Het internet of things (IoT) belooft dat je allerlei handige apparaten via internet met elkaar kunt laten communiceren: een slimme thermostaat, een ip-camera, je thuiscomputer enzovoort. In de praktijk werkt het wel op je lokale netwerk, maar via internet is het een ander verhaal. Dankzij portforwarding kun je er voor zorgen dat je die apparaten ook vanaf internet kunt benaderen.

Portforwarding is een truc van de (serieuze) router waarmee je jouw externe ip-adres (die naar één apparaat verwijst, de router dus) kunt koppelen aan meerdere interne ip-adressen. Op die manier kun je apparaten zoals ip-camera’s binnen je netwerk ook van buitenaf benaderen. In deze basiscursus laten we je zien hoe dat in zijn werk gaat. In je lokale netwerk draait er vermoedelijk het een en ander aan apparaten. We gaan hier als voorbeeld uit van twee identieke ip-camera’s die we zowel van binnen als van buiten het lokale netwerk willen te benaderen. De beschreven procedure werkt overigens alleen als je gebruikmaakt van een internetverbinding met een eigen ipv4-adres, iets dat nog altijd de meestgebruikte vorm is. Toch melden we dit voor de volledigheid, want een klein aantal internetverbindingen heeft tegenwoordig primair een ipv6-adres waarbij het externe ipv4-adres gedeeld wordt met andere gebruikers (DS-Lite). Dat werkt prima voor normaal internetgebruik, maar je hebt dan helaas geen eigen ipv4-adres waar je poorten naar kunt verwijzen. Je thuisnetwerk en apparaten zijn dan overigens wel via ipv6 bereikbaar, maar dat heeft weer als nadeel dat mobiele 4G-netwerken geen ipv6 ondersteunen.

01 Ip-adressen

We beginnen met wat praktische informatie over adressen en poorten. Een ip-adres (ip = internet protocol) bestaat in de meestgebruikte vorm (ipv4) uit vier unieke getallen tussen 0 en 255. Binnen je lokale netwerk vormen de eerste drie van die vier unieke getallen je zogenoemde ip-bereik. Ieder netwerkapparaat binnen dat lokale netwerk en dus binnen dat ip-bereik heeft een eigen en uniek ip-adres waarvan alleen het vierde getal afwijkt.

Als je precies wilt weten wat er allemaal binnen je netwerk aan de gang is, dan kun je daarvoor de tool Advanced IP Scanner gebruiken.

Bij de genoemde apparaten zijn die ip-adressen vast ingesteld, om te voorkomen dat ze kunnen veranderen onder invloed van de dhcp-server die op de router draait. Dat kun je handmatig doen of via een ip-reservering in de dhcp-server van je router. Voor het benaderen vanaf internet is het namelijk essentieel dat deze ip-adressen altijd hetzelfde blijven, zo dadelijk zul je zien waarom dat zo is.

02 Tcp-poorten

Een tcp-poort (tcp = transmission control protocol) dient om afzonderlijke services te kunnen benaderen die ‘achter’ een ip-adres actief zijn. Zonder dat je daar erg in hebt, ben je reeds bekend met tcp-poorten. Zo wordt tcp-poort 25 gebruikt voor smtp, dus om e-mail te verzenden. En poort 80 is voor http, om webpagina’s op te halen. Poorten 110 en 143 zijn respectievelijk voor pop3 en imap, om e-mail op te halen. 443 is https, voor het opvragen van beveiligde websites.

Er zijn ook de nodige minder bekende tcp-poortnummers. Bijvoorbeeld poortnummers die je zelf instelt, maar ook nummers die bij andere services horen. De twee ip-camera’s die als voorbeeld dienen in deze basiscursus hebben elk een eigen ip-adres (eindigend op 180 en 190). Beide maken gebruik van poorten 88 (http), 443 (https) en 888 (ONVIF, voor Open Network Video Interface Forum).

Je ziet dat de tcp-poorten identiek zijn, maar het verschil wordt gemaakt door de unieke ip-adressen. Om de eerste camera vanuit het lokale netwerk via ‘gewoon’ http te benaderen in de browser, typen we het adres 192.168.178.180:88 in de adresregel. Camera 2 benaderen we met 192:168:178:190:88.

