Het internet of things (IoT) belooft dat je allerlei handige apparaten via internet met elkaar kunt laten communiceren: een slimme thermostaat, een ip-camera, je thuiscomputer enzovoort. In de praktijk werkt het wel op je lokale netwerk, maar via internet is het een ander verhaal. Dankzij portforwarding kun je er voor zorgen dat je die apparaten ook vanaf internet kunt benaderen.

Portforwarding is een truc van de (serieuze) router waarmee je jouw externe ip-adres (die naar één apparaat verwijst, de router dus) kunt koppelen aan meerdere interne ip-adressen. Op die manier kun je apparaten zoals ip-camera’s binnen je netwerk ook van buitenaf benaderen. In deze basiscursus laten we je zien hoe dat in zijn werk gaat. In je lokale netwerk draait er vermoedelijk het een en ander aan apparaten. We gaan hier als voorbeeld uit van twee identieke ip-camera’s die we zowel van binnen als van buiten het lokale netwerk willen te benaderen. De beschreven procedure werkt overigens alleen als je gebruikmaakt van een internetverbinding met een eigen ipv4-adres, iets dat nog altijd de meestgebruikte vorm is. Toch melden we dit voor de volledigheid, want een klein aantal internetverbindingen heeft tegenwoordig primair een ipv6-adres waarbij het externe ipv4-adres gedeeld wordt met andere gebruikers (DS-Lite). Dat werkt prima voor normaal internetgebruik, maar je hebt dan helaas geen eigen ipv4-adres waar je poorten naar kunt verwijzen. Je thuisnetwerk en apparaten zijn dan overigens wel via ipv6 bereikbaar, maar dat heeft weer als nadeel dat mobiele 4G-netwerken geen ipv6 ondersteunen.

01 Ip-adressen

We beginnen met wat praktische informatie over adressen en poorten. Een ip-adres (ip = internet protocol) bestaat in de meestgebruikte vorm (ipv4) uit vier unieke getallen tussen 0 en 255. Binnen je lokale netwerk vormen de eerste drie van die vier unieke getallen je zogenoemde ip-bereik. Ieder netwerkapparaat binnen dat lokale netwerk en dus binnen dat ip-bereik heeft een eigen en uniek ip-adres waarvan alleen het vierde getal afwijkt.

Als je precies wilt weten wat er allemaal binnen je netwerk aan de gang is, dan kun je daarvoor de tool Advanced IP Scanner gebruiken.

Bij de genoemde apparaten zijn die ip-adressen vast ingesteld, om te voorkomen dat ze kunnen veranderen onder invloed van de dhcp-server die op de router draait. Dat kun je handmatig doen of via een ip-reservering in de dhcp-server van je router. Voor het benaderen vanaf internet is het namelijk essentieel dat deze ip-adressen altijd hetzelfde blijven, zo dadelijk zul je zien waarom dat zo is.

02 Tcp-poorten

Een tcp-poort (tcp = transmission control protocol) dient om afzonderlijke services te kunnen benaderen die ‘achter’ een ip-adres actief zijn. Zonder dat je daar erg in hebt, ben je reeds bekend met tcp-poorten. Zo wordt tcp-poort 25 gebruikt voor smtp, dus om e-mail te verzenden. En poort 80 is voor http, om webpagina’s op te halen. Poorten 110 en 143 zijn respectievelijk voor pop3 en imap, om e-mail op te halen. 443 is https, voor het opvragen van beveiligde websites.

Er zijn ook de nodige minder bekende tcp-poortnummers. Bijvoorbeeld poortnummers die je zelf instelt, maar ook nummers die bij andere services horen. De twee ip-camera’s die als voorbeeld dienen in deze basiscursus hebben elk een eigen ip-adres (eindigend op 180 en 190). Beide maken gebruik van poorten 88 (http), 443 (https) en 888 (ONVIF, voor Open Network Video Interface Forum).

Je ziet dat de tcp-poorten identiek zijn, maar het verschil wordt gemaakt door de unieke ip-adressen. Om de eerste camera vanuit het lokale netwerk via ‘gewoon’ http te benaderen in de browser, typen we het adres 192.168.178.180:88 in de adresregel. Camera 2 benaderen we met 192:168:178:190:88.

©PXimport

03 Naar buiten

Het bovenstaande speelt zich allemaal binnen het lokale netwerk af. Nu gaan we naar buiten, naar internet. Wat op internet telt, is het externe ip-adres van je router. Dat externe ip-adres is bijvoorbeeld op te vragen via deze website, maar het is ook mogelijk dat je router je kan vertellen wat dat externe ip-adres is.

