Niet iedereen wil of kan 700 euro uitgeven aan een high-end smartphone, zeker niet als je iedere paar jaar een nieuwe wil. Voor minder dan 200 euro heb je echter ook al veel keuze. Wij zoeken uit welk vlees je dan in de kuip hebt, ook als je een zogeheten ‘Chinaphone’ koopt.

Tot enkele jaren geleden was het aanschaffen van een smartphone van 200 euro of minder niet bepaald aan te raden. Je kreeg dan vrijwel zonder uitzondering een toestel met een slecht scherm, heel erg weinig opslagcapaciteit en regelmatig een tergend langzame processor. Om eens te kijken wat je op dit moment voor om en nabij de 200 euro op de kop kunt tikken, hebben we tien toestellen getest. Lees ook: De 15 beste smartphones die je in 2016 kunt kopen.

Negen hiervan zijn smartphones die je op dit moment ‘gewoon’ in Nederland op de kop kunt tikken. De Samsung Galaxy J5 is op het moment van schrijven net uit en kost 230 euro. De kans is echter groot dat hij tegen de tijd dat je dit leest al behoorlijk is gezakt in prijs. Aangezien we regelmatig te horen krijgen dat je voor zo’n 200 euro een Chinees toestel kunt kopen dat beter is, hebben we via een webshop een Xiaomi Redmi Note 3 aangeschaft. Inclusief verzendkosten hebben we daar net iets meer dan 200 euro voor afgerekend.

Uiterlijk en bouwkwaliteit

Een goedkoop toestel hoeft er echt niet meer goedkoop uit te zien en dito aan te voelen. Het is wel nog altijd duidelijk dat je niet te maken hebt met een toestel van 700 euro, maar de bouwkwaliteit is zonder uitzondering dik in orde. Het enige wat ons is opgevallen bij het uitgebreid betasten van de toestellen, is dat de achterkant van Pop 4S van Alcatel net iets te ver in te drukken is. De fraaiste afwerking hebben wat ons betreft de LG K10 en de Samsung Galaxy J5. De Huawei P8 Lite, Wiko U Feel Lite en de Xiaomi Redmi Note 3 zijn de enige modellen met een aluminium achterkant. Qua knoppen is het LG die het meest opvalt, omdat op de K10 de knoppen allemaal achterop zitten. De Alcatel Pop 4S, Huawei P8 Lite, Wiko U Feel Lite en de Xiaomi Redmi Note 3 beschikken over een vingerafdrukscanner. Bij de Huawei en de Xiaomi is deze achterop aangebracht, bij de andere twee zit deze in de startknop. Op het gebied van knoppen is het ten slotte nog opvallend dat Alcatel de powerknop helemaal bovenaan aan de rechterkant heeft zitten. Zeker bij een smartphone met een diagonaal van 5,5 inch is dat behoorlijk rekken met de duim of vinger.

©PXimport

Geen TN meer

Je hoeft niet langer bang te zijn dat je wordt afgescheept met inferieure TN-panelen en/of met iets onbruikbaars als 840 x 480 pixels als resolutie. Alle toestellen in deze test hebben minimaal 1280 x 720 pixels en maken gebruik van IPS- of amoled-technologie. Qua resolutie springen twee telefoons in deze test erbovenuit, namelijk de Alcatel Pop 4S en de Xiaomi Redmi Note 3. Die hebben namelijk een Full-HD-resolutie (1920 x 1080 pixels). Met name op een diagonaal van 5,5 inch is dat echt een goed zichtbare upgrade.

Een punt waarop met name is ingeleverd is de maximale helderheid. Geen enkel toestel in deze test komt op dit punt boven de 500 candela per vierkante meter uit. De Alcatel lijkt de helderheid van het scherm zeer agressief te regelen en krijg je soms handmatig niet boven de 200 candela per vierkante meter. De amoled-panelen in de telefoons van Microsoft en Samsung hebben een zwartwaarde van nul, wat voor die apparaten een nagenoeg oneindig contrast oplevert. Technisch is het paneel in de Samsung Galaxy J5 de beste uit deze test als je kijkt naar de accuraatheid van de weergave. Let wel, hiervoor moet je hem wel in de Basis-instelling zetten.

