dweilmachine valt de Combo goed tegen. Natuurlijk kun je hem inzetten als ondersteuning voor wellicht een dagelijkse dweilbeurt; maar als je echt wil dat alles goed gaat en netjes gebeurt, dan moet je daar zelf voor zorgen. Of je huurt daarvoor gewoon een professional in, dat kan ook voor die prijs.

Plus- en minpunten
  • Slimme robotstofzuiger
  • Veel opties voor minder geld
  • Vermijdt obstakels (en poep)
  • Clean Base
  • Dweilfunctie laat te wensen over
  • Kleine bakken voor water en stof
  • Slaat hoekjes over
  • Borstel wordt sneller vies
  • Duur systeem
  • Ziet minder in het donker

De laatste maanden brengen fabrikanten van robotstofzuigers steeds vaker hybride modellen op de markt: apparaten die geheel zelfstandig kunnen stofzuigen én dweilen tegelijkertijd. En dan levert – afhankelijk van een aantal factoren – tot nu toe een gemengd resultaat op. Over het algemeen zijn dit soort apparaten goed in het stofzuigen, maar minder goed in het dweilen. Dat dweilen kun je beter aan jezelf, een huishoudhulp of een echte autonome dweiler overlaten. Is dat ook het advies dat we gaan geven na drie weken met de Roomba Combo j7+ doorgebracht te hebben?

Lees ook: Wat is de beste robotstofzuiger voor jou?

Roomba j7+ als basis

Voordat we naar het onderdeel Combo kijken (oftewel: de mechanische arm met daaraan de afneembare dweil), kijken we eerst naar de basis van de robotstofzuiger. Dit is namelijk een ietwat opgevoerde Roomba j7. Dit is een uitstekende slimme stofzuiger die veel waar voor zijn geld biedt. In een aantal opzichten is die bijna net zo slim als het duurdere s9-model en zitten de grootste verschillen hem in de zuigkracht en wendbaarheid. De s9 is beter geschikt voor woningen met vloerbedekking of tapijten, terwijl de j7 beter presteert in huizen met harde vloeren.

Net zoals zijn voorganger beschikt de Combo j7+ over PrecisionVision Navigation. Niet alleen detecteert de camera aan boord allerlei verschillende objecten, hij onthoudt hun positie ook. Mettertijd zal de robot daardoor sneller, preciezer en soepeler door je huis bewegen, aangezien hij dan precies weet waar die wel of niet bij kan. Aanvankelijk zal de Combo j7+ een beetje zigzaggend z’n werk doen, maar geef hem wat tijd om je omgeving in kaart te brengen. Die kaart bekijk je in de gratis app, waar je hem ook tevens kunt indelen in kamers (en die kamers een naam geeft).

De Roomba op de Clean Base, voor het opladen en leegzuigen. | Foto: Wesley Akkerman
Stofzuigerzakjes zitten erbij. Maar als die op zijn, moet je nieuwe kopen. | Foto: Wesley Akkerman

Overzichtelijke app

Het systeem wordt geleverd met een uitgebreide en overzichtelijke app, waarmee je een aantal zaken instelt. Zo bepaal je wanneer de stofzuiger schoonmaakt. Bijvoorbeeld wanneer je niet thuis bent (je moet hiervoor je locatiediensten inschakelen) of op basis van een schema. Maar je kunt zo’n taak ook gewoon handmatig starten binnen de app of door op de ronde knop op het apparaat te drukken. Leuk feitje: die knop kun je blokkeren, zodat peuters, kleuters en huisdieren niet per ongeluk of voor de grap de knop indrukken, waardoor ze de robot activeren.

Tot slot behandelen we nog even de + in de naam van de Roomba Combo j7+. Die staat namelijk voor de Clean Base die je erbij krijgt. Als er geen + in de merknaam staat, dan koop je dus een versie zonder die Base (maar wel met thuisbasis voor het opladen) die voor jou de opvangbak van de robot leegzuigt. Dit gebeurt iedere keer wanneer de robot terugkeert (tenzij je dit aanpast binnen de app) en dat levert een lawaai van jewelste op. Desondanks blijft dit een fijne functie, ook al betaal je hier wel de hoofdprijs voor. Je hebt de Clean Base echter niet nodig optimaal gebruik te kunnen maken van dit slimme systeem.

