Fabrikanten zijn continu in beweging om nieuwe smartphones te ontwikkelen. Tussen al dat high-end geweld is het lastig om te bepalen welke smartphone het prettigst voor jou is. Lees in dit artikel alles over de beste smartphones van dit moment en ontdek of jouw toestel ertussen zit.

Samsung Galaxy S7 edge

De Samsung Galaxy S7 komt er, net als de S6, in edge-variant, die zo'n honderd euro duurder is dan de gewone platte versie. De verschillen tussen de Galaxy S6 edge en de S7 edge zijn subtiel: de achterkant heeft nu ook rondingen, de camera steekt iets minder ver uit en de glazen voor- en achterkant zijn wat gebold over de boven- en onderzijde. Ook de metalen rand rondom het toestel is wat ronder en netter afgewerkt. Het zijn allemaal kleine details die het toestel net nog even wat mooier maken.

De grootste aanpassing aan de behuizing is er een die je niet ziet: het toestel is waterdicht gemaakt. Zonder dat je hiervoor hoeft te frotten met klepjes zoals bij waterdichte Xperia-smartphones. Een plotselinge duik kan altijd, zonder twijfel-paniekmoment over klepjes. Houd er echter wel rekening mee dat de micro-usb-poort wel droog moet zijn voordat je de Galaxy S7 oplaadt, om kortsluiting of schade aan je toestel te voorkomen. Je kunt alleen niet met je S7 de zee in rennen om onderwaterfoto's te schieten. Het touchscreen werkt niet onder water en er is geen fysieke sluiterknop. Voor de beste onderwaterfoto's ben je dus weer aangewezen op de Xperia Z5.

Samsung heeft zich qua hardware ontzettend uitgesloofd met de Galaxy S7 edge. Het design, de camera, het scherm, de accuduur en de rekenkracht zijn ongeëvenaard van wat ik tot nu toe in een smartphone tegen ben gekomen. Alleen is het toch weer TouchWiz dat een inhaalslag moet maken om mee te komen met de hardware én de hoge prijs van het toestel.

©PXimport

Hier vind je de volledige review van de Samsung Galaxy S7 edge. Onze videoreview vind je hier.

iPhone 7 (Plus)

De iPhone 7 en de grotere iPhone 7 Plus zijn op het oog haast niet te onderscheiden van zijn voorganger. Toch kun je niet stellen dat Apple stil heeft gezeten. Is de iPhone 7 onderscheidend genoeg, ook ten opzichte van z’n concurrenten?

De opvallendste verandering is natuurlijk het ontbreken van een koptelefooningang. Apple heeft er zelf ook geen goede verklaring voor. De marketing-afdeling spint het als een moedig besluit, dat nodig is om draadloze koptelefoon een nodig duwtje in de rug te geven. Maar in feite is het gewoon een besluit dat alleen in het voordeel van Apple werkt en voor gebruikers onnodig gedoe en frustratie oplevert.

Is de iPhone 7 een goede smartphone? Zonder meer. Dat geldt ook voor de grote Plus-uitvoering. Het toestel is op alle fronten wat verbeterd, sneller, betere camera, mooier scherm, enzovoort. Toch ontbreekt de vernieuwing. Van een bedrijf als Apple mag je wat meer innovatie verwachten. Veel mensen kiezen bij de aanschaf van een nieuwe smartphone blind voor de nieuwste iPhone, en ook dit keer zullen die een uitstekend toestel hebben. Heb je echter al een iPhone 6(s), dan levert een upgrade echter weinig op. Helaas laat het ontbreken van een koptelefooningang en de extreme prijzen een vervelende smaak na, ze eisen een hebberige hoofdrol op van een smartphone waar verder weinig op aan te merken valt.

©PXimport

De uitgebreide review van de iPhone 7 (Plus) is hier te lezen.

Huawei Mate 9

De Huawei Mate 9 is met zijn 5,9 inch beeldscherm een grote verschijning. Maar omdat de randen rond het display smal zijn, is het toestel exact even groot als de 5,5 inch iPhone 7 Plus. Een knappe prestatie, al blijft het een telefoon die je met twee handen moet bedienen. Dat is geen straf, want hij heeft een licht gebolde metalen behuizing die goed is afgewerkt en luxe aanvoelt. Wel is het jammer dat de telefoon niet water- en stofbestendig is.

Een onderdeel waar Huawei groots op inzette bij de presentatie van de Mate 9 zijn de prestaties. De zelfontwikkelde Kirin 960 met 4GB werkgeheugen is veel sneller en heeft meer grafische kracht dan voorgaande Kirin-processors, en kan qua prestaties meekomen met de Galaxy S7 (Edge) en OnePlus 3T. De Mate 9 draait dan ook als een zonnetje en zware games zijn geen probleem. De grote 4000 mAh accu zorgt voor een lange accuduur van zo'n anderhalve dag, en wie het rustiger aandoet kan twee dagen vooruit. Zelfs bij een dag intensief gebruik, waarbij het scherm meer dan 5 uur aanstaat, is het lastig de smartphone voor het slapengaan leeg te krijgen.

