ID.nl logo
Hoeveel kinderen passen er op een longtailfiets?
© SCHULTERBLICK. MEDIA
Mobiliteit

Hoeveel kinderen passen er op een longtailfiets?

Een longtailfiets is een fiets met een verlengde bagagedrager. Op deze fiets kan je prima meerdere kinderen vervoeren, maar hoe je de kinderen over de fiets verdeelt, hangt wel af van een aantal factoren.

In dit artikel: bij het inschatten van de capaciteit let je op een aantal zaken. Zo speelt de grootte van de kinderen een rol, het type zitje waarin de kinderen moeten zitten is belangrijk én het gewicht van alle personen die op de longtailfiets zitten (inclusief de bestuurder) moet meegenomen worden om een antwoord te geven op de vraag hoeveel kinderen je op dit type fiets kunt vervoeren.

Lees zeker ook dit artikel: Wat is een longtailfiets en wat zijn de voordelen ervan?

Verschil tussen een shorttailfiets en een longtailfiets

Van longtailfietsen zijn er eigenlijk twee varianten: de shorttailfiets en de longtailfiets. Beide varianten hebben een langere bagagedrager dan bij een normale fiets, maar de bij de shorttailfiets is de bagagedrager relatief kort in vergelijking met een echte longtailfiets. De shorttailfiets is ideaal om één kind achterop te vervoeren en het is dan ook mogelijk om nog een kind in een kinderzitje voorop te vervoeren. Maar als je twee grote kinderen of meer dan twee kinderen op de fiets wilt vervoeren, ben je beter uit met een 'echte' longtailfiets.

©DARIO ROGLER | Cube

Hoeveel gewicht kan een longtailfiets dragen?

Bij een longtailfiets is het belangrijk om te kijken naar het laadvermogen. Dit is het totale gewicht dat de fiets kan dragen, inclusiefde bestuurder en het gewicht van de fiets zelf. Het gemiddelde laadvermogen van een longtailfiets is 200 kilo. Dit is inclusief het gewicht van de fiets. Als we de fiets dus niet meerekenen, betekent dat dat je voor 170 kilo aan personen kunt vervoeren op de gemiddelde longtailfiets.

Wat betekent dat nou precies? We leggen het uit aan de hand van een voorbeeld. Stel dat een fiets een laadvermogen heeft van 240 kilo en de fiets zelf weegt al 30 kilo, dan houd je nog 210 kilo aan gewicht óp de fiets over. Als jij zelf 80 kilo weegt, betekent dat dus dat je nog 130 kilo aan kinderen mee kunt nemen op de fiets. Dat betekent dat het meenemen van twee grotere kinderen die ieder 60 kilo wegen, automatisch inhoudt dat je niet óók nog een kleuter mee kunt nemen op de fiets. Zelfs al zou dit qua zitplaatsen wél kunnen… de fiets is er dan qua laadvermogen niet op gebouwd en het totale gewicht is dan te hoog. 

Het laadvermogen veilig verdelen

Om het geheel nog wat ingewikkelder te maken, is kijken naar het gewicht alleen ook niet genoeg. Laten we opnieuw uitgaan van een longtailfiets met een laadvermogen van 200 kilo. Stel dat jij zelf 60 kilo weegt en je wil drie kinderen van 25 kilo vervoeren op de bagagedrager aan de achterkant van de fiets, dan is de kans dat de fiets instabiel wordt heel groot. In theorie is het vervoeren van drie kinderen van 25 kilo (bij elkaar opgeteld 75 kilo) én een bestuurder van 60 kilo binnen de perken van wat de fiets zou moeten kunnen dragen, maar op deze manier zit vrijwel al het gewicht achter op de fiets.

De bestuurder kan in dit geval snel problemen krijgen met rustig en stabiel wegfietsen vanuit stilstand en de kans dat het voorwiel bij het wegfietsen vanuit stilstand van de grond komt is groot. Op papier is het dus mogelijk om met deze gewichtsverdeling drie kinderen van 25 kilo te vervoeren, maar in de praktijk is het niet verstandig en fietst het niet lekker. 

©DARIO ROGLER | Cube

Hoe verdeel ik kinderen over mijn longtailfiets?

Je kunt kinderen op je longtailfiets op een verschillende manier verdelen: 

  • Er zijn kinderstoeltjes die geplaatst kunnen worden op de bagagedrager. Op shorttailfietsen past er één kinderstoeltje op de bagagedrager; op longtailfietsen zijn dit er twee. Kinderstoeltjes zijn bedoeld voor kinderen die wél al zelfstandig in de zithouding kunnen blijven zitten, maar die nog wel in een kinderstoeltje vervoerd moeten worden. Je kunt hierbij denken aan kinderen tussen de 6 maanden en de 4 jaar oud.

  • Een kinderstoeltje voorop. Natuurlijk is het, net als bij een gewone fiets, ook mogelijk om een kinderzitje voorop te plaatsen bij het stuur.

  • Achter op het bankje passen op een grote longtailfiets drie kinderen die achter elkaar geplaatst worden.

  • Let op: het feit dat je in theorie drie kinderen op de bagagedrager zou kunnen plaatsen én één kind in een kinderzitje voorop, betekent niet dat dit in de praktijk ook kan. Dit heeft alles te maken met het eerder genoemde laadvermogen van de fiets. Al zijn er dus genoeg zitplaatsen, bekijk ook altijd het gewicht van de personen die je vervoert.

 Meer weten over de accessoires? Check dan dit artikel: Accessoires voor jouw longtailfiets

Ook met een bakfiets kun je kinderen vervoeren

Minder wendbaar maar wel een hoop plek!

Kan ik een baby vervoeren op een longtailfiets?

Hoewel er tegenwoordig wel houders bestaan om een Maxi-Cosi achter op een longtailfiets te plaatsen, wordt dit eigenlijk niet aangeraden. Een longtailfiets is minder stabiel dan bijvoorbeeld een bakfiets, wat het vervoeren van een baby in een Maxi Cosi achter op de longtailfiets extra kwetsbaar maakt.


▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.