Met emulators kun je oude games, bijvoorbeeld uit het tijdperk van Atari, weer tot leven wekken. Hoe werkt het? Wat mag je wel en niet met een emulator? Lees verder en ontdek het.

Misschien kun je je de tijd van de nostalgische computergames nog goed herinneren. Mogelijk speelde je ze op een Atari- of Commodore-machine. Helaas raken sommige games in de vergetelheid. Met een emulator kun je deze oude tijden opnieuw beleven. Een emulator bootst de omgeving na waarvoor de game oorspronkelijk is ontwikkeld. Zo speel je bijvoorbeeld met een emulator een spel binnen Windows, terwijl dat oorspronkelijk is gemaakt voor Atari. Met de juiste emulator speel je games voor platforms uit het verleden.

Het spelen van oude games is overigens bijzonder populair. Er bestaat een grote groep enthousiaste gebruikers en er zijn verschillende emulators beschikbaar. Ook grote partijen zijn flink aan de slag gegaan met emulators. Een goed voorbeeld hiervan zijn de emulators die je vindt bij de Nintendo Switch. Op dit platform kun je een grote hoeveelheid games uit het verleden spelen, voor onder meer de NES- en SNES-consoles.

Met een emulator speel je games uit het verleden.

Regelgeving

Ga je met een emulator aan de slag, dan is het belangrijk dat je op de hoogte bent van de spelregels. Je mag een emulator in de meeste gevallen zonder problemen gebruiken. Uiteraard heb je ook de game nodig die je wilt spelen. Hiervoor geldt dat je deze legaal in je bezit moet hebben.

Op internet zwerven talloze games rond, maar let er hierbij op dat je de rechten hebt om de individuele games te spelen. Dat betekent vaak dat je de game moet hebben aangeschaft. Het zomaar downloaden en installeren van een ROM-bestand zonder dat je hiervan eigenaar bent en nooit voor de game hebt betaald, is in veel gevallen illegaal.

ROM’s

De spellen zelf worden in de emulatorwereld aangeduid met ROM, een afkorting van Read Only Memory. Een ROM verwijst naar de tijd waarin spellen hoofdzakelijk werden gedistribueerd via spelcartridges. Om een spel te spelen, heb je twee onderdelen nodig: een emulator en een ROM. Voor de ROM moet je zelf zorgen, waarbij je uiteraard rekening houdt met de regelgeving. Er bestaan verschillende ROM’s, waaronder voor homebrew-games. Dit zijn spellen die niet door grote speluitgeverijen zijn gemaakt, maar door de community.

Oude games

Ben je op zoek naar een specifiek spel uit het DOS-tijdperk? Vaak zijn deze games niet meer eenvoudig te krijgen. Via The Internet Archive is er nog steeds de kans dat je deze game wel kunt spelen. Je maakt hiervoor gebruik van de bibliotheek met MS-DOS-software. Er zijn collecties met MS-DOS-games en met klassieke computergames. Helaas is de website van The Internet Archive regelmatig niet bereikbaar. De kans is dan ook aanwezig dat je niet op elk moment van de dag een spel kunt spelen.

DOSBox

Heb je goede herinneringen aan de games die je op een MS-DOS-computer speelde? Heel veel software werkt niet meer naar behoren op nieuwere systemen. Met een DOS-emulator kun je alsnog oude software gebruiken. DOSBox maakt een afgeschermde omgeving waarin de klassieke DOS-instellingen worden nagebootst. Het is geen plug-and-playomgeving, dus moet je zelf nog enkele stappen uitvoeren om het geheel werkend te krijgen.

Zorg dat je op de website van de makers de nieuwste versie binnenhaalt. Kies voor Windows door Win32 installer. Installeer DOSBox nu in een aparte map. Deze mag je zelf kiezen. Maak bijvoorbeeld de map aan C:\DOSBox. Maak een andere map aan voor de spellen die je hebt en graag wilt spelen, bijvoorbeeld C:\Games. Voor elk spel maak je vervolgens daarin een eigen map aan. Het resultaat hiervan is bijvoorbeeld C:\Games\Spel1, C:\Games\Spel2, C:\Games\Spel3. Nu is het tijd om je spellen te verzamelen en deze een voor een naar de zojuist gemaakt spelmappen te kopiëren.

DOSBox emuleert een klassieke DOS-omgeving.