Als je intussen naar je browser gaat en dit externe ip-adres zonder specifieke tcp-poort in de browser intikt, zal er waarschijnlijk niets gebeuren omdat er op jouw ip-adres geen website draait. Heb je toevallig wel een website thuis draaien, dan kom je daarop terecht. Dat is het geval omdat je browser standaard gebruikmaakt van tcp-poort 80: die poort wordt doorgesluisd naar het ip-adres van de webserver in het lokale netwerk.

©PXimport

04 NAT-tabel

De reden dat verkeer naar poort 80 door de router wordt doorgesluisd naar de webserver in het lokale netwerk is simpel: dat staat zo ingesteld in de NAT-tabel van de router. In die network address translation-tabel staan koppelingen tussen het externe ip-adres van de router enerzijds en interne ip-adressen anderzijds. De tcp-poort die aan het externe ip-adres wordt meegegeven, dient als leidraad voor die koppeling.

In ons geval gaan we het zodanig instellen dat 95.97.70.234:180 naar de eerste ip-camera verwijst en 95.97.70.234:190 naar de tweede ip-camera. Dat klinkt ingewikkeld, maar dat valt wel mee.

We kunnen de bovenstaande informatie eenvoudig meenemen naar de NAT-tabel van de router, waar we als volgt te werk gaan. Als Service Name geven we IP-camera #1 en IP-camera #2 op. Protocol stellen we in op TCP. WAN Interface (de externe wide area network-poorten van de router) zetten we op All. Bij Public Port kiezen we de binnenkomende tcp-poorten die op de adresregel van de browser dienen te worden gebruikt: 180 en 190. We leggen geen restricties op aan inkomende ip-adressen, dus Source IP staat op Any. Bij Private IP geven we de ip-adressen van beide camera’s op: 192.168.178.180 en 192.168.178.190. En Private Port is de poort waarmee de camera’s worden benaderd: 88.

©PXimport

05 Combineren

Je hebt nu gezien dat portforwarding eigenlijk heel eenvoudig is. Het omleiden van extern ip-verkeer naar intern ip-verkeer is niet meer dan het slim omzetten van tcp-poorten en ip-adressen. Daarbij zijn de inkomende tcp-poorten altijd leidend. Zo’n inkomende tcp-poort kan doorverwijzen naar een compleet andere tcp-poort en een willekeurig intern ip-adres. Een kwestie van combineren dus.

©PXimport

Domeinnaam via ddns

06 Twee routers achter elkaar

Heb je één router, dan zal de beschreven procedure in dit artikel prima werken. Heb je echter twee routers achter elkaar, dan wordt het een stuk lastiger. Veel mensen hebben twee routers omdat bijvoorbeeld de wifi van de router van de internetprovider niet voldoet of omdat ze functionaliteit missen. Helaas is de router van de internetprovider doorgaans een modem-router die je niet zomaar kunt vervangen. Hang je een eigen router achter de modem-router van je internetprovider, dan werk je met een dubbele nat. Je moet de portforwarding dan op twee routers instellen. Dat wordt al snel een hele administratieve klus als je meerdere apparaten bereikbaar wilt maken. Gelukkig is er een eenvoudigere truc om de portforwarding simpeler te maken. De oplossing is de dmz (demilitarized zone) van de router van je internetprovider.

Een apparaat dat in de dmz hangt, is direct bereikbaar vanaf internet zonder dat daar nog een bescherming tussen zit. Alle poorten staan dus open. Dat is in het geval van je eigen router natuurlijk geen probleem.

07 Dmz instellen

Log in op de router van je internetprovider en achterhaal welk ip-adres aan je eigen router is toegekend. Zoek vervolgens in de webinterface naar de opties voor dmz en vul hier het ip-adres in dat is toegekend aan je eigen router. Om helemaal zeker te weten dat dit altijd goed gaat, kun je het ip-adres dat is toegekend aan je eigen router vastzetten door een ip-reservering. Zoek naar een optie als Static Lease, DHCP Binding of DHCP Reservering. Hier kun je een mac-adres vastkoppelen aan een ip-adres. Onder andere routers van Ziggo en KPN bieden een dmz-functie.

De vriezer ontdooien staat bij weinig mensen hoog op het verlanglijstje. Toch is het een klus die je niet eindeloos kunt uitstellen. IJsafzetting in je vriezer kost energie, beperkt de ruimte én verkort de levensduur van het apparaat. In dit artikel lees je wanneer het tijd is voor actie én hoe je het handig en veilig aanpakt.