©PXimport

Intern

Intern is het – in tegenstelling tot wat het geval is in het duurdere segment – niet alleen Qualcomm dat de klok slaat. Het op de budgettoestellen gerichte MediaTek is ook sterk vertegenwoordigd. De opvallendste is die in de Xiaomi: de MT6795. Er zijn drie octacores in deze test, waarvan deze MT3795 beduidend sneller is dan de MediaTek MT6755M die we zien in de Alcatel en de HiSilicon Kirin 620 in de Huawei. De Xiaomi Redmi Note 3 heeft ook als enige 3 GB werkgeheugen aan boord. De minst geavanceerde SoC van het stel is de Qualcomm Snapdragon 212 in de Microsoft Lumia 650.

De interne opslag van toestellen in dit segment was lange tijd om te huilen. Inmiddels lijkt 16 GB de standaard te zijn geworden. Alleen de Moto G blijft met 8 GB wat achter, maar daarvan is voor een paar tientjes meer ook een versie met 16 GB te koop. Xiaomi is de positieve uitschieter, met een capaciteit van 32 GB. Mocht je extra opslag willen toevoegen, dan kan dat dankzij microSD bij alle toestellen in deze test. Zoek je een dualsim-telefoon, dan heb je in deze prijsklasse meer keuze dan in het duurdere segment. Op het gebied van draadloze aansluitingsmogelijkheden zien we alleen bij de Xiaomi dualband-wifi met ondersteuning voor 802.11ac, de rest moet het doen met singleband 802.11n. Bluetooth is in alle apparaten van de partij, allemaal varianten van bluetooth 4. Alle toestellen ondersteunen ten slotte 4G LTE, maar houd er rekening mee dat de Xiaomi alleen overweg kan met 1800 en 2600 MHz, niet met 800 MHz.

©CIDimport

Camera

Een van voornaamste verschillen tussen het high-end-segment en de instapmodellen die we hier bespreken, is te vinden in de prestaties van de camera. De meeste hebben een camera met een sensorresolutie van 13 megapixel. De prestaties van een camera worden echter door veel meer bepaald dan de resolutie. Verwacht in deze prijsklasse geen extreem lichtgevoelige lenzen met een diafragma van minder dan f/2.0 of optische beeldstabilisatie. Dat betekent dat je bij minder goede lichtomstandigheden sneller een onscherp plaatje te zien krijgt. Bij slechte lichtomstandigheden en in het donker weet geen enkel toestel te overtuigen. De meest bruikbare foto’s worden geschoten door de LG en de Xiaomi, maar dat is met name omdat ze de belichting fors opschroeven. Laat je deze foto’s buiten beschouwing, dan doen de Motorola en de Wileyfox het van de rest het minst slecht in het donker. Bij daglicht is het zeker niet zo dat ze allemaal wel goed presteren. De enige toestellen die ons kunnen bekoren in de betere omstandigheden zijn de Acer, Microsoft, Motorola en de Xiaomi. De rest maakt er een beetje een potje van qua belichting of weet niet het volledige plaatje enigszins scherp te reproduceren.

©CIDimport

Accuduur

Kijken we naar de accuduur, dan is er in de vorm van de Acer Liquid Zest Plus een overduidelijke winnaar. Die heeft namelijk een capaciteit van 5000 mAh. Bij onze accutest waarbij we een film in een loop afspelen tot de accu helemaal leeg is, houdt dit toestel het liefst 1237 minuten (meer dan 20 uur) vol. Daar komt geen van de andere deelnemers ook maar in de buurt. De toch ook zeer goede prestaties van de Alcatel, Motorola, Samsung, Wiko en de Xiaomi komen hierbij vergeleken een beetje gewoontjes over. In het algemeen is het zo dat je behoorlijk goed zit in dit segment als je op zoek bent naar een smartphone met een bovengemiddelde accuduur.

