De router die je van je internetprovider krijgt is niet altijd de beste router voor jou. Je kunt de router zelf vervangen, maar je kunt ook voor een extra router kiezen. Een extra router is meestal uitgebreid en maakt veel mogelijk binnen je netwerk. In dit artikel bespreken we diverse router-achter-router-scenario's.

Tip 01: Waarom?

Het idee om meerdere routers in te zetten in een thuisnetwerk komt voor veel gebruikers in eerste instantie onzinnig of buitensporig over. Nochtans kunnen we enkele goede redenen bedenken waarom zo’n opstelling juist nuttig kan zijn – zeker wanneer je nog ergens een oude router in de kast hebt liggen.

Het gebeurt bijvoorbeeld vaak dat de draadloze router van de provider op een wat ongelukkige locatie hangt, bijvoorbeeld in de meterkast waardoor het draadloze signaal heel erg slecht wordt. Of dat de router van de provider een uitgekleed model is, zonder ondersteuning voor handige functies als een gastnetwerk, externe usb-poort, vpn, snelle ac-wifi, simultane dualband etc. In beide gevallen komt een extra router van pas.

Een extra router kan ook handig zijn wanneer je je netwerk in subnetten wilt opdelen, zodat gebruikers van het ene subnet niet bij de apparaten van het andere kunnen. Zo’n afgeschermd subnet is bijvoorbeeld geschikt voor je kinderen of je bezoekers, of wanneer je een server draait die je van de rest van je netwerk wilt afscheiden. Je merkt het: redenen genoeg dus.

Houd er wel rekening mee dat je voor de configuratie van zo’n extra router niet bij de helpdesk van je provider kunt aankloppen. Je zult het dus zelf moeten doen, met de hulp van dit artikel.

Heb jij geen oude router meer liggen en wil je een nieuwe aanschaffen? Dan zijn er enkele punten waarop je moet letten. Wat heb je nodig en welke snelheden zijn van belang? In onze koopgids praten we je bij.

Dit zijn de populairste routers op Kieskeurig.nl op dit moment:

Tip 02: Basisconfiguraties

Twee of meer routers inzetten betekent dat die in een ‘cascade’ terechtkomen, waarbij de ene router achter de andere wordt geplaatst. Goed om weten is dat er eigenlijk twee manieren zijn om dat te doen.

Enerzijds kun je een lan-poort van de eerste router (die soms via de wan-poort met het modem is verbonden, als het geen modemrouter-combinatie is) via een utp-netwerkkabel verbinden met een lan-poort van de tweede. Dat maakt dat beide routers zich in hetzelfde subnet (kunnen) bevinden en bereikbaar zijn voor alle toestellen van je netwerk. Deze configuratie is vooral zinvol wanneer je bestanden en andere bronnen, zoals printers, binnen je hele netwerk wilt kunnen delen.

Anderzijds is er ook een wat complexere opstelling waarbij je een lan-poort van de eerste router verbindt met de wan-poort van je tweede router. Hierdoor krijgen beide routers verschillende ip-segmenten, zodat apparaten uit het ene subnet niet zomaar toestellen uit het andere kunnen benaderen. De omgekeerde richting blijft wel mogelijk. Wil je er effectief voor zorgen dat geen van beide subnetten de andere kan benaderen, dan valt een opstelling met drie routers te overwegen (zie tip 9).

©PXimport

Tip 03: Adres router 1

Laten we met het eenvoudigste opzet beginnen: een verbinding tussen de lan-poorten van twee routers. Een opzet die bijvoorbeeld geschikt is wanneer je extra lan-poorten nodig hebt of als blijkt dat het wifi-bereik van router 1 ontoereikend is. Dit laatste kun je weliswaar oplossen met een bijkomend draadloos toegangspunt, een powerline-set of met een repeater, maar deze oplossingen kosten natuurlijk ook geld. Voor de repeaters geldt nog dat de snelheid van je draadloze verbinding wordt gehalveerd. Een tweede router is dus een prima oplossing, zeker als je die toch nog ergens liggen hebt.

