De router die je van je internetprovider krijgt is niet altijd de beste router voor jou. Je kunt de router zelf vervangen, maar je kunt ook voor een extra router kiezen. Een extra router is meestal uitgebreid en maakt veel mogelijk binnen je netwerk. In dit artikel bespreken we diverse router-achter-router-scenario's.

Tip 01: Waarom?

Het idee om meerdere routers in te zetten in een thuisnetwerk komt voor veel gebruikers in eerste instantie onzinnig of buitensporig over. Nochtans kunnen we enkele goede redenen bedenken waarom zo’n opstelling juist nuttig kan zijn – zeker wanneer je nog ergens een oude router in de kast hebt liggen.

Het gebeurt bijvoorbeeld vaak dat de draadloze router van de provider op een wat ongelukkige locatie hangt, bijvoorbeeld in de meterkast waardoor het draadloze signaal heel erg slecht wordt. Of dat de router van de provider een uitgekleed model is, zonder ondersteuning voor handige functies als een gastnetwerk, externe usb-poort, vpn, snelle ac-wifi, simultane dualband etc. In beide gevallen komt een extra router van pas.

Een extra router kan ook handig zijn wanneer je je netwerk in subnetten wilt opdelen, zodat gebruikers van het ene subnet niet bij de apparaten van het andere kunnen. Zo’n afgeschermd subnet is bijvoorbeeld geschikt voor je kinderen of je bezoekers, of wanneer je een server draait die je van de rest van je netwerk wilt afscheiden. Je merkt het: redenen genoeg dus.

Houd er wel rekening mee dat je voor de configuratie van zo’n extra router niet bij de helpdesk van je provider kunt aankloppen. Je zult het dus zelf moeten doen, met de hulp van dit artikel.

Heb jij geen oude router meer liggen en wil je een nieuwe aanschaffen? Dan zijn er enkele punten waarop je moet letten. Wat heb je nodig en welke snelheden zijn van belang? In onze koopgids praten we je bij.

Dit zijn de populairste routers op Kieskeurig.nl op dit moment:

Tip 02: Basisconfiguraties

Twee of meer routers inzetten betekent dat die in een ‘cascade’ terechtkomen, waarbij de ene router achter de andere wordt geplaatst. Goed om weten is dat er eigenlijk twee manieren zijn om dat te doen.

Enerzijds kun je een lan-poort van de eerste router (die soms via de wan-poort met het modem is verbonden, als het geen modemrouter-combinatie is) via een utp-netwerkkabel verbinden met een lan-poort van de tweede. Dat maakt dat beide routers zich in hetzelfde subnet (kunnen) bevinden en bereikbaar zijn voor alle toestellen van je netwerk. Deze configuratie is vooral zinvol wanneer je bestanden en andere bronnen, zoals printers, binnen je hele netwerk wilt kunnen delen.

Anderzijds is er ook een wat complexere opstelling waarbij je een lan-poort van de eerste router verbindt met de wan-poort van je tweede router. Hierdoor krijgen beide routers verschillende ip-segmenten, zodat apparaten uit het ene subnet niet zomaar toestellen uit het andere kunnen benaderen. De omgekeerde richting blijft wel mogelijk. Wil je er effectief voor zorgen dat geen van beide subnetten de andere kan benaderen, dan valt een opstelling met drie routers te overwegen (zie tip 9).

©PXimport

Tip 03: Adres router 1

Laten we met het eenvoudigste opzet beginnen: een verbinding tussen de lan-poorten van twee routers. Een opzet die bijvoorbeeld geschikt is wanneer je extra lan-poorten nodig hebt of als blijkt dat het wifi-bereik van router 1 ontoereikend is. Dit laatste kun je weliswaar oplossen met een bijkomend draadloos toegangspunt, een powerline-set of met een repeater, maar deze oplossingen kosten natuurlijk ook geld. Voor de repeaters geldt nog dat de snelheid van je draadloze verbinding wordt gehalveerd. Een tweede router is dus een prima oplossing, zeker als je die toch nog ergens liggen hebt.

