De lancering van de M2-processor is voor Apple reden om de MacBook Air voor het eerst sinds jaren van een nieuw ontwerp te voorzien. De MacBook Air M2 is qua vormgeving in lijn met de duurdere 14- en 16inch-uitvoeringen van de MacBook Pro en heeft onder andere een scherm met notch. Wat is er nog meer veranderd?

De eerste laptop met de M2-processor was de 13inch-uitvoering van de MacBook Pro. Die viel een beetje tegen omdat Apple dezelfde behuizing als de Intel-voorganger gebruikte met onder andere de Touch Bar. Die functie vind je op de topmodellen niet meer terug, waardoor de eerste laptop met M2-processor al bij lancering ouderwets aanvoelde.

Apple heeft de MacBook Air M2 wel van een nieuw ontwerp voorzien dat totaal anders oogt dan we tot nu toe van de MacBook Air gewend waren. Het hoekigere ontwerp met een scherm met inkeping doet denken aan de 14- en 16inch-uitvoeringen van de MacBook Pro die Apple vorig jaar op de markt bracht. 

De behuizing is nog steeds gemaakt van aluminium en de bouwkwaliteit is alleen maar te omschrijven als uitstekend. Het geheel voelt solide aan en nergens is de behuizing in te drukken. 

©PXimport

©PXimport

De MacBook Air is leverbaar in vier kleuren: zilver, champagne, grijs en heel donkerblauw. Ons reviewmodel is uitgevoerd in de champagnekleur die Apple sterrenlicht noemt. Het is een subtiele kleur die dicht tegen zilver aanligt waarop vingerafdrukken niet zichtbaar zijn, iets dat overigens wel het geval schijnt te zijn bij de donkerblauwe kleur. 

Een stijlbreuk met eerdere MacBook Air-laptops is dat de onderkant nu niet meer naar een kant taps afloopt, de laptop is nu net als de MacBook Pro overal even dik. In de praktijk is hij toch dunner dan MacBook Air M1, die was op het dikste punt namelijk dikker. Al met al vinden we het nieuwe ontwerp een verbetering ten opzichte van het vorige model.

MagSafe is terug

Qua aansluitingen houdt Apple het in tegenstelling tot de MacBook Pro minimaal. Je krijg nog steeds twee Thunderbolt-poorten, maar toch win je een aansluiting. Opladen verloopt op dit nieuwe model namelijk via de magnetische MagSafe-aansluiting die net als op de 14- en 16inch-uitvoeringen van de MacBook Pro terug is. Opladen kan overigens ook nog steeds via de Thunderbolt-poorten, handig voor dockingstations. 

Op de Thunderbolt-poort kun je ook een beeldscherm aansluiten, een nadeel is dat de MacBook Air maar één extern scherm ondersteunt. Helaas zijn de twee Thunderbolt-poorten en de laadaansluiting allemaal aan de linkerkant geplaatst. Het had handig geweest om iedere kant van een Thunderbolt-aansluiting te voorzien. Rechts vind je een hoofdtelefoonaansluiting. 

©PXimport

©PXimport

Voor het opladen wordt afhankelijk van de gekozen uitvoering een 30watt-lader met één usb-c-poort (8-core GPU) of naar keuze een 35watt-lader met twee usb-c-poorten of 67watt-lader meegeleverd (10-core GPU) meegeleverd. Dat de al niet goedkope instapper is voorzien van een mindere oplader is een beetje flauw wat ons betreft. 

Tegen een meerprijs van 20 euro kun je ook op het instapmodel voor de 35- of 67watt-lader kiezen. De losse MagSafe-laadkabel is met stof omhuld en daardoor hopelijk minder kwetsbaar voor uitdrogen en scheuren dan laadkabels van oudere MacBooks.

©PXimport

Hoge prijzen

De MacBook Air is met een prijs vanaf 1519 euro een stuk duurder dan zijn voorganger die bij introductie vanaf 1129 euro te koop was (al is dat nu vanaf 1219 euro). Voor die hogere prijs krijg je nog steeds slechts 8 GB RAM en 256 GB opslag. Daarnaast is er een duurdere basisuitvoering van 1869 euro met 8 GB RAM en 512 GB opslag. Die variant heeft een iets andere GPU met 10 in plaats van 8 cores. Wanneer je de variant met 8 GPU-cores met 512 GB opslag configureert, dan kost deze 1749 euro. Ons reviewmodel is de duurdere basisuitvoering voorzien van de M2-processor met een 10-core GPU, 8 GB RAM en 512 GB opslag.