We gaan ervan uit dat als router 1 geen geïntegreerd modem heeft, dat het op z’n minst met een modem verbonden is. Zorg er tevens voor dat er een computer is verbonden met een lan-poort van die router. Het is zaak eerst wat informatie over je router te vinden: ga naar de opdrachtprompt van je pc en voer je het commando ipconfig uit. Noteer het ip-adres dat je afleest onder het kopje Ethernet adapter Ethernet, bij Standaardgateway (Default Gateway). Dat is normaliter het interne (lan-)ip-adres van je router. Noteer tevens het ip-adres achter Subnetmasker: dit laatste is meestal 255.255.255.0.

©PXimport

Tip 04: Adres router 2

Ontkoppel je eerste router en verbind nu je pc met een lan-poort van router 2. De bedoeling is dat je je browser afstemt op het adres van deze laatste router. Je moet dan wel het ip-adres evenals de login-id van deze router kennen. Lees het kader ‘Standaard inloggegevens’ even door als je deze informatie niet (meer) weet.

Zodra je met je browser bij de webinterface van router 2 bent aangemeld, kun je aan de slag. Allereerst zorg je ervoor dat router 2 een ip-adres krijgt binnen hetzelfde segment of subnet van router 1 (zie tip 3). In ons voorbeeld heeft router 1 het adres 192.168.0.254. Zorg er nu voor dat router 2 een adres krijgt waarbij alleen het laatste getal verschillend is, bijvoorbeeld 192.168.0.253. Het subnetmasker moet hetzelfde zijn (meestal 255.255.255.0). Let er wel op dat het adres dat je aan router 2 geeft nog niet in gebruik is binnen je huidige netwerk én dat het niet binnen het dhcp-bereik van router 1 valt.

©PXimport

Standaard inloggegevens

©PXimport

Tip 05: Configuratie router 2

Aangezien er op router 1 hoogstwaarschijnlijk al een dhcp-service actief is en er maar één dhcp-service binnen je netwerk (subnet) ingeschakeld mag zijn, moet je deze service op router 2 zo nodig eerst nog uitschakelen.

Werk je met draadloze routers, dan wil je ongetwijfeld vlot kunnen ‘roamen’ tussen beide. Het meest gangbare scenario hiervoor is dat je beide routers hetzelfde ssid meegeeft. Ondersteunt je router zowel 2,4 als 5 GHz, voorzie dan voor elk van beide ‘banden’ wel een verschillend ssid. Je stelt op beide routers het best ook dezelfde wifi- en encryptiestandaard in, met hetzelfde wachtwoord. Let wel, voor de 2,4GHz-band kies je op router 2 het best een kanaal dat minstens vijf getallen verschilt van dat van router 1: bijvoorbeeld respectievelijk kanalen 1 en 6 of kanalen 6 en 11. Positioneer beide routers zo optimaal mogelijk in je woning. Software als het gratis NetSpot kan je, dankzij de ingebouwde sitesurvey-functie, helpen bij deze positionering.

Je mag nu je pc weer verbinden met een lan-poort op router 1, waarna je ook een lan-poort van router 2 met een lan-poort op router 1 verbindt. Als het goed is, kun je met je browser nu zowel de webinterface van router 1 als router 2 bereiken, via de respectievelijke ip-adressen (zie tips 3 en 4).

©PXimport

Bridge-modus

©PXimport

Tip 06: Wan

In tip 1 gaven we je een aantal redenen waarom het nuttig kan zijn een netwerk op te zetten met twee gescheiden subnetten. Je kunt je netwerk zo configureren dat de computers die met router 1 zijn verbonden de toestellen die aan router 2 hangen niet kunnen bereiken. Het subnet van router 1 kun je dan inzetten als (draadloze) netwerk voor je kinderen of bezoekers, of je kunt binnen dit subnet dan veilig(er) één of meer servers draaien. Zo’n opstelling vereist wel dat je de wan-poort van router 2 met een lan-poort van router 1 verbindt.