Spel starten

Open nu de map C:\Dosbox (dus waarin je DOSBox hebt geïnstalleerd) en dubbelklik op Dosbox.exe. In het venster geef je vervolgens aan waar DOSBox de oude spellen kan vinden. Gebruik hiervoor de opdracht Mount C C:\Games. Druk op Enter. Je keert hierna weer terug naar de opdrachtprompt.

Schakel nu over naar de locatie met de spellen. Typ hiervoor C:. Druk op Enter. Om een spel te spelen, laat je DOSBox de map openen waarin de game zich bevindt. Typ hiervoor Cd Spel1, om de submap Spel1 te openen. Druk op Enter. Typ tot slot de naam van het uitvoerbaar bestand (exe-bestand) om het spel te openen en de games te spelen.

Laat DOSBox weten waar de games zijn te vinden.

RetroPie

Heb je de smaak te pakken gekregen? Bouw dan je eigen emulator! Een goed platform hiervoor een Raspberry Pi, in combinatie met RetroPie. Online vindt je verschillende kant-en-klare kits, maar je kunt ook zelf een emulator bouwen. Gebruik hiervoor bij voorkeur een Raspberry Pi 4. Kies bovendien voor een microSD-kaart van minstens 8 GB. Hoe groter de opslag, hoe meer games je kunt opslaan. Verder is een spelcontroller uiteraard ook van belang.

Op de website van RetroPie lees je verder welke onderdelen je nodig hebt. Ook kun je hier de recentste versie van de emulator downloaden. Ga je aan de slag met RetroPie op Raspberry Pi, dan vind je op de website ook de stappen voor deze installatie. Houd er rekening mee dat RetroPie niet compatibel is met de Bullseye-versie van Raspberry Pi.

Een meer recent en gedetailleerder stappenplan vind je op deze webpagina. De maker baseert zich hierbij op een handmatige installatie op Raspberry Pi 5-hardware.

Met RetroPie en Raspberry Pi kun je een eigen emulator bouwen.

RetroArch

Een interessante emulator met veel aanpassingsmogelijkheden is RetroArch. Je kunt deze emulator gebruiken binnen Windows, maar interessant is dat de makers ook ondersteuning hebben ingebouwd voor andere platformen. Zo draait RetroArch ook op iOS en Android en op spelconsoles zoals de PlayStation en Nintendo Switch. Via deze website vind je het complete overzicht.

Net als bij de andere emulators, moet je ook deze wel goed instellen. Het programma is opgebouwd uit acht tabbladen. Via het onderdeel Hoofdmenu heb je controle over de games en andere programma’s die je wilt gebruiken. Zorg ervoor dat je de nieuwste en meest complete bestanden hebt. Kies in Hoofdmenu voor Online Updater. De werking is van RetroArch is gebaseerd op cores. Een core kun je beschouwen als een specifieke emulator die draait binnen de RetroArch-omgeving. Dit geeft je meteen de vrijheid om te kiezen welke emulator (en daarmee cores) je installeert.

De meeste emulators kosten het nodige instelwerk.

Wat je nodig hebt

Om RetroArch te laten werken, heb je een aantal zaken nodig. Je moet natuurlijk zelf beschikken over de games die je wilt spelen. Het gaat hier om de ROM’s waarover je eerder in dit artikel hebt gelezen. Je zorgt ervoor dat je een aparte map maakt (bijvoorbeeld Games) waarin je deze spellen plaatst.

Verder heb je voor RetroArch een zogeheten BIOS-bestand nodig. BIOS-bestanden mogen niet worden gedeeld, dus deze moet je zelf op een legale manier regelen. Hierna richt je de RetroArch-omgeving verder in. Daarbij is het belangrijk dat je ook de bediening (bijvoorbeeld met een toetsenbord of nog beter: met een gamecontroller) correct instelt. Lees hiervoor dit duidelijke stappenplan met verdere uitleg.

Telefoonkoppeling

Speel je vaak spellen op je telefoon en wil je deze graag ook op een computer spelen? Dan kun je een emulator gebruiken, of slim gebruikmaken van het onderdeel Telefoonkoppeling dat je in Windows 11 vindt. Hoewel dit technisch gezien geen emulator is, stelt de functie je wel in staat om games van je telefoon binnen Windows te gebruiken.

