Eigenlijk mogen we niet meer klagen over de prijzen van oled-tv’s. Er is nog niet zo veel aanbod als bij de lcd-modellen, maar je hoeft er ook geen premium-prijzen meer voor te betalen. Deze Hisense 55A85H is daar een heel mooi voorbeeld van. Tijd voor een review!

Bij het opstellen merken we al een eerste detail dat we appreciëren. De A85H staat op een draaivoet, altijd handig als je een keer niet op de gebruikelijke plaats zit. Verder heeft het ontwerp veel gemeen met alle andere oled-tv’s. Een superslank scherm, met een fijn, nauwelijks zichtbaar afgerond kader dat naadloos in de rug overgaat, dat is zowat het visitekaartje van elke oled-tv.  De elektronica en aansluitingen zitten in een mooi afgewerkte behuizing die enkel de onderste helft van het toestel beslaat.

Nu ook met HDMI 2.1

Twee HDMI 2.0-aansluitingen en twee HDMI 2.1-aansluitingen, het is een configuratie die we op heel wat modellen vinden. De HDMI 2.1-aansluitingen bieden 48 Gbit/s bandbreedte, en ondersteunen 4K120, ALLM en VRR (HDMI VRR en AMD Freesync). De input-lag is 7,7 ms (2K120) en 16,4 ms (4K60), dus het is duidelijk dat Hisense ook aan de gamers gedacht heeft. Een van de twee HDMI 2.1-aansluitingen ondersteunt ARC/eARC, iets om rekening mee te houden als je zowel de Xbox Series X als PS5 in huis hebt.

De tv is ook uitgerust met een composiet video en stereo cinch ingang, twee USB-slots, een hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi en bluetooth. De ethernetpoort, een van de usb-slots en de optische digitale audio-uitgang wijzen naar achter, maar liggen wat dieper verzonken in het chassis zodat ze bij wandmontage geen zware hinderpaal zijn. Voor live tv is er een DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot aan boord. Je kan live tv pauzeren en of opnemen als je USB-opslag aansluit.

Oled staat garant voor knap beeld

Een oledscherm verschijnt altijd aan de start met quasi perfect contrast en zwartweergave, een sterke troef voor de beeldkwaliteit, ook tegenover top lcd-modellen. Waar het echter steevast terrein moet prijsgeven tegenover diezelfde top-lcd's is de maximale piekhelderheid. Op dat vlak wordt wel vooruitgang geboekt, ook dit jaar zijn de nieuwste oledpanelen alweer wat beter. Maar deze Hisense lijkt, op basis van de spectrumanalyse, niet met de nieuwste generatie panelen uitgerust te zijn.

Gelukkig maakt die aanvankelijke teleurstelling al snel plaats voor een aangename verrassing. De A85H haalt een piekhelderheid van 726 nits op het 10%-venster, daarmee scoort hij aanzienlijk beter dan het 2021-model (A86G) dat bleef steken op ongeveer 600 nits. Die betere prestaties zijn ook zichtbaar op andere testvenstergroottes, enkel op het volledig wit veld zit hij 148 nits nog wat aan de lage kant.

Het kleurbereik van 96% P3 is erg typisch voor een oled-tv. Prima basisprestaties dus, hoe gebruikt de Hisense dat potentieel? Het toestel biedt Filmmaker Mode aan als beeldmode, en die levert mooie resultaten. Het beeld is wel erg donker gekalibreerd en is zonder aanpassing echt enkel bedoeld voor kijken bij verduistering. Wijk uit naar Bioscoop Dag of Bioscoop Nacht voor iets helderder beeld.

Het beeld heeft een mooie natuurlijke kleurbalans, en de fouten die we meten zullen zonder een referentie er naast nooit opvallen.  Ook in HDR wijken we uit naar Filmmaker Mode, die is net zoals de SDR-variant zeer goed gekalibreerd. Het valt wel op de dat de tv een erg conservatieve tonemapping uitvoert die beelden iets donkerder en kleuren wat minder intens dan gewenst weergeeft. De fout is niet van die aard dat het beeld er slecht uitziet, enkel gaat er wat potentieel verloren.

Bij zeer helder gemasterde beelden (4.000 nits) zien we dat hij ook wat witdetail en kleurnuance kwijtspeelt. Geen perfectie, dat is duidelijk, maar ook geen echte problemen. Bovendien ondersteunt de A85H zowel Dolby Vision IQ en HDR10+ en die HDR-standaarden met dynamische metadata leveren een zeer mooi beeld.

