In het eerste deel van onze reeks maakte je kennis met Linux als alternatief voor Windows 10. In dit tweede deel duiken we in de praktijk. We geven je uitleg bij de keuzes tijdens de installatie van Linux Mint 17.3. Daarna maken we je wegwijs in de ondersteuning van je hardware.

Heb je deel 1 niet gelezen? Lees het artikel hier terug.

Tip 01: Iso controleren

Op het einde van deel 1 van deze reeks heb je normaal het iso-bestand van de Cinnamon-editie van Linux Mint 17.3 gedownload. Deed je dat nog niet, doe dat dan nu. Voordat we hiermee aan de slag gaan, controleer je het best het iso-bestand. Want hoe weet je zeker dat het bestand tijdens het downloaden niet corrupt is geraakt of dat de mirror waarvan je het bestand hebt gedownload niet stiekem een versie met backdoor online heeft gezet? Lees ook: 15 manieren om met Linux aan de slag te gaan.

Om dat na te gaan, toont de downloadpagina van het iso-bestand een MD5-checksum, in dit geval e71a2aad8b58605e906dbea444dc4983. Download voor de controle het programma WinMD5Free en pak het bestand WinMD5.exe uit. Start het programma en sleep het iso-bestand dat je wilt controleren vanuit de verkenner naar het tekstveld naast het knopje Browse. Als de voortgangsbalk helemaal groen is, toont het programma de berekende MD5-checksum. Kopieer de MD5-checksum die op de downloadpagina van het iso-bestand wordt vermeld en plak die in het tekstveld naast het knopje Verify. Klik op de knop om te controleren of beide waardes overeenkomen. Als er een verschil is, download dan het iso-bestand opnieuw van een andere mirror en controleer de MD5-checksum opnieuw.

©PXimport

Tip 01 Controleer altijd eerst met WinMD5Free of het gedownloade iso-bestand niet corrupt is.

Bevat mijn iso-bestand een backdoor?

In tip 1 vertrouwen we het iso-bestand als de MD5-checksum overeenkomt met die op de downloadpagina. Maar wat als een cybercrimineel op de website van Linux Mint inbreekt, er een iso-bestand met backdoor plaatst en de MD5-checksum op de downloadpagina vervangt door die van zijn aangepaste iso-bestand? Dan lijkt alles volgens de controle met WinMD5Free in orde, terwijl je wel een iso-bestand met backdoor in handen hebt.

Dit scenario is niet eens zo vergezocht: op 20 februari 2016 voerde een cybercrimineel exact deze aanval uit, waardoor enkele honderden gebruikers een versie van Linux Mint installeerden die hun computer liet deel uitmaken van een botnet. Er bestaat gelukkig een betrouwbare manier om na te gaan of een iso-bestand afkomstig is van het Linux Mint-project, maar helaas maakt het project dit niet gemakkelijk. De enige documentatie daarvoor vind je momenteel in een artikel op het forum van Linux Mint dat na de serverkraak verscheen.

©PXimport

Op 20 februari 2016 plaatste een cybercrimineel een backdoor in de iso-bestanden van Linux Mint.

Tip 02: Iso naar usb-stick

Als je het iso-bestand hebt gecontroleerd, kun je het naar een usb-stick schrijven zodat je Linux Mint op je computer kunt installeren. Neem een lege (!) usb-stick met een opslagcapaciteit van 2 GB of meer en steek die in je computer. Rechtsklik in Verkenner op het icoontje van de stick en klik op Formatteren.

Controleer of het bestandssysteem op FAT32 staat en klik op Starten om de stick te formatteren. Download daarna het programma Win32 Disk Imager en start het installatieprogramma. Na installatie vind je het programma onder de naam Win32DiskImager in het startmenu. Open het programma en klik op het mapicoontje naast het tekstveld Image File. Kies in het volgende venster rechts van het tekstveld voor de bestandsnaam *.* in plaats van Disk Images (*.img *.IMG), zodat je je iso-bestand kunt selecteren. Klik op Openen en kies daarna onder Device voor de schijfletter van je usb-stick. Ga na of dit de juiste schijfletter is, want Win32 Disk Imager overschrijft deze schijf volledig! Klik dan op Write om het schrijven te starten. Overigens kan Win32 Disk Imager ook de MD5-checksum van het iso-bestand controleren, maar om ongelukken te vermijden als je per ongeluk te snel op Write klikt, schakelden we daarvoor een afzonderlijk programma in.

