Met de HTC 10 moet de Taiwanese fabrikant weer helemaal terugkomen aan de top van de smartphone-wereld. Dat lukt verrassend goed, want de HTC 10 is een absoluut toptoestel met goede specificaties, die alleen nergens noemenswaardig écht beter is dan de concurrentie.

De HTC 10 is HTC's nieuwe paradepaardje, het topmodel dat het verkoopfiasco van de M9 moet vergeten, en qua kwaliteit ver boven de middenklasser A9 moet staan. Hoewel HTC zich de laatste tijd steeds meer richt op virtual reality (met de Vive Pre-headset), is het Taiwanese bedrijf zijn roots als telefoonmaker niet vergeten. Eerdere Android-toestellen van HTC konden maar moeilijk meekomen op de markt, maar met de 10 heeft HTC alles uit de kast getrokken om het beste toestel in jaren te maken. En dat lukt goed. Lees ook: HTC Vive - Loop door een virtuele wereld.

Uiterlijk

Dat is meteen te zien aan het chique uiterlijk. Dat is van stevig metaal, met eindelijk een 'normale' voorkant in tegenstelling tot de rare speakers op het voorpaneel van de vorige M9.

Ook de achterkant is mooier geworden. Die is van een glad, egaal metaal, met een opvallende bolling erin waardoor je het toestel lekker in je hand kunt houden. De ronde randen voelen absoluut niet hoekig aan. Aan de boven- en onderkant zitten achter de twee antenne-lijnen, maar in tegenstelling tot veel andere telefoons vallen die hier niet zo op en lijken ze onderdeel van het design van de telefoon.

©PXimport

Het uiterlijk is fraai en komt erg overeen met de voorgangers van de HTC 10.

Knoppen

Aan de zijkant zitten de standaard-knoppen die je verwacht; een aan/uitknop in het midden, op een handige ergonomische plaats voor je duim, en twee volumeknoppen daar vlak boven. Opvallend is de aan/uit-knop, die geribbeld is zodat je hem meteen met je vinger kunt vinden vanuit je broekzak.

Twee slots

Opvallend is dat de HTC 10 twee vakjes heeft voor zowel de sim-kaart als de sd-kaart. Aan beide kanten zit zo'n slot, en hoewel dat tegen de conventie ingaat van een wat groter slot voor beide kaarten past het wel goed bij de rest van het design van de 10. Die is namelijk opvallend symmetrisch, iets dat niet meteen opvalt maar dat je wel waardeert. Zo zit de hoofdtelefoonaansluiting in het midden van het toestel aan de bovenkant, en valt het op dat de aan/uitknop ook in het midden zit.

©PXimport

Usb-C

Onderaan de telefoon zitten nog een usb-C-aansluiting, en voorop een vingerafdrukscanner die ook fungeert als homeknop. Daar komen we later nog even op terug. Als je het puur over het design van de telefoon hebt, zie je direct dat de HTC 10 een toptoestel is. Het voelt chique aan, duur, sexy en elegant, maar ook oerdegelijk.

Dat is misschien wel gelijk het grootste nadeel van het toestel, want dat ligt vrij zwaar in de hand en is ook significant dikker dan andere modellen. En waar je zou hopen dat die extra dikte zou zorgen voor een betere accuduur, valt dat in de praktijk toch een beetje tegen.

Prestaties

Over de prestaties van de HTC 10 hebben we weinig te klagen. De combinatie van de Snapdragon 820-processor, de 4 GB aan RAM én HTC's eigen Android-versie maken de telefoon aangenaam snel, en maken het draaien van meerdere apps tegelijk prima te doen. De telefoon is niet merkbaar veel sneller of trager dan concurrenten als de S7 of de G5 en scoorde in een aantal simpele benchmarks ongeveer even hoog.

Dat heeft onder andere te maken met de 10's scherm, dat met een lage latency weinig processorkracht vraagt, en met het minimalistische besturingssysteem dat een aantal prestatieverbeterende snufjes aan boord heeft.