Open Startmenu en typ Telefoonkoppeling. Volg de stappen van de wizard om je telefoon te koppelen. Het hoofdvenster van Telefoonkoppeling is opgebouwd uit meerdere tabbladen. Kies voor de tab Apps. Hier zie je een overzicht van recent gebruikte apps, bijvoorbeeld mobiele games die je hebt gespeeld. Klik op Telefoonscherm openen en zorg ervoor dat de telefoon is ontgrendeld. Het scherm van de telefoon wordt gespiegeld en alle apps zijn beschikbaar om op je computer te gebruiken.

Android-games (en apps) via je eigen telefoon en Windows spelen.

Favorieten

Via het venster van Telefoonkoppeling kun je ook veelgebruikte games makkelijk toegankelijk maken: voeg ze toe aan de sectie Favorieten. Ga naar de sectie Alle apps. Versleep vervolgens de favoriete apps naar het eerdergenoemde vak en laat ze hierboven los. Voortaan kun je de game direct starten vanuit het venster van Telefoonkoppeling.

BlueStacks

Wil je liever een volwaardige Android-omgeving emuleren en is het in Windows 11 ingebouwde Telefoonkoppeling niet voldoende? Dan kun je ook een Android-emulator voor Windows overwegen. Goed voorbeeld hiervan is BlueStacks. Let tijdens de installatie wel goed op en voorkom dat er ongevraagd extra programma’s worden meegeïnstalleerd.

Prettig aan BlueStacks is de uitgebreide ondersteuning van spelcontrollers. Zo kun je onder meer een PlayStation- of Xbox-controller aan de computer koppelen en BlueStacks automatisch de het juiste model laten detecteren. De spelbesturing in de game wordt vervolgens automatisch aangepast aan de gebruikte controller. Ook heb je voor BlueStacks niet een al te krachtige computer nodig. De emulator draait al met 4 GB intern geheugen en slechts 5 GB vrije schijfruimte. Mogelijk heb je nog een oude computer over, die je specifiek voor de emulator kunt inrichten.

Onlinespellen spelen

Een emulator geeft je de meeste vrijheid bij het spelen van games uit vervlogen tijden of voor platforms die je niet meer tot je beschikking hebt. Zoals je hebt gelezen, vraagt het instellen van een emulator wel de nodige tijd en aandacht. In plaats van een lokale emulator kun je ook gebruikmaken van de verschillende online-emulators die inmiddels beschikbaar zijn. Dit scheelt je het instelwerk en vooral van casual gaming zijn online emulators een aantrekkelijk alternatief.

Op www.playretrogames.online vind je een grote collectie games die je via de browser kunt spelen. Boven in de menubalk vind je een overzicht van games en platformen waarop ze zijn uitgebracht. Klik op een game en kies Play Now om de game direct te spelen. Aan het begin van elke game vind je instructies over de bediening, die vaak is afgestemd op het gebruik van een spelcontroller. Je kunt de games ook beeldvullend spelen.

Online spelen zonder een lokale emulator.

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we binnen een bepaald thema naar zulke deals. Ben je op zoek naar een fijne tablet waarmee je vlot kunt werken? Vandaag hebben we vijf interessante modellen voor je gespot.

Apple iPad Air (2025)

In de zéér recent verschenen 2025-versie van de iPad Air zit Apples eigen M3-chip. Die telt acht rappe rekenkernen, zodat veeleisende apps vlot werken. Zo is het spelen van 3D-games geen enkel probleem. Volgens het Amerikaanse merk is de genoemde processor bijna twee keer zo snel als eerdere iPads met een M1-chip. Bovendien verbruikt deze chipset ook nog eens minder energie. Ondanks het ruime 11inch-scherm weegt de aluminium behuizing nog geen halve kilo. Ideaal voor wie een tablet graag meeneemt. De goedkoopste uitvoering heeft 128 GB interne opslagcapaciteit. Kies tussen de kleurstellingen grijs, beige, blauw en paars. Tegen een meerprijs kun je ook een exemplaar met 256 GB (grijs/paars), 512 GB (grijs/beige/blauw/paars) of 1 TB (grijs) opslag overwegen.

Met behulp van de geïntegreerde vingerafdrukscanner log je altijd en overal veilig in. Vanzelfsprekend is iPadOS 18 al op deze tablet aanwezig. Je hebt toegang tot allerlei AI-tools, waardoor je onder meer supersnel fotocorrecties toepast. Bovendien kun je vanuit de apps Siri en Schrijfhulp de bekende AI-dienst ChatGPT aanspreken. Het heldere 11inch-scherm leent zich met een respectabele resolutie van 2360 × 1640 pixels perfect voor het kijken van films, series en tv-programma's. Tot slot is er van de iPad Air ook een grotere versie met een 13inch-scherm te koop.

