Er wordt altijd gezegd dat China een opkomende economie is waar we rekening mee moeten houden dat lijkt steeds meer waarheid te worden. Eén van de grootste Chinese bedrijven van dit moment is Tencent, dat onder andere achter WeChat en een groot arsenaal aan mobiele games zit. Dit is hoe dat bedrijf invloed heeft over de hele wereld.

De Chinese multinational Tencent is gestart in 1998 vanuit Shenzhen. Het is een samenwerking tussen Pony Ma, Zhang Zhidong, Xu Chenye, Chen Yidan en Zeng Liqing, die gezamenlijk het bedrijf oprichtten. Het startte in 1999 met een messenger genaamd OICQ, waarvan het snel de naam veranderde naar QQ toen het een rechtszaak aan de broek zou krijgen van ICQ. 

De eerste drie jaar was Tencent niet winstgevend. Het enige geld dat binnenkwam, was uit advertenties en premium-gebruikers op QQ. Toen het ook kosten rekende voor zijn mobiele dienst QQ Mobile en het copyright vastlegde op het pinguinlogo, begon het goed te verdienen. Uiteindelijk wist QQ in december 2010 650 miljoen actieve gebruikers te bereiken. Soms waren er zelfs 100 miljoen mensen tegelijk online.

Tencent zet vooral in op diensten op het internet, waaronder sociale netwerken, mobiele spellen en betaalsystemen. In veel Aziatische landen wordt volop gebruikgemaakt van WeChat (1 miljard maandelijkse gebruikers), maar ook van Tencent Music Entertainment, dat is een groep streamingdiensten (waaronder QQ Music) met meer dan 700 miljoen actieve gebruikers, waarvan 120 miljoen betalende gebruikers. 

In totaal heeft Tencent aandelen in meer dan 600 bedrijven. Veel bedrijven zijn gamebedrijven, zoals Riot (van League of Legends), Epic Games (van Fortnite) en Supercell (van Clash of Clans). Stuk voor stuk games die de grote massa aanspreken.

Groter dan Facebook

Kortom, Tencent is enorm succesvol. In 2018 was het Tencent dat als eerste bedrijf in Azië een marktwaarde van meer dan 500 miljard dollar behaalde. Het is zelfs een grotere firma dan Facebook. Het concurreert enorm veel met Alibaba, bekend van AliExpress, onder andere door te investeren in een platform als JD.com. 

Toch is vooralsnog WeChat één van de grootste successen van het bedrijf. Het wist in 2020 zelfs in het Westen volop in het nieuws te komen omdat Trump het verbood in de Verenigde Staten. De voorwaarde? Het moest door een Amerikaans bedrijf worden gekocht en gerund. Dat is niet gelukt, en dat is maar goed ook. Biden heeft het verbod inmiddels teruggedraaid.

©PXimport

Riot Games doet Tencent enorm veel goed, League of Legends is niet alleen een populair spel om te spelen, maar ook om te kijken. Het kent een enorm levendige esports-aanwezigheid en Tencent investeert zelfs flink in esport-arena’s waar mensen de wedstrijden live kunnen bekijken.

Daarnaast heeft het bedrijf ook nog vier interne game-studio’s: TiMi, Lightspeed & Quantum, Aurora en Morefun. Klinkt waarschijnlijk onbekend, want dit zijn gamestudio’s die spellen maken voor de Chinese markt. TiMi is echter wel de studio achter Call of Duty: Mobile, dat wereldwijd meer dan 500 miljoen downloads heeft. 

Interessant is dat het Chinese bedrijf ook een vinger in de pap heeft bij veel Westerse bedrijven waarvan je dat niet snel zou verwachten. Het heeft aandelen in Spotify en Tesla, ondanks het feit dat het ook zelf een van ‘s werelds grootste muziekstreamingdiensten runt en tegelijkertijd eigen inspanningen doet op het gebied van AI en automotive. 

Kritiek op Tencent

Een gigantische organisatie als Tencent krijgt echter ook veel kritiek te verduren. Zo werd het regelmatig een copycat genoemd, omdat het wel eens heel kort na een goed idee van een ander met eenzelfde soort initiatief kwam. Zo is het in 2010 onder andere met een soort Groupon-achtige dienst gekomen in China, net nadat een ander bedrijf zoiets had opgestart.

Inmiddels heeft het die boodschap wel door en probeert het die bedrijven met goede ideeën te kopen. Daarnaast investeert het ook veel in kleinere bedrijven. Echter wordt daardoor regelmatig het vuur aan de schenen gelegd door antitrust-waakhonden en de Chinese overheid. Hoewel het er in China wel wat anders aan toegaat dan in het Westen, wordt Tencent er wel degelijk op aangesproken dat het zoveel acquisities doet. Het is daar blijkbaar niet altijd zo open over is als de overheid dat graag zou zien. 

Voet aan de grond

Tencent is vooral een bedrijf van de grote aantallen. Of het nu gaat om de aantallen bedrijven waarin het investeert, de aantallen gamers die ‘hun’ spellen spelen of het aantal mensen waarvoor zij de belangrijkste communicatiemethode online hebben staan. Het gaat bij Tencent eigenlijk altijd om miljoenen. 

Hoewel het zich in eerste instantie volledig op de Aziatische markt focuste, bewijst het inmiddels (vooral door de game-inspanningen) dat het ook voet aan de grond krijgt in de rest van de wereld. 

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.