SenseUI-skin

Het is vooral HTC's eigen Android-skin die in deze telefoon moet zorgen voor een unieke ervaring. Veel fabrikanten proberen zich met een eigen skin te onderscheiden van de concurrentie, zoals Samsung met het vreselijk zware TouchWiz, LG met zijn vele extra features en apps, en Huawei dat met EmotionUI Android bijna onherkenbaar achterlaat. HTC gaat juist een andere kant op. Het toestel maakt gebruik van Sense UI, een eigen Android-schil die het bedrijf al gebruikt sinds de eerste Android-telefoons uit 2010.

Sense UI is gemaakt om de 10 zijn eigen smaakje te geven, maar HTC heeft er goed voor gewaakt om geen overdaad aan zinloze applicaties en functies toe te voegen. Het bedrijf zegt nauw met Google te hebben samengewerkt om de Android-skin zo minimalistisch mogelijk te houden, zonder te vervallen in stock-Android of het bare-bones-OS van CyanogenMod.

Weinig bloatware

Dat is aardig goed gelukt. Dat begint bijvoorbeeld al bij het aantal applicaties, want buiten de verplichte Google-apps staat er niets te veel op het toestel. Waar veel custom OS's nog een aantal dubbele applicaties hebben staan, zoals meerdere Galerijen of aantekeningen-apps heeft HTC onder meer zijn eigen versie van Google Photos gemaakt, waarmee je naast de Photos-functies ook .raw-images kunt opslaan.

Toch heeft de HTC 10 net als andere telefoons een aantal apps geïnstalleerd staan die maar voor sommige gebruikers leuk of handig zijn. Neem bijvoorbeeld de app om het thuisscherm te veranderen van iconen en widgets naar 'stickers', en aan de linkerzijde van het thuisscherm zit een compleet nieuw scherm met nieuws en socialmedia-feeds. Die zagen we ook al in eerdere toestellen van bijvoorbeeld Samsung, en dat vonden we in dat geval ook compleet overbodig.

Handige programmaatjes

Een aantal features van het toestel zijn weer wel handig, zoals Boost+ waarmee je individuele apps kunt vergrendelen met een vingerafdruk en een app die het RAM-cache regelmatig leegt waardoor je telefoon sneller wordt.

De HTC 10 maakt gebruik van usb-C, een goede keus waarmee de HTC 10 meteen klaar is voor de toekomst, al moet je er wel rekening mee houden dat usb-C-kabels nog steeds veel minder aanwezig zijn dan micro-usb. Denk goed na over waar je je opladers neerlegt, want vooralsnog heeft bijna niemand er eentje die je kunt lenen.

Audio

Een ander opvallend aspect aan de telefoon is de audio. Normaal gesproken is dat een zwaar onderbelicht aspect van telefoons, maar bij de HTC 10 is het vermelden van het geluid en de audioverwerking positief noodzakelijk. De 10 richt zich niet specifiek op audiofielen, maar die doelgroep kan beter bij deze telefoon terecht dan bij welk ander toestel ook. Sowieso ondersteunt de 10 high-res-audio (van 24 bits), maar er zitten nog een aantal andere snufjes in de telefoon waar audiofielen blij van worden.

Zo wordt je de eerste keer gevraagd een 'persoonlijke audioprofiel' op te stellen, waarbij je een aantal instellingen moet doorlopen om de perfecte balans te krijgen van hoge en lage tonen voor jouw oren. Die kun je bovendien aanpassen voor verschillende hoofdtelefoons.

BoomSound

Door de ingebouwde DAC (wat een digitaal geluidssignaal naar een analoge omzet) en HTC's eigen 'BoomSound'-technologie heeft het geluid een opvallende dynamiek, met hoge tonen en lage bassen, die zelfs via de speaker goed klinken door de ingebouwde mini-subwoofer en -tweeter. Maar het is vooral met het gebruik van een hoofdtelefoon dat het geluid wonderbaarlijk klinkt: rijk en diep, beter dan op andere smartphones. En omdat je op deze telefoon vooral high-res-muziek wil luisteren is het fijn dat er uitbreidbaar geheugen bovenop de bestaande 32 of 64 GB is.

