We hebben er in ons leven allemaal mee te maken gehad: Windows. Maar heb je weleens stil gestaan bij het ontstaan van dit besturingssysteem? Misschien heb jij ook nog wel met de eerste versies gewerkt. Computer!Totaal blikt terug op het verleden, bekijkt de huidige stand van zaken en probeert voorzichtig een kijkje in de toekomst te nemen.

Wie kent de allereerste versie van Windows nog? 31 jaar geleden zag dit – voor zijn tijd – geavanceerde grafische besturingssysteem het daglicht. Het was voor de eerste keer in de computergeschiedenis mogelijk om meerdere programma’s te integreren in een enkele gebruikersomgeving. Voor die tijd was het besturingssysteem MS-DOS – of zijn tegenhanger DR-DOS van concurrent Digital Research – de enige manier om een programma te draaien, maar dat kon alleen met één programma tegelijkertijd. Sprake van een multivenster-gebruikersinterface en multitasking was er nog helemaal niet. Daar bracht Windows 1.0 enigszins verandering in. Lees ook:40 supertips voor Windows 10.

De toetscombinatie Alt+Tab die we nu zo waardevol en vanzelfsprekend achten, werd toen voor het eerst geïntroduceerd. Gebruikers konden op die manier makkelijk van het ene programmavenster naar het andere springen. Pictogrammen en een minimaal bureaublad deden eveneens hun intrede, en eigenlijk is er in die dertig jaar bijna niets veranderd aan deze basale opzet. Alhoewel: een van de grote beperkingen die Windows toentertijd had, was dat programmavensters elkaar niet konden overlappen. Konden is overigens een groot woord, want hoewel dat technisch en grafisch gezien wel mogelijk was, was er een andere reden dat het niet in Windows aanwezig was: Apple had patent op deze functionaliteit voor zijn eigen besturingssysteem Mac OS System voor de Macintosh in 1984.

Dit is in 30 jaar níet veranderd

Vooruitgang

Met de komst van Windows 3.0 vijf jaar later – Windows 2.0 was eigenlijk maar een kleine verbetering ten opzichte van de eerste versie – veranderde er veel. Het besturingssysteem werd massaal geaccepteerd. Windows 3.0 bood serieuze toepassingen, zoals ontwerpen en desktoppublishing (DTP), iets dat in de eerdere versies nauwelijks mogelijk was. Tegelijkertijd werd ook de hardware steeds beter en vooral sneller, en personal computers werden enigszins betaalbaar. Ook was het voor het eerst mogelijk om 256 kleuren te gebruiken in het systeem, in Windows 2.0 was dit beperkt tot slechts 16 kleuren. In 1992 verscheen Windows 3.1, die als eenvoudige upgrade over Windows 3.0 kon worden geïnstalleerd. Die update was niet gratis en bovendien – terugkijkend – omslachtig: door middel van diskettes kon je het besturingssysteem upgraden. Updaten via internet was er toen nog niet bij.

©PXimport

Windows 3.1 NT

Terwijl Microsoft Windows 3.1 uitbracht, was het bedrijf achter gesloten deuren bezig met een krachtigere versie: Windows 3.1 NT. De letters NT stonden voor New Technology en omvatte de manier waarop het besturingssysteem omging met het geheugen en de adressering daarvan. Maar de grootste zichtbare vooruitgang voor gebruikers was dat Windows 3.1 NT niet meer als besturingssysteem bovenop MS-DOS draaide, maar dat dit een zelfstandig besturingssysteem was. En net als nu nog steeds het geval is, kon je MS-DOS nog wel gebruiken, maar dan vanuit een apart te openen venster. Veel oudere MS-DOS-programma’s konden hier echter minder goed mee overweg. Windows 3.1 NT zag in 1993 het daglicht, en in datzelfde jaar verscheen ook Windows 3.11 for Workgroups. Deze versie beschikte over een (beperkte) netwerkfunctionaliteit, later kwam daar volledige ondersteuning voor door middel van een add-on, waarin het TCP/IP-protocol en Winsock waren opgenomen. Mede door deze extra functionaliteit werd Windows 3.11 for Workgroups ook geaccepteerd en toegepast in het bedrijfsleven.

