Met de HTC 10 moet de Taiwanese fabrikant weer helemaal terugkomen aan de top van de smartphone-wereld. Dat lukt verrassend goed, want de HTC 10 is een absoluut toptoestel met goede specificaties, die alleen nergens noemenswaardig écht beter is dan de concurrentie.

De HTC 10 is HTC's nieuwe paradepaardje, het topmodel dat het verkoopfiasco van de M9 moet vergeten, en qua kwaliteit ver boven de middenklasser A9 moet staan. Hoewel HTC zich de laatste tijd steeds meer richt op virtual reality (met de Vive Pre-headset), is het Taiwanese bedrijf zijn roots als telefoonmaker niet vergeten. Eerdere Android-toestellen van HTC konden maar moeilijk meekomen op de markt, maar met de 10 heeft HTC alles uit de kast getrokken om het beste toestel in jaren te maken. En dat lukt goed. Lees ook: HTC Vive - Loop door een virtuele wereld.

Uiterlijk

Dat is meteen te zien aan het chique uiterlijk. Dat is van stevig metaal, met eindelijk een 'normale' voorkant in tegenstelling tot de rare speakers op het voorpaneel van de vorige M9.

Ook de achterkant is mooier geworden. Die is van een glad, egaal metaal, met een opvallende bolling erin waardoor je het toestel lekker in je hand kunt houden. De ronde randen voelen absoluut niet hoekig aan. Aan de boven- en onderkant zitten achter de twee antenne-lijnen, maar in tegenstelling tot veel andere telefoons vallen die hier niet zo op en lijken ze onderdeel van het design van de telefoon.

©PXimport

Het uiterlijk is fraai en komt erg overeen met de voorgangers van de HTC 10.

Knoppen

Aan de zijkant zitten de standaard-knoppen die je verwacht; een aan/uitknop in het midden, op een handige ergonomische plaats voor je duim, en twee volumeknoppen daar vlak boven. Opvallend is de aan/uit-knop, die geribbeld is zodat je hem meteen met je vinger kunt vinden vanuit je broekzak.

Twee slots

Opvallend is dat de HTC 10 twee vakjes heeft voor zowel de sim-kaart als de sd-kaart. Aan beide kanten zit zo'n slot, en hoewel dat tegen de conventie ingaat van een wat groter slot voor beide kaarten past het wel goed bij de rest van het design van de 10. Die is namelijk opvallend symmetrisch, iets dat niet meteen opvalt maar dat je wel waardeert. Zo zit de hoofdtelefoonaansluiting in het midden van het toestel aan de bovenkant, en valt het op dat de aan/uitknop ook in het midden zit.

©PXimport

Usb-C

Onderaan de telefoon zitten nog een usb-C-aansluiting, en voorop een vingerafdrukscanner die ook fungeert als homeknop. Daar komen we later nog even op terug. Als je het puur over het design van de telefoon hebt, zie je direct dat de HTC 10 een toptoestel is. Het voelt chique aan, duur, sexy en elegant, maar ook oerdegelijk.

Dat is misschien wel gelijk het grootste nadeel van het toestel, want dat ligt vrij zwaar in de hand en is ook significant dikker dan andere modellen. En waar je zou hopen dat die extra dikte zou zorgen voor een betere accuduur, valt dat in de praktijk toch een beetje tegen.

Prestaties

Over de prestaties van de HTC 10 hebben we weinig te klagen. De combinatie van de Snapdragon 820-processor, de 4 GB aan RAM én HTC's eigen Android-versie maken de telefoon aangenaam snel, en maken het draaien van meerdere apps tegelijk prima te doen. De telefoon is niet merkbaar veel sneller of trager dan concurrenten als de S7 of de G5 en scoorde in een aantal simpele benchmarks ongeveer even hoog.

Dat heeft onder andere te maken met de 10's scherm, dat met een lage latency weinig processorkracht vraagt, en met het minimalistische besturingssysteem dat een aantal prestatieverbeterende snufjes aan boord heeft.