Scherm

De HTC 10 heeft een scherm van 5,2" met een QHD-resolutie van 2560 x 1440 pixels waarmee het qua pixeldichtheid goed in de buurt komt van de concurrerende toestellen, al merk je wel het scherpe contrast van het amoled-display van bijvoorbeeld de Galaxy S7.

Flets

Toch zijn de kleuren helder genoeg, al voelen ze op een lage helderheid wat fletser. Wel is er een wijd kleurenspectrum waarmee je veel verschillende kleuren van je scherm ziet springen. Dat maakt de telefoon erg goed voor media-applicaties zoals video of games. Je ziet een paar vertekeningen wanneer je vanuit een hoek naar het toestel kijkt, maar dat is verwaarloosbaar.

Opvallend is ook hoe helder het scherm is in normale situaties, maar in het zonlicht valt dat toch wel tegen. Dan worden de kleuren veel fletser, en zie je al vrij snel screen glare.

©PXimport

De kleurweergave is goed, zolang er geen zonlicht op het scherm valt.

Camera

HTC heeft in de 10 opvallend veel aandacht besteed aan de front-camera, maar ook de gewone camera aan de achterkant staat zijn mannetje. Dat is ondanks het feit dat HTC nooit echt bekend stond om zijn goede camera's, dus dat is een welkome verrassing. De lens heeft 12 megapixels en een diafragma van f/1.8, ietwat aan de hoge kant maar geen probleem voor het maken van foto's in het donker. Door de optische beeldstabilisatie maak je makkelijker foto's van bewegende objecten, en de laser-autofocus laat je inzoomen op objecten.

Specificaties

De camera schiet foto's in .RAW-formaat, en kan 4K-video's schieten in 30 fps (of 720p-video's in 120 fps). Het duurt over het algemeen wat langer voordat de camera scherpstelt, maar niet onwerkbaar lang. Wel is de camera wat overgevoelig voor het vinden van de juiste belichting, die je in veel gevallen vooral beter zelf kunt instellen dan het automatisch te laten zien. Dat maakt het maken van foto's in abnormaal licht een beetje hit-and-miss; soms erg goed, andere keren ook waardeloos.

Pluspunten gaan ook naar de camera-app, die rijkelijk gevuld is met opties in de Pro-modus. Daar kun je zaken als het diafragma, de iso-waarde of de sluitertijd handmatig instellen.

De camera is dus prima, al springt hij niet zo uit het toestel als de Galaxy S7, die echt specifiek op fotografie gericht is.

©PXimport

De camera-app valt ons positief op.

Goede front-camera

De front-camera valt erg op, want dat is misschien wel één van de beste selfie-camera's die je op dit moment kunt nemen. Het aantal megapixels ligt slechts op 5, maar de lens is breed en er zit ook hier optische beeldstabilisatie in. Vooral de kleuren die je uit de front-camera haalt zijn opvallend goed - die zijn veel rijker dan in de meeste selfiecamera's.

Accuduur

Hoewel het toestel behoorlijk dik is, valt de HTC 10's accuduur een beetje tegen. Met 3,000mAh is de batterij net zo groot als zijn concurrenten, maar met een dergelijk dik apparaat hadden we toch net op iets sterkers gehoopt. Je haalt met de 10 wel een dag draaitijd, en in videomodus haal je er volgens benchmarks 10,5 uur uit.

Standby-tijd

De standby-tijd van het apparaat is wel erg goed; die ligt erg laag waardoor je hem na een nacht op je nachtkastje gewoon weer bij kunt pakken. Bovendien wordt de telefoon nooit te heet door een aantal effectieve koeltechnieken in het toestel, wat goed helpt bij de accuduur.