De prijzen van upgrades zijn hoog, iedere stap naar meer RAM of opslag kost je 230 euro. Wanneer je de MacBook Air M2 configureert met 16 GB RAM en 512 GB opslag ben je afhankelijk van de gekozen GPU (8 of 10 cores) 1979 of 2099 euro kwijt. Ter vergelijking: de 14 inch MacBook Pro met 16 GB RAM en 512 GB opslag die een stuk sneller is en een beter scherm heeft, kost 2249 euro. Voor dat prijsverschil krijg je dan een veel snellere laptop. 

De MacBook Air M2 is met identieke specificaties zelfs duurder dan de 13 inch MacBook Pro met M2-processor, die kost voorzien van de 10-core GPU, 16 GB RAM en 512 GB opslag 2079 euro. De MacBook Air M2 is kortom hoog geprijsd, zeker als je meer geheugen wilt dan 8 GB RAM en 256 GB opslag. De vorige MacBook Air met M1-processor is misschien daarom nog altijd te koop als goedkopere optie die met 16 GB RAM en een 512 GB ssd overigens 1679 euro kost.

©PXimport

Toetsenbord en touchpad

Het is prettig werken op de MacBook Air. Het toetsenbord is hetzelfde Magic Keyboard als we eerder op de 16 inch MacBook Pro zagen met als belangrijkste verschil dat het aluminium tussen de toetsen bij de MacBook Air in dezelfde kleur is als de rest van de behuizing. De rij functietoetsen heeft nu dezelfde afmeting als de rest van de toetsen. In de aan-uit-schakelaar is een vingerafdrukscanner verwerkt. 

Het tikcomfort van de toetsen is erg goed en vergelijkbaar met andere recente MacBooks. Vergeleken met veel Windows-laptops heb je wel wat minder travel, maar de klik is dan weer wel relatief goed voelbaar. De toetsen zijn voorzien van verlichting en de intensiteit stel je via het menu onder macOS traploos in, er zijn geen toetsen om de toetsverlichting te regelen.

©PXimport

Onder het toetsenbord vind je een ruime Force Touch-touchpad en die werkt zoals we van Apple gewend zijn uitstekend. De touchpad simuleert een klik waardoor je overal op het oppervlak kunt drukken. De sterkte van de klik kun je instellen en gebaren worden goed herkend. Naast het toetsenbord zijn geen luidsprekeropeningen meer te vinden, de vier speakers zijn verstopt in de behuizing en het geluid komt uit de ventilatieopening bij de schermscharnier. 

De speakers klinken gelukkig nog steeds goed, maar de stereoscheiding is net wat minder goed dan op het vorige model.

©PXimport

Scherm met notch

Het scherm met inkeping, dunnere schermranden en afgeronde schermhoeken bovenaan doet denken aan wat we eerder op de 16 inch MacBook Pro zagen. Toch is het een heel ander scherm. Deze MacBook Air heeft namelijk geen achtergrondverlichting met mini-leds, maar een normale achtergrondverlichting. Het scherm ondersteunt ook geen HDR en heeft een maximale helderheid van 500 nits. Wel is er ondersteuning voor de brede kleurweergave (P3) en wordt ook True Tone dat de kleurtemperatuur aanpast aan de omgeving ondersteund. 

Technisch lijkt het scherm hiermee op het scherm van de vorige MacBook Air. Wel is het scherm met een afmeting van 13,6 inch iets groter en dat komt doordat het scherm iets hoger is. In deze balk is de menubalk van macOS verwerkt met in het midden de inkeping met camera. Op zich win je hierdoor ruimte in macOS, al zijn er wellicht nog programma’s die niet goed met de notch om kunnen gaan. 

Ook als je heel veel programma’s met menubalk-pictogrammen gebruikt ervaar je wellicht wat nadelen van de notch. Zelf hebben we er geen last van gehad en de notch valt bij normaal gebruik niet echt op. Er zit in macOS overigens een workaround voor applicaties die echt niet goed werken met de notch, het beeld wordt dan tijdelijk kleiner geschaald.