SenseUI-skin

Het is vooral HTC's eigen Android-skin die in deze telefoon moet zorgen voor een unieke ervaring. Veel fabrikanten proberen zich met een eigen skin te onderscheiden van de concurrentie, zoals Samsung met het vreselijk zware TouchWiz, LG met zijn vele extra features en apps, en Huawei dat met EmotionUI Android bijna onherkenbaar achterlaat. HTC gaat juist een andere kant op. Het toestel maakt gebruik van Sense UI, een eigen Android-schil die het bedrijf al gebruikt sinds de eerste Android-telefoons uit 2010.

Sense UI is gemaakt om de 10 zijn eigen smaakje te geven, maar HTC heeft er goed voor gewaakt om geen overdaad aan zinloze applicaties en functies toe te voegen. Het bedrijf zegt nauw met Google te hebben samengewerkt om de Android-skin zo minimalistisch mogelijk te houden, zonder te vervallen in stock-Android of het bare-bones-OS van CyanogenMod.

Weinig bloatware

Dat is aardig goed gelukt. Dat begint bijvoorbeeld al bij het aantal applicaties, want buiten de verplichte Google-apps staat er niets te veel op het toestel. Waar veel custom OS's nog een aantal dubbele applicaties hebben staan, zoals meerdere Galerijen of aantekeningen-apps heeft HTC onder meer zijn eigen versie van Google Photos gemaakt, waarmee je naast de Photos-functies ook .raw-images kunt opslaan.

Toch heeft de HTC 10 net als andere telefoons een aantal apps geïnstalleerd staan die maar voor sommige gebruikers leuk of handig zijn. Neem bijvoorbeeld de app om het thuisscherm te veranderen van iconen en widgets naar 'stickers', en aan de linkerzijde van het thuisscherm zit een compleet nieuw scherm met nieuws en socialmedia-feeds. Die zagen we ook al in eerdere toestellen van bijvoorbeeld Samsung, en dat vonden we in dat geval ook compleet overbodig.

Handige programmaatjes

Een aantal features van het toestel zijn weer wel handig, zoals Boost+ waarmee je individuele apps kunt vergrendelen met een vingerafdruk en een app die het RAM-cache regelmatig leegt waardoor je telefoon sneller wordt.

De HTC 10 maakt gebruik van usb-C, een goede keus waarmee de HTC 10 meteen klaar is voor de toekomst, al moet je er wel rekening mee houden dat usb-C-kabels nog steeds veel minder aanwezig zijn dan micro-usb. Denk goed na over waar je je opladers neerlegt, want vooralsnog heeft bijna niemand er eentje die je kunt lenen.

Audio

Een ander opvallend aspect aan de telefoon is de audio. Normaal gesproken is dat een zwaar onderbelicht aspect van telefoons, maar bij de HTC 10 is het vermelden van het geluid en de audioverwerking positief noodzakelijk. De 10 richt zich niet specifiek op audiofielen, maar die doelgroep kan beter bij deze telefoon terecht dan bij welk ander toestel ook. Sowieso ondersteunt de 10 high-res-audio (van 24 bits), maar er zitten nog een aantal andere snufjes in de telefoon waar audiofielen blij van worden.

Zo wordt je de eerste keer gevraagd een 'persoonlijke audioprofiel' op te stellen, waarbij je een aantal instellingen moet doorlopen om de perfecte balans te krijgen van hoge en lage tonen voor jouw oren. Die kun je bovendien aanpassen voor verschillende hoofdtelefoons.

BoomSound

Door de ingebouwde DAC (wat een digitaal geluidssignaal naar een analoge omzet) en HTC's eigen 'BoomSound'-technologie heeft het geluid een opvallende dynamiek, met hoge tonen en lage bassen, die zelfs via de speaker goed klinken door de ingebouwde mini-subwoofer en -tweeter. Maar het is vooral met het gebruik van een hoofdtelefoon dat het geluid wonderbaarlijk klinkt: rijk en diep, beter dan op andere smartphones. En omdat je op deze telefoon vooral high-res-muziek wil luisteren is het fijn dat er uitbreidbaar geheugen bovenop de bestaande 32 of 64 GB is.