©PXimport

Tip 02 Met Win32 Disk Imager schrijf je het iso-bestand naar een usb-stick.

Tip 03: Opstarten van usb

Nu je de opstartbare usb-stick van Linux Mint hebt, steek je die in de computer waarop je de distributie wilt installeren. Start de computer op. Als je geen opstartmenu van Linux Mint te zien krijgt, herstart je computer dan en zorg dat de usb-stick als eerste in de opstartvolgorde staat. Dat kan in de instellingen van je BIOS, waarvoor je tijdens het opstarten op een toets zoals F2 of Esc moet drukken.

Op andere computers activeert een toets zoals F12 een opstartmenu waarin je kiest van welke schijf je wilt opstarten. Als je een opstartmenu van Linux Mint te zien krijgt dat 10 seconden aftelt, zit je goed. Na een tijdje krijg je een live-versie van Linux Mint 17.3 te zien, met op het bureaublad een icoontje Install Linux Mint. Klik daarop en kies vervolgens Nederlands als taal. Als je daarna de vraag krijgt om verbinding te maken met een draadloos netwerk, kies dan je netwerk en voer je wachtwoord in. Vink Wachtwoord tonen aan om er zeker van te zijn dat Linux Mint de juiste toetsenbordindeling gebruikt. Toont het installatieprogramma geen draadloze netwerken, dan heeft het geen drivers voor je wifi-chip. Dat lossen we na de installatie op. Steek voorlopig een ethernetkabel in je pc.

©PXimport

Tip 03 Geef je wifi-wachtwoord op voor een internetverbinding tijdens de installatie.

Tip 04: Partities kiezen

In de volgende stap van de installatie controleert het programma of je computer over voldoende schijfruimte beschikt, op een stroomvoorziening is aangesloten en verbonden is met internet. We gaan echter met de installatie door op Verder te klikken. Nu krijg je de vraag op welke manier je Linux Mint wilt installeren. Als je al Windows op de schijf hebt staan, krijg je de keuze tussen Linux Mint naast Windows installeren (dualboot) of de schijf wissen en er Linux Mint op installeren.

Opgelet: die tweede optie verwijdert niet alleen Windows, maar ook alle bestanden op de schijf! Een derde optie is Iets anders: dan maak je zelf partities aan. Doe dit alleen als je goed weet waar je mee bezig bent. Als je ervoor kiest om de schijf te wissen, kun je nog twee opties aanvinken: encryptie van de installatie is zeker aan te raden. Vink je die optie aan, dan wordt ook de tweede optie, LVM (Logisch volumebeheer), automatisch aangevinkt. Heb je een keuze gemaakt voor het installatietype, klik dan op Installeer nu en voer een beveiligingssleutel in. Bevestig daarna dat je je schijf wilt formatteren.

©PXimport

Tip 04 We raden aan om je installatie van Linux Mint te versleutelen.

Tip 05: Instellingen

Terwijl het installatieprogramma zijn werk op de achtergrond doet, krijg je nu de mogelijkheid om wat instellingen voor Linux Mint op te geven. Eerst voer je je locatie in, die normaal al juist staat op basis van je IP-adres. Daarna kies je je toetsenbordindeling. Weet je niet zeker of je hier de juiste keuze maakt, typ dan in een tekstveld iets in om het te controleren.

In de volgende stap maak je een gebruiker aan. Voer je naam in, de naam van je computer (die wordt onder andere in je netwerk getoond), een gebruikersnaam en wachtwoord. Bij het wachtwoord toont het installatieprogramma of het sterk genoeg is, net zoals dat bij het wachtwoord voor het versleutelen van je volledige schijf gebeurde. Je kunt hier ook kiezen om automatisch aan te melden, maar wij raden aan om te kiezen voor Mijn wachtwoord vragen om aan te melden. De optie Versleutel mijn persoonlijke map versleutelt je persoonlijke map. Als je tijdens het kiezen van de partities koos om je hele Linux-systeem te versleutelen, is dat in principe niet meer nodig. Daarna krijg je een diavoorstelling over de mogelijkheden van Linux Mint. Als de installatie nog niet voltooid is, kun je intussen alvast wat programma's uitproberen via het menu linksonder.