Noteer alvast het ip-adres en het subnetmasker van router 1 (zie ook tip 3) en zorg ervoor dat de dhcp-service van deze router actief is. Over naar router 2, die je via de lan-poort met je computer verbindt. Open in je browser de webinterface van deze router (zie ook tip 4) en stel de internetinstellingen van de router in op automatische configuratie via dhcp. Dat zal er straks voor zorgen dat het wan-ip-adres van router 2 wordt toegekend door de dhcp-service van router 1. Om er zeker van te zijn dat dit toegewezen ip-adres hetzelfde blijft, kun je dit adres opnemen in de lijst met dhcp-reserveringen oftewel ‘static leases’ van router 1.

©PXimport

Tip 07: Lan

Tijd om het lokale netwerkgedeelte (lan) van router 2 correct in te stellen. Het is belangrijk dat je deze router een adres meegeeft dat in een ander ip-segment (subnet) ligt dan dat van router 1. Heeft router 1 bijvoorbeeld als intern ip-adres 192.168.0.254, dan zou je router 2 als adres 192.168.1.254 kunnen meegeven: in de meeste gevallen komt het erop neer dat het voorlaatste getal anders moet zijn.

We kunnen ons voorstellen dat de toestellen die met router 2 worden verbonden automatisch een ip-adres van router 2 moeten krijgen, net zoals dat het geval is bij de toestellen die met router 1 zijn verbonden. Dat houdt in dat je ook op router 2 de dhcp-service moet activeren, weliswaar binnen een ander ip-segment.

Heb je alles correct ingesteld, verbind dan een lan-poort van router 1 via een netwerkkabel met de wan-poort van router 2. In dit scenario geef je router 1 en 2 een verschillende ssid mee en stel je beide tevens in op een zo uiteenlopend mogelijk wifi-kanaal. Beide routers geef je ook een verschillend wifi-wachtwoord mee.

©PXimport

Tip 08: Dns

Wanneer je vanaf een computer die verbonden is met router 1 pingt naar het ip-adres van een pc die die aan router 2 hangt dan zal dat niet lukken. Om dit te testen: open de opdrachtprompt en voer het commando ping IPADRES uit. Het omgekeerde daarentegen is wél mogelijk. Een logisch scenario lijkt ons dan ook dat jij met computers werkt die zijn verbonden met router 2, terwijl je bezoekers of kinderen met router 1 laat verbinden, via kabel of via wifi.

Het is nu bijvoorbeeld ook mogelijk om op elke router verschillende dns-servers in te stellen. Op router 2 stel je dan de gebruikelijke dns-servers in, wellicht die van je internetprovider of die van Google (8.8.8.8 en 8.8.4.4). Terwijl je op router 1 desgewenst dns-servers met een geïntegreerde webfiltering instelt, zoals die van OpenDNS (208.67.220.220 en 208.67.222.222). Deze webfiltering zorgt ervoor dat ongewenste inhoudscategorieën, zoals pornografische of phishing-sites niet langer toegankelijk (horen te) zijn. Meer feedback hierover vind je hier.

©PXimport

Portforwarding

©PXimport

Tip 09: Drie routers

Wil je je netwerk opdelen in geïsoleerde subnetten die elkaar niet kunnen bereiken, dan heb je eigenlijk drie routers nodig. Routers 2 en 3 geef je als wan-ip-adres telkens een adres mee dat binnen hetzelfde subnet als router 1 ligt. Deze procedure wordt in tip 6 beschreven. Vervolgens geef je aan routers 2 en 3 telkens een intern lan-ip-adres binnen een ip-segment dat niet alleen verschilt van dat van router 1, maar ook van elkaar. Voor router 2 zou dat 192.168.2.254 kunnen zijn en voor router 3 bijvoorbeeld 192.168.3.254. Zorg ervoor dat de dhcp-service op de drie routers is geactiveerd. Verbind vervolgens de wan-poorten van router 2 en 3 telkens met een lan-poort van router 1. Deze opstelling zorgt ervoor dat alle verbonden computers het internet op kunnen. Elke computer kan de andere pc’s bereiken zolang die zich binnen hetzelfde subnet bevinden (lees: met dezelfde router zijn verbonden). Computers binnen een ander subnet zijn niet zomaar bereikbaar. Let wel, heb je servers draaien op je subnet(ten), dan moet je ook in dit geval wellicht de nodige portforwarding-regels instellen (zie kader ‘Portforwarding’).