Scherm

De HTC 10 heeft een scherm van 5,2" met een QHD-resolutie van 2560 x 1440 pixels waarmee het qua pixeldichtheid goed in de buurt komt van de concurrerende toestellen, al merk je wel het scherpe contrast van het amoled-display van bijvoorbeeld de Galaxy S7.

Flets

Toch zijn de kleuren helder genoeg, al voelen ze op een lage helderheid wat fletser. Wel is er een wijd kleurenspectrum waarmee je veel verschillende kleuren van je scherm ziet springen. Dat maakt de telefoon erg goed voor media-applicaties zoals video of games. Je ziet een paar vertekeningen wanneer je vanuit een hoek naar het toestel kijkt, maar dat is verwaarloosbaar.

Opvallend is ook hoe helder het scherm is in normale situaties, maar in het zonlicht valt dat toch wel tegen. Dan worden de kleuren veel fletser, en zie je al vrij snel screen glare.

©PXimport

De kleurweergave is goed, zolang er geen zonlicht op het scherm valt.

Camera

HTC heeft in de 10 opvallend veel aandacht besteed aan de front-camera, maar ook de gewone camera aan de achterkant staat zijn mannetje. Dat is ondanks het feit dat HTC nooit echt bekend stond om zijn goede camera's, dus dat is een welkome verrassing. De lens heeft 12 megapixels en een diafragma van f/1.8, ietwat aan de hoge kant maar geen probleem voor het maken van foto's in het donker. Door de optische beeldstabilisatie maak je makkelijker foto's van bewegende objecten, en de laser-autofocus laat je inzoomen op objecten.

Specificaties

De camera schiet foto's in .RAW-formaat, en kan 4K-video's schieten in 30 fps (of 720p-video's in 120 fps). Het duurt over het algemeen wat langer voordat de camera scherpstelt, maar niet onwerkbaar lang. Wel is de camera wat overgevoelig voor het vinden van de juiste belichting, die je in veel gevallen vooral beter zelf kunt instellen dan het automatisch te laten zien. Dat maakt het maken van foto's in abnormaal licht een beetje hit-and-miss; soms erg goed, andere keren ook waardeloos.

Pluspunten gaan ook naar de camera-app, die rijkelijk gevuld is met opties in de Pro-modus. Daar kun je zaken als het diafragma, de iso-waarde of de sluitertijd handmatig instellen.

De camera is dus prima, al springt hij niet zo uit het toestel als de Galaxy S7, die echt specifiek op fotografie gericht is.

©PXimport

De camera-app valt ons positief op.

Goede front-camera

De front-camera valt erg op, want dat is misschien wel één van de beste selfie-camera's die je op dit moment kunt nemen. Het aantal megapixels ligt slechts op 5, maar de lens is breed en er zit ook hier optische beeldstabilisatie in. Vooral de kleuren die je uit de front-camera haalt zijn opvallend goed - die zijn veel rijker dan in de meeste selfiecamera's.

Accuduur

Hoewel het toestel behoorlijk dik is, valt de HTC 10's accuduur een beetje tegen. Met 3,000mAh is de batterij net zo groot als zijn concurrenten, maar met een dergelijk dik apparaat hadden we toch net op iets sterkers gehoopt. Je haalt met de 10 wel een dag draaitijd, en in videomodus haal je er volgens benchmarks 10,5 uur uit.

Standby-tijd

De standby-tijd van het apparaat is wel erg goed; die ligt erg laag waardoor je hem na een nacht op je nachtkastje gewoon weer bij kunt pakken. Bovendien wordt de telefoon nooit te heet door een aantal effectieve koeltechnieken in het toestel, wat goed helpt bij de accuduur.

