Hoewel de Quantum-serie vanJBL pas een paar jaar op de markt is, bestaat hij inmiddels al uit meer dan tien headsets in verschillende prijsklassen. Bijna allemaal laten ze zich kenmerken door een grote hoeveelheid ledverlichting en een hardplastic constructie. De JBL 810 is hierop geen uitzondering, maar voegt aan het ontwerp wel zo’n beetje iedere mogelijke feature voor gameheadsets toe die je je kunt bedenken.

Niet alleen is de headset voorzien van een draadloze 2.4Ghz verbinding, je kunt hem ook bedraad én met de nieuwste bluetooth 5.2 gebruiken. Er is ook actieve noise cancelling, Dts:x, surround sound, Hi-Res Audio, ledverlichting en de batterij gaat - mits je dit niet allemaal tegelijk aanzet - zo’n veertig uur mee. Is de 810 daarmee heel compleet, of voelt dit eigenlijk een beetje als overdaad? Wij zoeken het uit.

©PXimport

Bouwkwaliteit

Ook de Quantum 810 is volledig gemaakt van hard plastic. Het verstelmechaniek in de hoofdband is ook van hard plastic, maar wel doorzichtig - een leuk ontwerpdetail. De buitenkant van beide oorschelpen biedt ruimte aan een verlicht JBL-logo en de buitenste randen om de ledverlichting zijn voorzien van glimmende bedekking.

Wat betreft de bekleding is er gekozen voor een synthetische leervariant die, zeker in deze zomerse maanden, nogal snel zweterig wordt. Op de hoofdband zit een vrij dun kussen, maar desalniettemin is het draaggevoel op de bovenkant comfortabel. De oorkussens geven behoorlijk mee en doen het meest denken aan een zeer zachte memory foam. Dat zorgt voor een zeer strakke afsluiting van buitengeluid, maar ook voor de nodige warmteopbouw.

Omdat de Quantum 810 zoveel features heeft, zijn er natuurlijk ook de nodige knoppen te vinden op de oorschelpen. Op de linkeroorschelp vind je een knop voor het in- en uitschakelen van de noise cancelling en een voor het muten van de microfoon met daar tussenin twee volumewieltjes. Het ene wiel dient voor het totale volume, terwijl de andere de gamechat en audiobalans regelt. Helemaal onderop de linkerschelp zitten nog de minijack- en usb-c-ingangen.

De minjackingang maakt het mogelijk de headset met zo’n beetje ieder platform te verbinden, terwijl je de usb-c-ingang kunt gebruiken voor het opladen van de headset. Dat opladen kan overigens terwijl je aan het spelen bent. Ook herbergt de linkeroorschelp de flip-to-mute microfoon met bijbehorende kleine windkap. Op de rechteroorschelp zitten de aan- en uitknop en de bluetooth-pairing-knop. 

©PXimport

Features en software

Het is niet de eerste keer dat we een Quantum-headset testen, en daarmee ook niet de eerste keer dat we de bijbehorende Quantum Engine-software onder de loep nemen. We hebben al meermaals aangestipt dat deze software erg plezierig werkt, en dat is in het geval van de Quantum 810 niet anders. De software is overzichtelijk en geeft je veel instellingen voor onder andere het aanpassen van de frequentierespons en de eerder genoemde rgb-verlichting. Ook biedt Quantum Engine toegang tot twee surround sound codecs: JBL Quantum Surround en Dts Headphone:x 2.0.

De Dts Headphone:x 2.0 is een aangename toevoeging. Hoewel het niet direct een heel groot geluidsveld neerzet, zorgt het wel voor een subtiele nadruk op de ruimtelijkheid. De surround van JBL zelf blijft ook nu weer tegenvallen. Het inschakelen ervan resulteert in onnatuurlijke nadrukken in het frequentiespectrum en het verstoort de volumebalans. Naast het inschakelen van de surround sound en het geven van allerlei kleuren aan de rgb-verlichting, kun je ook de frequentiebalans van de luisterervaring vormgeven in de software, maar daarmee is niet op een aangename manier te compenseren voor de disbalans die de surround sound kan veroorzaken.

We hadden het al even over de flip-to-mute microfoon op de linker oorschelp. In de software zijn hier verder vrij weinig aanpassingsmogelijkheden voor. Dat is jammer, want de microfoon klinkt niet zo goed. Los van het feit dat hij dun en behoorlijk schel klinkt, lijkt het microfoontje ook meer omgevingsgeluid op te pakken dan de gemiddelde headsetmicrofoon. Dat komt wellicht doordat hij wat naar buiten gericht staat. Een gate was hier wellicht een oplossing geweest, maar zelfs dan blijft de klank van de microfoon onvoldoende.

De Quantum 810 slaagt een stuk beter in de noise cancelling: hoewel deze subtiel is, weet het wel net dat kleine beetje extra focus te brengen. De headset sluit van zichzelf al zo goed af dat je in de meeste situaties niet eens naar de ANC hoeft te grijpen, maar als je dat wel doet dan dempt deze effectief ruis- en brom-geluiden uit je omgeving met een behoorlijke hoeveelheid. Dat is voornamelijk te gek als je ’s avonds op de bank een horrorgame zit te spelen. 

©PXimport

De klank

Met de features zit het dus wel goed, maar hoe zit het met de klank van de Quantum 810? Die valt bij muziek in ieder geval tegen. JBL-producten laten zich vaak kenmerken door een stevige hoeveelheid sublaag. Bij de Quantum 810 valt dit wel mee, maar er is helaas wel een behoorlijk overdreven nadruk op het middenlaaggebied. Dat betekent dat veel muziek behoorlijk dozig klinkt. Bij bijvoorbeeld moderne hiphop hoor je soms zoveel midlaag, dat de volledige impact van de sub wordt ondergesneeuwd. Dat luistert niet alleen onrustig, het neemt ook een deel van de impact van de muziek weg. Bij akoestisch opgenomen muziek luistert de Quantum 810 iets vergeeflijker, maar ook hier zit er vaak een ietwat holle klank in het totaal.

Wel opvallend bij zowel muziek als in-game is de uitstekende lokalisatie. Het is jammer dat er zo’n probleem is in de lagere frequenties, want in het hogere deel van het spectrum presteert de 810 prima. Er is genoeg definitie zonder dat er schelheid te horen valt en de headset kan zowel agressief als immersief klinken. Het aanwezige midlaag helpt in tragere games om de omgevingsgeluiden wat meer naar de voorgrond te brengen, en dat zorgt voor veel sfeer. Het gaat dan echter mis met de balans als er in die grote wereld veel actie of muziek voorbijkomt. 

©PXimport

Concluderend

De Quantum 810 is qua verbindingsmogelijkheden en features een van de compleetste headsets die je aan kunt schaffen. De bouwkwaliteit is prima en er zijn ook nog de nodige gimmicks voor de gamer die daarvan houdt. Daar staat tegenover dat deze headset helaas niet zo goed klinkt. Het middenlaag is te aanwezig, waardoor veel muziek onnatuurlijk en onrustig klinkt. 

In-game kun je met de equalizer wel een bruikbaar resultaat uit deze Quantum halen, maar dan klinkt de headset eerder doeltreffend dan mooi. Gamers die het leuk vinden om veel te personaliseren en baat hebben bij veel features en verbindingsmogelijkheden zouden de Quantum 810 kunnen overwegen, maar voor het zelfde geld zijn er headsets beschikbaar die véél beter klinken.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.