Met de zomervakantie in aankomst en het zonnige weer van de laatste tijd, is de kans groot dat je er lekker op uit trekt. Of dat nu te voet is of met de auto, het is fijn om ergens op de meest efficiënte manier te komen. Daar helpen navigatie-apps je bij. Google Maps ken je waarschijnlijk wel, maar er is meer moois op Android. Dit zijn onze vijf favoriete navigatie-apps.

Google Maps

We beginnen met Google Maps, want die is zo goed dat hij -ook al is hij zo bekend- niet mag ontbreken in deze lijst. De navigatie in Google Maps is goed omdat Google ten eerste regelmatig checkt of een bepaalde verkeerssituatie nog steeds is zoals het in Maps wordt weergegeven. Bovendien wordt uit de data van Maps-gebruikers gedestilleerd dat er bijvoorbeeld een ongeluk is gebeurd of een omleiding is door werkzaamheden. En ben je op een locatie waar je totaal niet bekend bent, dan kan Google Maps je ook nog vertellen waar de dichtstbijzijnde locatie is om te eten, of zelfs specifiek om ijs te eten, of juist om medicijnen te halen: Google weet het allemaal. Het voordeel aan Maps is bovendien dat je de keuze hebt uit zowel auto-, wandel-, fiets- als ov-routes én dat je kaarten offline kunt downloaden. Al heb je in dat laatste geval mogelijk niet de meest recente informatie voor je over de verkeerssituatie op dat moment. Sinds kort vertelt Google Maps je ook nog hoe hard je rijdt, waardoor je ook de snelheid waarmee je je navigatie volgt beter in de smiezen kunt houden.

©PXimport

Sygic

Soms laat Google Maps ons een beetje in de steek, en dat is vooral in drukke steden vol kleine straatjes. Sygic kan dan soelaas bieden, omdat het niet gebruikmaakt van de kaarten van Google, maar van die van TomTom. Je kunt in deze app ook kaarten offline downloaden en in tegenstelling tot de grote concurrent is het wel mogelijk om op offline kaarten al wandelend genavigeerd te worden. Er zit wel een betaald gedeelte in, maar dat zit hem vooral in de navigatie met stem (die wat minder robotisch klinkt als die van Google) en het weergeven van de maximumsnelheid. Sygic werkt erg makkelijk en de kaartweergave van de app wordt door mensen die Google Maps te druk vinden als overzichtelijker ervaren. Er is echter ook wat kritiek: de app stuurt je nog wel eens onnodig een weg op en af, maar ook Google Maps heeft daar wel eens een handje van.

©PXimport

Waze

Waze is van Google, maar het zit niet in Google Maps. De reden dat deze twee gescheiden blijven, is dat Google gebaseerd is op data, terwijl Waze helemaal draait om de input van mensen. Zie je ergens een ongeluk? Dan kun je dat doorgeven aan Waze, zodat andere gebruikers specifieke informatie hebben over de situatie op de weg. En, een groot verschil met Google Maps, is dat ook flitsers hiertoe behoren. Kortom, je kunt elkaar a la Flitsmeister op de hoogte houden van waar je potentieel een snelheidsboete oploopt. Waze is ook wat meer een assistent, want je kunt in de app invoeren hoe laat je ergens moet zijn en de app geeft je een indicatie van welk tijdstip je dan echt de deur uit moet. Je kunt je verwachte aankomsttijd ook makkelijker delen met anderen, via WhatsApp of mail. Of met jezelf, door hem via de app aan je Google Calendar toe te voegen. Waze is wel echt een automobilisten-app: voor fietsen zal je deze applicatie niet snel gebruiken.

©PXimport

TomTom

Als je het over navigatie hebt, dan komt al vrij snel TomTom op. Dit Nederlandse bedrijf werd vooral groot door fysieke navigatiesystemen voor de auto, maar het heeft ook geweldige virtuele kaarten voor je mobiel. Niet voor niets maakt het eerdergenoemde Sygic hier bijvoorbeeld gebruik van. Het grote voordeel van TomTom ten opzichte van andere kaarten, is dat hij alleen downloadt wat hij nodig heeft. Je hoeft dus alleen een Nederland-kaart te hebben als je met je auto nooit buiten ons land komt, en dat scheelt veel ruimte op je toestel. Bovendien worden ze wekelijks geüpdatet. Met de laatste update beschikt de app ook over ondersteuning voor CarPlay. Een andere handige feature is het zogenaamde moving lane guidance, waarmee je kunt zien op welke rijbaan je moet zitten om de afslag verderop te nemen - iets wat veel andere navigatie-apps missen.

©PXimport

HERE WeGo

Het heeft een wat opvallende naam, maar het is dan ook een opvallende app. HERE WeGo werd altijd gezien als de grote concurrent van Maps, afkomstig van Nokia. Het is nagenoeg dezelfde app in alle mogelijkheden. Je kunt ook hierin offline kaarten downloaden over de hele wereld, plus openbaar vervoer of met de fiets plannen. Net als bij Sygic wordt HERE WeGo vooral geroemd om zijn mooie interface, die net even wat overzichtelijker is dan die van Google. Bijzonder is daarbij dat je je eigen maps kunt maken en aanpassen, waardoor je je navigatie nog meer naar je hand kunt zetten.

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.