Het lijkt er op dat Panasonic met de TX-55LZW2004 wil tonen hoeveel piekhelderheid je uit het nieuwste OLED-paneel kunt puren. Samen met zijn reputatie voor accurate kleurweergave verwachten we dus top beeld! En niet te vergeten ook top geluid dankzij die indrukwekkende Technics speakerarray.

Wie een tv met veel bling zoekt, is aan het verkeerde adres bij Panasonic. Het Japanse merk gelooft sterk in een sobere uitstraling. Zwart is de hoofdtoon, het design gebruikt strakke lijnen. Zelfs de luidsprekerbalk onderaan het toestel is zo onopvallend mogelijk afgewerkt met een donkere, geperforeerde metalen afdekking. Achteraan aan de zijkant en bovenaan vallen de extra luidsprekers op, vooral omdat ze het toestel een relatief dik profiel geven. De ronde voetplaat is een contrapunt voor die strakke lijnvoering, en tegelijk een hint dat het toestel op een draaivoet staat.

Alle aansluitingen wijzen opzij of naar onder, dus je kan de tv ook zonder problemen strak aan de muur hangen. Er zijn twee HDMI 2.0-aansluitingen en twee HDMI 2.1-aansluitingen (40 Gbps bandbreedte) die geschikt zijn voor 4K120 en HDMI VRR en AMD Freesync (48 tot 120 Hz). De input-lag van 6,5 ms in 2K120 en 10,4 ms in 4K60 is een topresultaat. De tv is ook uitgerust met ARC/eARC en ALLM. Hou er wel rekening mee dat je 4K120 en Dolby Vision niet kunt combineren.

De uitrusting bevat verder drie USB-slots, een composiet video met stereo cinch audio ingang (via verloopstekker) en een optische digitale audio-uitgang. Er is een minijack ingang die je via de menu’s kan omschakelen om dienst te doen als hoofdtelefoonaansluiting of als subwoofer ingang. Ethernet en WiFi zijn er voor de smart tv-functies en er is Bluetooth waarmee je eventueel een draadloze hoofdtelefoon kunt aansluiten of audio van je smartphone naar de tv kunt sturen.

Deze OLED is echt heel helder

Panasonic was de eerste fabrikant die een OLED-paneel uitrustte met een extra laag voor koeling. Die techniek is ondertussen goed ingeburgerd. Maar toch blijven we benieuwd of Panasonic nog beter kan doen met het nieuwste OLED EX-paneel. We schakelen naar de HDR Filmmaker Mode voor een accuraat beeld, en ja hoor, de meter stopt op een 10% venster bij 1.045 nits! Ook op de kleinere vensters zien we net iets meer dan 1.000 nits.

Daarmee laat hij alle andere OLED-tv’s achter zich. Die voorsprong behoudt hij ook op grotere vensters, enkel op het volledig witte testbeeld moet hij met 177 nits een paar concurrenten voor laten gaan. Maar het mag duidelijk zijn, dit is een fantastische prestatie. Ook voor kleurbereik zet de Panasonic met 99% P3 een uitmuntend resultaat neer. Die combinatie zet hem in elk geval bovenaan de lijst OLED-tv’s. Zelfs tegen de QD-OLEDs geeft hij uitstekend weerwerk. Zijn piekhelderheid voor wit is hoger over de hele lijn, dankzij een vrijgevige Average Brightness Limiter. Enkel op een volledig wit veld gaan de QD-OLEDs wat verder en voor zeer heldere, intense kleuren, nemen ze beslist de leiding.

Het enorme kleurvolume van QD-OLED kan zelfs deze Panasonic niet benaderen. De LZW2004 heeft dus alles in huis voor sterke beeldkwaliteit. Het paneel op ons testmodel had geen perfect uniformiteit, er was een lichtroze rand van enkele  centimeters zichtbaar onderaan het scherm, al stoorde die nauwelijks. Enkel in heel heldere beelden kon je het zien. De donkere uniformiteit toonde ook wat afwijkingen, maar die waren nooit zichtbaar in normaal beeldmateriaal.    

Zowel in SDR als HDR is de Filmmaker Mode bijna perfect gekalibreerd. De processor respecteert HDR10-metadata en toont nagenoeg alle witdetail, en heel veel schaduwnuances. De kleurweergave is uitzonderlijk goed, en toch weet Panasonic dat prima te combineren met een intense weergave van lichtaccenten. Activeer ‘Dynamisch HDR-effect’ zodat de processor nog wat kan bijsturen en je krijgt nog iets meer kleur in zeer heldere beelden.