Hoe weet je dat je vriezer toe is aan een ontdooibeurt?

Begin je te merken dat de lades stroef schuiven of zelfs niet meer goed dichtgaan? Dan is dat een duidelijk signaal: er zit te veel ijs tegen de wanden. Behalve dat het onpraktisch is, zorgt die ijslaag er ook voor dat je vriezer harder moet werken om koud te blijven. Dat zie je terug op je energierekening én je belast het systeem onnodig.

IJs ontstaat vooral door warme, vochtige lucht die telkens naar binnen stroomt als je de deur opent. Die lucht condenseert tegen de vriezerwanden en bevriest daar. Hoe vaker en hoe langer je de deur open laat staan, hoe sneller het probleem zich opbouwt.

Heb je een vriezer met No Frost-technologie? Dan zit je goed: die voert het vocht actief af en voorkomt ijsvorming. Toch is ook dan een regelmatige schoonmaak – een à twee keer per jaar – aan te raden. Bij oudere modellen zonder No Frost kan het nodig zijn om je vriezer elk kwartaal te ontdooien.

En ruik je bij het openen van je vriezer een muffe geur? Grote kans dat er iets mis is. Open verpakkingen, bedorven etenswaren of vocht van half bevroren producten kunnen gaan stinken. Tijd voor een schoonmaakbeurt.

Lees ook: Deze functies kun je allemaal vinden op een vriezer

©Yanukit - stock.adobe.com

Zo ontdooi en reinig je je vriezer stap voor stap

Klaar om aan de slag te gaan? Volg dan deze eenvoudige werkwijze:

Trek de stekker eruit

Veiligheid eerst: schakel de vriezer volledig uit.

Leeg de vriezer volledig

Haal alle etenswaren eruit. Gebruik een koeltas met koelelementen of zet ze tijdelijk buiten als het koud genoeg is.

Verwijder de lades

Laat ze op kamertemperatuur komen voor je ze schoonmaakt; zo voorkom je barsten of scheurtjes.

Laat het ijs smelten

Zet de deur open en wacht rustig af. Wil je het proces versnellen? Zet dan een emmer heet water in de vriezer en sluit de deur weer. Na ongeveer 30 minuten zou het meeste ijs los moeten laten.

Verwijder ijsresten voorzichtig

Gebruik nooit een mes of schroevendraaier! Neem liever een warme, natte doek of haal het ijs voorzichtig met de hand weg.

Maak de binnenkant schoon

Gebruik een sopje van warm water met een beetje afwasmiddel of soda. Vermijd agressieve geuren of chloor: die blijven hangen in het plastic.

Droog alles goed af

Zorg dat je vriezer helemaal droog is voordat je de stekker weer in het stopcontact steekt. Zo voorkom je dat er direct weer ijs ontstaat.

Zet de vriezer weer aan en vul hem opnieuw

Laat de vriezer eerst goed op temperatuur komen voordat je de producten terugplaatst. Voilà – je vriezer is weer als nieuw!

Lees ook: 12 tips tegen vieze geurtjes in huis

Windows kent flink wat verborgen of mogelijk vergeten programma’s die je waarschijnlijk niet of nog nauwelijks gebruikt. Het zijn een beetje de ‘vergeten groenten’ van Windows. Denk aan het klassieke Configuratiescherm, het Windows X-menu, het venster met speciale tekens en nog meer verborgen parels. Laten we ze eens afstoffen!

Vreemde tekens

Ben je druk aan het typen en kom je erachter dat je een vreemd teken nodig hebt? Vraag een overzicht op via het venster met speciale tekens. Dit onderdeel is diep verborgen in Windows, maar is wel handig. Het laat je snel vreemde tekens verwerken in je document, bijvoorbeeld in Word.

Open het Startmenu en typ Speciale tekens. Een overzicht verschijnt. Kies het gewenste lettertype boven in het venster. Heb je een teken gevonden, dan selecteer je het en dubbelklik je erop om het te plaatsen in Te kopiëren tekens. Klik op Kopiëren. Vervolgens kun je het teken in je eigen document plakken (met de toetscombinatie Ctrl+V). In het venster vind je ook de optie Geavanceerde weergave. Hiermee krijg je toegang tot extra opties, zoals het kiezen van een tekenset en het zoeken naar specifieke karakters door ze te beschrijven (bijvoorbeeld: ‘uitroepteken’).