Windows 3.1 laat de boel crashen

1995

Een belangrijk jaar voor Microsoft, het jaartal verklapt ook al een beetje wat er zo belangrijk was: Windows 95. Dat was de grootste (visuele en technische) verandering voor het besturingssysteem in jaren. Windows 95 kwam met een startmenu en -knop, een opgeruimd bureaublad en een volwaardig bestandsbeheerprogramma in de vorm van Windows Verkenner. Voor veel gebruikers was de overstap van de redelijk voorgevormde vensters en interface naar een zelf aan te passen omgeving wennen. Deze nieuwe versie van het besturingssysteem bracht ook veel belangrijke vernieuwingen met zich mee, zaken die we nu eigenlijk voor lief nemen. Bijvoorbeeld het gebruik van lange(re) bestandsnamen (255 tekens in plaats van de standaard 8.3-notering), de internetbrowser Internet Explorer en de Plug-and-play-functie, waarmee je – doorgaans – gemakkelijk een apparaat op je computer kon aansluiten.

©PXimport

Een stap vooruit … een stapje terug

Vanaf Windows 95 was het zo’n beetje duidelijk waar Microsoft naartoe ging met het besturingssysteem. Aan de basis van het OS is sindsdien eigenlijk weinig concreet veranderd. Het startmenu, de verkenner, de taakbalk, het systeemvak … allemaal zaken die we nog steeds in het besturingssysteem zien. Natuurlijk veranderde er op de achtergrond wel veel. Zo werd de manier waarop hardware werd aangestuurd veranderd, en konden grotere schijfstations worden aangesproken. Ook kwam er ondersteuning voor cd’s en later dvd’s.

Toch ging elke wijziging aan het besturingssysteem niet altijd gepaard met succes. Microsoft leek ineens met ieder opvolgende versie van Windows iets fout te doen, wat juist bij de vorige versie goed werkte. Zo waren Windows 95 en 98 in de basis goed. Toen kwam Windows Millennium Edition (ME) uit en staken allerlei problemen de kop op: vastlopers, blauwe schermen, problemen met hardware enzovoort.

Na Millennium Edition verscheen in 2001 Windows XP – tot dusver Microsofts populairste besturingssysteem. Dat was in veel opzichten een stabiel besturingssysteem. Hoewel er met sommige updates toch veel problemen werden veroorzaakt, werden deze fouten vaak met een volgende update weer opgelost. Tot zover ging alles weer goed … totdat Microsoft in 2007 – na de langste pauze tussen twee Windows-versies – Windows Vista uitbracht. In de basis was het een goed besturingssysteem, maar ook hier liepen gebruikers tegen problemen aan. Zo waren de systeemeisen behoorlijk opgeschroefd, waardoor het systeem niet prettig werkte op computers waarop Windows XP probleemloos draaide en startte het systeem veel langzamer op. Bovendien was er minder ondersteuning voor oudere hardware en lieten fabrikanten het afweten om goede stuurprogramma’s voor het OS te ontwikkelen. Hierdoor is Vista uiteindelijk geen groot succes geworden. Sterker nog: Microsoft heeft de ondersteuning voor dit besturingssysteem relatief snel gestopt.

Windows 7 borduurde voort op de techniek die in Windows Vista werd toegepast, zij het met veel meer succes. Toen Windows 8 als opvolger verscheen, vielen gebruikers vooral over de nieuwe interface, die in hun ogen alleen bestond uit grote en onhandige tegels. In 2014 veranderde Microsoft zijn inzicht weer een beetje, en kwam het bedrijf met Windows 10 op de proppen … en daar zullen we het de komende jaren mee gaan doen.