©PXimport

03 Naar buiten

Het bovenstaande speelt zich allemaal binnen het lokale netwerk af. Nu gaan we naar buiten, naar internet. Wat op internet telt, is het externe ip-adres van je router. Dat externe ip-adres is bijvoorbeeld op te vragen via deze website, maar het is ook mogelijk dat je router je kan vertellen wat dat externe ip-adres is.

Als je intussen naar je browser gaat en dit externe ip-adres zonder specifieke tcp-poort in de browser intikt, zal er waarschijnlijk niets gebeuren omdat er op jouw ip-adres geen website draait. Heb je toevallig wel een website thuis draaien, dan kom je daarop terecht. Dat is het geval omdat je browser standaard gebruikmaakt van tcp-poort 80: die poort wordt doorgesluisd naar het ip-adres van de webserver in het lokale netwerk.

©PXimport

04 NAT-tabel

De reden dat verkeer naar poort 80 door de router wordt doorgesluisd naar de webserver in het lokale netwerk is simpel: dat staat zo ingesteld in de NAT-tabel van de router. In die network address translation-tabel staan koppelingen tussen het externe ip-adres van de router enerzijds en interne ip-adressen anderzijds. De tcp-poort die aan het externe ip-adres wordt meegegeven, dient als leidraad voor die koppeling.

In ons geval gaan we het zodanig instellen dat 95.97.70.234:180 naar de eerste ip-camera verwijst en 95.97.70.234:190 naar de tweede ip-camera. Dat klinkt ingewikkeld, maar dat valt wel mee.

We kunnen de bovenstaande informatie eenvoudig meenemen naar de NAT-tabel van de router, waar we als volgt te werk gaan. Als Service Name geven we IP-camera #1 en IP-camera #2 op. Protocol stellen we in op TCP. WAN Interface (de externe wide area network-poorten van de router) zetten we op All. Bij Public Port kiezen we de binnenkomende tcp-poorten die op de adresregel van de browser dienen te worden gebruikt: 180 en 190. We leggen geen restricties op aan inkomende ip-adressen, dus Source IP staat op Any. Bij Private IP geven we de ip-adressen van beide camera’s op: 192.168.178.180 en 192.168.178.190. En Private Port is de poort waarmee de camera’s worden benaderd: 88.

©PXimport

05 Combineren

Je hebt nu gezien dat portforwarding eigenlijk heel eenvoudig is. Het omleiden van extern ip-verkeer naar intern ip-verkeer is niet meer dan het slim omzetten van tcp-poorten en ip-adressen. Daarbij zijn de inkomende tcp-poorten altijd leidend. Zo’n inkomende tcp-poort kan doorverwijzen naar een compleet andere tcp-poort en een willekeurig intern ip-adres. Een kwestie van combineren dus.

©PXimport

Domeinnaam via ddns

06 Twee routers achter elkaar

Heb je één router, dan zal de beschreven procedure in dit artikel prima werken. Heb je echter twee routers achter elkaar, dan wordt het een stuk lastiger. Veel mensen hebben twee routers omdat bijvoorbeeld de wifi van de router van de internetprovider niet voldoet of omdat ze functionaliteit missen. Helaas is de router van de internetprovider doorgaans een modem-router die je niet zomaar kunt vervangen. Hang je een eigen router achter de modem-router van je internetprovider, dan werk je met een dubbele nat. Je moet de portforwarding dan op twee routers instellen. Dat wordt al snel een hele administratieve klus als je meerdere apparaten bereikbaar wilt maken. Gelukkig is er een eenvoudigere truc om de portforwarding simpeler te maken. De oplossing is de dmz (demilitarized zone) van de router van je internetprovider.

Een apparaat dat in de dmz hangt, is direct bereikbaar vanaf internet zonder dat daar nog een bescherming tussen zit. Alle poorten staan dus open. Dat is in het geval van je eigen router natuurlijk geen probleem.