©Wesley Akkerman

De Roomba Combo j7+ laat strepen achter op het tapijt. | Foto: Wesley Akkerman
Het achterklepje zit nu onderop de Roomba, zodat de dweil z'n werk kan doen. | Foto: Wesley Akkerman

Dan komen we aan bij de Combo

Nu we in vogelvlucht nog even de Roomba j7+ doorgenomen hebben, is het tijd om te kijken naar wat de nieuwe versie uniek maakt: dweilen. Eerder dit jaar legden we de Eufy RoboVac X8 Hybrid op de pijnbank en daar kwam uit dat het dweilen meer als een bijzaak gezien wordt. Fijn dat zoiets kan, zodat je niet zelf altijd in de weer hoeft met zo’n ding, maar echt schoonmaken doet het systeem niet. Dus wat gebeurt er dan uiteindelijk: je laat de dweilfunctie links liggen en pakt zelf maar weer dat emmer sop erbij (of niet, natuurlijk, wij veroordelen niemand). Hoe zit dat bij Roomba?

Van de maker van Braava-dweilrobotreeks mag je best wat verwachten, natuurlijk. Maar als je dat doet, dan kom je al gauw van een koude kermis thuis. Laten we positief beginnen. Wanneer je de Roomba Combo j7+ instelt dat die lekker veel water mag gebruiken, dan krijgt die best wat vlekken van de vloer. Ook is het ontzettend fijn dat die een zachte ondergrond herkent en op dat moment het klepje van de dweil omhoog trekt via z’n uitschuifbare armen. Je hoeft je dus nooit zorgen te maken om het idee dat de robotstofzuiger een kleed, tapijt of vloerbedekking nat maakt.

Hier nog een keer van dichtbij: het klepje dat eerst bovenop zat, hangt nu onderop de Rooma. | Foto: Wesley Akkerman
De Roomba ondersteboven, zodat we de borstel kunnen bekijken. | Foto: Wesley Akkerman

Je kunt hem niet alleen laten

Maar daar houden de positieve dingen wel bij op. Want er zijn een hoop zaken die beter kunnen. Zo is het waterreservoir heel klein. Heb je een wat groter huis en stel je de stofzuiger niet op de ecostand in (waarin die minder water verbruikt), dan moet je soms tijdens een schoonmaakbeurt de bak aanvullen. Anders kan die de dweiltaak niet uitvoeren. En dat betekent dat je het apparaat dus niet geheel zelfstandig en alleen het werk voor je uit handen kunt laten nemen. Je moet dan altijd aanwezig zijn om de machine te helpen en dat gaat een beetje het doel voorbij.

Daarnaast vragen we ons sterk af waarom iRobot, het moederbedrijf van Roomba, gekozen heeft voor een systeem met één bak. De delen zijn weliswaar afgesloten, maar allebei niet heel groot. Bovendien is het zo dat de borstel onderop ook nat wordt, waardoor er snel viezigheid en haren tussen en achter blijven plakken. Natuurlijk moet je geregeld een stofzuiger schoonmaken in het kader van onderhoud, maar dit is vragen om problemen. Haren kunnen namelijk echt goed vastzitten. En dan komen we ook nog geregeld strepen tegen op de grond; niet ideaal, dus.

Er zit veel viezigheid achter de borstel, omdat alles nat wordt. | Foto: Wesley Akkerman
En hier nog even goed de dweil in beeld. | Foto: Wesley Akkerman

En in het donker?

Wat ook niet ideaal is: de dweil zelf. Dat is een lapje stof dat de Roomba achter zich aan kan slepen. Die moet je mettertijd schoonmaken, want anders gaan de prestaties verder achteruit. Je hebt dus best wat onderhoud aan het apparaat dat je eigenlijk in huis haalt om geen vervelende taakjes meer te hoeven uitvoeren. Verder vinden we het vervelend dat de Clean Base geen extra waterbak aanbiedt waar de Roomba zijn reservoir mee kan vullen wanneer die leeg is. Dat zou echt al enorm schelen; moet-ie tussendoor opladen? Dan zou die ook meteen het waterniveau kunnen checken.

Tot slot heeft de Roomba Combo j7+ veel van dezelfde nadelen als de reguliere variant. De prijs van 999 euro is behoorlijk hoog, hij slaat soms hoekjes over en hij laat flinke strepen achter op een hoogpolig tapijt. Ook is het zo dat wanneer het net even te donker wordt in huis, dat de robot het moeilijk heeft. Hij kan dat rare fouten maken, meldingen geven of na verloop van tijd midden in de kamer tot stilstand komen. Dan is de accu gewoon leeg. Hij kan immers de Clean Base of het oplaadstation niet meer vinden en dan raakt die gewoonweg buiten adem.

Conclusie: Roomba Combo j7+ kopen?

Laten we vooropstellen dat de Roomba Combo j7+ geen verkeerde robotstofzuiger is. In de basis is dit het eerder gelanceerde j7+-model en dat viel immers goed in de smaak. Die robotstofzuiger biedt veel van dezelfde functies als de s9 aan, maar dan voor een lagere prijs. Maar als dweilmachine valt de Combo goed tegen. Natuurlijk kun je hem inzetten als ondersteuning voor wellicht een dagelijkse dweilbeurt; maar als je echt wil dat alles goed gaat en netjes gebeurt, dan moet je daar zelf voor zorgen. Of je huurt daarvoor gewoon een professional in, dat kan ook voor die prijs.

