De Galaxy S6 edge is de mooiste smartphone die ik tot nu toe gezien heb en ook het scherm is fantastisch. De edge+-variant is een slag groter en dat biedt meer van dat goede, mits je met het formaat overweg kunt.

En dat formaat, dat is geen kattenpis. Het scherm is 5,7 inch groot (14,5 cm), maar door zijn afgebogen schermranden is hij ongeveer even groot als de OnePlus One en een slagje kleiner dan de iPhone 6(s) Plus. Beide toestellen hebben een kleiner scherm van 5,5 inch. Maar desondanks heb je er alsnog een flinke broekzak voor nodig. Zelf had ik er geen problemen mee, maar dat is natuurlijk iets persoonlijks en omdat ik zelf een OnePlus One bezit hoefde ik niet aan het formaat te wennen. Lees ook: de beste smartphones van 2015

Grote voordelen van de (kleinere) Galaxy S6 edge die ik eerder dit jaar testte zijn de camera die zich met de beste meet, het scherm en de bouwkwaliteit. Prettig aan de edge+ is dat er meer van de laatste twee pluspunten is. Het Super Amoledscherm is helder, contrastrijk en heeft levendige kleuren. Bovendien zorgt de resolutie van 2560x1440 voor haarscherp beeld. Persoonlijk verkies ik het scherm boven die van de iPhone of andere Android-concurrenten.

©PXimport

Het gebogen scherm maakt edge-smartphones een juweel om te zien.

Enkel met edge

Het toestel zelf is van glas en metaal en is ondanks zijn stevige bouwkwaliteit opvallend licht. Maar daar zijn wel concessies voor gedaan: er is geen geheugenkaartslot meer en de batterij is niet vervangbaar. Het grotere formaat komt er alleen in edge-variant, waarbij de schermranden afgebogen zijn. Dit is wat het toestel zo mooi maakt, maar praktisch biedt het niet heel veel. Je kunt meldingen tonen, een nachtklokje, wat snelkoppelingen, et cetera. Wat vooral handig is als je het toestel op z'n scherm op tafel ligt. Het probleem waar ik tegenaan liep bij het testen van de gewone S6 edge is dat mijn vingers het afgebogen scherm raken wanneer ik hem vasthoudt. Hierdoor reageerde het toestel vaak vreemd. Samsung heeft er gelukkig rekening mee gehouden en dit probleem met een update verholpen. Het maakt niet meer uit als je vingers per ongeluk de zijkant van het scherm raken als je het toestel gebruikt. Maar over het algemeen kan ik toch concluderen dat zo'n edge-scherm heel mooi is, maar qua functionaliteit eigenlijk bar weinig toevoegt.

©PXimport

Aan de verlichting van het edge-scherm zie je wanneer je een berichtje hebt, zelfs wanneer het toestel op de voorkant ligt.

Qua specs heeft de S6 edge+ vrijwel hetzelfde aan boord. De camera is hetzelfde gebleven en kwam uitstekend uit onze test van eerder dit jaar. Maar de foto's van de camera komen door het grotere schermformaat wel beter tot zijn recht. Verder vinden we dezelfde octacore-processer en 32GB werkgeheugen in het toestel terug. Het werkgeheugen is opgeschaald naar 4GB en een grotere smartphone betekent ook meer ruimte voor een grotere accu. Dat is het geval, en in praktijk is de accuduur ook prima. Anderhalve tot twee dagen is bij normaal gebruik haalbaar en de meegeleverde oplader laadt het toestel binnen een kwartier voldoende op om uren door te kunnen. Hoe dat snelladen de accucapaciteit op lange termijn beïnvloedt is echter lastig te testen.

Andere onderdelen zoals de vingerafdrukscanner zijn aanwezig en werken vlot en eenvoudig. De hartslagmeter zit ook weer op de achterkant van het toestel. Deze werkt redelijk accuraat, maar blijft een wat overbodige toevoeging. Vooral als je tijdens het sporten je hartslag wilt meten moet je eerst stoppen, je toestel pakken, ontgrendelen, de app starten en een halve minuut je vinger op de sensor leggen voor een momentopname. Tsja. Bovendien is deze gekoppeld aan de S Health app van Samsung. Je kunt hem niet gebruiken in combinatie met andere apps of wearables.

TouchWiz

Er is al veel gezegd en geschreven over TouchWiz, de skin die Samsung over Android heen legt, Android 5.1 in dit geval. En over het algemeen niet al te positief. Ook van mijn kant. Nu heeft Samsung besloten wat minder rommel en overbodige functies in te bouwen. Inmiddels is het instellingenscherm eindelijk weer overzichtelijk zonder tabbladen. Maar qua bloatware heeft TouchWiz nog een bijzonder lange opruimweg te gaan. Zo vind je een enorme zwik Microsoft-apps op het toestel, een tweede applicatiewinkel van Samsung zelf, privacy-minachtende apps zoals Facebook, Messenger en Instagram en meer. Deze zijn gelukkig te deïnstalleren. Kwalijkst is nog de Smart Manager, waarin je voor Android overbodige functionaliteit terugvindt als een proces-killer en een virusscanner van respectievelijk Clean Master en McAfee. Deze app is bovendien niet uit te schakelen en dient dus alleen portemonnee van Samsung.

©PXimport

De bouwkwaliteit is indrukwekkend.

Dan is er tenslotte nog een punt dat ik nog moet aanstippen: de prijs. De Galaxy S6 edge+ kost 799 euro. Dat is buitensporig veel geld voor een smartphone. Bovendien is er geen platte variant beschikbaar zonder edge-scherm, wat wel het geval is bij de gewone Galaxy S6 en honderd euro minder kostte. Versies met meer opslaggeheugen zijn overigens ook niet beschikbaar.

Conclusie

De Galaxy S6 edge+ biedt meer van het goede dat de S6 edge heeft. Het scherm is enorm, maar ook enorm fijn. Het toestel is mooi en krachtig en heeft alles aan boord om de komende jaren door te komen. Alleen is 799 euro daar teveel geld voor.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.