©PXimport

Software

De laatste jaren is er een trend gaande waarbij fabrikanten de skin die over Android heen wordt gebouwd, zo licht mogelijk maken. Motorola gebruikt al jaren vrijwel stock Android, maar nu zijn ook fabrikanten zoals Acer en Alcatel vrijwel volledig van hun eigen skin afgestapt. Een eigen skin is ook minder noodzakelijk dan voorheen, want veel functionaliteit die voorheen werd toegevoegd (zoals een zaklamp-functie) is inmiddels een standaardonderdeel van Android geworden.

De enige fabrikanten in deze test die nog een duidelijke signatuur aan Android geven zijn Huawei, LG, Samsung en Xiaomi. De opvallendste Android-implementatie is Cyanogen OS op de Wileyfox Swift. Cyanogen OS biedt je veel mogelijkheden om Android aan te passen. De vreemde eend in de bijt is uiteraard de Microsoft Lumia 650, die op Windows 10 Mobile draait. De beschikbaarheid van apps is nog altijd verre van optimaal en de interface toont iets te veel animaties om het gebrek aan snelheid te verdoezelen wat ons betreft. Toch is het besturingssysteem zeker niet vervelend om mee te werken. De live-tiles blijven een uniek kenmerk van dit besturingssysteem en werken in de praktijk ook prettig. Tot slot is het ook altijd goed om te kijken hoe up-to-date de besturingssystemen zijn. Daar valt LG toch wel een beetje door de mand, want de K10 draait nog op Android 5.1. Xiaomi maakt het nog wat bonter, die doet het nog met versie 5.0.

©PXimport

Conclusie

We zijn blij verrast over de kwaliteit van betaalbare smartphones tegenwoordig. Er zit simpelweg geen enkel echt slecht toestel tussen. Dat betekent uiteraard niet dat er geen uitschieters te noteren zijn, te beginnen bij de Chinese deelnemer aan deze test. Die is op vrijwel alle vlakken de andere deelnemers de baas. Wij zien alleen niet echt wat de zware MIUI-skin toevoegt, zeker als je bedenkt dat dit betekent dat hij onderliggend op Android 5.0 draait. Houd er ook rekening mee dat hij de meest voorkomende 4G LTE-band niet ondersteunt. Naast de Xiaomi Redmi Note 3 zijn de overige uitschieters wat ons betreft de Acer Liquid Zest Plus, de Motorola Moto G (2015) en de Wileyfox Swift. De Acer presteert over de gehele linie goed en springt eruit door z’n uitmuntende accuduur. De Motorola en Wileyfox zijn de toestellen waar je voor moet gaan als je in de markt bent voor de beste verhouding tussen prijs en prestaties. Hierbij lijkt de Wileyfox het puur op specificaties te winnen, zeker gezien zijn lagere prijs, maar in de praktijk is de Moto G wat ons betreft toch het betere toestel. De accuduur is beter en ook de camera is merkbaar beter. Al met al komt de Acer Liquid Zest Plus uit de bus als Best getest en de Motorola Moto G als Redactietip.

©PXimport

Een Chinese telefoon kopen: aandachtspunten

Aangezien de Samsung Galaxy S25 – ongeacht het model dat je kiest – flink wat opties huisvest, is een handig overzichtsartikel wel op z’n plaats. In dit artikel behandelen we enkele Good Lock-opties, het Always on Display en nog veel meer.

Als je net in het bezit bent van een Samsung Galaxy S25, kan er een hoop op je afkomen. Now Brief, Now Bar, de persoonlijke conciërge – om over al die andere AI-functies nog maar te zwijgen. Daardoor zou je bijna niet meer de moeite nemen om het systeem verder te verkennen, omdat je in één klap veel te veel informatie moet verwerken.

Met dit artikel helpen we je een handje op weg in die zoektocht, zodat je weet waar je kunt beginnen of waar je specifieke functies kunt vinden. We beginnen met een AI-optie – de enige die we benoemen in dit stuk.