Beeldverwerking

De HCX Pro AI processor zorgt voor uitstekende upscaling, ruisonderdrukking en deinterlacing. Daarbij gaat de processor ook altijd erg voorzichtig te werk, zodat het eindresultaat steeds erg natuurlijk oogt. De LZW2004 levert prima bewegingsscherpte, zoals we gewend zijn van een OLED, en met Intelligent Frame Creation haalt hij erg goed de judder uit filmbeelden. Wie de processor rustig zijn ding wil laten doen, kiest best voor de AI Beeldmode waarbij hij het beeld automatisch aanpast voor sport, films of games, en de lichtsensoren gebruikt om de helderheid en kleurtemperatuur aan te passen.

Wie het beeld liefste zo puur mogelijk bekijkt, kiest voor Filmmaker Mode. Het enige zwakke punt zijn kleurbanden in zachte gradiënten. De ruisonderdrukking krijgt deze niet weggewerkt, terwijl dat bij de meeste concurrenten wel het geval is.

Technics levert pittige audio

De TX-55LZW2004 heeft een aantal opvallende audio-eigenschappen. Om te beginnen is de totale configuratie goed voor 150 Watt vermogen, dat is meer dan we ooit op een andere tv zagen. Hij levert dan ook heel krachtige audio, rustig aan met die volumetoets.

Ten tweede is er de voorwaarts gerichte luidsprekerarray, een opstelling die je normaal gezien enkel op high end-soundbars vindt. Concreet zitten er vooraan 14 drivers! Die kan de tv gebruiken om met behulp van beamforming de klank een bepaalde richting uit te sturen. De menu’s geven daarvoor een handige en duidelijke interface. We konden inderdaad wel horen dat een bepaalde plaats bevoordeeld werd, maar het effect kon niet zo goed overtuigen in films, tenzij dan in dialogen.

‘Geluidsfocus’ en Dolby Atmos zijn overigens niet te combineren. We lieten het dan ook uit staan voor de andere testen. En daar scoorde de Panasonic bijzonder goed. Filmsoundtracks hadden heel veel bas, soms iets te veel, met een ruim surroundeffect en goede hoogte-effecten, dankzij de zijwaarts en opwaarts gerichte drivers.

Ook muziek kwam uitstekend tot zijn recht, we twijfelen er niet aan dat we hem regelmatig zouden gebruiken enkel voor muziek. Je hebt bovendien heel wat mogelijkheden om de klank bij te stellen, inclusief opties zoals ‘Creatie Geluidsveld’ waarmee het geluid bijvoorbeeld een live concert-effect, of filmzaal effect kunt geven.

My Home Screen 7.0

De Panasonic biedt een dubbele tv-tuner én twee CI Plus-slots, daarmee kan je tv kijken en tegelijk een ander kanaal opnemen naar externe USB harde schijf. My Home Screen 7.0 is Panasonics eigen smart tv-systeem. Het is ondertussen het enige systeem dat niet het gehele scherm vult. Het werkt bijzonder vlot en reageert snel, en de balk iconen die onderaan het beeld verschijnt is volledig naar eigen inzicht te organiseren.

Hou er wel rekening mee dat het app-aanbod beperkter is dan bij de concurrenten, al zijn de belangrijkste internationale streamingdiensten wel beschikbaar. Voor lokale content is vooral het volledig gebrek aan Belgische apps zoals Streamz, VTM Go of VRT Max een pijnpunt. Met het  ‘Game Control Board’ krijgen gamers een compact menu onderaan het beeld waar je informatie vindt over frame rate en VRR-toestand, en sommige instellingen kunt aanpassen, zoals de ‘Dark Visibility Enhancer’.

De grote, zilverkleurige afstandsbediening heeft een goede layout, en handige toetsen, maar is geen toonbeeld van vernieuwing. Koppel de ‘My App’ toets aan je favoriete app, dan heb je samen met de vaste toetsen voor Netlfix, Prime Video, Rakuten TV, Disney+ en YouTube al zes apps in een klik beschikbaar.

Conclusie

Wat een prestatie. Panasonic zet met de TX-55LZW2004 de helderste OLED-tv op de markt. De nauwkeurige kleurweergave is een echt Panasonic kenmerk, en die combinatie zorgt voor indrukwekkende beeldkwaliteit. Hij ondersteunt ook nog eens alle HDR-formaten.

Ok, top beeld is gegarandeerd, maar dat is niet alles.Ook aan de audiokant is veel aandacht gegeven, en het resultaat mag gehoord worden. De Technics speakerarray zet een krachtige soundtrack onder je films met meeslepende Dolby Atmos prestaties. Kortom, een echte thuisbioscoop. Ook gamers krijgen veel goeds van Panasonic en My Home Screen 7 levert een vlotte smart tv-omgeving. Flink prijskaartje, dat wel, maar wie referentie beeldkwaliteit wilt, moet daar iets voor over hebben.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.