Tip 06: Stuurprogramma's

Wanneer de installatie voltooid is, klik je op Nu herstarten. Wacht op de melding om het installatiemedium te verwijderen en haal dan de usb-stick uit je computer. Druk op Enter om je computer te herstarten. Als je tijdens de installatie voor versleuteling van je schijf hebt gekozen, krijg je de vraag om het wachtwoord in te voeren. Daarna krijg je het aanmeldvenster te zien. Vul je gebruikersnaam en wachtwoord in.

Als je eenmaal bent aangemeld, krijg je een welkomstscherm te zien met links naar meer informatie. Klik op Stuurprogramma's en voer het wachtwoord van je gebruiker in. Linux Mint zoekt nu naar hardware waarvan momenteel geen stuurprogramma geïnstalleerd is. Je krijgt dan de keuze uit meerdere drivers.

Vink degene aan waarbij aanbevolen staat, onthoud de naam en klik op Wijzigingen doorvoeren. Klik daarna op Herstarten om de driver in te schakelen. Als het om de driver voor je wifi-adapter ging, dan zou je bij het opnieuw inloggen de melding moeten krijgen dat er wifi-netwerken zijn. Als dit niet zo is, open dan opnieuw het programma Stuurprogrammabeheer (in het menu linksonder) en kies een andere optie. Krijg je geen opties meer, zoek dan eerst in het programma Softwarebeheer naar de geïnstalleerde driver (daarom moest je de naam onthouden), dubbelklik erop en klik op Verwijderen. Herstart daarna voor een nieuwe poging. Zie ook het kader 'Driver van fabrikant'.

©PXimport

Tip 06 Krijg je hardware aan de praat met de juiste driver.

Driver van fabrikant

Linux Mint heeft standaard al talloze drivers ingebouwd. En als ze niet standaard zijn geactiveerd, zijn ze via het Stuurprogrammabeheer in te schakelen. Maar soms is dat niet voldoende. Ga dan op de website van de fabrikant van je hardware op zoek naar drivers voor Linux. Die komen meestal in twee vormen: rpm- of deb-bestanden. Voor Linux Mint heb je het deb-bestand nodig. Kies voor de juiste bit-versie: 32 of 64. Het programma Systeeminformatie toont je bij Besturingssysteem of je een 32bit- of 64bit-systeem hebt. Volg de instructies van de fabrikant om de drivers te installeren. Gaat het om een tar.gz-bestand, open het dan eerst met het programma Archiefbeheer en pak de inhoud uit.

©PXimport

Soms moet je op de website van de fabrikant op zoek gaan naar drivers.

Tip 07: Netwerkprinter

Krijg je je hardware nog steeds niet aan de praat, bekijk dan eens de websites die we in tip 6 van het vorige artikel van deze reeks aanraadden. Sommige apparaten moet je overigens eerst via usb aansluiten voor je een stuurprogramma kunt installeren. En een netwerkprinter bijvoorbeeld moet uiteraard eerst ingeschakeld en via het netwerk bereikbaar zijn.

We tonen je hier hoe je een netwerkprinter toevoegt. Open in het menu linksonder het programma Afdrukbeheer en klik op Toevoegen. Klik op het driehoekje naast Netwerkprinter, waarna Linux Mint op je netwerk begint te zoeken naar printers. Selecteer je printer en klik op Volgende. Linux Mint zoekt daarna naar stuurprogramma's en vraagt je eventueel om opties in te stellen. Geef je printer een naam, omschrijving en locatie en klik op Toepassen. Klik op Testpagina afdrukken om uit te proberen of je printer correct is toegevoegd. Je kunt ook nog allerlei opties instellen, zoals de standaard-afdrukkwaliteit. Daarna is je printer in alle programma's beschikbaar.

©PXimport

Tip 07 Een printer toevoegen is zo gebeurd.

