Nog altijd is de Apple iMac de bekendste all-in-one-pc. Traditiegetrouw heeft Apple de iMac ook dit jaar weer vernieuwd. Wat is er nieuw aan de 2020-uitvoering van de 27 inch iMac en wat is er hetzelfde gebleven?

Het begint een beetje saai te worden, maar over de behuizing kan ik net als vorig jaar vrij kort zijn: Apple heeft (op het optionele matte scherm na) niets veranderd aan het uiterlijk van de iMac. Je kunt een uitvoering met het standaard glanzende scherm uiterlijk dan ook niet onderscheiden van een 2019-uitvoering (of je moet heel goed kijken naar het vrijwel onzichtbare microfoongaatje op de achterkant). Heel erg is dat niet, want ook in 2020 blijft de iMac een fraai ontwerp hebben. Wel ogen de schermranden in 2020 erg ouderwets, zeker ook als je dit vergelijkt met het ontwerp van Apples eigen Pro Display XDR.

©PXimport

©PXimport

De bouwkwaliteit van de aluminium iMac is uitstekend. Alle aansluitingen zijn aan de achterkant geplaatst, iets dat af en toe best onhandig is als je een hoofdtelefoon, SD-kaart of usb-stick wilt gebruiken. Wellicht dat Apple met een nieuw ontwerp komt als de iMac voorzien wordt van een door Apple zelf ontworpen ARM-processor. Apple heeft immers aangekondigd dat alle Macs in de komende twee jaar voorzien zullen worden van een eigen ontworpen ARM-processor. De kans is dan ook erg groot dat dit de laatste iMac met een Intel-processor is en het lijkt me niet ondenkbaar dat een nieuwe architectuur ook een prima moment voor een nieuwe ontwerp is.

Aan de aansluitingen achterop is op het oog niets veranderd. Nog steeds is de iMac voorzien van een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting, kaartlezer, vier usb-a-poorten, twee Thunderbolt3-poorten (usb-c) en een netwerkaansluiting. De Thunderbolt-aansluitingen zijn ook geschikt voor video-uitvoer. Toch is er een vernieuwing, want het is dit jaar mogelijk om de iMac tegen een meerprijs te voorzien van een multigigabit-netwerkaansluiting met ondersteuning voor 2,5, 5 en 10 Gbit. De draadloze techniek is met Wifi 5 hetzelfde als vorig jaar, helaas zijn er nog geen Macs met Wifi 6. Wel ondersteunt de iMac nu officieel Bluetooth 5.0, maar dat maakt voor de meeste gebruikers geen verschil met bluetooth 4.2.

©PXimport

Onhandige muis

De iMac is standaard voorzien van het Magic Keyboard zonder numeriek toetsenblok en de Magic Mouse 2. Tegen een meerprijs kun je ook kiezen voor de Magic TrackPad 2 en het Magic Keyboard met numeriek toetsenblok. Heel enthousiast ben ik niet over het meegeleverde setje invoerapparatuur. Hoewel de gebaren op Apples muis best handig zijn, ligt de muis niet echt lekker in de hand en mis ik bladerknoppen. Het blijft verder onhandig dat je de muis moet opladen via de onderkant waardoor je de muis niet kunt gebruiken tijdens het opladen. Het toetsenbord is simpel, maar tikt lekker en ik vind een zo plat mogelijk toetsenbord persoonlijk prettig werken.

©PXimport

©PXimport

Moderne specificaties

De iMac is leverbaar in verschillende configuraties waarvan de goedkoopste is voorzien van een Core i5-10500, een processor met 6 cores. Wij ontvingen van Apple de duurste standaardconfiguratie die is voorzien van een Intel Core i7-10700K (8 cores), een 512 GB ssd en een AMD Radeon Pro 5500 XT. Het is op papier een mooie configuratie, alleen de 8 gigabyte ram is in 2020 wel heel karig voor een computer van dit kaliber. Je kunt de iMac met meer ram configureren, maar Apple vraagt hier hoge prijzen voor. Het verdubbelen naar 16 GB ram kost al 250 euro. Gelukkig kun je de 27inch-uitvoering van de iMac via een klepje op de achterkant nog steeds zelf uitbreiden met meer geheugen. Betalen voor Apples upgradeprijzen voor ram zou ik dan ook niet doen, je kunt prima zelf meer geheugen in de iMac prikken.