Reflecties verwijderen

Het is namelijk mogelijk reflecties uit fotomateriaal te verwijderen. Zulke reflecties leg je vaker op foto's vast dan je zou willen en kunnen echt afdoen van het onderwerp dat je wilt vastleggen. Daarom is het handig om te weten dat je die kunt verwijderen. Dat kon ook al op de Galaxy S24, maar voor dit jaar is de optie handig genoeg om het nog eens te benoemen. Als je een reflectie wilt verwijderen, open je de galerij op je S25 en selecteer je de foto waar die op te zien is. Veeg nu een keer omhoog, zodat er meer informatie in beeld komt te staan.

©Wesley Akkerman

In de foto zie je een aantal opties, zoals Remasteren, Live effect, Achtergrondvervaging en (de belangrijkste) Reflecties wissen. Het kan zijn dat je even horizontaal moet scrollen als de laatste optie niet in beeld staat. Tik nu op Reflecties wissen. Geef de smartphone een paar seconden om z'n magie de ruimte te geven. Je ziet de inmiddels bekende Galaxy AI-sterren in beeld verschijnen en zodra die verdwenen zijn, is (als het goed is) de reflectie ook verwijderd. Mocht je de laatste knop niet tegenkomen, dan zijn er simpelweg geen reflecties in de foto te vinden.

Alles over Edge-vensters

De Edge-vensters zijn ook een onderdeel dat we al eerder tegenkwamen, maar nog steeds relevant zijn. Deze optie is standaard geactiveerd binnen One UI 7 en is bereikbaar via de slimme balk aan de rechterkant. Je opent het venster door vanaf de rand over het balkje te vegen. Daar vind je een aantal AI-mogelijkheden terug, evenals apps die je recent hebt gebruikt. Mocht het venster bij jou toch zijn uitgeschakeld, ga dan naar Instellingen en zoek in het zoekveld op ‘edge’. Selecteer Edge-vensters en zet de schuifregelaar om.

©Wesley Akkerman

Als je het venster wilt aanpassen, kun je dat het best doen via de balk. Roep het Edge-venster op en tik daarna op het tandwielsymbooltje onderin. Nu kun je kiezen uit Apps, Personen, Taken en nog veel meer onderdelen. Selecteer de optie die je wilt gebruiken. Dat kunnen er eventueel meer zijn; een tweede venster bereik je door nogmaals over de balk te vegen.

Als je de inhoud van de omgeving wilt aanpassen, druk je onderin op het potloodsymbooltje. En goed om te weten: via de instellingen kun je het Edge-venster naar de linkerkant te verplaatsen. Handig voor linkshandigen.

Het Always on Display

Het Always on Display staat als het goed is ook standaard aan. Is dat niet het geval, open dan de instellingen en tik in het zoekveld AOD in. Selecteer vervolgens de bovenste optie. Tik op de nieuwe pagina op Always on Display. Zet de schuifregelaar naar rechts om hem aan te zetten.

Nu we hier toch zijn, kunnen we net zo goed wat instellingen aanpassen. Dat doe je door op de tekst Always on Display te tikken (naast die schuifregelaar). Dat is de plek waar je de achtergrond verandert en waar je de eventueel aanwezige Now Bar kunt uitschakelen.

©Wesley Akkerman

Overige opties staan helaas op een andere plek. Daarvoor ga je naar het thuisscherm en houd je een lege plek ingedrukt. Tik nu binnen het contextuele menu dat omhoog komt op Thema’s. Navigeer daarna naar de knop AOD. Hier kun je een ander Always on Display uitkiezen. Zit er een tussen die je wilt hebben, selecteer hem dan en druk op de downloadknop. Na het downloaden moet je nog op de knop Toepassen drukken om je keuze te bevestigen. Let wel op, want sommige achtergronden kosten geld – maar er zitten genoeg gratis opties tussen.

Vergeet Good Lock niet

Tot slot leggen we de nadruk op Good Lock. Dit is een app vol experimentele functies voor Samsung Galaxy-toestellen. Je moet de app eerst downloaden uit de Galaxy Store. Rechts bovenin zie je een vergrootglas – als je daarop tikt, kun je vervolgens Good Lock invoeren en de zoekopdracht starten. Tik op de app en vervolgens op de downloadknop om de installatie te beginnen. Zodra je de app opent, zie je een horizontaal scrolbare balk met verschillende onderwerpen. Maar je kunt ook beginnen met verticaal scrollen.