©PXimport

10 keer beter

Met Windows 10 heeft Microsoft de basis gelegd voor Windows voor de komende jaren. Natuurlijk: het besturingssysteem is nog verre van perfect, maar de basis zoals Windows 10 nu is, zal blijven. Het is duidelijk dat Microsoft een nieuwe weg is ingeslagen met de manier waarop het besturingssysteem up-to-date wordt gehouden. Bij de vorige versies van Windows werd er nog minimaal eens per maand een aantal bugs in één keer opgelost, waarbij het besturingssysteem via Windows Update werd gepatcht. Er werden per fix enkele updates geïnstalleerd, waarbij de gebruiker de keuze kreeg of hij ze wel of niet wilde installeren.

In Windows 10 kan dat niet meer, want alle updates verlopen nagenoeg automatisch. De gebruiker kan bepaalde (beveiligings)updates niet uitstellen. Dat geldt ook voor normale functionele updates voor het besturingssysteem, zoals verbeteringen of nieuwe functies. Daar tegenover staat weer dat Windows 10 ook veel minder vaak opnieuw hoeft te worden opgestart bij een update, die worden namelijk ‘on the fly’ toegepast. Alleen als Microsoft een heel grote update uitbrengt die een grotere impact heeft op Windows 10, heb je als gebruiker enige invloed op het tijdstip wanneer deze wordt geïnstalleerd. Dat was bijvoorbeeld het geval bij de grootste Windows 10-update tot-nu-toe: de Jubileumupdate (Anniversary Update). In zo’n geval ontkom je niet aan een herstart van de pc om de update succesvol te laten voltooien.

©PXimport

Software as a Service

Nabije toekomst

In maart van 2017 kunnen we de eerstvolgende grote update voor Windows 10 verwachten. Deze Redstone 2-update (de Anniversary Update was Redstone 1) zal wederom ingrijpende wijzigingen aan Windows toevoegen. Er is nog maar mondjesmaat bekend wat er allemaal nieuw zal zijn. Volgens verschillende bronnen zou de spraak/zoekassistent Cortana flink op de schop gaan en nog beter in Windows geïntegreerd worden. Ook zijn er geruchten dat Microsoft Office een veel prominentere plek zal innemen in het besturingssysteem. Een speciale zogeheten Office Hub zal dienen als extra startmenu, van waaruit het mogelijk wordt om direct bestanden te delen, openen en downloaden, in combinatie met de clouddienst OneDrive. Tegelijkertijd werkt Microsoft aan een update voor de mobiele Windows-versie, Windows 10 Mobile, en zullen veel functies uiteindelijk in beide Windows-versies terecht komen.

©PXimport

Windows over 25 jaar

We kunnen niet in een glazen bol kijken, maar voorspellen op basis van wat we nu zien is wat makkelijker.

De manier waarop Windows 10 in de toekomst zal worden bijgewerkt via updates, gaat veranderen. Updates worden compacter, waardoor het besturingssysteem sneller wordt geüpdatet, omdat er minder gegevens hoeven te worden binnengehaald. Hiermee gaat de bureaubladversie van Windows 10 op dezelfde manier werken als de mobiele versie van het besturingssysteem, waar nu al kleinere updates worden uitgerold. Er zal ook steeds meer integratie komen met de clouddiensten van Microsoft, zoals OneDrive en Office 365. Er komt al een speciale zogeheten Office Hub naast het startmenu, waarmee je snel al je Office-bestanden kunt openen. We verwachten dat Microsoft het gebruik van de cloudomgeving vanuit Windows 10 in de toekomst verder gaat uitrollen, of dat Windows 10 zelfs helemaal vanuit de cloud werkt.

Nog een ontwikkeling waarin Microsoft nu veel energie steekt, is de HoloLens: een virtualreality-headset die niet alleen bedoeld is voor het spelen van VR-games, maar ook voor serieuzere toepassingen zoals productontwerp, trainingen en simulaties. En hoewel je er zelf misschien niet veel van merkt, is Windows 10 ook helemaal klaar voor de HoloLens. Zo is het mogelijk om de browser Edge te gebruiken in combinatie met de VR-bril, waardoor je op internet kunt surfen door met je vingers in de lege ruimte te tikken en met gebaren te scrollen. De HoloLens is – voor wie dat nog niet weet – overigens een Windows 10-computer van zichzelf. Of de HoloLens ook aan gaat slaan in de thuisomgeving is nog de vraag, maar voor het bedrijfsleven of in de educatie zien we wel degelijk mogelijkheden. De volgende grote Windows 10-update die in maart verschijnt, biedt meer ondersteuning voor de HoloLens.