Een fijne verandering ten opzichte van vorig jaar is dat nu alle varianten standaard voorzien zijn van een ssd met minimaal 256 GB opslag. Tegen (flinke) meerprijzen kun je de iMac behalve met 512 GB zoals in het geteste model ook configureren met 1, 2, 4 en zelfs 8 TB ssd-opslag. Overigens is het 21,5inch-model eventueel nog wel met een Fusion Drive (harde schijf plus kleine cache-ssd) leverbaar voor als je veel opslag wenst, maar standaard heeft ook die uitvoering dit jaar een ssd.

©PXimport

©PXimport

Concurrent voor de iMac Pro

De iMac is nog sterker dan vorig jaar een concurrent voor Apples eigen iMac Pro geworden, zeker de goedkoopste uitvoering van de iMac Pro staat onder druk. De iMac kan nu een 10core-processor bevatten en net als de iMac Pro ook voorzien worden van 10gigabit-ethernet. Zelfs als je de iMac net als de iMac Pro configureert met een 10core-processor, 32 GB ram, een 1 TB ssd, een Radeon Pro 5700 XT en een 10GBit-netwerkaansluiting is de iMac zeker niet goedkoop, maar nog altijd 645 euro goedkoper dan de iMac Pro en vermoedelijk zelfs een stukje sneller. En voor die 645 euro kun je dan weer kiezen voor een mat afgewerkt scherm, een optie die iMac Pro niet heeft. Het lijkt me dan ook niet toevallig dat de introductie van de vernieuwde iMac het einde van de 8core-uitvoering van de iMac Pro betekende.

Thuiswerk-proof webcam

In 2020 blijkt de webcam belangijker dan ooit en het is dan ook fijn dat de iMac dit jaar met een 1080p-camera komt. De kwaliteit van de camera is uitstekend en ook het geluid is verbeterd. De iMac is nu voorzien van drie microfoons: twee worden gebruikt om het gewenste geluid op te pikken terwijl een derde microfoon gebruikt wordt om storende omgevingsgeluiden weg te filteren. De betere beeld- en geluidskwaliteit komt volgens Apple ook doordat de T2-chip nu verantwoordelijk is voor de afhandeling hiervan. Deze chip doet ook dienst als ssd-controller en zorgt voor versleuteling van de gegegevens. De T2-chip doet op andere Macs ook dienst als besturing voor biometrisch inloggen met een vingerafdrukscanner. Helaas heeft de toevoeging van de T2 in de iMac op dat gebied niets nieuws gebracht. De nieuwe door de T2 aangestuurde webcam biedt dus geen gezichtsherkenning voor inloggen zoals iPads, iPhones en steeds meer Windows-pc’s wel bieden. Het meegeleverde toetsenbord biedt dan weer geen Touch ID vingerafdrukscanner die een MacBook Air en Pro dan weer wel hebben. Wellicht een vernieuwing voor volgend jaar?

Uitstekend scherm

Het scherm is hetzelfde als vorig jaar en is een 5K-scherm met een resolutie van 5120 x 2880 pixels. Het scherm heeft een hoge helderheid, goed inkijkhoeken en een uitstekende kleurweergave. Nieuw is de ondersteuning voor True Tone waarbij de kleurtemperatuur verandert op basis van het licht in je ruimte. Af en toe zag ik de kleurtemperatuur wel wat te vaak verspringen als er bijvoorbeeld wolken voor de zon langskwamen. Mocht je last van deze functie hebben, dan kun je True Tone via de instellingen uitschakelen, hetzelfde geldt voor de automatische helderheidsregeling.

Een andere vernieuwing is dat het scherm dit jaar voor het eerst voorzien kan worden van een matte afwerking. Het glas met nanotextuur heeft een meerprijs van 625 euro. Prijzig, maar de manier waarop Apple het scherm mat maakt, is wel bijzonder. Het gaat niet om een matte laag die op het scherm is geplakt, maar om microscopische krasjes in het glas die het licht zo verstrooien dat het beeld mat wordt. Glas met nanotextuur is verder alleen verkrijgbaar op Apples Pro Display XDR, de iMac Pro is dus niet met deze optie leverbaar. Helaas was het testmodel dat ik van Apple ontving voorzien van een scherm voorzien van de normale glanzende afwerking, dus ik kan hier verder niets over zeggen.