Router als switch gebruiken

OPPO heeft de Reno14 Series gelanceerd. De smartphones, bestaande uit de Reno14 5G en Reno14 F(S) 5G, bieden AI-fotografie, verbeterde productiviteitsfuncties en een water- en stofbestendig ontwerp. Beide modellen zijn uitgerust met grote batterijen, snellaadtechnologie en ColorOS 15 op basis van Android 15. En ja, het is ook hier AI dat de klok slaat.

De nieuwe Reno14 5G en de Reno14 F(S) 5G combineren geavanceerde AI-functies met een ontwerp dat volgens de fabrikant is geïnspireerd op, eh, zeemeerminnen. Bijzonder ja... Beide modellen zijn uitgerust met verbeterde cameratechnologie en beschikken over een water- en stofbestendige behuizing met IP66, IP68 en IP69-certificeringen. De toestellen zijn per direct verkrijgbaar in Nederland.

Zeemeermin-look in glas

De Reno14 Series introduceert het zogenoemde Iridescent Mermaid Design, dat tot stand komt via twaalf coatinglagen en vijf fasen van microgravure, aldus Oppo. Hierdoor ontstaat een glanzende lichtreflectie op de achterkant. De Reno14 5G heeft een glazen afwerking uit één stuk gecombineerd met een aluminium frame, wat bijdraagt aan de stevigheid van het toestel. De behuizing is bestand tegen water en stof, en de usb-c-aansluiting is voorzien van een platina coating om corrosie te beperken, ook bij intensief gebruik.

©Oppo

Scherm reageert altijd

Beide modellen beschikken over een plat amoledscherm met smalle randen. De Reno14 5G heeft een 6,59-inch display, terwijl de Reno14 F 5G een 6,57-inch scherm biedt. Ze ondersteunen functies als Splash Touch en Glove Mode, waarmee het scherm dus ook bij natte handen of gebruik met handschoenen blijft reageren. Qua kleurstelling zijn er meerdere varianten beschikbaar. De Reno14 5G komt in Opal White en Luminous Green, terwijl de Reno14 F 5G verkrijgbaar is in Opal Blue en eveneens in Luminous Green.

Flitser versterkt nachtbeelden

Een belangrijk onderdeel van de serie is 'AI Flash Photography'. De Reno14 5G beschikt over een drievoudig flitssysteem, waaronder een speciale focusflitser voor de telefotocamera. Dit moet volgens Oppo tot tien keer meer lichtopbrengst geven dan bij de vorige generatie. De Reno14 F 5G heeft een tweevoudig flitssysteem dat een verdubbeling van de helderheid levert ten opzichte van eerdere modellen. De Reno14 5G is daarnaast uitgerust met een 50 megapixel 3,5x telefotocamera, waardoor gebruikers meer mogelijkheden hebben voor portret- en zoomfotografie.

©Oppo

Strakkere foto's dankzij AI

De toestellen bieden verschillende AI-gedreven functies. 'AI Livephoto 2.0' combineert korte en lange belichtingen in één opname, zodat bewegingen worden vastgelegd zonder onscherpte. Met de ingebouwde AI Editor kunnen foto's automatisch worden bijgesneden, vervorming worden hersteld en filters worden toegepast. Extra functies zijn onder andere 'AI Perfect Shot', dat ongewenste gezichtsuitdrukkingen kan corrigeren, en 'AI Eraser' en 'Reflection Remover', waarmee storende objecten of reflecties uit beelden worden gepoetst. Ook voor video zijn er verbeteringen, met ondersteuning voor 4K HDR-opnames met een breder dynamisch bereik en natuurgetrouwe kleuren.