©PXimport

Er zijn genoeg tekstverwerkingsprogramma's die je op je computer of telefoon kunt installeren, maar als je niets wilt downloaden of aanschaffen en gewoon op het internet wilt schrijven, zijn je opties beperkt. In dit artikel bespreken we vier online tekstverwerkers.

Google Docs

Google Docs is de populairste online tekstverwerker en dus waarschijnlijk de logische optie als je veel met anderen samenwerkt aan documenten. Het is kinderlijk eenvoudig gemaakt om bestanden en mappen met anderen te delen of een hele Google Drive-omgeving aan te maken waarin genodigden samen kunnen werken.

Wijzigingen worden automatisch opgeslagen in de cloud (15 gigabyte gratis opslag), waardoor je altijd een back-up hebt. Als je de Chrome-browser gebruikt, kun je ook offline werken. Je wijzigingen worden dan in de browser zelf opgeslagen en zodra je weer verbinding hebt, gesynchroniseerd in de cloud. Bij andere online tekstverwerkers is internetverbinding te allen tijde vereist. Voor mobiele gebruikers is er overigens ook een app beschikbaar, zodat je je bestanden ook onderweg kunt bewerken.

Documenten hebben in de onlineversie een limiet van ongeveer een miljoen tekens (circa 200.000 woorden). Afhankelijk van de specificaties van je computer, kan het echter zijn dat het bestand al veel eerder langzaam (of helemaal niet) laadt. Het schrijven van een roman kan dus problematisch uitpakken.

Word Online

Word Online is een gratis, uitgeklede versie van Word uit het Microsoft 365-pakket. Documenten worden automatisch opgeslagen in Microsoft OneDrive, met 5 GB opslagruimte voor gratis gebruikers. De onlineversie mist enkele (geavanceerdere) functies van de desktopapplicatie, zoals macro's (takencombinaties) en diagrammen. Audio-opnames, Excel-sheets of PowerPoint-dia's invoegen is ook niet mogelijk.

Het programma heeft wel enkele functies die ontbreken bij het soortgelijke Google Docs. Zo zijn er meer tekststijlen, zijn de opmaakopties bij tabellen een stuk uitgebreider en kun je video's invoegen. Ook trekt Word Online langere documenten beter (met een technisch limiet van maar liefst honderd miljoen tekens).

Aan de andere kant kun je Word Online-documenten in minder formaten exporteren (alleen in .odt, .pdf en .docx) en kunnen er minder documenttypen worden geopend. Onder meer .txt-bestanden moeten eerst worden omgezet in een ander formaat.

©terovesalainen - stock.adobe.com

Proton Docs

Proton Docs is onlangs uitgebracht als 'privacyvriendelijk' alternatief voor de bekendere tekstverwerkers. De maker belooft je documenten end-to-end te versleutelen, waardoor Proton ze niet kan inzien en de inhoud ook niet op straat kan belanden na een datalek. Google en Microsoft bieden dat niet, dus ze zouden bij je documenten kunnen, al beloven ze in hun gebruikersovereenkomsten dat ze dat niet doen.

Om Proton Docs te gebruiken heb je een Proton-account nodig. Daarbij krijg je ook 5 GB aan gratis opslag. Je kunt documenten delen met mensen zonder Proton-account, maar gelijktijdig samenwerken met hen is nog niet mogelijk. De fabrikant zegt wel dat dat binnenkort wordt toegevoegd. Er is ook een appversie om op je telefoon verder te kunnen schrijven.

Aangezien de dienst nog vrij nieuw is, zijn sommige 'vanzelfsprekende' functies nog niet aanwezig. Denk aan het aanpassen van de regelafstand, een donkere modus, automatische bronvermelding of paginaondersteuning (Proton-documenten bestaan uit een enkele, lange pagina). Ook zijn er een stuk minder tekstkleuren en lettertypes dan bij de concurrentie.