Quick-charge 3.0

De vrij gemiddelde accuduur is geen dealbreaker maar springt ook niet echt boven de concurrentie uit, maar dat was erger geweest als de HTC 10 geen Quick Charge 3.0 aan boord had. Daarmee kun je de telefoon met een speciale lader met VOOC-techniek in een half uur opladen naar zo'n 60%, wat halverwege de dag absoluut geen overbodige luxe is.

Misschien ziet HTC in dat de extra kosten van een batterijduur van een 2 uurtjes méér niet opwegen tegen het even snel herladen met de VOOC-oplader, maar dat maakt niet zo heel veel uit. Zeker als je het opladen van je toestel goed weet te plannen met je dagelijkse routine heb je met Quick Charge een degelijke accuduur in je toestel.

Let daarbij uiteraard wel op dat je HTC's eigen VOOC-charger bij je moet dragen, en dat het toestel bovendien met usb-C werkt die nu nog niet overal beschikbaar zijn (vraag maar eens rond aan je vrienden en collega's).

Alternatieven

De HTC valt in een segment waar veel concurrentie zit. De Samsung Galaxy S7, de LG G5, de Huawei P9... Het zijn stuk voor stuk Android-toestellen met een hoge kwaliteit, en voor ongeveer dezelfde prijs.

Kop onder het maaiveld

Daar zit gelijk het probleem van de HTC 10. Het is een toptoestel, veel beter dan de meeste toestellen op de markt, maar in vergelijking met zijn concurrenten heeft hij weinig écht onderscheidende aspecten die hem beter maken dan de rest. De camera van de S7 is beter, de G5 is modulair en heeft meer camera-mogelijkheden, de Huawei P9 is een stuk goedkoper... De HTC 10 steekt nergens met kop en schouders bovenuit, en heeft daarbij het probleem dat hij behoorlijk prijzig is. € 710,- is te duur voor het toestel. Vooral als je je bedenkt dat de OnePlus 3 qua ontwerp en prestaties niet veel onderdoet voor de HTC 10, maar dat voor ongeveer de helft van de prijs.

Conclusie

HTC heeft na jaren van gesteggel eindelijk weer een toptoestel afgeleverd dat zonder problemen mee kan met de beste toestellen van het moment. Een snel model met een goede camera en een bijzonder mooie en degelijk ontwerp. Daar zitten handige extra features in zoals Quick Charge 3.0 en audio-opties, die de hooguit "goede" accuduur vergeven.

Maar de HTC 10 steekt ook nergens echt met kop en schouders bovenuit, waardoor hij moeite heeft te concurreren met andere toestellen als de Galaxy S7 of de LG G5. Je betaalt er een te hoge prijs voor (€ 710,-), je zult je moeten afvragen of je voor hetzelfde geld niet liever een smartphone hebt die wél ergens in uit weet te blinken.

Wil je wat orde brengen in je verzameling bookmarks? Het zelf te hosten Hoarder is hiervoor een mooie optie. Bookmarks, maar ook notities, afbeeldingen en ideeën kun je in overzichtelijke lijsten opslaan, die je van labels kunt voorzien en doorzoeken. Zelfs grotere verzamelingen zijn geen probleem, dankzij de optionele AI-functies. Deze benutten de API van OpenAI. In dit artikel lees je hoe je alles opzet!

Lees ook: Bladwijzers onder controle: de beste bookmarkmanagers op een rij

Voor het bewaren van bookmarks bestaan diverse handige toepassingen, waaronder Pocket (https://www.getpocket.com) en het minder bekende Raindrop.io (https://www.raindrop.io). Het relatief jonge Hoarder mag in het lijstje naar onze mening niet ontbreken. Hierin kun je onder meer bookmarks, notities en afbeeldingen bewaren, waarna je de volledige inhoud kunt doorzoeken. Ook kun je items organiseren door labels toe te voegen of lijsten te maken. Dankzij de optionele koppeling met OpenAI kun je materiaal automatisch van labels voorzien, maar ook bijvoorbeeld vragen om een artikel samen te vatten. Je kunt Hoarder volledig zelf hosten. Dit geeft je meer controle en maakt het privacyvriendelijk. Voor de installatie kun je onder meer Docker Compose gebruiken, wat we ook in dit artikel doen. Er zijn browserextensies voor Chrome en Firefox, wat het toevoegen van artikelen op internet met de gewenste labels veel makkelijker maakt. Verder zijn er mobiele apps voor Android en iOS, zodat je ook onderweg je bookmarks kunt raadplegen. 