07 Dmz instellen

Log in op de router van je internetprovider en achterhaal welk ip-adres aan je eigen router is toegekend. Zoek vervolgens in de webinterface naar de opties voor dmz en vul hier het ip-adres in dat is toegekend aan je eigen router. Om helemaal zeker te weten dat dit altijd goed gaat, kun je het ip-adres dat is toegekend aan je eigen router vastzetten door een ip-reservering. Zoek naar een optie als Static Lease, DHCP Binding of DHCP Reservering. Hier kun je een mac-adres vastkoppelen aan een ip-adres. Onder andere routers van Ziggo en KPN bieden een dmz-functie.

De laatste paar maanden verschijnen er steeds potentere midrange smartphones. Nu zit je met de Motorola Edge 60 Pro wel aan de bovenste kant van die markt, maar dat neemt niet weg dat je nog steeds veel waar voor je geld kunt krijgen.

De Motorola Edge 60 Pro ligt in de winkels voor een adviesprijs van 599,99 euro. Voor dat geld krijg je een royale 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslagruimte – een uitstekende deal dus. De prijs is gelijk gebleven aan die van zijn voorganger, maar onder de motorkap is er wel het nodige veranderd. De nieuwe Edge heeft een snellere processor, een krachtiger accu, een volledig vernieuwd camerasysteem en – opvallend – een flinke upgrade van het oplaadvermogen.

Net als eerdere modellen is de Edge 60 Pro slank, licht en compact, met een luxe uitstraling dankzij de aflopende schermranden. Met een gewicht van 186 gram ligt het toestel prettig in de hand. De achterkant is bekleed met veganistisch leer, wat niet alleen zorgt voor extra grip, maar ook voorkomt dat je last hebt van vingerafdrukken. En met zowel een IP68- als IP69-certificering is de smartphone uitstekend bestand tegen water en stof.

©Wesley Akkerman

Duurzaam en prachtig display

Terwijl veel andere fabrikanten de gebogen schermranden inmiddels links laten liggen, gaat Motorola er juist vol voor. Het geeft de Edge 60 Pro een premium uitstraling, maar brengt ook een klein nadeel met zich mee: in fel licht kunnen de randen reflecteren, iets waar je bij een plat scherm geen last van hebt. Storend is het niet direct, maar het valt wel op. Gelukkig maakt het p-oledscherm veel goed. Kleuren spatten van het display, het contrast is uitstekend en content kijken is dan ook een genot.

De vingerafdrukscanner zit netjes in het scherm verwerkt en reageert snel. Het display zelf biedt een scherpe resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een verversingssnelheid tot 120 Hertz, wat zorgt voor soepele beelden. Ook de helderheid is dik in orde, zelfs op zonnige dagen. Mooi meegenomen is de keuze voor het stevige Gorilla Glass 7i aan de voorkant, een krasbestendige laag die tegen een stootje kan en het scherm goed beschermt bij dagelijks gebruik.

©Wesley Akkerman

Capabele processor voor gaming

De Motorola Edge 60 Pro draait op de Mediatek Dimensity 8350 Extreme, en dat is een flinke stap vooruit ten opzichte van de Edge 50 Pro. Vooral voor wie graag games op zijn smartphone speelt, is dit goed nieuws. Maar ook bij alledaags gebruik – van appen en mailen tot bellen, browsen en foto's maken – draait het toestel soepel. Tijdens het testen zijn we geen haperingen, vertragingen of andere storende zaken tegengekomen.

Ben je van plan om te gamen op de Edge 60 Pro, houd er dan wel rekening mee dat het toestel bij intensief gebruik warm kan worden. Dat gebeurt niet snel, maar bij grafisch zware 3D-games kan de temperatuur merkbaar oplopen, wat de prestaties wel iets kan beïnvloeden. De meeste casual games draaien probleemloos, maar bij zwaardere titels uit de Play Store speel je doorgaans op medium instellingen. Dat is niet ongebruikelijk in deze prijsklasse, en het toestel houdt zich daar prima staande.