De Huawei Mate 9 is een phablet met een fraai ontwerp, groot beeldscherm en krachtige hardware. Bovendien heeft hij bijzondere camera’s die mooie foto’s maken, een lange accuduur en is het Huawei’s eerste toestel met Android 7.0 en de vernieuwde EMUI 5.0-schil. Daar valt goed mee te werken, maar er is nog genoeg ruimte voor verbetering. Al met al is de Mate 9 een goede keuze in een segment waar weinig concurrentie is.

©PXimport

De volledige review van de Mate 9 kun je hier vinden.

OnePlus 3

OnePlus is niet alleen als bedrijf volwassen geworden (het invite-model is eindelijk gedag gezegd), ook de telefoon zelf krijgt een steeds professionelere uitstraling. Het bedrijf is bijvoorbeeld afgestapt van het bekende 'sandstone', de gezandstraalde achterkant die op de OnePlus One en de OnePlus 2 zat. Ook de broze glazen (en spiegelgladde) achterkant van de OnePlus X zit niet op deze telefoon: in plaats daarvan is de OnePlus 3 van een robuust maar misschien wat saai metaal.

Een erg opvallende feature is dat de OnePlus 3 maarliefst zes GB werkgeheugen aan boord heeft, een absurd hoog aantal gigabytes oor een smartphone. Die zes GB is een raar verhaal. OnePlus kondigde het al vroeg aan en pronkt er graag mee, want het zijn de meeste gigabytes werkgeheugen in welke smartphone van dit moment dan ook. In de praktijk heb je er echter nog niets aan. Sterker nog, tijdens het benchmarken ontdekten we dat er maximaal 4 GB wordt gebruikt - precies zoveel als premium telefoons van dit moment gebruiken.

De OnePlus 3 is zeker niet perfect, maar we durven wel te zeggen dat er geen enkele telefoon is die op dit moment een betere prijs-kwaliteitsverhouding biedt. Voor slechts 400 euro krijg je een stevig toestel met een chique uitstraling, een helder en kleurrijk display, een snelle vingerafdrukscanner, een redelijke camera, een razendsnelle processor, en een heerlijk besturingssysteem. Daarmee staat de OnePlus 3 prima zijn mannetje tegenover concurrenten zoals die van Samsung, LG of HTC, maar voor de helft van de prijs. Kortom, een ware flagship-killer.

©PXimport

De volledige review van de OnePlus 3 lezen? Hier vind je hem.

HTC 10

De HTC 10 is HTC's nieuwe paradepaardje, het topmodel dat het verkoopfiasco van de M9 moet vergeten, en qua kwaliteit ver boven de middenklasser A9 moet staan. Hoewel HTC zich de laatste tijd steeds meer richt op virtual reality (met de Vive Pre-headset), is het Taiwanese bedrijf zijn roots als telefoonmaker niet vergeten. Eerdere Android-toestellen van HTC konden maar moeilijk meekomen op de markt, maar met de 10 heeft HTC alles uit de kast getrokken om het beste toestel in jaren te maken. En dat lukt goed.

Over de prestaties van de HTC 10 hebben we weinig te klagen. De combinatie van de Snapdragon 820-processor, de 4 GB aan RAM én HTC's eigen Android-versie maken de telefoon aangenaam snel, en maken het draaien van meerdere apps tegelijk prima te doen. De telefoon is niet merkbaar veel sneller of trager dan concurrenten als de S7 of de G5 en scoorde in een aantal simpele benchmarks ongeveer even hoog.

HTC heeft na jaren van gesteggel eindelijk weer een toptoestel afgeleverd dat zonder problemen mee kan met de beste toestellen van het moment. Een snel model met een goede camera en een bijzonder mooie en degelijk ontwerp. Daar zitten handige extra features in zoals Quick Charge 3.0 en audio-opties, die de hooguit "goede" accuduur vergeven.

©PXimport

Voor de volledige review van de HTC 10 klik je hier.

LG G5

LG is de laatste jaren innovatief bezig met smartphones. De G3 had een scherm met QHD-resolutie, de G4 sprong er uit met de camera en leren achterkant. De LG G5 heeft een metalen behuizing én verwisselbare batterij. Maar kan de G5 met de verbluffende Galaxy S7 meelopen, die tegelijkertijd verscheen?

Ondanks wat LG beweert is de behuizing niet unibody, oftewel één metalen geheel. De onderkant is met een knopje aan de zijkant los te maken, waarna de module met de batterij losgetrokken kan worden. Handig, want zo kun je de batterij vervangen, maar ook andere modules plaatsen. Goed voor de duurzaamheid van het toestel, maar ook opent het de deur voor interessante accessoires.

De LG G5 is een all-round toptoestel, waarbij de innovatie in z'n modulaire bouw én metalen behuizing zit. Leuk is daarbij dat er ook deuren geopend worden voor accessoires, alhoewel er nog weinig beschikbaar zijn. Het grote nadeel is echter dat hij niet uit de schaduw van de Galaxy S7 weet te komen. Wil LG de G5 als interessantere outsider presenteren, dan zal er een flinke hap van zo'n 150 à 200 euro uit de prijs genomen moeten worden.