⌨️Lees ook: Zo gebruik je Office zonder abonnement

CryptPad

CryptPad lijkt erg op het bovengenoemde Proton Docs, aangezien ook CryptPad beweert alle bestanden zorgvuldig te versleutelen. Proton is een bekendere naam en heeft naast Docs verschillende andere 'privacyvriendelijke' diensten op zijn cv staan, maar CryptPad heeft één belangrijke troef: je hebt geen account nodig om aan documenten te kunnen (samen)werken. Wel worden documenten van ongeregistreerde gebruikers slechts drie maanden bewaard en moet je inloggen om bestanden met anderen te kunnen delen en afbeeldingen te kunnen invoegen. Met een gratis account krijg je 1 GB aan opslag, wat relatief karig is.

Verder zijn de mogelijkheden net als bij Proton beperkt in vergelijking met de concurrentie en wordt tekst wederom niet in pagina's opgedeeld. Althans, als gratis gebruiker, want deze mogelijkheid staat wel achter een betaalmuur. Daarnaast is er geen appversie beschikbaar, al beweert de maker dat de dienst zo is ontworpen dat deze ook via de mobiele webbrowser goed moet werken.

De Eufy Video Doorbell C30 is een betaalbare slimme deurbel met een adviesprijs van 79 euro. Hoe goed kan een deurbel dan zijn? Nou, behoorlijk, als je het ons vraagt. Natuurlijk zijn er nadelen, maar die zijn begrijpelijk gezien de prijs.

 Eén van de belangrijkste concurrenten van de Eufy Video Doorbell C30 is ongetwijfeld de eerder in 2024 gelanceerde Ring Battery Video Doorbell. Die slimme deurbel heeft een adviesprijs van 99 euro en bevalt eigenlijk zo goed, dat je je hardop mag afvragen of je wel meer hoeft uit te geven dan dat. Eufy gaat er dus nog eens 20 euro onder zitten en probeert zodoende de concurrentie te ondermijn, zonder dat het merk inlevert op benodigde functies.

Hoewel de Eufy Video Doorbell C30 een flinke unit is, is het ook gewoon een typische videodeurbel. Onderop zit een gemakkelijk indrukbare knop en bovenin zit de enkele camera. In de doos zitten verschillende middelen waarmee je hem gemakkelijk aan het deurkozijn ophangt. Er zit tevens een wig bij, waarmee je hem met een hoek van vijftien graden installeert. Zo kan de camera altijd gericht zijn op de aanbeller. Maar in principe hang je hem op waar je wilt.

©Wesley Akkerman

Een vervelend taakje

Opladen gaat gelukkig via een usb-c-kabel. Het nadeel van dit systeem is dat je daarvoor de complete deurbel moet verwijderen, en ook de achterkant met een pin moet losmaken om erbij te komen. Geen vreemd principe gezien de prijs, maar wel een vervelend taakje. De fabrikant belooft een gebruikersduur van drie maanden, dus dit moet je zeker vier keer per jaar doen. Opladen duurt zes uur – dan is de deurbel dus ook zes uur buiten gebruik.

Wat deze deurbel echter zo interessant maakt, is het feit dat die beelden lokaal kunt opslaan. Je bent geen extra kosten kwijt aan één abonnement. In de deurbel zelf past een microSD-kaartje (tot 128 GB) waar die beelden op staan. Hoewel we offline opslaan toejuichen, is de kaart direct in de bel stoppen niet altijd handig. Want als iemand de bel steelt, dan ben je meteen dat kaartje kwijt. Maar aan de andere kant heb je zo ook geen extra kosten voor de aanschaf van een gong of basisstation.