▼ Volgende artikel
Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat?
© sara_winter - stock.adobe.com
Huis

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat?

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

In dit artikel

Je leest waarom je geen klassieke oliebollen kunt bakken in een airfryer en wat daar technisch misgaat. Ook leggen we uit wat je wel voor oudjaarsalternatief kunt maken met de airfryer én hoe je de airfryer slim gebruikt om gekochte oliebollen weer knapperig en warm te maken.

Lees ook: Ontdek de minder bekende functies van je airfryer

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Kwarkbollen uit de airfryer

Meng 250 gram volle kwark met 1 ei en 50 gram suiker tot een glad mengsel. Voeg vervolgens 300 gram zelfrijzend bakmeel toe, samen met een snuf zout. Meng alles kort tot een samenhangend deeg. Het deeg moet stevig zijn en nauwelijks plakken. Is het te nat, voeg dan een beetje extra bakmeel toe. Wie wil, kan rozijnen, stukjes appel of wat citroenrasp door het deeg mengen.

Bestuif je handen licht met bloem en draai ballen ter grootte van een kleine mandarijn. Leg ze met wat ruimte ertussen in het mandje van de airfryer, eventueel op een stukje bakpapier. Bak de bollen in ongeveer 12 tot 15 minuten op 180 graden. Halverwege kun je ze voorzichtig keren zodat ze gelijkmatig bruin worden.

Laat de bollen kort afkoelen en bestuif ze eventueel met poedersuiker. Vers zijn ze het lekkerst, maar ook lauw blijven ze prima eetbaar.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.


Nog even niet aan denken...

...maar voor 1 januari, je goede voornemens

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

View post on TikTok
▼ Volgende artikel
Zo krijg je oude randapparatuur weer werkend onder Windows 10 en 11
© ID.nl
Huis

Zo krijg je oude randapparatuur weer werkend onder Windows 10 en 11

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Dit gaan we doen

Je hebt nog een oudere printer, scanner of ander randapparaat in de kast liggen. Weggooien kan, maar het is duurzamer en goedkoper als je het toestel weer aan de praat krijgt op je moderne Windows-systeem. Zulke apparatuur wordt helaas niet altijd meteen herkend. Fabrikanten bieden namelijk vaak geen ondersteuning meer en Windows bevat lang niet alle stuurprogramma's (drivers) voor oudere apparaten.

Toch is er meer mogelijk dan je denkt. We laten stap voor stap zien wat je kunt doen als Windows het apparaat niet herkent, als de juiste driver ontbreekt of niet compatibel is, en als Windows de installatie weigert. We gaan ook kort in op alternatieve methoden, zoals compatibiliteitsmodi, universele drivers en virtualisatie. Sommige technieken zijn eenvoudig, andere vragen iets meer inspanning en technische kennis. Het loont in elk geval de moeite om het apparaat weer aan de praat te krijgen.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Een apparaat dat niet wordt herkend, is niet te vinden in Apparaatbeheer.

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

De wizard Hardware toevoegen laat je eerst uit een productcategorie kiezen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

net use LPT1: "\\localhost\<printershare>" /persistent:yes

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

De LPT-poort wordt semipermanent aan de gedeelde usb-printerpoort gekoppeld.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Soms zitten driverupdates wat verstopt bij de optionele updates.

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

De kans is groot dat je met VueScan je oude scanner nog prima aan de praat krijgt.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Deze Windows draait tijdelijk in een (minder veilige) testmodus.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

Een oude HP-printer werd succesvol op een virtuele Windows XP geïnstalleerd.

Extra tips

Soms brengen fabrikanten firmware-updates uit die de compatibiliteit met een nieuwer besturingssysteem verbeteren. Het kan dus lonen om de firmware van het apparaat te controleren en eventueel te updaten. Raadpleeg hiervoor de bijbehorende instructies. Het is ook mogelijk dat sommige apparaten, zoals printers, een legacy- of compatibiliteitsmodus hebben, waardoor ze wel ondersteund worden door Windows of een generieke driver. Raadpleeg ook hiervoor de handleiding.

Tot slot nog een tip die we met enige terughoudendheid geven. Vind je geen geschikte driver op de website van de fabrikant, probeer dan eventueel een gratis tool als IObit Driver Booster of Snappy Driver (Lite). Soms halen deze nog een oude driver uit de online Microsoft Update Catalog die werkt. Dit kan helaas ook zomaar fout gaan, dus maak vooraf zeker een herstelpunt. Let ook op dat je geen ongewenste extra's mee installeert.

Driver-installers: als het echt niet anders kan, en nadat je een herstelpunt hebt gemaakt.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!

Inkt en cartridges

Voor je printer