©Wesley Akkerman

Meer energie, iets langere laadtijd

Een van de grootste veranderingen ten opzichte van het vorige model is de accu. Die heeft nu een indrukwekkende capaciteit van 6000 mAh, terwijl de voorganger met 4500 mAh al prima presteerde. Met de Edge 60 Pro haal je moeiteloos het einde van dag twee, zelfs als je af en toe een potje gamet. Die extra accuduur komt echter met een kleine keerzijde: de oplaadsnelheid is verlaagd van 125 naar 90 watt. Nog steeds snel, maar wel een stapje terug.

In de praktijk merk je daar weinig van. Tenzij je de Edge 60 Pro direct naast zijn voorganger legt, zul je het verschil nauwelijks opmerken. Opladen van 0 naar 100 procent duurt minder dan 50 minuten, en met een halfuurtje zit je vaak al rond de 75 procent. Draadloos laden is wél flink afgeremd: dat gaat nu met maximaal 15 watt, terwijl dat bij het vorige model nog 50 watt was. Een duidelijke concessie, al zal het voor veel gebruikers geen breekpunt zijn.

©Wesley Akkerman

De software was altijd zo goed…

Op softwaregebied heeft Motorola een aantal veranderingen doorgevoerd die niet voor iedereen positief zullen uitpakken. Zo staan er nu meer vooraf geïnstalleerde apps op het toestel, en is er een nieuwe AI-omgeving toegevoegd, ontwikkeld in samenwerking met Perplexity AI. Net als bij de Nothing Phone 3a krijg je daar via een aparte knop snel toegang toe. Daarmee kun je bijvoorbeeld meldingen laten samenvatten of informatie opvragen.

Leuk in theorie, maar in de praktijk werkt dat nog niet met alle apps. Toch zitten er handige functies tussen: zo kun je de assistent vragen om iets voor je te onthouden, zoals een foto of screenshot, die je later eenvoudig kunt terugvinden. Een duidelijke beperking is echter dat deze AI-functies alleen in het Engels werken. En hoewel we in Nederland vaak prima overweg kunnen met die taal, gaat dat ongetwijfeld ten koste van de toegankelijkheid voor sommige gebruikers.

©Wesley Akkerman

50x

Veel AI-opties

Een andere nieuwe functie is Playlist Studio. Daarmee kun je een afspeellijst laten samenstellen op basis van je eigen prompt. Klinkt veelbelovend, maar er zit een flinke beperking aan: het werkt alleen met Amazon Music, en dan ook nog uitsluitend als je een actief abonnement hebt. Daardoor zal deze functie voor veel gebruikers nauwelijks bruikbaar zijn. Image Studio – eveneens in samenwerking met Perplexity – is wél geslaagd. Hiermee maak je eenvoudig achtergronden, stickers en andere visuals, precies zoals je zou verwachten.

Daarnaast kun je rekenen op de kracht van Google Gemini, die je activeert door de powerknop ingedrukt te houden. Daarmee stel je vragen of geef je opdrachten, net als bij Google Assistant. Ook Circle to Search is aanwezig, een handige manier om snel informatie op te vragen over elementen uit foto's of screenshots. De nieuwe Moto AI-knop aan de linkerkant van het toestel is speciaal bedoeld voor deze AI-functies, maar is helaas niet aanpasbaar. Zonde, vooral voor wie weinig gebruikmaakt van Motorola's eigen AI-platform.

3x

2x

Veel dataverzameling

Opvallend is dat Motorola twee verschillende nieuwsoverzichten in zijn software-omgeving aanbiedt. Veeg je op het thuisscherm naar rechts, dan verschijnt de vertrouwde Google-feed – al kun je die eventueel uitschakelen. Daarnaast is er binnen het app-overzicht nóg een nieuwsoverzicht, afkomstig van een andere aanbieder. Het maakt duidelijk dat er veel gebeurt op het gebied van dataverzameling en -verwerking. Dat is op zich niets nieuws, maar Motorola zet het nu opvallend zichtbaar neer.

De Edge 60 Pro draait op Android 15 en krijgt drie jaar lang software-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Daarmee loopt Motorola duidelijk achter op merken als Samsung en Google, die ruimere termijnen hanteren. Volgens Motorola sluit dit beleid echter aan op het werkelijke gebruik van hun toestellen. Intern onderzoek zou uitwijzen dat gebruikers hier tevreden mee zijn – reden genoeg voor het bedrijf om daar niets aan te veranderen. Toch voelt het als een gemiste kans: het drukt de langetermijnwaarde van een verder prima smartphone.

