Veel mensen hebben een iPhone, maar lang niet iedereen gebruikt de krachtige technieken die Apple in de telefoons heeft gestopt om de mooiste foto's te maken. Met deze 6 tips leggen we de belangrijke functies van de camera voor je uit, ongeacht je nu een iPhone SE of een iPhone 11 Pro Max hebt.

Compositie

Nog los van technische aspecten van de camera is dit misschien wel de belangrijkste: zorg voor een ijzersterke compositie. Als je net met fotografie begint, is het bijvoorbeeld heel verleidelijk om onderwerpen in het midden te fotograferen, maar door ze juist iets buiten het midden te plaatsen, levert dit een rustiger beeld op. Hiervoor kun je de regel van derden gebruiken.

Bij deze compositieregel plaats je het belangrijkste onderwerp van de foto op een lijn van 1/3de of 2/3de van de compositie. Veel camera's helpen je hier een handje mee door hulplijnen op het scherm te laten zien. Zo kun je het onderwerp plaatsen op een van deze lijnen, of op een plek waar de lijnen elkaar kruisen. Daarnaast word er ook vaak gelet op de kijkrichting. Als je een model op een van de twee lijnen links of rechts op de foto zet, zorg er dan voor dat het model kijkt naar het midden van de compositie, in plaats van naar de rand.

©PXimport

Fotografeer in zwart-wit

Contrastrijke zwart-wit foto's met behoud van details zijn kenmerkend voor de iPhone. Omdat een zwart-wit foto uit alleen maar grijstinten bestaat, komt de aandacht automatisch op contrasten en vormen te liggen. Als je een compositie te pakken hebt met mooie vormen kan de zwart-wit modus een goede toevoeging zijn.

Wil je een sterke foto neerzetten, zorg er dan voor dat er een groot contrast zit tussen je onderwerp en de achtergrond. Voor harde contrasten kun je het beste hard licht gebruiken. Voor abstracte foto's en het benadrukken van structuren of vormen kan hard licht namelijk verrassend mooie resultaten opleveren, die voor diepte zorgen in het beeld.

Fotograferen in zwart-wit kan ook prachtige portretfoto's geven. Voor portretten geeft zacht licht vaak mooie resultaten. Door te werken met zacht licht krijg je weinig schaduwen in het gezicht en worden oneffenheden minder benadrukt. Bij het portretteren in zwart-wit is het belangrijk om te letten op de lijnen en schaduwen van je model.

©PXimport

Spelen met scherptediepte

Als je een compositie en onderwerp hebt gekozen is het zaak dat je een bijbehorende scherptediepte instelt. De scherptediepte is de afstand tussen een dichtstbijzijnd en ver punt waarin de foto scherp is. Dit scherptegebied kun je zelf groot of klein maken, afhankelijk van het effect dat je wilt creëren.

Een grote scherptediepte is belangrijk voor landschaps- of architectuurfoto's, omdat je dan veel delen van de foto scherp wilt hebben. Anderzijds is een kleine scherptediepte geschikt voor portretten, dieren of macrofoto's. Bij deze soorten fotografie is het mooi als de ogen van je model scherp zijn, en het daarachter onscherp verloopt. Maak je een portret van een persoon, stel dan dus scherp op de ogen en stel de scherptediepte zo in dat de achtergrond vervaagd is.

©PXimport

Door het diafragma open te draaien van een objectief, krijg je een kleinere scherptediepte (veel achtergrondonscherpte). Een grote diafragma-opening wordt aangeduid met een klein F-getal (zoals F1.8 of F2.5). Ook op de iPhone kun je de diepte aan de hand van het F-getal bepalen (zie onderstaande screenshot).

Portrait Light

Licht is de belangrijkste basis van fotografie. Als je fotografeert bij natuurlijk licht, studiolicht of bovenlicht, krijgt je onderwerp telkens een totaal andere uitstraling op de foto. Daarom heeft de iPhone meerdere licht-opties in de camera-app om verschillende lichtomstandigheden te simuleren.

iPhone tip: als je een portretfoto maakt, kun je met een iPhone zelf kiezen hoe je je licht wilt instellen. Open de camera-app op de iPhone en verander de fotografie modus naar 'Portret'. In deze modus kun je onderaan door de verschillende lichtinstellingen scrollen. Hierdoor kies je altijd het licht dat het beste bij je onderwerp past.

©PXimport

Gebruik HDR

In de fotografie wordt de term HDR nog weleens gebruikt en ook deze functie is aanwezig in de iPhone. HDR staat voor 'High Dynamic Range', of in het Nederlands: Hoog Dynamisch Bereik. Waarom is dit belangrijk om te weten?

Je iPhone beschikt over een relatief kleine beeldsensor ten opzichte van een spiegelreflex of systeemcamera. Dit betekent in de praktijk dat de details en kleuren in de individuele pixels minder informatie bevatten om te verwerken, waardoor de iPhone camera moeite heeft in situaties met een hoog lichtcontrast of juist heel weinig licht.

Door de HDR-techniek toe te passen, waarbij meerdere foto's worden gemaakt met telkens een andere belichting die later worden samengevoegd tot één beeld, levert dit een vergelijkbare kleuren en details op, alsof de sensor veel groter is. Hoewel dit niet in alle situaties van toepassing is (bijvoorbeeld bij snel bewegende onderwerpen), levert deze techniek bij vooral landschappen een aanzienlijk beter resultaat op.

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.