©PXimport

Hier vind je de hele review van de LG G5.

Huawei Nova

Tijdens de introductie van de Huawei Nova op de IFA in Berlijn was ik behoorlijk onder de indruk. De smartphone ziet er keurig uit en de specificaties voor een smartphone van 370 euro zijn ook niet mis. Maar waarom komt het toestel me toch zo bekend voor?Een gelijkend toestel zit al een jaar in m’n broekzak: de Huawei Nexus 6P. De uiterlijke verschillen zijn klein: de Huawei Nova is een stuk compacter dankzij z’n 5 inch-scherm (12,7 cm), in tegenstelling tot de 5,7 inch van het scherm van de Nexus 6P. Ook is het glas aan de voorkant wat mooier afgewerkt. Fijn is ook dat de randen rondom het scherm heel dun zijn, waardoor het formaat klein gehouden wordt. Origineel of niet, de Huawei Nova is een juweel van een smartphone, die door zijn formaat en licht geronde metalen afwerking erg lekker in de hand ligt.

De Huawei Nova is één van de mooiste smartphones, dankzij zijn afwerking en bescheiden formaat. Ook de hardware en camera vallen positief op, waardoor het toestel één van de betere prijs-kwaliteitsverhoudingen biedt.

©PXimport

Meer lezen? De hele review van de Huawei Nova is hier te vinden.

Sony Xperia X

De Sony Xperia X ziet er net als de andere Xperia’s mooi uit en de bouwkwaliteit is uitstekend met een mooi afwerking van licht gebold glas en metaal. Mede dankzij z’n prima schermformaat (5 inch, 12,7 cm) ligt het toestel goed in de hand. Aan de rechterkant zit de vingerafdrukscanner in de aan-knop verwerkt, wat mij betreft is dit de ideale implementatie van zo’n scanner. Het vastpakken en indrukken plus ontgrendelen tegelijk voelt heel natuurlijk, en werkt bovendien erg vlot. Maar bij de specificaties laat Sony steken vallen.

Het toestel oogt duidelijk van Sony, maar mist toch identiteit, unieke pluspunten. Alles is middelmaat, behalve de prijs. Bovendien wordt de waterdichtheid ook aan de kant geschoven. Voor een euro of 400 zou dit een leuk toestel zijn, waarbij ik het beeldscherm, accuduur en vingerafdrukscanner in een mooie Sony-behuizing als prettig ervaar. De prijs is echter iets te hoog voor wat je ervoor terugkrijgt.

©PXimport

De volledige review van de Sony Xperia X vind je hier.

iPhone 6s (Plus)

De iPhone 6s is qua uiterlijk amper te onderscheiden van de iPhone 6. Nog steeds heeft het toestel ronde hoeken, een aluminium behuizing, en die bekende witte strepen op de achterkant. Aan de voorkant zit de inmiddels beroemde home-knop, aan de zijkant zitten volumeknoppen en een aan/uit-knop. Het is vooral de binnenkant van de telefoon die hem een stuk beter maakt dan zijn voorganger. De processor is een heel stuk sneller, en dat is één van de dingen die direct opvalt. Apple zegt zelf dat het gaat om een versnelling van wel 30 procent ten opzichte van de iPhone 6, en hoewel we het niet hebben kunnen benchmarken is het duidelijk merkbaar dat de 6s veel sneller is.

Is er dan helemaal niets revolutionair anders aan de 6s? Jawel. 3D Touch, dat eerst nog bekend stond als 'Force Touch', is een opvallende nieuwe functie in het scherm. Dat scherm is namelijk drukgevoelig, waardoor je er op meerdere manieren op kunt drukken. Naast de gewone tik en het lang ingedrukt houden, kun je ook extra hard op het scherm tikken.

©PXimport

Kijk hier voor de volledige review van de iPhone 6s (Plus).

Samsung Galaxy S6 edge+

Het scherm van de Samsung Galaxy S6 edge+ is 5,7 inch groot (14,5 cm), maar door zijn afgebogen schermranden is hij ongeveer even groot als de OnePlus One en een slagje kleiner dan de iPhone 6(s) Plus. Beide toestellen hebben een kleiner scherm van 5,5 inch. Maar desondanks heb je er alsnog een flinke broekzak voor nodig. Grote voordelen van de (kleinere) Galaxy S6 edge die ik eerder dit jaar testte zijn de camera die zich met de beste meet, het scherm en de bouwkwaliteit. Prettig aan de edge+ is dat er meer van de laatste twee pluspunten is. Het Super Amoledscherm is helder, contrastrijk en heeft levendige kleuren. Bovendien zorgt de resolutie van 2560x1440 voor haarscherp beeld.

De Galaxy S6 edge+ biedt meer van het goede dat de S6 edge heeft. Het scherm is enorm, maar ook enorm fijn. Het toestel is mooi en krachtig en heeft alles aan boord om de komende jaren door te komen. Alleen is 799 euro daar teveel geld voor.

©PXimport

Hier vind je de uitgebreide review van de Samsung Galaxy S6 edge+.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.