Vervolg

Je hebt nu Linux Mint geïnstalleerd en je hardware aan de praat gekregen. In het volgende deel van deze reeks maken we je wegwijs in Linux Mint en tonen we je de verschillen met Windows. We laten je zien wat je allemaal kunt instellen en we besteden ook aandacht aan de beveiliging. In het artikel erna krijg je te zien hoe je software installeert, updatet en verwijdert. We bespreken er ook alternatieven voor bekende Windows-software en brengen Windows-programma's in VirtualBox of Wine aan de praat. In het laatste deel van deze reeks zullen we tot slot Linux integreren met je thuisnetwerk om bestanden te delen en media te streamen.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een gloednieuwe smartphone van Samsung? Deze toestellen zijn vers van de pers!

Samsung Galaxy S25

Samsung fabriceert zijn recent verschenen Galaxy S25 in meer dan twintig uitvoeringen. Op dit moment is het basismodel met 128 GB lokale opslag in de kleurstellingen groen, zilver, lichtblauw en donkerblauw breed verkrijgbaar. Wil je een toestel met meer opslagruimte, dan kun je een exemplaar met 256 GB (groen/zilver/lichtblauw/donkerblauw) of 512 GB (groen/zilver/lichtblauw/donkerblauw) opslag overwegen. De Galaxy S25 is naar huidige maatstaven een compacte smartphone met een amoledscherm van 6,2 inch. Pluspunten zijn de behoorlijke resolutie van 2340 × 1080 pixels en hoge vernieuwingsfrequentie van 120 hertz. Animaties en videobeelden verschijnen dus vloeiend in beeld.

Als alternatief voor Samsungs eigen processor gebruikt het Koreaanse merk voor de Galaxy S25-serie ditmaal een exemplaar van Qualcomm. Een goede keuze, want de Snapdragon 8 Elite is pijlsnel. Acht rekenkernen zijn afgeregeld op een maximale kloksnelheid van 4,47 GHz. Daarnaast heeft het toestel 12 GB RAM. Zoveel werkgeheugen is geen overbodige luxe, want je hebt toegang tot verschillende veeleisende AI-functies. De achterzijde heeft drie kwalitatieve camera's. Dankzij 3× optische zoom haal je objecten zonder pixelverlies dichterbij. Verder kun je zéér scherpe 8K-video's maken. Neem de Galaxy S25 gerust overal mee naartoe, want de aluminium behuizing is volledig water- en stofdicht.

Samsung Galaxy S25+

Onder de naam Galaxy S25+ brengt Samsung zijn nieuwe paradepaardje ook in een groter formaat op de markt. Het 6,7inch-amoledscherm telt 3120 × 1440 pixels. Deze hoge resolutie resulteert in een indrukwekkende pixeldichtheid van 513 ppi. Vergeleken met de eerder besproken Galaxy S25 (416 ppi)  scheelt dat aanzienlijk. Kijk dus naar haarscherpe Netflix-streams en YouTube-filmpjes. Door het nogal platte ontwerp valt het gewicht van 190 gram voor een smartphone van dit formaat erg mee. De behuizing voldoet aan de IP68-norm, waardoor het toestel bestand is tegen water en stof.

De processor, het werkgeheugen en de camera's zijn gelijk aan die van de Galaxy S25. Wel is er een ruimere accu met een capaciteit van 4900 mAh ingebouwd. Volgens het Koreaanse merk kun je daarmee tot dertig uur achtereen video's afspelen. Het basismodel van de plus-editie bevat met 256 GB bovendien meer opslag. Kies tussen de kleurstellingen groen, zilver, lichtblauw en donkerblauw. Verder is de Galaxy S25+ ook met 512 GB opslagruimte (groen/zilver/lichtblauw/donkerblauw) te koop. Meer weten? Lees dan onze Galaxy S25 Plus-review.

Samsung Galaxy S25 Ultra

Kan het jou niet groot genoeg? De Galaxy S25 Ultra is het recentste vlaggenschip van Samsung. Dankzij het riante 6,9inch-amoledscherm van 3120 × 1440 pixels heb je min of meer een minitablet in handen. De fabrikant levert dan ook een stylus mee. Daarmee maak je (aan)tekeningen en voer je nauwkeurige fotocorrecties uit. Ondanks het ruime formaat is de Galaxy S25 Ultra nogal licht. Dit apparaat van 218 gram kun je dan ook langdurig vasthouden. De accu heeft een respectabele capaciteit van 5000 mAh. Volgens de specificaties kun je daarmee tot 31 uur achtereen video's afspelen.