©Wesley Akkerman

Koppeling met S380

Ons advies is dan ook: bevestig de Eufy Video Doorbell C30 stevig aan de muur, deur of het kozijn, om diefstal te voorkomen. Als je wilt, kun je het systeem ook zonder microSD-kaart gebruiken, aangezien je de C30 aan het S380-basisstation kunt koppelen. Dat station kost 139 euro en is daarmee flink duurder dan de deurbel. Maar als je al zo'n hub hebt of je bent voornemens meer met Eufy te doen, dan is die de investering dubbel en dwars waard.

Mocht je dat basisstation hebben of gaan kopen, dan ontgrendel je daarmee een aantal handige opties. Denk dan aan meer detectie- en herkenningsmogelijkheden, opslag tot 16 TB (voor alle gekoppelde camera's) en de gongfunctie. De S380 kan dan een geluidje afspelen op het moment dat er iemand aanbelt. Alleen deze integratie maakt de Eufy Video Doorbell C30 al ontzettend interessant, omdat je relatief veel functies voor een ontzettend laag bedrag in huis haalt.

©Wesley Akkerman

Met of zonde base?

Natuurlijk maakt de Eufy Video Doorbell C30 zelf ook lawaai zodra iemand op de bel drukt. Op je smartphone krijg je dan een simpele notificatie te zien. Als je daarop tikt, kom je uit in de app en krijg je een liveweergave te zien van degene die voor de deur staat. Met een full HD-resolutie en een duidelijke microfoon en speaker zie en hoor je alles heel goed wat er voor de deur gebeurt. Ook degene die aanbelt kan jou prettig verstaan. Hier hebben we dus weinig op aan te merken.

In vergelijking met duurdere bellen kunnen de beelden een beetje korrelig ogen, en ze missen wat detail. Maar je ziet duidelijk wie er voor de deur staat en of er bijvoorbeeld een pakketje ligt. Wanneer je de bel zonder Homebase S380 gebruikt, is die minder accuraat met bewegings- en detectiemiddelen dan je misschien zou willen, waardoor je nog weleens wat kunt missen of soms juist te veel notificaties krijgt. Met inzet van de base gaat het echter veel beter.

©Wesley Akkerman

Zaken om rekening mee te houden

Verder moet je er rekening mee houden dat dit niet de beste videodeurbel voor pakketherkenning is. Dat komt door de verticale kijkhoek van 140 graden. Die is niet hoog genoeg om de deurmat te zien liggen, waardoor veel pakketten onopgemerkt blijven. Daarnaast stelt de zoomfunctie niet veel voor. Je kunt technisch gezien zien wat er verderop gebeurt, maar echt met veel detail lukt dat niet. Gelukkig gebruik je zo'n functie niet al te vaak.

Ook overtuigt nachtvisie niet. Zodra er te weinig licht is, schakelt het systeem over naar een zwart-witmodus. In principe prima om de boel te checken, maar het komt de beeldkwaliteit niet ten goede. Maar goed, we zeggen het er nog even bij: dit apparaat kost nog geen 80 euro, dus we verwachten ook niet dat hij overal goed op scoort. Dit zijn echter wel aspecten waar Ring iets beter mee omgaat, maar dan moet je bereid zijn twee tientjes meer te betalen.

Eufy Video Doorbell C30 kopen?

Onderaan de streep doet de Eufy Video Doorbell C30 echter weinig fout om een aankoop in de weg te zitten. De laatste punten die we noemen, zaken om rekening mee te houden, scharen we daar niet onder. Maar geven we toch mee zodat je weet waar je aan begint. Wat de deurbel een beetje tegenwerkt is de manier van opladen en het feit dat je met de kijkhoek van 140 graden de mat niet in beeld kunt brengen. Daardoor kunnen pakketjes onopgemerkt blijven.

Maar verder is het gewoon een fijne, toegankelijke en goed bruikbare videodeurbel die voor 79 euro flink wat waarde aanbiedt. Je hebt bovendien géén abonnement nodig voor de opslag en kunt het systeem eventueel uitbreiden met of toevoegen aan de Homebase S380 van hetzelfde merk. Daarmee ontgrendel je flink wat extra, slimme mogelijkheden én heeft de deurbel een flinke troef in handen waar Ring momenteel alleen van kan dromen.