1 Installatie

Er zijn meerdere installatiemethoden, die in de documentatie uitgebreid aan bod komen (https://docs.hoarder.app). De aanbevolen installatiemethode is via Docker Compose, waar we ook hier voor kiezen. De installatie van Docker Compose is vaker behandeld en ook online vind je diverse handleidingen, zoals voor Ubuntu 24.04 (https://www.kwikr.nl/ubntdock).

In de volgende stappen gaan we de bestanden docker-compose.yml en .env maken. We raden een systeem met ongeveer 2 GB werkgeheugen aan. Ook als je Hoarder binnen een container in Proxmox VE gaat installeren, moet je zoveel toewijzen, want 1 GB is net te weinig. Log in via SSH, maak een mapje voor Hoarder en navigeer naar deze map. Hierin gaan we de bestanden voor Docker plaatsen.

2 Docker

De snelste manier om te starten, is het downloaden van het YAML-bestand voor Docker Compose. Geef daarvoor de onderstaande opdracht vanaf de Opdrachtprompt:

Het bestand voor Docker Compose hoef je niet aan te passen. Wel is een bestand met omgevingsvariabelen nodig. Dit bestand kun je maken en bewerken met de opdracht nano .env. Zet hierin om te beginnen de volgende regels:

Bij NEXTAUTH_URL kun je localhost vervangen door het ip-adres van het systeem waarop Hoarder draait. De twee willekeurige strings kun je zelf bedenken of genereren met deze opdracht:

Start ten slotte de container met:

Je kunt Hoarder nu openen via http://ipadres:3000, waarbij je ipadres dan vervangt door het echte ip-adres van het systeem. Bij toekomstige updates kun je Hoarder stoppen met:

Daarna kun je met deze opdracht de images vernieuwen:

Om vervolgens met deze laatste opdracht alles weer in de lucht te brengen:

3 Toegang OpenAI

Het is niet verplicht om de AI-functies te gebruiken, maar het is wel een leuke en nuttige toevoeging, zeker als je veel bookmarks gaat toevoegen. De kosten zijn bovendien zeer laag. Voor de meeste mensen is OpenAI de beste keuze, hoewel Ollama ook een optie is (zie kader 'Keuze tussen OpenAI of Ollama'). Om OpenAI te gebruiken, moet je toegang tot de API regelen. Hiervoor ga je naar https://platform.openai.com. Log in met een bestaand account, zoals het account dat je voor ChatGPT gebruikt, of maak een nieuw account. Ga dan naar https://www.kwikr.nl/oakey en kies Create new secret key. Vul bij Name een beschrijvende naam in, zoals Hoarder. Dit maakt de sleutel beter herkenbaar, mocht je deze in de toekomst willen verwijderen. Kies bij Project de optie Default project. Klik dan op Create secret key. De sleutel wordt nu gemaakt en slechts eenmalig getoond; bewaar deze dus goed! Open dan het bestand .env en voeg de volgende regel toe:

Herstart nu Hoarder zodat de nieuwe configuratie actief wordt. Blijf nog even in de omgeving van OpenAI, want we moeten wat credits aanschaffen.

4 Credits aanschaffen

Je hebt credits nodig om met de OpenAI-API te werken. Dit gebruik staat los van een eventueel abonnement op ChatGPT. Ga hiervoor naar Billing of rechtstreeks via https://www.kwikr.nl/oabill. De eerste keer moet je een betaalmethode toevoegen via Add payment details. Vul hier je creditcardgegevens in. Klik daarna op Continue. Begin met een klein bedrag, bijvoorbeeld 10 dollar. Dit is waarschijnlijk meer dan je ooit nodig zult hebben voor Hoarder. De optie voor automatisch opwaarderen, kun je daarom het best uitzetten, om risico's te beperken. Bevestig ten slotte de betaling.