©Wesley Akkerman

Binnen Good Lock zie je een aantal handige modules die de ervaring met de Samsung Galaxy S25 zeker kunnen verhogen. Modules die we aanraden zijn One Hand Operation + (voor bediening met één hand), Theme Park (waarmee je zelf thema's samenstelt) en Keys Cafe (waar je zelf een toetsenbord mee instelt). Maar ook RegiStar (voor het instellen van het snelmenu) en de Camera Assistant kunnen van grote waarde zijn. Binnen deze omgeving tref je nog veel meer modules aan, dus neem zeker even de tijd om de omgeving goed te verkennen.

Sony brengt met de Bravia Theatre Bar 6 een 3.1.2-soundbar die niet veel plaats inneemt en toch Dolby Atmos-geluid belooft. Hoe bevalt deze soundbar in de praktijk? In deze review lees je daar alles over.

De Bravia Theatre Bar 6 is de meest recente soundbar van Sony. Het is een goedkoper model (adviesprijs 499 euro) vergeleken met de twee Bravia Theatre Bar-soundbars die vorig jaar verschenen. Dat waren twee forse topmodellen, hier spreek je over een compacter 3.1.2-model dat voor een lagere prijs en uitgerust met minder speakertjes toch een Dolby Atmos-ervaring wil bieden. Heb je een kleinere tv of wil je gewoon geen immens grote geluidsbalk in je woonkamer? Dan ben jij de doelgroep van deze Sony.  

Toch is de Bravia Theatre Bar 6 geen budgettoestel. Hij kost iets meer dan budget en komt met een draadloze subwoofer en Sony's eigen Geluidsveld-technologie. Bij de high-end Theatre Bar 9 en Theatre Bar 8 (en ook bij de prijzige Bravia Theatre Quad met vier aparte speakers) is deze virtuele geluidstechniek (Virtual Surround Engine) heel effectief in het creëren van een grote geluidsbubbel in de woonkamer. De Theatre Bar 6 heeft echter veel minder speakers ingebouwd (5) dan die andere toestellen.

©Sony

De Geluidsveld-functie creëert een geluidsbubbel in de woonkamer.

Focus op de essentie

De Bravia Theatre Bar-soundbars horen bij een nieuwe generatie toestellen bij Sony, met een nieuwe naamgeving. Vergeleken met oudere modellen én heel wat soundbars van concurrenten, ligt de nadruk nu heel sterk op een heldere bediening met een minimum aan functies. Dit moet het gebruik minder ingewikkeld maken. Een focus op de essentie, zo zou je het kunnen stellen.

Bij de Bravia Theatre Bar 6 merk je die sobere aanpak op verschillende vlakken. Streaming via wifi (zoals AirPlay of Chromecast) ontbreekt en veel ingangen ga je hier niet vinden. Er is één HDMI-eARC-ingang die je gebruikt voor de verbinding met de tv. Mocht je televisie ouder zijn en geen HDMI-eARC of -ARC hebben, dan is er nog een terugvaloptie in de vorm van een optische ingang. Die kun je echter niet gebruiken voor iets anders, zoals een cd-speler. Extra HDMI-ingangen zijn er niet, dus eventuele consoles of mediaspelers moet je rechtstreeks met het tv-toestel verbinden.

©Sony

De optische ingang gebruik je als HDMI-ARC niet beschikbaar is.

Weinig streamingopties

Muziek afspelen? Dat kan, via bluetooth. Ondersteuning is er ook voor het AAC-codec; het is ongewoon dat een soundbar een betere bluetooth-codec lust. Zoals altijd bij een soundbar heb je mogelijk een tweede optie. Slimme tv's hebben meestal ook apps van muziekdiensten zoals Spotify of Apple Music. Door zo'n app op je tv kun je dus ook playlists en albums beluisteren via de Sony-soundbar. 