Apple iPad Pro (2024)

De 2024-versie van de iPad Pro is momenteel de snelste tablet van Apple. Dankzij de M4-chip voer je de meest complexe taken zonder enige vertraging uit, zoals AI-toepassingen en 3D-games. Deze processor bevat namelijk negen of tien (bij 1TB- en 2TB-uitvoering) vliegensvlugge rekenkernen. Verder zijn de beeldprestaties van het dubbellaagse 11inch-oledscherm indrukwekkend. Zowel foto's als video's ogen op een resolutie van 2420 × 1668 pixels haarscherp. Voor gamers en creatieve professionals komt de hoge vernieuwingsfrequentie van 120 hertz goed van pas. Bewegende beelden verschijnen vloeiend op het scherm. Daarnaast bedraagt de piekhelderheid maar liefst 1600 cd/m².

Naar eigen zeggen is deze iPad Pro tot dusver de dunste Apple-tablet (5,3 mm). De gerecyclede aluminium behuizing weegt bovendien maar 444 gram. Kortom, een handzame metgezel voor onderweg. Fijn is dat de selfiecamera Face ID ondersteunt. Hierdoor kun je via een gezichtsscan vlot inloggen. De betaalbaarste versie heeft 256 GB opslagruimte, waarbij je kunt kiezen tussen de kleurstellingen zwart en zilver. Als alternatief koop je deze tablet met 512 GB (zwart/zilver), 1 TB (zwart/zilver) of 2 TB (zwart/zilver) opslagcapaciteit. Verder is de iPad Pro ook met een groot 13inch-scherm te koop. Wil je meer weten? Lees dan deze uitgebreide review op ID.nl.

Samsung Galaxy Tab S10+

Zoek je een zéér rappe Android-tablet met een riant scherm? Kijk dan eens goed naar de eigenschappen van de Samsung Galaxy Tab S10+. Het 256 GB-model is in de kleurstellingen grijs en zilver beschikbaar. Vind je dat te krap, dan kies je voor 512 GB opslag (grijs/zilver). Overigens voeg je met een eigen microSD-kaart van maximaal 1,5 TB eenvoudig extra opslagruimte toe. Het ruime 12,4inch-amoledscherm telt 2800 × 1752 pixels, zodat je op een behoorlijke resolutie video's kunt streamen. Samsung heeft het scherm voorzien van een matte coating. Hierdoor kun je ook in sterk verlichte ruimtes comfortabel werken.

Voor de rekenprestaties is de MediaTek Dimensity 9300+-processor verantwoordelijk. Deze chipset heeft acht kernen, waarbij de rapste core goed is voor een kloksnelheid van 3,4 GHz. Voeg daar 12 GB werkgeheugen aan toe en je merkt nergens vertraging. Met behulp van een vingerafdrukscanner kun je veilig bij Android 14 inloggen. Nuttig om te weten is dat de fabrikant dit product tot 31 oktober 2031 ondersteunt. Je ontvangt dus voor de komende jaren volop (beveiligings)updates en upgrades van het besturingssysteem. Naast de besproken uitvoeringen is deze tablet ook met een 5G-simkaartslot verkrijgbaar. Samsung levert bij alle modellen een goede stylus mee.

Lees ook: Zo gaat je tablet (véél) langer mee!

Samsung Galaxy Tab S10 Ultra

Als je graag op een heel grote tablet werkt, is de Samsung Galaxy Tab S10 Ultra een logische keuze. Het amoledscherm heeft een indrukwekkend schermdiagonaal van 14,6 inch. Lees hierop bijvoorbeeld de digitale krant, speel 3D-videospelletjes of creëer eigen animaties. Dankzij een respectabele resolutie van 2960 × 1848 pixels verschijnen foto's, video's en webpagina's scherp in beeld. Ondanks de behoorlijke omvang valt het gewicht van 723 gram mee. De behuizing voldoet aan de IP68-norm en is dus waterdicht. Er is bij dit product een stylus inbegrepen.