Desgewenst kun je limieten configureren. Naast Hoarder zijn er overigens ook steeds meer andere toepassingen die de API van OpenAI kunnen gebruiken. Dat maakt de inzetbaarheid dus een stuk breder! Denk aan chatbots, schrijfhulpjes en automatiseringstools. Het is handig om voor elk project een aparte API-sleutel te maken, om het beheersbaar te houden.

5 Registratie

We beginnen met het maken van een beheeraccount. Open daarvoor Hoarder door in je browser naar http://ipadres:3000 te gaan. Ga op het inlogscherm naar Sign up om een eerste account te maken. Dit eerste account krijgt altijd beheerrechten (administrator). Wil je Hoarder in het Nederlands gebruiken, klik dan op je profielicoontje rechtsboven, ga naar User Settings en kies achter Options bij Interface Language voor Dutch. Alles is nu in het Nederlands. In het vervolg gaan we Hoarder in deze taal gebruiken.

 6 Gebruikers beheren

Je krijgt als beheerder speciale functies die je ziet als je via je profielicoontje naar Admin Instellingen gaat. Zo kun je onder Gebruikerslijst nieuwe gebruikers toevoegen met de gewenste rol. Als beheerder kun je bovendien het wachtwoord voor gebruikers opnieuw instellen. Als je echter als beheerder je wachtwoord kwijtraakt, is dat ingewikkelder omdat je dit via de database moet doen. Bewaar het wachtwoord dus goed!

Gebruikers kunnen zich bij de standaardinstellingen overigens ook aanmelden via het inlogscherm. Wil je dat voorkomen, voeg dan de volgende regel aan het bestand .env toe:

Herstart Hoarder met deze opdracht, zodat de nieuwe configuratie actief wordt:

7 Instellingen

We zullen kort enkele instellingen doornemen. Klik daarvoor op je profielicoontje en ga naar Gebruikersinstellingen. Onder AI Instellingen zie je een preview van de prompts die worden gebruikt voor de verschillende AI-mogelijkheden, zoals het genereren van labels en maken van samenvattingen.

Je kunt hier extra regels aan toevoegen, zodat de prompts worden aangepast. Zo kun je bijvoorbeeld voor Nederlandstalige labels en samenvattingen zorgen (zie kader 'Nederlandse labels en samenvattingen').

Onder RSS Abonnementen kun je RSS-feeds toevoegen. Verder kun je bookmarks exporteren als JSON-bestand of importeren vanuit diverse andere toepassingen, waaronder Pocket, Linkwarden (waar we eerder in Computer!Totaal over schreven) of je browser (zoals Chrome en Firefox). Ook alle links die je al in je browser hebt bewaard, kun je dus gemakkelijk overzetten naar Hoarder. Verder kun je sleutels maken voor de API van Hoarder, defecte links bekijken en webhooks aanmaken.

8 Bookmarks toevoegen

Op de openingspagina van Hoarder zie je de laatste toegevoegde bookmarks. Je kunt nieuwe items toevoegen via het vak. Je kunt hier ook afbeeldingen naartoe slepen, waarvan de tekst via OCR wordt omgezet, zodat dit (ook) doorzoekbaar wordt. Verder krijgen afbeeldingen en ook teksten die je toevoegt automatisch labels door AI.

In het menu (met de drie puntjes) zie je extra opties. Zo kun je een bookmark markeren als favoriet of deze toevoegen aan een of meerdere lijsten, die je via het menu aan de linkerkant kunt aanmaken en beheren. Om de inhoud en details voor een bookmark te bekijken, klik je op het icoontje met twee pijltjes voor een grotere weergave.