Tolk en personal assistant in één

Naast fotografie richt Oppo zich met de Reno14 Series ook op productiviteit. Het nieuwe ColorOS 15 introduceert 'AI Mind Space', waarin informatie uit apps of het web eenvoudig kan worden opgeslagen en later via natuurlijke taal kan worden teruggevonden. Ook zijn er vertaalmogelijkheden toegevoegd, waaronder AI Call Translator voor live-gesprekken en een speciale app die tekst of spraak realtime vertaalt. Deze functies moeten de smartphones bruikbaarder maken in internationale situaties en bij dagelijks multitasken.

©Oppo

Extra koeling voor gamers

Voor betere prestaties tijdens gamen en multitasken zijn de toestellen voorzien van een verbeterd koelsysteem. De Reno14 5G beschikt over een 'AI Nano Dual-Drive'-koelsysteem, ondersteund door 'AI HyperBoost 2.0', dat de temperatuur ook tijdens intensief gebruik onder controle houdt. Daarnaast introduceert Oppo 'AI LinkBoost 3.0' voor stabielere netwerkprestaties, met automatische schakeling tussen netwerken en prioritering van belangrijke datastromen. Beide modellen hebben een 6000 mAh-batterij en ondersteunen de eigen SuperVooc-snellaadtechnologie.

Updates tot zes jaar

De Reno14 Series draait op Android 15 met ColorOS 15. Oppo belooft vijf grote ColorOS-updates en zes jaar beveiligingspatches, wat de gebruiksduur van de toestellen flink moet verlengen. Met functies als de 'Trinity Engine' en 'Luminous Rendering Engine' zijn vloeiende animaties en stabiele prestaties een belangrijk aandachtspunt.

De Reno14 Series is zoals gezegd per direct verkrijgbaar. De Reno14 5G kost 649 euro voor de versie met 512 GB opslag en 599 euro voor 256 GB. De Reno14 FS 5G met 512 GB opslag kost 449 euro, terwijl de Reno14 F 5G met 256 GB voor 399 euro al beschikbaar is. Oppo biedt tot 28 september verschillende introductiebundels aan, waaronder draadloze oordopjes en snelladers bij aankoop van een toestel.

Heb je een ingenieus ontwerp in gedachten, maar geen 3D-printer in huis? Geen probleem, want er zijn steeds meer manieren om objecten te laten printen zonder zelf apparatuur te bezitten. Online printdiensten nemen je werk uit handen, terwijl je alleen een digitaal bestand hoeft aan te leveren. Of je nu een sleutelhanger ontwerpt of een uniek cadeautje voor een verjaardag, 3D-printen biedt talloze mogelijkheden. Bovendien kun je putten uit uitgebreide digitale bibliotheken met kant-en-klare modellen.

Het printen van ruimtelijke objecten is makkelijker dan ooit, zelfs zonder eigen 3D-printer. Er is namelijk een groeiend aanbod van onlineplatforms en webshops dat het fysieke printproces voor hun rekening neemt, terwijl jij enkel een digitaal ontwerp aanlevert. Daardoor is 3D-printen niet langer alleen weggelegd voor techfanaten of bedrijven. Het volstaat om een geschikt 3D-model te hebben in een gangbaar bestandstype, zoals STL, OBJ of STEP, en je kunt direct aan de slag. De rest van het printproces kun je uitbesteden aan professionele printservices, zodat je altijd verzekerd bent van hoge kwaliteit. Zo kunnen hobbyisten, studenten en ondernemers gemakkelijk experimenteren met 3D-technologie. Het maakt niet uit of je een miniatuur voor bordspellen, een vervangend onderdeel voor een huishoudelijk apparaat of een gepersonaliseerd sierobject wilt maken. Je regelt alles met een paar simpele online handelingen.

Een ontwerp vinden of zelf maken

De eerste stap bij 3D-printen zonder eigen printer is het vinden of ontwerpen van een geschikt model. Online zijn er miljoenen gratis en betaalde ontwerpen beschikbaar, die je vrij kunt downloaden en gebruiken. Platformen als Thingiverse en MyMiniFactory staan bol van de creaties van hobbyisten en professionals. Via de zoekfunctie typ je bijvoorbeeld ‘phone holder’ (telefoonhouder), waarna je talloze varianten vindt die direct te printen zijn. Heb je liever iets unieks? Dan kun je zelf aan de slag met ontwerpprogramma’s met een intuïtieve interface, waarmee je een 3D-bestand genereert (zie het kader ‘Zelf 3D-modellen maken’). Zo heb je de basis voor je zelfgemaakte 3D-project klaar. Het kost uiteraard wat meer moeite dan kiezen voor een ontwerp van iemand anders, maar zelf ontwerpen is wel een stuk leuker en niet in de laatste plaats leerzamer.