De Galaxy Tab S10 Ultra heeft dezelfde processor als de eerder besproken Galaxy Tab S10+. Goed nieuws, want deze MediaTek Dimensity 9300+-chipset biedt prima prestaties. De versies met 256 GB (grijs/zilver) en 512 GB (grijs/zilver) opslag hebben 12 GB werkgeheugen. Doe je veel geavanceerde taken tegelijkertijd, dan haal je met het 1 TB-model (grijs) een tablet met 16 GB RAM in huis. De Galaxy Tab S10 Ultra is eventueel ook inclusief 5G-simkaartslot te koop. Lees hier een uitgebreide review op ID.nl.

Lenovo Idea Tab Pro (ZAE40020SE)

Voor alledaags gebruik is deze recent verschenen tablet prima geschikt. De scherp geprijsde Lenovo Idea Tab Pro heeft een groot 12,7inch-scherm met 2944 × 1840 pixels. Dat is een prettig formaat voor taken als webwinkelen, bankieren, video's streamen en natuurlijk internetten. Bovendien zijn de acht rekenkernen van de MediaTek Dimensity 8300-processor snel genoeg om spelletjes uit de Play Store soepel te verwerken. De snelste core is afgeregeld op een respectabele kloksnelheid van 3,35 GHz. Verder heeft de tablet 8 GB werkgeheugen.

Onder de motorkap bevindt zich een opslagdrager van 256 GB. Hierop is Android 14 voorgeïnstalleerd. Wil je meer lokale opslag, dan prik je een microSD-kaart van maximaal 1 TB in de behuizing. Ten opzichte van diverse andere tablets in deze prijsklasse onderscheidt de Idea Tab Pro zich met een behoorlijk geluid. Hiervoor zijn er vier speakers van de bekende audiofabrikant JBL ingebouwd. Lenovo levert bij dit product een stylus mee.

Steeds meer draadloze in-ears en koptelefoons bieden in hun app een test die de weergave aanpast aan je gehoor. "Maar ik ben helemaal niet slechthorend," denk je misschien. Toch is zo'n functie best handig. Waarom, dat lees je hier.

Ook interessant: Welke draadloze oortjes passen bij mij?

Als je bij een gehoortest (formeel: een audiogram) denkt aan een bezoek aan de audioloog of gespecialiseerde arts, dan heb je natuurlijk niet ongelijk. Bij acute hoorschade of een sterke terugval van wat je kunt horen, kom je bij zo'n specialist terecht.

Het doel van zo'n onderzoek is bepalen welke frequenties iemand nog hoort. Het normale 'bereik' van een mens wordt vaak omschreven als lopende van 20 Hz (een zeer lage bastoon) tot een hele hoge 20.000 Hz of 20 kHz. Dit bereik is wel heel theoretisch. Er bestaan grote fysieke verschillen tussen mensen en hierdoor bestaat er een enorme variatie in wat iemand kan horen. 

©Denon

Grafische voorstelling van een gehoorcurve in de Denon-app.

Waarom je gehoor toch niet zo goed is

Bovendien is 20 tot 20.000 kHz het meestal optimale scenario. Volwassenen halen het bijna nooit, want al vanaf een jonge leeftijd neemt het gehoor af. Volgens sommige bronnen begin je zelfs vanaf 18-20 jaar frequenties te 'verliezen'. Het is een natuurlijk proces, dat vooral de hoogste en laagste frequenties aantast. Wel is die terugval aanvankelijk heel beperkt en subtiel.  

Het woord 'verliezen' is dus eigenlijk niet zo geschikt, want eerst word je minder gevoelig voor een bepaalde toon.  Je kunt die frequentie dus nog wel horen, als het maar luid genoeg weerklinkt. Maar omdat dit terugval meestal geleidelijk is, valt het minder op. Je beluistert ook zelden één geïsoleerde toon, maar complexer geluid, zoals muziek met veel instrumenten en gezang. Dan merk je niet op dat de hi-hat van de drum iets minder uit de mix springt.  

Als het gehoorverlies iets toeneemt, kan het wel zijn dat muziek minder ruimtelijk of driedimensionaal overkomt. Dat komt omdat heel hoge tonen geluidsinformatie bevatten die ons brein iets vertelt over de ruimte waarin gespeeld wordt. Wanneer je bassen minder goed hoort, kunnen stemmen of muziek dun klinken.

Wat doet een gehoorfunctie in een app?