We gaan ervan uit dat als router 1 geen geïntegreerd modem heeft, dat het op z’n minst met een modem verbonden is. Zorg er tevens voor dat er een computer is verbonden met een lan-poort van die router. Het is zaak eerst wat informatie over je router te vinden: ga naar de opdrachtprompt van je pc en voer je het commando ipconfig uit. Noteer het ip-adres dat je afleest onder het kopje Ethernet adapter Ethernet, bij Standaardgateway (Default Gateway). Dat is normaliter het interne (lan-)ip-adres van je router. Noteer tevens het ip-adres achter Subnetmasker: dit laatste is meestal 255.255.255.0.

©PXimport

Tip 04: Adres router 2

Ontkoppel je eerste router en verbind nu je pc met een lan-poort van router 2. De bedoeling is dat je je browser afstemt op het adres van deze laatste router. Je moet dan wel het ip-adres evenals de login-id van deze router kennen. Lees het kader ‘Standaard inloggegevens’ even door als je deze informatie niet (meer) weet.

Zodra je met je browser bij de webinterface van router 2 bent aangemeld, kun je aan de slag. Allereerst zorg je ervoor dat router 2 een ip-adres krijgt binnen hetzelfde segment of subnet van router 1 (zie tip 3). In ons voorbeeld heeft router 1 het adres 192.168.0.254. Zorg er nu voor dat router 2 een adres krijgt waarbij alleen het laatste getal verschillend is, bijvoorbeeld 192.168.0.253. Het subnetmasker moet hetzelfde zijn (meestal 255.255.255.0). Let er wel op dat het adres dat je aan router 2 geeft nog niet in gebruik is binnen je huidige netwerk én dat het niet binnen het dhcp-bereik van router 1 valt.

©PXimport

Standaard inloggegevens

©PXimport

Tip 05: Configuratie router 2

Aangezien er op router 1 hoogstwaarschijnlijk al een dhcp-service actief is en er maar één dhcp-service binnen je netwerk (subnet) ingeschakeld mag zijn, moet je deze service op router 2 zo nodig eerst nog uitschakelen.

Werk je met draadloze routers, dan wil je ongetwijfeld vlot kunnen ‘roamen’ tussen beide. Het meest gangbare scenario hiervoor is dat je beide routers hetzelfde ssid meegeeft. Ondersteunt je router zowel 2,4 als 5 GHz, voorzie dan voor elk van beide ‘banden’ wel een verschillend ssid. Je stelt op beide routers het best ook dezelfde wifi- en encryptiestandaard in, met hetzelfde wachtwoord. Let wel, voor de 2,4GHz-band kies je op router 2 het best een kanaal dat minstens vijf getallen verschilt van dat van router 1: bijvoorbeeld respectievelijk kanalen 1 en 6 of kanalen 6 en 11. Positioneer beide routers zo optimaal mogelijk in je woning. Software als het gratis NetSpot kan je, dankzij de ingebouwde sitesurvey-functie, helpen bij deze positionering.

Je mag nu je pc weer verbinden met een lan-poort op router 1, waarna je ook een lan-poort van router 2 met een lan-poort op router 1 verbindt. Als het goed is, kun je met je browser nu zowel de webinterface van router 1 als router 2 bereiken, via de respectievelijke ip-adressen (zie tips 3 en 4).

©PXimport

Bridge-modus

©PXimport

Tip 06: Wan

In tip 1 gaven we je een aantal redenen waarom het nuttig kan zijn een netwerk op te zetten met twee gescheiden subnetten. Je kunt je netwerk zo configureren dat de computers die met router 1 zijn verbonden de toestellen die aan router 2 hangen niet kunnen bereiken. Het subnet van router 1 kun je dan inzetten als (draadloze) netwerk voor je kinderen of bezoekers, of je kunt binnen dit subnet dan veilig(er) één of meer servers draaien. Zo’n opstelling vereist wel dat je de wan-poort van router 2 met een lan-poort van router 1 verbindt.