Aan rekenkracht geen gebrek! Net als de andere S25-modellen is de rappe Qualcomm Snapdragon 8 Elite verantwoordelijk voor de prestaties. Dat gecombineerd met 12 GB werkgeheugen zorgt ervoor dat je soepel complexe AI-taken uitvoert en veeleisende 3D-games speelt. Een verschil met de eerder besproken S25-toestellen is dat de camera van het Ultra-model 5× optische zoom ondersteunt. Je kunt dus zonder kwaliteitsverlies een eindje inzoomen. Het recente besturingssysteem Android 15 is voorgeïnstalleerd op een opslagdrager van 256 GB. Kies tussen een zwarte, grijze, zilverkleurige en blauwe uitvoering. Tegen een meerprijs is de Galaxy S25 Ultra ook met 512 GB (zwart/grijs/zilver/blauw) en zelfs 1 TB (zwart/grijs/zilver/blauw) verkrijgbaar. In onze Galaxy S25 Ultra-review lees je meer over dit model.

Samsung Galaxy S24 FE

Zoek je een betaalbare smartphone met een groot scherm en goede prestaties? Dan is de Samsung Galaxy S24 FE een uitstekende keuze. Samsungs eigen Exynos 2400e-processor vormt het hart van dit toestel. De genoemde chipset heeft maar liefst tien rekenkernen, waarbij de rapste core is geklokt op een snelheid van 3,1 GHz. Dankzij 8 GB werkgeheugen gebruik je probleemloos meerdere zware apps tegelijk. Bovendien kun je met dit toestel ook prima gamen. Een ander pluspunt is de lange updateondersteuning tot 31 oktober 2031.

De Galaxy S24 FE heeft een ruim amoledscherm van 6,7 inch. Met een resolutie van 2340 × 1080 pixels en vernieuwingsfrequentie van 120 hertz zijn de beeldprestaties dik in orde. De hoofdcamera ondersteunt een resolutie van 50 megapixel. Bovendien kun je tot 3× optisch inzoomen en in 8K-kwaliteit filmen. De goedkoopste uitvoering van de Galaxy S24 FE bevat 128 GB interne opslag. Kies tussen de kleuren zwart, blauw, groen en geel. Als je meer gegevens wilt opslaan, koop je een exemplaar met 256 GB opslagruimte (zwart/blauw/groen/geel). Lees voor meer informatie deze positieve review op ID.nl.

Samsung Galaxy A16 5G

De Samsung Galaxy A16 5G is goedkoop én heeft ook nog eens een lange verwachte levensduur. Het Koreaanse elektronicaconcern biedt namelijk tot 31 oktober 2030 updateondersteuning. Dit toestel is geschikt voor mensen die hun smartphone voornamelijk voor basistaken gebruiken, zoals appen, internetbankieren, fotograferen en eenvoudige spelletjes spelen. Het toestel bevat 128 GB interne opslag en 4 GB werkgeheugen. Je kiest tussen een donkerblauwe, lichtgrijze en groene versie. Als je meer gegevens wilt opslaan, prik je een eigen microSD-kaart van maximaal 1,5 TB in de behuizing.

Gunstig is het grote 6,7inch-amoledscherm van 2340 × 1080 pixels. Dat is ruim genoeg om onderweg bijvoorbeeld sportwedstrijden of tv-programma's te volgen. Voor fotografiedoeleinden heeft de Galaxy A16 5G in totaal vier camera's. De hoofdlens ondersteunt een resolutie van 50 megapixel. Je kunt alles dus haarfijn vastleggen! Het hier besproken model kan overweg met snelle 5G-netwerken. Heb jij genoeg aan 4G? In dat geval is de lager geprijsde Samsung Galaxy A16 4G een interessante kandidaat. Kies tussen de kleuren zwart, grijs en groen.

