Een longtailfiets is een fiets met een verlengde bagagedrager. Op deze fiets kan je prima meerdere kinderen vervoeren, maar hoe je de kinderen over de fiets verdeelt, hangt wel af van een aantal factoren.

Verschil tussen een shorttailfiets en een longtailfiets

Van longtailfietsen zijn er eigenlijk twee varianten: de shorttailfiets en de longtailfiets. Beide varianten hebben een langere bagagedrager dan bij een normale fiets, maar de bij de shorttailfiets is de bagagedrager relatief kort in vergelijking met een echte longtailfiets. De shorttailfiets is ideaal om één kind achterop te vervoeren en het is dan ook mogelijk om nog een kind in een kinderzitje voorop te vervoeren. Maar als je twee grote kinderen of meer dan twee kinderen op de fiets wilt vervoeren, ben je beter uit met een 'echte' longtailfiets.

©DARIO ROGLER | Cube

Hoeveel gewicht kan een longtailfiets dragen?

Bij een longtailfiets is het belangrijk om te kijken naar het laadvermogen. Dit is het totale gewicht dat de fiets kan dragen, inclusiefde bestuurder en het gewicht van de fiets zelf. Het gemiddelde laadvermogen van een longtailfiets is 200 kilo. Dit is inclusief het gewicht van de fiets. Als we de fiets dus niet meerekenen, betekent dat dat je voor 170 kilo aan personen kunt vervoeren op de gemiddelde longtailfiets.

Wat betekent dat nou precies? We leggen het uit aan de hand van een voorbeeld. Stel dat een fiets een laadvermogen heeft van 240 kilo en de fiets zelf weegt al 30 kilo, dan houd je nog 210 kilo aan gewicht óp de fiets over. Als jij zelf 80 kilo weegt, betekent dat dus dat je nog 130 kilo aan kinderen mee kunt nemen op de fiets. Dat betekent dat het meenemen van twee grotere kinderen die ieder 60 kilo wegen, automatisch inhoudt dat je niet óók nog een kleuter mee kunt nemen op de fiets. Zelfs al zou dit qua zitplaatsen wél kunnen… de fiets is er dan qua laadvermogen niet op gebouwd en het totale gewicht is dan te hoog. 

Het laadvermogen veilig verdelen

Om het geheel nog wat ingewikkelder te maken, is kijken naar het gewicht alleen ook niet genoeg. Laten we opnieuw uitgaan van een longtailfiets met een laadvermogen van 200 kilo. Stel dat jij zelf 60 kilo weegt en je wil drie kinderen van 25 kilo vervoeren op de bagagedrager aan de achterkant van de fiets, dan is de kans dat de fiets instabiel wordt heel groot. In theorie is het vervoeren van drie kinderen van 25 kilo (bij elkaar opgeteld 75 kilo) én een bestuurder van 60 kilo binnen de perken van wat de fiets zou moeten kunnen dragen, maar op deze manier zit vrijwel al het gewicht achter op de fiets.

De bestuurder kan in dit geval snel problemen krijgen met rustig en stabiel wegfietsen vanuit stilstand en de kans dat het voorwiel bij het wegfietsen vanuit stilstand van de grond komt is groot. Op papier is het dus mogelijk om met deze gewichtsverdeling drie kinderen van 25 kilo te vervoeren, maar in de praktijk is het niet verstandig en fietst het niet lekker. 

©DARIO ROGLER | Cube

Hoe verdeel ik kinderen over mijn longtailfiets?

Je kunt kinderen op je longtailfiets op een verschillende manier verdelen: 

 Meer weten over de accessoires? Check dan dit artikel: Accessoires voor jouw longtailfiets

Kan ik een baby vervoeren op een longtailfiets?

Hoewel er tegenwoordig wel houders bestaan om een Maxi-Cosi achter op een longtailfiets te plaatsen, wordt dit eigenlijk niet aangeraden. Een longtailfiets is minder stabiel dan bijvoorbeeld een bakfiets, wat het vervoeren van een baby in een Maxi Cosi achter op de longtailfiets extra kwetsbaar maakt.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.