Waarom kun je niet overal in Nederland snel internet (glasvezel) ontvangen in huis? Zelfs als je in het drukke Amsterdam woont, hoef je niet per se het snelste internet bij je provider te kunnen afnemen. Hoewel er op een heleboel plekken wel glasvezel in de grond ligt, kan het compleet “verglazen” van Nederland nog wel even duren.

Ten eerste zijn de kosten van het aanleggen van glasvezel erg duur. Het is niet meer zo duur als vijftien jaar geleden - toen kostte het zo'n 3.000 euro per huis - maar je bent alsnog per huis ongeveer 600 euro kwijt. Reggefiber is met 80 procent de grootste Nederlandse aanlegger van glasvezel, maar sinds KPN er een groot belang in heeft gekregen, stagneerde het aantal huishoudens dat werd voorzien van glasvezel. KPN leek meer heil te zien in het goedkopere ADSL-kopernetwerk, dat ze via updates sneller maakten.

Zwolle

Echter lijkt KPN daar de laatste tijd van terug te komen. KPN is nu bezig om de regio Zwolle Noord-Oost van een aanzienlijke glasvezelboost te voorzien. Het hoopt in 2021 zo'n 1 miljoen adressen meer op glasvezel te hebben. Bizar, als je bedenkt dat het bedrijf in januari 2017 juist fel tegen glasvezel leek te zijn: in Eindhoven stopte het met de aanleg van glasvezel, waardoor mensen met VDSL het stuk van de wijkkast naar huis moesten overbruggen. Niet bepaald een ideale situatie, want VDSL is in veel gevallen traag als er veel DSL-huishoudens in de omgeving zijn. Goed nieuws dus dat KPN hiervan terug lijkt te komen.

Ziggo vindt op dit moment de kosten van glasvezel nog niet opwegen tegen de baten. Het haalt nog niet de maximale snelheid uit het netwerk, waardoor het net als KPN eerder liever werkt aan het sneller maken van de bestaande thuisnetwerken. Volgens experts wordt het feit dat KPN en Ziggo niet zo happig zijn op glasvezel niet zozeer veroorzaakt door glasvezel zelf: er liggen hoge belastingen (precariobelasting) ten grondslag aan het in de grond leggen van ongebruikte koperdraden of buizen.

Er zijn wel een aantal internetproviders die maar al graag gebruik maken van glasvezel, maar in het aanleggen ervan is Reggefiber dus redelijk alleen (op enkele regio’s na, zoals het Westland). Reggefiber werkt met gemeentes samen om te bepalen welke wijk er aan de beurt is voor glasvezel. Vervolgens wordt dit, na het nadrukkelijk toestemming verlenen hiervan, aangelegd tot in je huis. Hiervoor worden geen aanlegkosten gerekend, al moet je waarschijnlijk wel een dagje thuisblijven omdat er een gat in je huis moet worden geboord.

De reden dat er nog niet overal in Nederland glasvezel ligt, is dus vooral te wijten aan de hoge kosten en de welwillendheid van providers om hier geld in te steken, terwijl er ook nog een heel kopernetwerk in de grond ligt waarvoor wordt betaald. Bovendien lijken we tot nu toe niet alles uit glasvezel te kunnen halen wat erin zit, waardoor slechts een klein gedeelte (16%) van de Nederlandse huishoudens op deze vorm van internetnetwerk over is. Dit aantal zal in de komende vijf jaar naar alle waarschijnlijkheid enorm gaan groeien, maar daarvoor hebben veel enthousiaste consumenten wel geduld nodig.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.