Quick-charge 3.0

De vrij gemiddelde accuduur is geen dealbreaker maar springt ook niet echt boven de concurrentie uit, maar dat was erger geweest als de HTC 10 geen Quick Charge 3.0 aan boord had. Daarmee kun je de telefoon met een speciale lader met VOOC-techniek in een half uur opladen naar zo'n 60%, wat halverwege de dag absoluut geen overbodige luxe is.

Misschien ziet HTC in dat de extra kosten van een batterijduur van een 2 uurtjes méér niet opwegen tegen het even snel herladen met de VOOC-oplader, maar dat maakt niet zo heel veel uit. Zeker als je het opladen van je toestel goed weet te plannen met je dagelijkse routine heb je met Quick Charge een degelijke accuduur in je toestel.

Let daarbij uiteraard wel op dat je HTC's eigen VOOC-charger bij je moet dragen, en dat het toestel bovendien met usb-C werkt die nu nog niet overal beschikbaar zijn (vraag maar eens rond aan je vrienden en collega's).

Alternatieven

De HTC valt in een segment waar veel concurrentie zit. De Samsung Galaxy S7, de LG G5, de Huawei P9... Het zijn stuk voor stuk Android-toestellen met een hoge kwaliteit, en voor ongeveer dezelfde prijs.

Kop onder het maaiveld

Daar zit gelijk het probleem van de HTC 10. Het is een toptoestel, veel beter dan de meeste toestellen op de markt, maar in vergelijking met zijn concurrenten heeft hij weinig écht onderscheidende aspecten die hem beter maken dan de rest. De camera van de S7 is beter, de G5 is modulair en heeft meer camera-mogelijkheden, de Huawei P9 is een stuk goedkoper... De HTC 10 steekt nergens met kop en schouders bovenuit, en heeft daarbij het probleem dat hij behoorlijk prijzig is. € 710,- is te duur voor het toestel. Vooral als je je bedenkt dat de OnePlus 3 qua ontwerp en prestaties niet veel onderdoet voor de HTC 10, maar dat voor ongeveer de helft van de prijs.

Conclusie

HTC heeft na jaren van gesteggel eindelijk weer een toptoestel afgeleverd dat zonder problemen mee kan met de beste toestellen van het moment. Een snel model met een goede camera en een bijzonder mooie en degelijk ontwerp. Daar zitten handige extra features in zoals Quick Charge 3.0 en audio-opties, die de hooguit "goede" accuduur vergeven.

Maar de HTC 10 steekt ook nergens echt met kop en schouders bovenuit, waardoor hij moeite heeft te concurreren met andere toestellen als de Galaxy S7 of de LG G5. Je betaalt er een te hoge prijs voor (€ 710,-), je zult je moeten afvragen of je voor hetzelfde geld niet liever een smartphone hebt die wél ergens in uit weet te blinken.

Wil je losse speakers op een audiosysteem aansluiten? Kies dan tussen een receiver en stereoversterker. Welk apparaat je het best kunt kopen, hangt grotendeels af van het luistergedrag, het budget en de akoestische ruimte. Bovendien hebben beide audiosystemen zelf ook nog de nodige verschillen. Die doen we in dit artikel uit de doeken.

Als je de achterzijden van een stereoversterker en receiver met elkaar vergelijkt, zie je de nodige verschillen. Zo heeft laatstgenoemd apparaat over het algemeen véél meer in- en uitgangen. Maar is dat per definitie ook beter? Dat is afhankelijk van verschillende factoren.

Twee of meer luidsprekers?

Het voornaamste verschil tussen beide audiosystemen is eigenlijk heel simpel. Een stereoversterker loodst het geluid naar twee kanalen (stereogeluid), terwijl een receiver doorgaans meer kanalen (surroundgeluid) ondersteunt. Denk in het laatste geval bijvoorbeeld aan een 5.1- of 7.2-kanaals opstelling. Aan jou de vraag of je geluid uit twee of (veel) meer speakers wilt horen. Voor de weergave van lage tonen hebben vrijwel alle receivers en bepaalde stereoversterkers een subwooferuitgang.