1x

0,5x

Solide camera’s, maar…

Het camerasysteem van de Motorola Edge 60 Pro levert over het algemeen degelijke fotoprestaties. De hoofdcamera heeft een resolutie van 50 megapixel, net als de ultragroothoeklens die ook dienstdoet als macrocamera. Daarnaast is er een telelens van 10 megapixel, goed voor 3x optische zoom en tot 50 keer digitale zoom. Aan de voorkant vind je een selfiecamera van eveneens 50 megapixel, met een lichtsensor die zorgt voor betere belichting en witbalans.

De lenzen produceren heldere, scherpe foto's, en dankzij de samenwerking met Pantone ogen kleuren meestal natuurlijk en accuraat, ook bij beweging of in lastige lichtomstandigheden. De HDR-prestaties zijn sterk, met veel detail in zowel lichte als donkere delen. Een minpunt is de neiging tot overbewerking: sommige foto's worden te sterk verscherpt, waardoor ze kunstmatig aanvoelen. Dat doet wat denken aan de beeldverwerking van sommige Samsung-toestellen.

0,5x

1x

Problemen in het donker

De hoofdcamera doet het prima bij daglicht, maar zodra het donker wordt, levert hij zichtbaar in op scherpte en detail. De ultragroothoeklens schiet bij goed licht acceptabele foto's, al vertaalt de sensor-upgrade zich niet altijd in betere beeldkwaliteit. In situaties met weinig licht vallen de prestaties flink tegen. De grootste tegenvaller is de telelens. Door de kleine sensor heeft die moeite met helderheid en dynamisch bereik, en de digitale zoom kun je sowieso beter links laten liggen.

De selfiecamera scoort daarentegen wél punten, met realistische huidtinten en scherpe beelden. Het bokeh-effect – waarbij de achtergrond onscherp wordt – is wisselend, en ook kun je kleurverschillen opmerken tussen de verschillende lenzen. Het zwakste punt van de Edge 60 Pro is echter de videokwaliteit. De beeldstabilisatie schiet tekort, waardoor video's al snel schokkerig aanvoelen. Onbruikbaar is het niet, maar op dit prijsniveau had Motorola meer mogen bieden.

2x

3x

Motorola Edge 60 Pro kopen?

De Motorola Edge 60 Pro scoort op hardwarevlak overtuigend, met een krachtige processor, een indrukwekkende accuduur en een helder, prettig scherm. Toch wordt de gebruikerservaring flink geremd door de software. Waar Motorola vroeger bekendstond om zijn schone Android-ervaring, oogt de Edge 60 Pro rommeliger dan ooit. De hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps is toegenomen, en de AI-integratie voelt onaf – zeker omdat ondersteuning voor de Nederlandse taal ontbreekt.

De niet-aanpasbare AI-knop, de dubbele nieuwsfeeds met bijbehorende dataverzameling en het magere updatebeleid van drie jaar werpen een flinke schaduw over de solide hardwarebasis. Deze softwarematige concessies zorgen ervoor dat het toestel niet de verfijnde, toegankelijke ervaring biedt die je van Motorola zou verwachten. Zonder alle onvolwassen AI-toeters en bellen – en ondanks de wisselende camerakwaliteit – hadden we de Edge 60 Pro met gemak kunnen aanraden. Maar nu blijft er vooral een gevoel van gemiste kansen hangen.

Een oven wordt flink heet tijdens het gebruik, en ook in een magnetron met grill- of ovenfunctie kan de temperatuur behoorlijk oplopen. Daardoor verdampt vet of spettert eten sneller tegen de binnenkant van de deur. Zelfs bij een gewone magnetron kunnen spetters en condens zich ophopen op het ruitje. Na een tijdje is het glas zo vettig of bruin dat je nauwelijks nog naar binnen kunt kijken. Niet gevaarlijk, wél vervelend. Gelukkig is het schoonmaken van die ruit minder lastig dan je denkt!