Beeldverwerking

Hisense kan niet echt uitblinken als het over beeldverwerking gaat, maar het laat anderzijds ook maar één echte fout noteren. De MPEG-ruisonderdrukking levert namelijk maar bescheiden resultaten, zodat sterk gecomprimeerde video waarin je wat blokvorming ziet niet goed gecorrigeerd wordt. Waar dat vooral zichtbaar wordt, is in zachte kleurovergangen. Daarin zien we vaak duidelijke kleurstroken en daar weet de processor helemaal geen raad mee. Upscaling, deinterlacing en het wegwerken van willekeurige ruis verloopt wel allemaal prima.

Nog een belangrijk voordeel van het oledscherm is de uitstekende bewegingsscherpte. Niet alleen is het een 120Hz-paneel, maar oled heeft ook heel korte pixelreactietijden waardoor snel bewegende voorwerpen geen duidelijk vage of dubbele rand hebben. Wie graag het gestotter uit snelle panshots haalt, activeert motion interpolation. Die werkt goed, zolang de pan shots niet te snel zijn. De processor kan hier duidelijk wat extra rekenkracht gebruiken.

Prima audioprestatie

Tijdens het opstellen merkten we dat het scherm maar ongeveer vier centimeter boven het tv-meubel staat. Een eventuele soundbar zal dus wel een ultraplat model moeten zijn. Maar gelukkig is dat niet echt nodig. De Hisense heeft 60 watt vermogen, ondersteunt Dolby Atmos en DTS HD en levert misschien geen foutloze maar wel overtuigende kwaliteit.  Schakel eerst via het menu naar Dolby Atmos (in plaats van DTS Virtual X) voor een rustigere, vollere klank.

Tijdens de filmtesten kunnen we het volume behoorlijk hoog zetten, zonder de luidsprekers zwaar in de fout te sturen en onze Atmos testfragmenten klonken erg ruimtelijk. Enkel wanneer je echt veeleisende muziek zoals stevige metal door de luidsprekers jaagt, kan het wat rommelig klinken zeker als je ook het volume omhoog trekt. Gezien de prijs zijn we erg tevreden met deze resultaten.

Vlotte smart-tv met VIDAA U

VIDAA U is misschien nog niet zo rijk uitgerust als de Google TV, Tizen Smart Hub of WebOS, maar het zit wel op de juiste weg. Wat internationale streamingdiensten betreft zijn alle grote namen beschikbaar: YouTube, Netflix, Disney+, Amazon Prime Video en Apple TV+. HBO Max en Viaplay staan op de roadmap. Voor lokale diensten hinkt vooral België achterop, daar blijft het wachten op Streamz, VTM Go en VRT max, al staan ook die eerste twee op de planning. In Nederland is het aanbod al degelijk met NPO Start, KIJK en NLziet, maar duidelijk ook nog niet volledig. VIDAA U biedt ook de optie om te casten.

De interface is overzichtelijk en reageert lekker vlot. Op het Home-scherm kun je zelf kiezen welke apps verschijnen en in welke volgorde ze dat doen. Over de aanbevelingen heb je helaas geen controle. Sinds de nieuwe versie dit jaar (VIDAA U 6) kan je ook gebruikersprofielen instellen zodat verschillende gezinsleden hun eigen aanpassingen kunnen maken, maar dat is niet verplicht.

De afstandsbediening pakt uit met twaalf sneltoetsen voor apps, een beetje overdreven als je het ons vraagt. We zouden er liever wat minder hebben, maar dan instelbaar voor de apps die we zelf kiezen. De layout van de toetsen is goed, dus ze is relatief gemakkelijk in gebruik, maar het design getuigt anderzijds van weinig innovatie.

Conclusie

De Hisense 55A85H toont heel mooi hoe ver oled-tv’s al geëvolueerd zijn. Voor deze prijs kon je enkele jaren geleden geen oled-tv krijgen, en tot voor kort enkel sterk afgeslankte modellen. Maar kijk, dat is nu verleden tijd. De Hisense levert heel goede beeld- en geluidskwaliteit die eigenlijk enkel nog de topmodellen moet voor laten gaan.

Met VIDAA U heb je een lekker lopend smart-tv-systeem, en Hisense wil duidelijk het app-aanbod verder uitbreiden. Ook gamers vinden op deze tv alles wat ze nodig hebben. Kortom, een heel goede keuze als je oled in huis wil halen maar je toch ook wat op het budget moet letten.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.