Snelle toegang tot vreemde tekens, ongeacht de gebruikte app.

Gebruikersaccounts

Heb je behoefte aan een snel overzicht van de gebruikersaccounts in Windows? Je kunt een lijst opvragen. Open het venster Uitvoeren en typ Control userpasswords2. Klik op OK. Op de tab Gebruikers zie je welke gebruikers op de computer aanwezig zijn. Dubbelklik erop om de details te bekijken. Zo zie je onder meer op de tab Groepslidmaatschap welke rechten de gebruiker heeft (bijvoorbeeld Administrator of Standaardgebruiker).

ClearType aanpassen

ClearType is ingebakken in Windows en zorgt ervoor dat letters vloeiend op je scherm worden getoond. Wist je dat ClearType meerdere modi kent en je normaal gesproken de kans niet krijgt om de meest optimale modus voor je ogen en het gebruikte beeldscherm te selecteren? Open het Startmenu en typ cttune, gevolgd door Enter. Een wizard opent. Doorloop de verschillende vensters en geef aan van welke ClearType-modus je gebruik wilt maken.

Laat de letters op het beeldscherm er nog beter uitzien.

Schijfbeheer

Dacht je dat de verkenner alle informatie toont over de schijven en indeling van de computer? Dan heb je Schijfbeheer nog niet gezien. Open het Startmenu en typ diskmgmt.msc. Boven in het venster zie je de aanwezige schijven en partities. Je ziet van welk bestandssysteem gebruik wordt gemaakt, wat de status van de schijf is, welke capaciteit deze heeft en welk gedeelte van de schijf nog beschikbaar is. De onderste helft van het venster visualiseert de schijven en geeft aan hoe elke schijf is ingedeeld. Veel computers beschikken bijvoorbeeld over een verborgen Windows-herstelpartitie: of dat het geval is, zie je in dit overzicht. Klik erop met de rechtermuisknop voor aanvullende opties. Zo kun je hier de stationsletter aanpassen, maar ook de grootte van een partitie aanpassen. Veiligheid staat natuurlijk voorop; zorg daarom altijd voor een goede back-up van de bestanden voordat je wijzigingen aanbrengt via Schijfbeheer.

Gedetailleerde informatie over de schijven en partities.

Systeemconfiguratie

Ook deze verborgen tool mag niet ontbreken in ons lijstje: Systeemconfiguratie. Open wederom het Startmenu en tik msconfig. Het onderdeel geeft je informatie over de manier waarop Windows wordt opgestart (via de tab Algemeen), maar geeft ook controle over de services en andere onderdelen die tijdens de start worden geladen.

Open de tab Services voor een overzicht van aanwezige services. Bij Status zie je of ze actief of gestopt zijn. Verwijder het vinkje bij een service die je niet nodig hebt. Die functie is uiteraard alleen bedoeld voor de meer gevorderde gebruiker en als je weet waarvoor de services zijn bedoeld.

Op de tab Hulpprogramma’s vind je een lijst met handige programma’s en hun beschrijving. Maak je gebruik van een multibootsysteem met meerdere besturingssystemen? Op de tab Computer opstarten kun je kiezen welk besturingssysteem standaard moet worden geladen en hoelang het opstartmenu in beeld moet blijven.

Systeeminformatie

Wil je álles weten over je computer? Dan komt het onderdeel Systeeminformatie goed van pas. In het geopende Startmenu typ je msinfo. Aan de linkerkant zie je de verschillende categorieën waarover je de informatie kunt opvragen. Rechts in het venster vind je alle relevante details. Kies Systeemoverzicht voor een totaalweergave, waarin je onder meer ziet welke processor wordt gebruikt en welke versie de firmware van je computer heeft.

Wil je bepaalde informatie delen met anderen (bijvoorbeeld voor probleemoplossing), dan kies je voor Bestand / Exporteren. Je kunt de gegevens daarmee in een tekstbestand opslaan. Via het zoekvenster onderin (of via Ctrl+F) kun je met behulp van trefwoorden zoeken naar specifieke informatie.

Alles wat je moet weten over de computer vind je hier.

Netwerk onder controle

Je kent het ongetwijfeld: bij problemen even snel de netwerkverbinding willen herstellen door deze in en uit te schakelen. In Windows 11 is dat aardig weggestopt en al helemaal voor bekabelde verbindingen. Gelukkig is het klassieke Configuratiescherm-onderdeel nog beschikbaar. Open het Startmenu en typ ncpa.cpl. Het venster netwerkverbindingen verschijnt: alle draadloze én bekabelde verbindingen overzichtelijk in beeld, zonder opsmuk. Klik erop met rechts voor snelle acties, zoals Uitschakelen of Eigenschappen.

