Tijdens de jaarlijkse ontwikkelaarsconferentie van Google, genaamd I/O, kondigt het bedrijf vaak een serie aan producten aan. Niet alle producten komen (officieel) naar Europa, maar de Pixel Buds Pro wel. Worden dit de ultieme Android-oortjes?

Google gebruikt zijn eigen Pixel-merk om aan te tonen wat Android in huis heeft. Voorheen gebeurde dat met Nexus en kale Android-software, maar voor Pixel kiest Google ervoor om de software deels aan te passen. Dat betekent dat er ruimte is voor extra onderdelen en dat geldt ook voor ingebakken opties voor draadloze oortjes. Als OnePlus en Samsung dat kunnen, dan kan Google dat ook.

Het is geen geheim dat de markt voor draadloze oordoppen best verzadigd is, helemaal op het hogere niveau. Sony, Sennheiser en Apple doen allemaal hun best om aan de top te blijven. En nu doet Google ook een duit in het zakje met de Pixel Buds Pro, die het tijdens I/O 2022 aankondigde. 

Lees ook: Wat zijn de beste oortjes? 18 bluetooth-in-ears getest

Google Pixel Buds Pro aangekondigd

Zo op het eerste gezicht lijken de Pro op de eerder gelanceerde Pixel Buds, uit 2020. Maar er zijn wel degelijke verschillen. Zo zitten de siliconen dopjes nu iets dieper in het gehoorkanaal van de drager. Verschillende sensoren moeten ervoor zorgen dat de druk niet onprettig wordt, waardoor je ze lang comfortabel kunt dragen. Daarnaast levert Google drie soort dopjes mee, met een Silent Seal. Die zegel moet ervoor zorgen dat de actieve ruisonderdrukking goed werkt.

De Silent Seal werkt samen met verschillende algoritmen om maximale geluidwering tegen te gaan. In de oordoppen zelf zit een processor die beschikt over zes kernen, die onder meer voor een goede audiobeleving moeten zorgen. Daarnaast beschikken de Pixel Buds Pro over Fast Pairing (een bekende functie) en Volume EQ; daarmee optimaliseren de oordoppen de audio uit zichzelf.

©PXimport

Ook is het zo dat de Google-oordoppen moeiteloos tussen gekoppelde apparaten, die beschikken over bluetooth 4.0 of hoger, kunnen wisselen. Je hoeft hiervoor geen bluetoothinstellingen te openen op een apparaat, zo luidt de belofte. Daarnaast is er bluetooth-multipoint, waardoor het mogelijk is het setje aan twee apparaten tegelijkertijd te koppelen (zoals een telefoon en pc).

De Google Pixel Buds Pro gaan tot elf uur mee op een volle accu (zeven uur met actieve ruisonderdrukking actief). Opladen gaat via usb-c; draadloos laden is niet mogelijk. Later dit jaar krijgen ze de beschikking over ruimtelijke audio, waar bijvoorbeeld Apple furore mee maakt op de AirPods Pro. Google maakt hiervoor gebruik van eigen technologie en kennis.

Tot slot is het goed om te weten dat de oordoppen een ipx4-certificaat hebben, en het doosje een ipx2-variant. Ook kun je de Google Assistent aanspreken door hardop “Hey Google” uit te spreken. De Google Pixel Buds verschijnen in juni op de markt en hebben een prijskaartje van 219 euro. Dat is vergelijkbaar met het high-end aanbod van Sony, Sennheiser en Apple.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.