9 Details bekijken

Als je de details voor een bookmark opent, zie je links een voorbeeld met de content uit de cache en een optie om de gemaakte schermopname te bekijken. Rechts kun je via Samenvatten met AI een samenvatting laten maken door AI. Ook zie je hier de labels die door jouzelf of AI zijn toegevoegd. Verder zie je een vak om een notitie te schrijven en enkele extra opties. Onderaan kun je de bookmark opslaan als favoriet, archiveren of verwijderen.

10 Hoogtepunten

Een handige extra mogelijkheid is de zogenoemde hoogtepunten. Hierbij open je eerst de grotere weergave voor de bookmark. In het voorbeeld links kun je nu een stuk tekst selecteren. Vervolgens kies je een passende kleur (geel, rood, groen of blauw). Hierna wordt automatisch een zogenoemd hoogtepunt opgeslagen. Je ziet deze rechts bij de details. Als je via het menu van Hoarder naar Hoogtepunten gaat, zie je alle gemaakte hoogtepunten. Via Source kun je ook het gerelateerde artikel opvragen. Hoogtepunten zijn een handige manier om belangrijke details van artikelen te bewaren.

11 Zoeken

Wat Hoarder zo krachtig maakt, is dat je de volledige tekst van alle opgeslagen inhoud kunt doorzoeken via de balk aan de bovenkant. Dat gaat niet alleen om titels of beschrijvingen, maar ook om de volledige inhoud van de opgeslagen links en notities.

Je kunt in je zoekopdracht ook filters gebruiken. Met is:fav zoek je bijvoorbeeld alleen binnen je favorieten, het filter is:tagged zoekt naar items die een of meer labels hebben en is:inlist zoekt naar items die in een of meerdere lijsten zijn opgenomen.

Met #label kun je naar een bepaald label zoeken. Merk op dat labels hoofdlettergevoelig zijn. De labels Technologie en technologie worden daardoor als afzonderlijke labels beschouwd. Dit vraagt dus enige zorgvuldigheid bij het invoeren van labels. Dit kun je wel afvangen door de prompts voor AI aan te passen, zoals we hebben uitgelegd.

Behalve via de zoekfunctie kun je uiteraard ook via de toegekende labels bepaalde items terugvinden. Hiervoor ga je naar Labels. Je kunt hier de labels die op elkaar lijken desgewenst samenvoegen. Daarvoor klik je eerst op Drag & Drop Samenvoegen. Daarna sleep je een label naar een ander label.

Meestal is een Motorola Moto G-smartphone meer een verstandige dan een luxekeuze als je kijkt naar de prijs en de hardware, maar over het algemeen haal je een toestel in huis dat gewoon doet wat het moet doen. Geldt dat ook voor de Motorola Moto G86?

De Motorola Moto G86 valt op door zijn stevige frame en verfijnde afwerking die doet denken aan duurdere modellen. De cameramodule loopt naadloos over in de achterkant, die beschikbaar is in opvallende Pantone-kleuren en afwerkingen zoals vegan leer. Met een gewicht van 185 gram en een dikte van 7,8 millimeter ligt de telefoon compact en comfortabel in de hand. Bijzonder in deze prijsklasse is de robuuste bouwkwaliteit met IP69K- en MIL-STD-810H-certificering, een niveau van duurzaamheid dat je normaal alleen bij veel duurdere toestellen ziet.

Het display is het sterkste wapen van de Moto G86. Het 6,67-inch oledscherm biedt een scherpe resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz, goed voor een levendige kijkervaring. Met een piekhelderheid tot 4500 nits haalt het scherm een vlaggenschipniveau en de bescherming door Gorilla Glass is een fijne extra. Een permanent always-on display ontbreekt echter, al biedt Motorola met de slaapdisplayfunctie, die oplicht bij aanraking of beweging, een aardig alternatief.