Op sites zoals Thingiverse staan talloze leuke en praktische ontwerpen die je kunt downloaden.

Online printservices: zo werkt het

Als je eenmaal een bestand hebt, kun je het uploaden naar een online printservice. Er is keuze uit vele aanbieders, bijvoorbeeld 3DLabs en 3D Print Portaal. Je gaat naar de website en uploadt simpelweg het bestand vanaf je computer. De dienst controleert of je model printbaar is en toont vervolgens de geschatte kosten. Die kosten hangen af van materiaal, afmetingen en complexiteit. Wil je bijvoorbeeld een prototype in kunststof? Dan kies je in het materiaalmenu voor PLA of ABS en vink je de gewenste kleur aan. Ook metalen zoals staal of messing zijn soms mogelijk, maar die opties liggen prijstechnisch hoger. Heb je de instellingen gevonden? Dan rond je de bestelling af zoals je bij een reguliere webshop winkelt. De levertijd varieert van een paar dagen tot weken. Zo heb je in een handomdraai een professioneel geprint object in huis, zonder zelf technische apparatuur te hoeven bezitten. Het hele proces is daardoor uiterst laagdrempelig en snel geregeld.

Bij het aanleveren van je 3D-model is het belangrijk om te weten welke bestandstypen de printservice accepteert. STL is veruit de meest gangbare standaard. Het bevat de geometrie van je ontwerp in de vorm van kleine driehoekige vlakken. Daarnaast is OBJ populair omdat het extra informatie kan bevatten, zoals kleur- of textuurdetails. Er bestaan ook formaten als STEP, 3MF en AMF, maar niet elke aanbieder ondersteunt deze. Kijk op de website van de aanbieder ook of er aanvullende eisen zijn, bijvoorbeeld ten aanzien van de wanddikte van je ontwerp.

Het gebruik van een 3D-printservice is vaak heel eenvoudig.

 Keuze uit materialen en afwerking

Niet alleen de technologie achter 3D-printen is divers, ook de materiaalkeuzes zijn talrijk. Voor de meeste beginnende gebruikers volstaan de eerder genoemde kunststoffen zoals PLA en ABS (zie kader ‘De meest gebruikte materialen’). PLA is biologisch afbreekbaar en relatief eenvoudig te printen, terwijl ABS sterker en iets hittebestendiger is. Zoek je een chique uitstraling? Dan kun je kiezen voor harsgebaseerde prints, gemaakt met lasers (SLA) of lcd-technologie. Het resulterende oppervlak is zeer glad, ideaal voor gedetailleerde miniaturen of sieraden. Daarnaast zijn er steeds meer mogelijkheden om met metalen te werken, hoewel dit vaak duurder uitvalt. Als je een model in metaal bestelt, wordt het in meerdere stappen gefreesd, gegoten of gesinterd, afhankelijk van de aanbieder. Na het printen kan een object extra nabewerkt worden, bijvoorbeeld door schuren, polijsten of zelfs verven. Sommige onlinediensten bieden deze nabewerking als extra optie aan. In de menu’s kies je dan voor afwerkingen als Polished of Painted en geef je eventueel een gewenste kleur op. Zo bepaal je zelf hoe je uiteindelijke ontwerp eruit komt te zien, zonder eigen apparatuur in huis.

©stockphoto-graf - stock.adobe.com

PLA-filament is in eindeloos veel kleuren op rollen verkrijgbaar.