Handig: snel je netwerk in- en uitschakelen.

Betrouwbaar of niet

Windows houdt bij hoe het is gesteld met de prestaties van de machine. Heeft de computer een vastloper of gebeurt er iets onverwachts, dan wordt dit bijgehouden. De betrouwbaarheidscontrole geeft je een goed beeld van wat er mogelijk misgaat. Open het Startmenu en typ Betrouwbaarheid. Kies Betrouwbaarheidsgeschiedenis weergeven. In een tijdlijn lees je hoe de machine zich in de afgelopen tijd heeft ontwikkeld. Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende incidenten, zoals kritieke gebeurtenissen, waarschuwingen en informatieve meldingen. Klik op een datum om te zien wat er op die dag aan de hand is. Dubbelklik op een onderdeel om de details te bekijken.

Hoe betrouwbaar is jouw computer?

Logboeken

Heb je de betrouwbaarheidsgeschiedenis bekeken en behoefte aan iets meer informatie over bepaalde gebeurtenissen op de computer? Het onderdeel Logboeken komt hiervoor van pas (in Startmenu typ je Logboeken). Klik links op Windows-logboeken. Bij Systeem zie je bijvoorbeeld welke systeemactiviteiten (inclusief fouten) hebben plaatsgevonden. Selecteer een vermelding om de details te bekijken. Op deze manier kun je eventuele fouten die je eerder in de betrouwbaarheidsgeschiedenis hebt gezien, koppelen aan meer informatie over de fout zelf.

Lokaal groepsbeleid

‘Editor voor lokaal groepsbeleid’ is niet de meest uitnodigende naam, maar in de praktijk is dit wel een interessant verborgen onderdeel van Windows 11 Pro. Hoewel dit programma primair is bedoeld voor bedrijven en netwerken met meerdere computers, kun je het ook thuis prima gebruiken om Windows naar je hand te zetten. Open het Startmenu en typ gpedit.msc. Klap de sectie Computerconfiguratie / Beheersjablonen uit. Hier vind je de verschillende Windows-onderdelen die je onder handen kunt nemen.

Via Startmenu en Taakbalk kun je bijvoorbeeld specifieke opties uit het Startmenu verwijderen of alle pop-upmeldingen laten verdwijnen. Ga wel voorzichtig te werk: dit verborgen Windows-onderdeel is krachtig en kan problemen geven als je onzorgvuldig te werk gaat. En helaas: in de Home-editie van Windows 11 is het niet beschikbaar.

Dit zijn veel opties die je normaal alleen via het Windows-register kunt aanpassen.

Windows Sandbox

Maak je gebruik van de Pro-versie van Windows 11, lees dan even verder. Die versie bevat namelijk Windows Sandbox. Met Sandbox kun je een instantie van Windows draaien in een afgebakende omgeving (ofwel in een virtuele machine). In de Sandbox kun je vervolgens programma’s (of bestanden die je niet helemaal vertrouwt) proberen, zonder dat je hiermee je primaire Windows-omgeving vervuilt. Bij het sluiten van Sandbox wordt alles gewist: de volgende keer begin je weer met een schone lei.

Open het Startmenu, typ Windows-onderdelen en kies Windows-onderdelen in- of uitschakelen. Zet een vinkje bij Windows Sandbox. Na installatie open je het via het Startmenu. Een nieuw venster met volledige Windows-omgeving verschijnt. Houd je het voor gezien? Sluit het venster simpelweg om alles te wissen.

In Windows Sandbox kun je zonder problemen zaken uitproberen.

Klembordgeschiedenis

Op een gemiddelde dag kopieer en plak je aardig wat items. Heb je een item nodig dat je eerder hebt gekopieerd? Maak dan gebruik van de klembordgeschiedenis. Druk op Windows-toets+V en zie daar: een compact venster met een overzicht van eerder gekopieerde items. Klik op het item dat je nodig hebt om het weer te plakken. Of klik op de drie puntjes om het item uit de lijst te verwijderen (als je het toch niet meer nodig hebt). Je kunt items ook vastmaken: klik op de bijbehorende punaise zodat het onderdeel altijd zichtbaar blijft. Handig!

De klembordgeschiedenis houdt bij wat je eerder hebt gekopieerd.