©Wesley Akkerman

Stabiel en nauwelijks verlies

De smartphone draait op de Mediatek Dimensity 7300, een moderne octacore-processor die in de praktijk zorgt voor vlotte prestaties bij alledaagse taken. Navigeren door menu's, scrollen op webpagina's en het openen van apps gaat soepel, waarbij het 120Hz-scherm goed tot zijn recht komt. De koeling is een sterk punt: de prestaties blijven stabiel en de telefoon verliest nauwelijks snelheid, zelfs bij zware belasting. Alleen tijdens lange gamesessies worden de grenzen merkbaar.

Voor gaming zijn de prestaties degelijk. Simpele titels draaien zonder moeite en sommige spellen ondersteunen tot 90 frames per seconde. Bij grafisch zwaardere games moet je de instellingen vaak iets terugschroeven. Qua geheugen zit je ruim: er zijn varianten met 12 GB werkgeheugen en 512 GB opslag, uitbreidbaar via microSD. Daarnaast kun je tot 16 GB opslag inzetten als virtueel werkgeheugen, al is dat een functie die ook veel andere budgetmodellen bieden.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Gaat lekker lang mee

De batterijduur van de Motorola Moto G86 is indrukwekkend, al haalt hij niet het niveau van de G86 Power, die volledig op uithoudingsvermogen is gericht. Met een accu van ruim 5000 mAh kom je bij normaal gebruik echter gemakkelijk twee dagen vooruit op één lading. Opladen gaat met 33W TurboPower: in een halfuur zit de accu alweer bijna voor de helft vol. Een oplader moet je wel zelf regelen, zoals de EU voorschrijft. Draadloos opladen is geen optie, maar dat is in deze prijsklasse geen gemis.

De Moto G86 draait op Android 15 met Motorola's eigen Hello UI daarbovenop. Deze interface voelt snel en strak aan en blijft dicht bij de standaard Android-ervaring. De skin zelf is sober, maar de telefoon wordt wel geleverd met flink wat voorgeïnstalleerde apps en games. Die kun je gelukkig eenvoudig verwijderen. Positief is het updatebeleid: drie grote Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates zorgen ervoor dat de G86 een toekomstbestendige keuze is.

Voor alledaags gebruik

De smartphone heeft een veelzijdig camerasysteem met een stabiele hoofdcamera van 50 megapixel, een 8MP-ultragroothoeklens en een 32MP-selfiecamera. Zowel de voor- als de achtercamera filmt in 4K met 30 frames per seconde. De camera-app is gebruiksvriendelijk, snel en opent vrijwel zonder vertraging. Motorola voegde bovendien creatieve modi toe, zoals Portret, Macro, Nachtzicht en Pro, waardoor je zonder veel moeite uiteenlopende foto's kunt maken.

In de praktijk zijn de resultaten wisselend. Overdag presteert de hoofdcamera uitstekend met scherpe beelden en natuurlijke kleuren. Vooral de Portret- en Macromodus vallen positief op. In het donker laat de camera echter steken vallen: foto's verliezen snel detail en tonen een hoop ruis. Voor dagelijks gebruik is de kwaliteit prima, maar concurrenten in dezelfde prijsklasse doen het vooral bij weinig licht beter.

Motorola Moto G86 kopen?

De Motorola Moto G86 is zo'n telefoon waar je eigenlijk weinig verkeerd mee kunt doen. In het dagelijks gebruik voelt hij betrouwbaar en degelijk aan, en op sommige punten verrast hij zelfs. De stevige bouw met IP69K-certificering, het vloeiende 120Hz-oledscherm en de batterij die zonder moeite twee dagen meegaat geven de G86 een premium gevoel dat je normaal gesproken pas bij duurdere modellen tegenkomt.

Natuurlijk zijn er ook minpunten. De camera stelt in het donker wat teleur, voor zware games is hij niet echt geschikt en je moet door wat bloatware heen prikken. Maar die dingen vallen in het niet bij de sterke basis. De prestaties zijn stabiel en het updatebeleid met vier jaar beveiligingsupdates geeft vertrouwen voor de toekomst. Al met al is de Moto G86 gewoon een slimme, complete keuze.