Het geleidelijk minder gevoelig worden voor bepaalde frequenties is wat functies zoals Personi-Fi bij JBL of Geluidspersonalisatie van Teufel proberen aan te pakken. Via een test in een app wordt achterhaald welke frequenties je minder goed hoort. Veel fabrikanten vertrouwen hiervoor op een test afkomstig van een gespecialiseerd bedrijf, zoals AudioDo of Mimi. Dit Duits technologiebedrijf biedt ook een eigen app aan (enkel iOS) waarmee je jouw gehoor kunt testen. Bij Sennheiser vind je er eentje voor zowel iPhones als Android-apparaten.

©Jamie Biesemans

The Personi-Fi-test, in de JBL Headphones-app, neemt wat tijd in beslag.

Niet elke test is hetzelfde, maar meestal moet je in de app aangeven of je biepjes nog hoort die steeds stiller worden. Dat gebeurt bij sommige tests tegen een achtergrond van ruis. Dat maakt het net wat moeilijker, maar meet wel realistisch of je een bepaalde frequentie hoort als er ook ander geluid is.

Op basis van de testresultaten wordt een geluidspreset gecreëerd die de frequenties die je minder goed hoort versterkt. Het doel is te zorgen dat je alle frequenties op hetzelfde niveau waarneemt. Na de test kun je meestal de preset in- en uitschakelen terwijl een track speelt. Dan pas hoor je goed wat je mist.

Welke merken bieden het aan?

Steeds meer merken bieden een soort gehoortest aan in hun app. JBL is er duidelijk een grote fan van, want JBL's eigen Personi-Fi en Personi-Fi 2 vind je op heel wat apparaten. Naast Teufel bieden onder meer Beyerdynamic, Creative, Focal, Nothing, Skullcandy een test van Mimi aan. Het 'personal sound' van AudioDo vind je onder meer bij de Clam Elite van Fresh 'n Rebel en bij PSB.

©Fresh 'n Rebel

De Audiodo-test helpt je een betere geluid te krijgen bij een Fresh 'n Rebel-hoofdtelefoon.

In de Sound Connect-app van Sony vind je een iets andere aanpak. Je speelt een lied naar keuze, waarbij je in de app vijf opties krijgt die een iets andere klank bieden. Kies je een van de vijf, dan krijg je opnieuw vijf opties om de weergave fijn af te regelen. Dit mag dan wel niet een echte gehoortest zijn, het brengt je wel bij een klankweergave die je misschien beter ligt. De Sound Connect-app gebruik je met bijna alle Sony-hoofdtelefoons en -oordoppen, waaronder de populaire WH-1000XM5 en WF-1000XM5.

Een andere aanpak: meten

Bij de tests waar het hierboven over ging, moet je zelf aangeven of je een bepaalde toon hoort. Er is echter ook een andere methode. Sommige fabrikanten hebben in hun oordoppen of koptelefoons een soort automatisch meetsysteem ingebouwd dat bepaalde zaken van het gehoor zelf kan meten. 

Bose bijvoorbeeld biedt de CustomTune-functie aan bij zijn draadloze oordoppen. Doe je de Bose-oortjes in, dan klinkt er heel even een geluid dat doet denken aan een krekel. Microfoons in de oordoppen meten de minireflecties in je oor, wat informatie geeft over hoe jouw fysieke gehooreigenschappen (zoals de grootte en lengte van de gehoorgang) bepalen wat je juist hoort. 

©Denon

De Denon Headphones-app creëert via een meting persoonlijk geluid.

Bij Denon's PerL-oordoppen wordt technologie van Nura ingezet om je oren aan een uitgebreide meting te onderwerpen. Dit is een test waarbij je gewoon moet luisteren. Net zoals bij Bose meten de oortjes zelf en wordt er een aangepaste geluidspreset gebouwd. Het interessante aan deze techniek is dat het niet enkel frequenties meet die je minder goed hoort, maar ook kan bepalen of je sommige tonen net te hard binnenkrijgt. 

Welke techniek er precies toegepast wordt is minder belangrijk. Wel loont het de moeite om een functie die je gehoor test uit te proberen, zelfs al denk je niet echt last te hebben van gehoorschade of -verlies. Onvermijdelijk mis je toch iets, al valt het misschien niet op. Een persoonlijk geluidsfunctie kan je echt helpen om een betere klankkwaliteit en ruimtelijkheid te ervaren.