Kosten en planning in de hand houden

Wanneer je een 3D-object laat printen via een onlinedienst, is het verstandig om vooraf je budget en tijdsplanning te bepalen. De prijs wordt meestal berekend op basis van volume en materiaalkeuze. Een simpel plastic figuurtje kost bijvoorbeeld maar een paar euro, terwijl een groot metalen voorwerp in de honderden euro’s kan lopen. Doe een paar proefuploads met verschillende materialen en controleer de gepresenteerde prijs om een idee te krijgen van de mogelijkheden. Let ook op eventuele opstartkosten per bestelling. Sommige platformen rekenen een vast tarief voor elke nieuwe opdracht, ongeacht het formaat. Om transportkosten te beperken, kun je bestellingen combineren of meerdere exemplaren in één keer laten printen. Daarnaast is het slim om te checken hoelang de productie en verzending duren. Voor belangrijke deadlines is het verstandig om wat extra speling in te bouwen, zeker als je nog nabewerking wilt uitvoeren of het object elders moet laten afwerken. Zo voorkom je teleurstellingen, zowel financieel als qua timing, en houd je de kosten en planning beter onder controle.

©ANDREY RADCHENKO

3D-printen in metaal is aanzienlijk kostbaarder dan printen in kunststof.

Van idee tot realiteit met handige voorbeelden

Stel, je wilt een vervangende knop voor je keukenmachine ontwerpen. Om te beginnen meet je de diameter van de as, de hoogte van de originele knop en andere relevante maten met een schuifmaat. Daarna start je je ontwerpsoftware en maak je een cilinder met dezelfde afmetingen. Vervolgens ‘boor’ je een gat in het midden, iets groter dan de as. Je voorziet de buitenzijde van ribbels voor extra grip door simpelweg in je 3D-programma meerdere verticale vlakken toe te voegen. Vervolgens exporteer je het model. Upload je ontwerp naar een printservice en pas de materiaalinstellingen aan. Hierdoor krijg je direct zicht op de prijs. Ben je tevreden? Dan plaats je de bestelling en wacht je tot het pakketje arriveert. Een ander voorbeeld is het printen van gepersonaliseerde sieraden. Upload een eigen 3D-ontwerp, kies een metaal of metaalfinish en laat de aanbieder de rest regelen. Zo wordt 3D-printen iets tastbaars. Creatieve mogelijkheden zijn eindeloos, voor hobby, werk en studie.

©Studio Peace - stock.adobe.com

Meten is weten, dat geldt zeker voor het nauwkeurig namaken van vervangende onderdelen.

Verwacht geen wonderen

Als laatste is het belangrijk om je verwachtingen realistisch te houden. 3D-prints zien er over het algemeen net wat minder strak en glad uit dan in een fabriek of door een professional vervaardigde producten. Bekijk ook altijd de reviews van een printservice en controleer of ze ervaring hebben met het materiaal dat je wilt gebruiken. Blaas je ontwerp niet onnodig op, want hoe groter het is, hoe hoger de kosten en de kans op printfouten. Zorg dat je ontwerp fysiek stabiel staat, zonder overbodige uitsteeksels die kunnen breken. Een handige tip is om bij twijfel eerst een kleinere testversie te laten printen en die vervolgens aan te passen in de configuratietool, waarin je bijvoorbeeld de afmetingen eenvoudig aanpast. Zo zie je of het model overeenkomt met wat je in gedachten had, zonder direct de hoofdprijs te betalen. Voor speciale projecten met verfijnde details, zoals sieraden of miniaturen, is het raadzaam te informeren naar de resolutie en laaghoogte. Vaak kun je deze waarden instellen in de bestelmodule. Door daar goed op te letten, verbeter je de kwaliteit enorm. Zo haal je het beste uit je online 3D-printervaring.

Eigen prints zijn vrijwel altijd net wat minder strak dan in serie gemaakte producten, wat hier goed te zien is.

Meer controle

Met de juiste voorbereidingen, zoals een goed bestandstype en kennis van verschillende materialen, en door gebruik te maken van online printservices, kun je snel en voordelig aan de slag. Wil je nóg meer controle? Dan loont het om software te verkennen en op termijn eventueel zelf een 3D-printer aan te schaffen. Uiteindelijk is 3D-printen voor iedereen toegankelijk, zolang je maar de juiste stappen volgt.