Afgelopen jaar zagen we de acceptatie van smartphones en tablets in het bedrijfsleven toenemen en diensten die voorheen enkel voor consumenten bedoeld waren, kregen een zakelijke tegenhanger. Wat gaat er komend jaar gebeuren? Dit zijn de grootste vraagstukken.

Wie blijft er over in het smartphoneslagveld?

Sinds drie jaar wordt de markt voor smartphones gedomineerd door twee spelers: Apple's iOS en Google's Android. Met hun gigantische, sterke ecosystemen hebben ze concurrenten als Microsoft, Nokia en RIM weggeblazen.

In 2013 proberen Microsoft en RIM iets van hun vroegere relevantie terug te winnen. Sommige telecomproviders zouden klanten graag wat meer keuze willen bieden, maar hebben diezelfde consumenten hier boodschap aan? Over de opkomst van Windows Phone 8 en BlackBerry 10 en aanverwante trends schreef redacteur Kristian van Tuil onlangs een uitgebreide analyse.

Hoe evolueert Android verder?

In 2012 wist Android eindelijk de kinderziektes van zich af te schudden en zich te positioneren naast iOS als hoogwaardig innovatief besturingssysteem. De Nexus 7-tablet van Google toonde aan dat een 7 inch tablet succesvol kan zijn en noopte Apple tot het uitbrengen van de iPad Mini. Samsung werd 's werelds grootste telefoonfabrikant dankzij toptoestellen als de Galaxy S III.

Toch zijn er de nodige problemen. Zo schakelen zowel consumenten als fabrikanten traag over naar nieuwere versies en dreigt het gevaar van forks door Samsung, LG, HTC en anderen. Daarnaast wordt het interessant om te zien wat Google gaat doen met het overgenomen Motorola, als het daarmee überhaupt plannen heeft.

De aanstaande veldslag op gebied van cloudopslag en collaboration

In 2012 leek iedereen de zakelijke Dropbox-dienst uitgevonden te hebben. Box heeft de diepste zakken en het momentum, maar YouSendIt heeft meer gebruikers. Concurrenten als Egnyte, EMC Syncplicity en Sugarsync proberen ondertussen een graantje van de markt mee te pikken.

Ondertussen blijft Dropbox het cijfermatig ontzettend goed doen. De dienst is de mijlpaal van 100 miljoen gebruikers voorbij en lijkt binnenkort met serieuze zakelijke functionaliteit te komen. 2013 zou heel goed het jaar kunnen worden waarin een grote leverancier de portemonnee trekt en miljarden euro's voor de dienst gaat neerleggen.

Weten Windows 8 en touch aan te slaan?

Met veel bombarie werden eind 2012 Windows 8 en de Microsoft Surface tablet aangekondigd. Ondanks de verkoop van behoorlijk wat licenties, lijkt Windows 8 de pc-markt niet uit het slop te trekken.

Het wordt in 2013 spannend om te zien of consumenten wel te porren zijn voor Windows 8 en touchscreen (hybride) laptops of dat ze toch liever blijven hangen bij Windows 7 en concurrenten als de iPad. Als consumenten nooit warm zullen gaan lopen voor Windows 8, zou Microsoft het roer weleens om kunnen gaan gooien en zich volledig richten op het bedrijfsleven door Office te pushen, beveiligingsmogelijkheden te vergroten en misschien de focus weer op de traditionele desktopomgeving te leggen.

Sociale tools worden het alternatief voor e-mail

Afgelopen die jaar hebben we een stortvloed aan nieuwe zakelijke tools gezien die Facebook-achtige omgevingen naar de kantooromgeving brengen. In 2012 haalde Yammer de nieuwskoppen doordat het voor ruim 1 miljard dollar werd overgenomen door Microsoft. Intussen is het in SharePoint geïntegreerd,, maar er zijn nog vele andere spelers op dit gebied, bijvoorbeeld Salesforce Chatter, IBM Connections, Jive, Huddle en Asana, die elk hun eigen specialiteit kennen.

In 2013 wordt de populariteit van deze tools in het bedrijfsleven nog groter en zullen ze een plek veroveren naast e-mail. Anderen sterven een vroege dood of worden overgekocht door leveranciers die nog geen vinger in de sociale pap hebben.

Gamification breekt door of valt keihard door de mand

Het probleem met zakelijke sociale netwerken als Jive en outbound marketingtools als Moxie is de lage acceptatiegraad – bedrijven rollen ze wel uit, maar werknemers aarzelen met het gebruik ervan. Een nieuwe soort leveranciers (waarvan Badgeville een voorbeeld is) probeert speltheorie onder managers populair te maken door badges en competitie aan doorgaans saaie bedrijfsprocessen toe te voegen.

De grote adviesbureaus lijken het spel vooralsnog mee te spelen; zo heeft CapGemini een heus gamification-programma opgesteld. Het wordt spannend om te zien of gamification in 2013 er voor zal kunnen zorgen dat saaie kantoorapplicaties vaker gebruikt gaan worden of dat het een hype wordt om snel te vergeten.

MDM wordt volwassen

Toen een paar jaar geleden iOS-apparaten ook onder werknemers populair werden, raakte IT in paniek – hoe kon men op deze voor IT-afdelingen ontoegankelijke apparaten data beheren en security handhaven? Er kwam een heel scala MDM-leveranciers op om deze problematiek in goede banen te leiden.

Tegenwoordig kunnen IT-afdelingen hun apparaten beheren via Exchange ActiveSync en heersen MDM-leveranciers als Airwatch, Good Technology en MobileIron over de rest van de markt. In 2013 is de verwachting dat de consolidatie toeneemt (neem de recente overname van Zenprise door Citrix) en gaan we evoluerende benaderingen voor mobiele beveiliging als containerisatie vaker terugzien.

Zal Google het bedrijfsleven opnieuw weten te verrassen?

Afgelopen vijf jaar heeft Google hard aan de weg getimmerd door Google Apps en nieuwe diensten als Drive en Compute Engine geschikt te maken voor het bedrijfsleven. Toch maakt de B2B-markt slechts 4 procent van de omzet van Google uit en geeft het bedrijf zelf ook toe producten in eerste instantie voor consumenten te ontwikkelen en daarna pas te denken aan de zakelijke markt.

Ondertussen heeft Google aardig wat veldslagen gewonnen, maar blijven Microsoft Exchange en Office de zakelijke standaarden. In 2013 zou Google het bedrijfsleven een hogere prioriteit kunnen geven door snellere productontwikkeling en een aantal belangrijke startups in te lijven.

Apple moet weer wat innovativiteit gaan tonen

Sommige analisten denken dat de glans er bij Apple intussen af is. Het voorbije jaar koos het voor veilige revisies van bestaande productlijnen in plaats van nieuwe producten te introduceren en begin het twee behoorlijke blunders in de vorm van Apple Maps en Siri. Als gevolg hiervan dook de aandelenkoers afgelopen maanden met bijna 25 procent naar beneden.

Voor komend jaar is het voor CEO Tim Cook en Apple noodzaak om het publiek opnieuw te verbazen door in een nieuwe industrie een revolutie te ontketenen – misschien wordt het de televisie, misschien iets wat we nu nog niet weten. De geschiedenis leert dat we iets moois kunnen verwachten: in 2007 zag de eerste iPhone het levenslicht, in 2010 werd de eerste iPad getoond.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.