Noteer alvast het ip-adres en het subnetmasker van router 1 (zie ook tip 3) en zorg ervoor dat de dhcp-service van deze router actief is. Over naar router 2, die je via de lan-poort met je computer verbindt. Open in je browser de webinterface van deze router (zie ook tip 4) en stel de internetinstellingen van de router in op automatische configuratie via dhcp. Dat zal er straks voor zorgen dat het wan-ip-adres van router 2 wordt toegekend door de dhcp-service van router 1. Om er zeker van te zijn dat dit toegewezen ip-adres hetzelfde blijft, kun je dit adres opnemen in de lijst met dhcp-reserveringen oftewel ‘static leases’ van router 1.

©PXimport

Tip 07: Lan

Tijd om het lokale netwerkgedeelte (lan) van router 2 correct in te stellen. Het is belangrijk dat je deze router een adres meegeeft dat in een ander ip-segment (subnet) ligt dan dat van router 1. Heeft router 1 bijvoorbeeld als intern ip-adres 192.168.0.254, dan zou je router 2 als adres 192.168.1.254 kunnen meegeven: in de meeste gevallen komt het erop neer dat het voorlaatste getal anders moet zijn.

We kunnen ons voorstellen dat de toestellen die met router 2 worden verbonden automatisch een ip-adres van router 2 moeten krijgen, net zoals dat het geval is bij de toestellen die met router 1 zijn verbonden. Dat houdt in dat je ook op router 2 de dhcp-service moet activeren, weliswaar binnen een ander ip-segment.

Heb je alles correct ingesteld, verbind dan een lan-poort van router 1 via een netwerkkabel met de wan-poort van router 2. In dit scenario geef je router 1 en 2 een verschillende ssid mee en stel je beide tevens in op een zo uiteenlopend mogelijk wifi-kanaal. Beide routers geef je ook een verschillend wifi-wachtwoord mee.

©PXimport

Tip 08: Dns

Wanneer je vanaf een computer die verbonden is met router 1 pingt naar het ip-adres van een pc die die aan router 2 hangt dan zal dat niet lukken. Om dit te testen: open de opdrachtprompt en voer het commando ping IPADRES uit. Het omgekeerde daarentegen is wél mogelijk. Een logisch scenario lijkt ons dan ook dat jij met computers werkt die zijn verbonden met router 2, terwijl je bezoekers of kinderen met router 1 laat verbinden, via kabel of via wifi.

Het is nu bijvoorbeeld ook mogelijk om op elke router verschillende dns-servers in te stellen. Op router 2 stel je dan de gebruikelijke dns-servers in, wellicht die van je internetprovider of die van Google (8.8.8.8 en 8.8.4.4). Terwijl je op router 1 desgewenst dns-servers met een geïntegreerde webfiltering instelt, zoals die van OpenDNS (208.67.220.220 en 208.67.222.222). Deze webfiltering zorgt ervoor dat ongewenste inhoudscategorieën, zoals pornografische of phishing-sites niet langer toegankelijk (horen te) zijn. Meer feedback hierover vind je hier.

©PXimport

Portforwarding

©PXimport

Tip 09: Drie routers

Wil je je netwerk opdelen in geïsoleerde subnetten die elkaar niet kunnen bereiken, dan heb je eigenlijk drie routers nodig. Routers 2 en 3 geef je als wan-ip-adres telkens een adres mee dat binnen hetzelfde subnet als router 1 ligt. Deze procedure wordt in tip 6 beschreven. Vervolgens geef je aan routers 2 en 3 telkens een intern lan-ip-adres binnen een ip-segment dat niet alleen verschilt van dat van router 1, maar ook van elkaar. Voor router 2 zou dat 192.168.2.254 kunnen zijn en voor router 3 bijvoorbeeld 192.168.3.254. Zorg ervoor dat de dhcp-service op de drie routers is geactiveerd. Verbind vervolgens de wan-poorten van router 2 en 3 telkens met een lan-poort van router 1. Deze opstelling zorgt ervoor dat alle verbonden computers het internet op kunnen. Elke computer kan de andere pc’s bereiken zolang die zich binnen hetzelfde subnet bevinden (lees: met dezelfde router zijn verbonden). Computers binnen een ander subnet zijn niet zomaar bereikbaar. Let wel, heb je servers draaien op je subnet(ten), dan moet je ook in dit geval wellicht de nodige portforwarding-regels instellen (zie kader ‘Portforwarding’).

Router als switch gebruiken

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.