Bestandsgeschiedenis

We blijven nog even in de geschiedenismodus en wel met het verborgen onderdeel Bestandsgeschiedenis. Hiermee kun je kopieën maken van je bestanden en in geval van nood terugkeren naar een eerdere versie van dat bestand. Je kunt Bestandsgeschiedenis alleen gebruiken in combinatie met een externe schijf (inclusief een netwerkschijf).

Open het Startmenu en typ bestandsgeschiedenis. Klik op Inschakelen. Vervolgens geef je aan welke locatie je wilt gebruiken: klik links op Station selecteren. Wil je dat er van specifieke mappen niet een back-up wordt gemaakt, dan kies je hierna voor Mappen uitsluiten / Toevoegen en wijs je deze mappen aan. Via Geavanceerde instellingen kun je de werking verder naar je hand zetten. Zo geef je hier op hoe vaak een kopie van bestanden moet worden gemaakt en hoelang de back-ups bewaard moeten blijven. Om bestanden later terug te zetten, kies je links in het venster voor Persoonlijke bestanden terugzetten.

Broncontrole

Heb je zin om écht de diepte in te gaan, bijvoorbeeld om te zien waardoor de computer opeens trager wordt of slecht reageert? Maak dan gebruik van Broncontrole (open het Startmenu en typ broncontrole). Hier zie je per belangrijk systeemonderdeel (processor, schijf, netwerk en geheugen) hoe de prestaties zijn. Broncontrole geeft aan welke processen beslag leggen op het systeem. Reageert de computer bijvoorbeeld traag omdat de processor continu in gebruik is, dan kun je in het vak Processor de processen sorteren en ontdekken wie hieraan schuldig is. Je kunt vervolgens de boosdoener uitschakelen: klik erop met de rechtermuisknop en kies Proces beëindigen.

Geheugencontrole

Sommige programma’s helpen je met het opsporen van mogelijke computerproblemen. Goed voorbeeld hiervan is Geheugencontrole, waarmee je het werkgeheugen van de machine controleert. Open het Startmenu en typ geheugencontrole. Zorg ervoor dat je al je werk hebt gesloten en klik op Nu opnieuw opstarten en zoeken naar problemen. De computer start opnieuw op en de controle wordt uitgevoerd. Bij eventuele problemen stelt Geheugencontrole je hiervan op de hoogte.

Het werkgeheugen neem je onder de loep met de Geheugencontrole.

Opslaginzicht

Veel van de besproken vergeten Windows-onderdelen gaan al flink wat Windows-versies mee. Dat geldt niet voor alle onderdelen, zoals Opslaginzicht. Dit onderdeel helpt je bij het in bedwang houden van de bestanden op je computer. Het maakt bijvoorbeeld automatisch ruimte vrij en verwijdert tijdelijke bestanden.

Open de Windows-instellingen (Windows-toets+I) en kies Systeem / Opslag / Opslaginzicht. Uiteraard zorg je dat de optie Windows probleemloos laten werken door automatisch tijdelijke systeem- en app-bestanden op te schonen is geactiveerd. Onder Gebruikersinhoud automatisch opschonen kun je opslaginzicht inschakelen en aangeven wanneer het moet worden uitgevoerd. Standaard is dat bij weinig vrije schijfruimte, maar dagelijks, wekelijks of maandelijks behoort ook tot de mogelijkheden. Om de controle en optimalisatie direct uit te voeren, klik je op de knop Opslaginzicht nu uitvoeren (onder in het venster).

Stappenbeschrijving

Uiteraard word je regelmatig door vrienden en familie gevraagd om ze op computergebied uit de brand te helpen. Juist dan kan het verborgen onderdeel Stappenbeschrijving goed van pas komen (open het Startmenu en typ Stappenbeschrijving). Dit programma maakt screenshots van de schermen waarin je iets uitlegt en geeft aan waarop je klikt. Op basis van die stappen kun je anderen helpen en laten zien hoe je het probleem oplost.

Klik op Opname starten en voer de stappen uit. Klik hierna op Stoppen en beoordelen. Een overzicht van alle stappen verschijnt. Via Opmerking toevoegen kun je aanvullende informatie opgeven. Klik hierna op Opslaan om het bestand als zip-bestand te bewaren en met anderen te delen. Microsoft geeft overigens al enige tijd via een melding in het programma aan dat Stappenbeschrijving wordt uitgefaseerd, maar gelukkig is dat nog niet gebeurd.