©Advance Paris

Op de Advance Paris A12 Classic-versterker kun je alleen een linker- en rechterspeaker aansluiten.

Focus op muziek óf film en gaming

Belangrijk is de vraag waarvoor je het audiosysteem hoofdzakelijk gaat gebruiken. Fanatieke muziekliefhebbers luisteren het liefst naar stereogeluid. Logisch, want veruit de meeste albums zijn voorzien van een stereomix. Dat kun je tijdens het luisteren van een liedje duidelijk horen. De linkerspeaker produceert bijvoorbeeld een gitaarsolo, terwijl de rechterluidspreker felle drums laat horen. Deze wisselwerking tussen twee kanalen ligt voor het luisteren van muziek prettig in het gehoor. Je hebt tenslotte ook maar twee oren.

Een stereoversterker telt meerdere analoge en digitale audiopoorten. Hierop sluit je verschillende audiobronnen aan, zoals een draaitafel, cd-speler en cassettedeck. Uitgebreide modellen hebben daarnaast een (draadloze) netwerkaansluiting en/of bluetooth-ontvanger. Nuttig voor het geval je afspeellijsten via Spotify, Apple Music, Tidal of een andere muziekdienst wilt streamen. Overigens bestaan er ook stereoversterkers met videopoorten. Sluit dan met behulp van HDMI bijvoorbeeld een tv-ontvanger of gameconsole aan. De versterker verwerkt het geluid en stuurt het videosignaal naar een aangesloten televisie.

Kijk je elke avond naar Netflix en/of speel je graag games? In dat geval is een receiver met minimaal vijf speakers en een subwoofer het overwegen waard. Deze luidsprekers werken naadloos samen met de televisie. Schiet een sluipschutter bijvoorbeeld vanaf het dak van een wolkenkrabber, dan hoor je achter of boven je het zoevende geluid van een kogel. Uiteraard is het dan wel een voorwaarde dat alle speakers correct zijn opgesteld. Elke receiver bevat meerdere audio- en videopoorten, zodat je onder meer een tv-ontvanger, blu-rayspeler, cd-speler en gameconsole kunt aansluiten. Met een receiver luister je desgewenst ook naar muziek via de twee voorste luidsprekers. Lees voor meer informatie het artikel Receiver kopen? Let op deze aandachtspunten.

Prijs-kwaliteitverhouding

Heb je een relatief bescheiden budget? Als je goed geluid belangrijk vindt, investeer je elke euro bij voorkeur in een audio-opstelling met twee kanalen. Binnen dezelfde prijsklasse presteert een stereoversterker in de regel beter dan een receiver. De aanwezige voeding hoeft de beschikbare energie tenslotte maar over maar twee kanalen te verdelen.

Bij een receiver zijn dat er veel meer. Om die reden is er dus minder vermogen per speaker beschikbaar. Het resultaat is een wat vlakker geluid met minder hoorbare details. Bij een stereo-opstelling is de drempel ook nog eens lager om in twee hoogstaande luidsprekers en goede audiokabels te investeren. Wil je een surround-opstelling met ongeveer dezelfde geluidskwaliteit, dan is dat trouwens ook mogelijk, alleen kleeft daar wel een veel hoger prijskaartje aan.

©NAD Electronics

Besteed voor het beste geluid je volledige budget aan een stereoversterker en twee luidsprekers.

Akoestische ruimte

Naast je persoonlijke voorkeuren en budget speelt ook de akoestische ruimte een belangrijke rol. Het is namelijk cruciaal dat de geluidsgolven voldoende 'bewegingsruimte' hebben. Daarom ligt het plaatsen van een uitgebreide surroundset in een kleine (woon)kamer niet voor de hand. Wanneer de geluidsgolven afkomstig van meerdere luidsprekers volop tegen de muren, de vloer, het plafond en overige harde objecten weerkaatsen, ontstaat er een rommelig geluid. Dat ligt onprettig in het gehoor. Kies in een bescheiden ruimte daarom liever voor een stereo-opstelling. Je kunt op bepaalde stereoversterkers eventueel een subwoofer aansluiten. Creëer op die manier evengoed een thuisbioscoop met nadreunende bastonen.