Prestaties

De Core i7-10700K is een krachtige processor en dat is te zien in de benchmark Geekbench 4. De geteste iMac scoort in de single-core-test 6256 punten en in de multi-core-test 32459 punten. Daarmee is het 2020-model in de Core i7-uitvoering grofweg net zo snel als het 2019-model voorzien van Core i9-processor. Voor de volledigheid: in de nieuwere benchmark Geekbench 5 wordt een single-core-score van 1260 en een multicore-score van 7565 neergezet. De single-core-score is sneller dan iedere iMac Pro die te koop is, de multi-core-score komt in de buurt van de 8core-uitvoering van de iMac Pro die sinds de introductie van de 2020-uitvoering van de iMac logischerwijs niet meer te koop is. De 10core-uitvoering van de iMac Pro is in de multi-core-test nog wel wat sneller.

Apple staat bekend om zijn uitstekende ssd’s en de iMac vormt dit jaar geen uitzondering. De ssd heeft een leessnelheid van 2347,4 MB/s en een schrijfsnelheid van 2341,6 MB/s. Hiermee ligt de leessnelheid 445 MB/s lager dan vorig jaar, maar de schrijfsnelheid is juist 442 MB/s hoger. Wat mij betreft geen gek compromis.

De iMac is voorzien van een ventilator. Tijdens normale werkzaamheden hoor je die niet. Zet je de iMac echter wat langer intensief aan het werk, dan wordt de ventilator duidelijk hoorbaar. Op zich prettig, een langdurige test in Cinebench R20 laat zien dat de iMac niet veel langzamer wordt als je hem langdurig aan het werk zet. In de eerste run scoort de iMac 4907 multicore-punten terwijl er na 20 keer nog altijd 4825 punten gehaald worden.

Grafisch heeft Apple de iMac een behoorlijke upgrade gegeven. De geteste uitvoering is voorzien van een Radeon Pro 5500 XT. Dit is een kaart die theoretisch wat sneller zou moeten zijn dan de bekendere Radeon RX 5500 XT, maar niet is geoptimaliseerd voor spellen. We hebben Windows geïnstalleerd om de benchmark 3DMark te kunnen draaien en iMac scoort in 3DMark Time Spy een graphics score van 4612 punten. De algemene score in Time Spy is 4864 punten en de cpu-score 7055 punten. De graphics score is vermoedelijk door de niet voor gaming geoptimaliseerde driver lager dan de score die een normale RX 5500 XT neerzet, die je op zo’n 5400 punten verwacht. De score is vergelijkbaar met wat een AMD Radeon RX 570 neerzet. Vrij recente spellen kun je hiermee in full hd spelen met wat lager ingestelde grafische instellingen. Een lichter spel zoals de het recent uitgebrachte Command & Conquer Remastered draaide zelfs in de volledige 5K-resolutie uitstekend, een indrukwekkende ervaring. De Radeon Pro 5700 XT die je tegen een meerprijs kunt configureren is theoretisch net wat sneller dan de Vega 56 die je in de instapuitvoering van de iMac Pro vindt.

Conclusie

Hoewel Apple de iMac in 2020 wederom niet van een nieuwe ontwerp heeft voorzien, betekent dat niet dat er niks veranderd is aan de iMac. Zo heeft de webcam een grote sprong gemaakt en kun je nu ook kiezen voor multigigabit-ethernet. Samen met de krachtige hardware zoals een 8- of zelfs 10-core-processor is de iMac hiermee wederom een stukje dichter naar de iMac Pro toegekropen. De iMac is simpelweg een prima machine voor de meeste gebruikers die een Mac nodig hebben en zouden we je normaal gesproken zonder twijfel aanraden.

Toch is dat laatste nu lastig, want er is één belangrijke maar: is het momenteel de beste tijd om een nieuwe Apple-computer te kopen? Apple heeft inmiddels aangekondigd dat het alle modellen in de komende twee jaar gaat voorzien van een eigen processor op basis van de ARM-architectuur en de kans is dan ook erg groot dat dit de laatste iMac met een Intel-processor is. Hoewel Apple de x86-computers ongetwijfeld nog jarenlang zal ondersteunen qua os-updates, is het erg aannemelijk dat de modellen voorzien van een eigen processor (software)functies krijgen die de op Intel gebaseerde Macs niet mogelijk zijn. Zo kunnen apps voor de iPad eenvoudig geschikt gemaakt worden voor een Mac voorzien van een Apple-processor, iets dat voor de Intel-architectuur niet zo evident is. Daar staat dan weer tegenover dat je op deze iMac gegarandeerd alle huidige (x86-)software uitstekend kunt draaien en je via Boot Camp ook Windows 10 kunt gebruiken. Vooral dat laatste lijkt niet meer te kunnen op ARM gebaseerde Macs.

Heb je echter nu een computer en in het bijzonder een Mac nodig, dan is de iMac zonder twijfel een fantastisch apparaat.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.