©PXimport

Goede camera

Het voordeel van de inkeping is dat Apple een betere Full HD-camera kan plaatsen. Die levert merkbaar een veel beter beeld op dan de 720p-camera in het vorige model en kan ook goed omgaan met lastige lichtomstandigheden. Die 720p-camera van het vorige model was overigens al veel beter dan de camera’s in de doorsnee Windows-laptop, dus dat geldt extra sterk voor deze MacBook Air. Een fijne verbetering, zeker nu videovergaderen meer gebruikt wordt dan ooit. Je bent met deze laptop simpelweg altijd goed in beeld.

©PXimport

Prestaties

In alledaagse werkzaamheden is de nieuwe MacBook Air wat sneller dan zijn al vlotte voorganger. In Geekbench 5 zet de MacBook Air een single-core-score van 1932 en een multi-core-score van 8935 punten neer, dat is vrijwel identiek aan de MacBook Pro met M2-processor en een verbetering ten opzichte van de MacBook Air met M1-processor die 1723 en 7447 punten scoorde. Ook de scores in Cinebench R23 zijn met een multi-core-score van 8628 en een single-core-score van 1581 vrijwel identiek aan de MacBook Pro met M2-processor. 

Maar waar de prestaties van de M2-processor in de actief gekoelde MacBook Pro ook gedurende langere tijd constant bleven, is dat bij de MacBook Air niet het geval. De prestaties vallen in Cinebench met een multi-core-score van 7964 punten duidelijk terug. Bovendien wordt de behuizing bij de langdurige benchmark aan de onderkant voelbaar warm.

Deze laptop is bij alledaagse werkzaamheden dan ook net zo snel als de MacBook Pro M2, maar voor zwaardere taken als videobewerking is de Air minder geschikt. Professionele gebruikers die veel aan foto-en videobewerking doen en langdurige exports maken, kunnen beter kiezen voor bijvoorbeeld de 14 inch MacBook Pro. Een voordeel van de passieve koeling is uiteraard wel dat de MacBook Air nooit een ventilator laat horen.

©PXimport

De ssd in het testmodel is een variant met een opslagcapaciteit van 512 GB en die zet met een lees- en schrijfsnelheid van 2813,5 en 2526,3 MB/s prima prestaties neer. Wel schijnt het zo te zijn dat de uitvoeringen met een ssd van 256 GB flink lagere snelheden heeft, vergelijkbaar met wat we zagen in de MacBook Pro met M2-processor. 

In die laptop haalt de 256GB-ssd een lees- en schrijfsnelheid van van 1611,34 en 1640,18 MB/s. Wellicht maakt dat voor de doelgroep weinig uit, want een ssd van 256 GB is sowieso al krap als je de laptop voor bijvoorbeeld videobewerking wilt gebruiken.

Om de accuduur te meten hebben we een script gebruikt dat geautomatiseerd websites bezoekt. De MacBook Air M2 heeft hiermee een accuduur van 12 uur en 44 minuten. Dat is een goede tijd en een werkdag zonder lader is mogelijk. Wel is de accutijd een stuk lager dan de 15 uur en 29 minuten die de MacBook Pro met M2-processor haalt. Die laptop heeft dan ook een wat grotere accu.

Conclusie

Voor het eerst sinds jaren heeft Apple de MacBook Air van een nieuw ontwerp voorzien en die nieuwe behuizing is wat ons betreft echt een verbetering. De MacBook Air ziet er weer modern uit en de geheel platte vormgeving is handiger om mee te werken. Sowieso is dit een prettige laptop die is voorzien van een goed scherm en fijn toetsenbord. 

Helaas is de MacBook Air een stuk duurder geworden dan het vorige model dat waarschijnlijk daarom ook nog te koop is. Voor die hoge prijs krijg je nog altijd slechts 256 GB opslag en 8 GB RAM. Ook in vergelijking met de MacBook Pro is de Air hoog geprijsd. Zeker als je kiest voor 16 GB RAM en een 512 GB ssd, wordt het prijsverschil met de 14inch-uitvoering van de MacBook Pro bijvoorbeeld relatief klein. 

Die MacBook Pro is niet alleen veel sneller, maar heeft ook een beter en groter scherm. Terwijl voor de werkzaamheden waar deze MacBook Air M2 voor bedoeld is, de MacBook Air met M1-processor ook prima prestaties neerzet.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.