Kijk je in een behoorlijke ruimte naar films of speel je games? Je kunt overwegen om meerdere luidsprekers in de kamer te plaatsen. Een uitgebalanceerd surroundgeluid heeft dan wel degelijk meerwaarde. Zorg wel voor een goede positie van de speakers. Bovendien is het noodzakelijk om lange kabels aan te leggen. Meer informatie over het verbinden van luidsprekers lees je in het artikel Zo sluit je het best een receiver aan.

©Dali

Een effectieve surround-opstelling vereist een behoorlijke akoestische ruimte.

Conclusie

Houd bij de aanschaf van een geschikt audiosysteem rekening met je persoonlijke voorkeuren, budget en akoestische ruimte. De kunst is om hiertussen de juiste balans te vinden. Heb je eenmaal een keuze gemaakt, dan vind je volop receivers of stereoversterkers in uiteenlopende prijsklassen.

Op internet heb je veel wachtwoorden nodig. Geen stress, want Microsoft Edge is een van de browsers die je wachtwoorden opslaat. Edge waarschuwt als bepaalde wachtwoorden niet meer veilig zijn. Bovendien kun je alle gebruikte wachtwoorden bekijken, wijzigen en kopiëren.

Stap 1: Portemonnee

Als je Edge open hebt staan, moet je bij de Instellingen zijn. Op de computer ga je daarvoor naar de drie puntjes rechtsboven. Gebruik je een mobiele versie van Edge, dan vind je onderaan drie puntjes of drie balkjes onder elkaar. Tik of klik op Instellingen. In de linkerbalk zie je een aantal categorieën. Zorg dat de Profielen geselecteerd zijn. Rechts zie je de groep Portemonnee. Klik of tik op de knop Portemonnee openen. Dan kom je in Microsoft Wallet, die ze hier Portemonnee noemen. Selecteer in de linkerbalk de optie Wachtwoorden.

In dit voorbeeld heeft Edge de wachtwoorden van 86 sites en apps verzameld.

Stap 2: Wachtwoordcontrole

Nu krijg je een lijst met websites waarvan Edge de wachtwoorden heeft opgeslagen. Zijn er wachtwoorden buitgemaakt in een datalek, dan staan ze bovenaan die lijst. Als dat het geval is, dan selecteer je Details van lekkage weergeven. Edge somt trouwens niet alleen de gelekte wachtwoorden op, maar ook de wachtwoorden die je verschillende keren gebruikt. Op het laatste tabblad staan eventuele zwakke wachtwoorden. Om zo’n onveilig wachtwoord te bekijken, klik of tik je op het oogje en moet je ter controle de pincode of het wachtwoord van je account invoeren. Hier staat ook een knop om dit onveilige wachtwoord te wijzigen en het nieuwe op te slaan.

Twee wachtwoorden zijn uitgelekt.

Stap 3: Bewerken

Terug naar de lijst websites met opgeslagen wachtwoorden. Wanneer je het wachtwoord wilt zien, klik of tik je op het pijltje achter de naam van de website. Geef weer je pincode of hoofdwachtwoord in om de gegevens te zien. Achter ieder wachtwoord staat een knop om de gegevens met één klik te kopiëren. In de desktopversie is er ook een optie Bewerken om dit wachtwoord te wijzigen. In de mobiele versie van Edge kun je het wachtwoord bewerken op dezelfde pagina waar je het bekijkt. Ten slotte is het mogelijk om bij iedere webdienst een notitie toe te voegen. In de desktopversie kun je zelfs een categorie toevoegen om de lijst met wachtwoorden overzichtelijk te houden.

Ieder wachtwoord kun je bekijken en bewerken.