Lees ook: Magnetron kopen? Dit is waar je op moet letten

Hoe ontstaat die vettige aanslag eigenlijk?

Tijdens het verwarmen van eten verdampt vet. In een oven branden die vetdruppeltjes langzaam in op het glas, zeker bij temperaturen boven de 180 graden. Ook etensresten die over de rand borrelen of spetteren kunnen tegen het ruitje aankomen. In een magnetron gebeurt min of meer hetzelfde, al speelt condens daar ook een rol. Het resultaat is een doffe waas die met alleen een vaatdoekje niet meer weggaat.

Wat heb je nodig?

Met een paar alledaagse schoonmaakmiddelen kun je die bruine aanslag al te lijf gaan:

🞐 Warm water
🞐 Scheutje afwasmiddel
🞐 Zachte doek (liefst microvezel)
🞐 Oude tandenborstel
🞐 Klein beetje baking soda
🞐 Schoonmaakazijn of citroensap
🞐 Eventueel een plastic schrapertje (géén metaal)

Let op: laat de oven of magnetron altijd goed afkoelen voor je begint.

Stap voor stap schoonmaken

Begin met de buitenkant van de ruit. Maak een lauwwarm sopje met afwasmiddel en veeg het glas schoon met een microvezeldoek. Hardnekkige plekken? Maak een dik papje van baking soda en een beetje water. Smeer dit op de vlekken en laat het tien minuten zitten. Daarna veeg je het eenvoudig weg met een vochtige doek.

Voor de binnenkant helpt het om vet eerst los te weken. Maak een doek nat met heet water en een flinke scheut azijn of citroensap. Houd deze een paar minuten tegen de binnenkant van het ruitje aan – of leg de doek er voorzichtig op, als dat lukt. De warmte en het zuur helpen om het vet los te weken. Gebruik daarna een tandenborstel om voorzichtig langs de randjes te schrobben.

Sommige ovens hebben een dubbele glasplaat. In veel gevallen kun je die losmaken om ook daar tussen schoon te maken. Kijk hiervoor in de handleiding van je oven: vaak zitten er klemmetjes of schroeven aan de bovenrand van de ovendeur. Wees voorzichtig en zorg dat je alles stevig terugplaatst.

©Андрей Журавлев

Let op bij zelfreinigende ovens

Heb je een zelfreinigende oven? Dan werkt het schoonmaken net even anders. Sommige ovens hebben een pyrolysefunctie: hierbij wordt de oven verhit tot zo'n 500 graden, waardoor vet en vuil veranderen in as. Dat kun je daarna eenvoudig opvegen met een doek. Andere modellen gebruiken katalyse of stoomreiniging. In al deze gevallen geldt: gebruik géén agressieve middelen op de wanden of het glas, want daarmee kun je de speciale coating beschadigen.

Ook belangrijk: de ruit kan tijdens zo'n reinigingsprogramma flink heet worden. Wacht dus altijd tot de oven volledig is afgekoeld voor je eraan begint. En poets het glas alleen met zachte doeken en neutrale middelen, zoals lauw water met een druppeltje afwasmiddel. Baking soda of citroen kun je in dit geval beter vermijden, tenzij je zeker weet dat jouw oven geen speciale coating heeft.

Wat moet je níet doen?

Gebruik geen schuursponsjes of staalwol. Ook ovenreiniger en agressieve sprays zijn geen goed idee op glas: ze kunnen het ruitje beschadigen of dof maken. Gebruik bij voorkeur ook geen mesjes of metalen schrapers – hoe verleidelijk dat soms ook is. Krassen zijn snel gemaakt en vrijwel niet meer weg te werken.

En daarna? Zo houd je het ruitje schoon

Veeg de ruit na elk gebruik even kort na met een vochtige doek, vooral als je ziet dat er gespetterd is. Dat kost je amper tijd en voorkomt dat vuil zich opbouwt. Gebruik je ovenschalen die kunnen overkoken? Zet er een lekbak onder. En voor magnetrons werkt een eenvoudig spatdekseltje echt verrassend goed – die vangt het meeste op.