Ondanks het feit dat Android een ontzettend open platform is waar je veel dingen zelf op kunt instellen, loop je soms tegen een beperking aan. Zo kan het zijn dat je in sommige apps geen screenshot mag maken. Maar mág niet betekent niet kán niet ... Toch een screenshot nodig? Probeer dan deze manieren!

Lees ook: Deze 4 functies maken Android 15 bijzonder

Hoe vaak doe je het niet: even snel een screenshot maken van wat er op het scherm gebeurt. Zo kun je aan een ander laten zien wat jij ziet, waardoor diegene je kan helpen. Of je wilt iets vastleggen voor later. Wat je reden ook is: het is vervelend als blijkt dat een Android-app het maken van screenshots geblokkeerd heeft. Dit komt zelden voor, maar specifieke apps hebben dergelijke beperkingen – denk aan bankapps en berichtendiensten. Soms is het een kwestie van een schuifregelaar omzetten in de instellingen van een app, maar in veel andere gevallen is het onmogelijk.

In vrijwel alle gevallen heeft dit met privacy en beveiliging te maken. Zo beperkt een bankapp deze functie om te voorkomen dat je persoonlijke gegevens lekken. Browserapps beperken de functionaliteit daarnaast soms in de privémodus (of incognito), zodat bepaalde zaken daadwerkelijk privé blijven. Berichtendiensten doen dit soms bij kortstondige of privéberichten, zodat anderen die niet te zien kunnen krijgen. En videostreamingdiensten bouwen dit soort beperkingen in in de strijd tegen piraterij: zo kunnen beelden niet op een ongeoorloofde manier gedeeld worden.

Een video-opname maken

Je kunt op verschillende manieren een screenshot maken binnen een app die dat normaliter niet toestaat. Zo kun je, hoe omslachtig dit ook klinkt, een video-opname maken. We bedoelen dan niet met een andere smartphone of camera, maar door gebruik te maken van de ingebouwde video-opnamefunctie. De meeste Android-smartphones hebben namelijk de optie Schermopname, binnen het snelmenu (dat is het menu dat je van boven naar beneden trekt). Als je de tegel ziet staan (misschien moet je hem eerst nog toevoegen), dan kun je als volgt te werk gaan.

• Trek het snelmenu naar beneden
• Zoek de optie Schermopname op (het kan zijn dat die een pagina verderop zit of verstopt zit onder de knop Bewerken)
• Zet Schermopname aan
• Begin met het opnemen van je scherm
• Na het opnemen speel je de video af
• Pauzeer op het frame dat je wilt screenshotten
• Maak nu het screenshot zoals je dat normaliter doet

Deze methode is echter niet volledig waterdicht. Het kan zijn dat een applicatie niet alleen het maken van een screenshot blokkeert, maar ook Schermopname. In dat geval kun je proberen de opname vanaf het thuisscherm te starten en vervolgens de app te openen. Het kan gebeuren dat de app dan niet in beeld komt tijdens het opnemen. Lukt dat ook niet Gelukkig is er nog een andere optie.

Vraag het aan Google Assistent

Je kunt Google Assistent vragen om het voor je te doen. Vaak blokkeren apps het maken van screenshots via de gebruikelijke manier (zoals volumeknop omlaag + powerknop), maar laten ze het met een omweg toch toe. Aangezien de Google Assistent op vrijwel elke Android-telefoon staat, kan dit een handige back-up zijn voor iedereen tegen de beperkingen aanloopt. Via het korte stappenplan leggen we je uit hoe je te werk gaat. Zo hoef je geen knoppencombinaties te gebruiken.

• Open de app (en het onderdeel) waarvan je een screenshot wilt maken
• Spreek Google Assistent aan (dit kan meestal met het commando 'Hey Google')
• Geef nu het commando 'maak een screenshot'
• De Assistent maakt direct een screenshot

Helaas is ook deze methode niet altijd succesvol. Sommige apps hebben een hardnekkige screenshotbescherming die helaas lastig te omzeilen is. Zie je na het maken van de afbeelding een zwart of leeg scherm? Dan is dat de reden.

Het kan zijn dat op jouw smartphone Google Assistent vervangen is door Google Gemini; maar de werking is hetzelfde. Mocht je de stemassistenten uitgeschakeld hebben, vergeet ze dan niet opnieuw te activeren via de instellingen van je toestel.