Werken via de tv is zelfs een echte aanrader. 'Josephine Street' van Kiiōtō en 'Burn Alive' van The Birthday Party klinken stukken beter via de Apple Music-app op een LG 65OLEDC25 dan gestreamd vanaf Apple Music op een Samsung Galaxy S24 Ultra. Misschien komt dat wel omdat de LG-tv de muziek in Dolby Atmos aanlevert.

Maar ook 'Sterrenwacht' van Tourist LeMC en Guusje zijn in stereo via de tv voller en boeiender. Los van dat verschil, zet de Bravia Theatre Bar 6 muziek redelijk aangenaam neer. Vocals komen het sterkst uit de verf en beats zijn voor een soundbar relatief strak, maar heel breed werpt de soundbar muziek niet de kamer in. Goed voor een feestje en popmuziek in de achtergrond, kritische luisteraars zullen meer willen.

Zeer heldere app

De Bravia Theatre Bar 6 bezit niet echt veel extra functies. Dat verklaart ook waarom de Bravia Connect-app in dit geval zo sober oogt. Ook de meegeleverde mini-afstandsbediening heeft weinig knoppen. Aan de pluskant wil dat zeggen dat het bedienen van deze Sony-soundbar vlot verloopt. Verwarrend is het nooit.

In de app vind je drie geluidsmodi: Nachtmodus (dat bassen sterk tempert zodat de buren niet wakker worden), Geluidsveld en Stemmodus. Het is niet kiezen tussen de drie; je kunt een, twee of alle drie op hetzelfde moment activeren. Daarnaast is het mogelijk om het hoofdvolume en de lage tonen apart in te stellen.

Duik je dieper in de geluidinstellingen, dan blijkt de Bravia Theatre Bar 6 je toch meer instelmogelijkheden te bieden dan eerst verwacht. De meeste geluidsopties zijn echter voor specialisten. Audio DRC instellen op Automatisch is wel handig, met name in kleinere woonkamers. Het haalt wel wat dynamiek weg, waardoor knallende geluidseffecten zoals explosies en geweerschoten minder spectaculair worden. Maar het contrast tussen stille en luide momenten wordt kleiner, wat sommigen aangenamer zullen vinden.

Minimalistische lijnen

De Japanse wortels van Sony zijn vaak zichtbaar in het design van zijn AV-producten. Ook de Bravia Theatre Bar 6 is echt een toonbeeld van minimalisme. De soundbar is een bescheiden 95 cm breed, en dankzij sterk afgeronde hoeken lijkt hij nog kleiner.  Echt hoog is hij ook niet (6,4 cm), waardoor je deze soundbar probleemloos kunt plaatsen onder de meeste televisies die op een voet staan.

©Sony

Schuif de Bravia Theatre 6 echter niet helemaal onder het scherm (of in een nis in een AV-meubel). Zoals de meeste Dolby Atmos-klare soundbars heeft hij twee speakers bovenaan. Die moeten vrij richting het plafond geluid kunnen uitsturen om 3D-geluid mogelijk te maken. 

Grote subwoofer

De meegeleverde subwoofer is draadloos en kun je dus makkelijk plaatsen. Overal? Dat weer niet. Je zet de sub bij voorkeur vooraan in de buurt van het scherm, want anders klopt het qua geluid niet helemaal. Vergeleken met de soundbar is de subwoofer best fors, maar er komt dan ook aardig wat bas uit. Zo veel, dat we in onze woonkamer toch snel het subwoofervolume via de app verlaagden. 

In combinatie met Sony-tv's 

Je komt het steeds vaker tegen bij soundbars van fabrikanten die ook televisies bouwen: speciale functies als je tv en soundbar van hetzelfde merk combineert. Zowel LG, Samsung als Sony doen het. Bij de Theatre Bar 6 mis je de speciale functies van de Bar 8 en Bar 9, zoals S-Center om de soundbar tegelijkertijd met de speakers in de tv te laten spelen. Wel is er Voice Zoom 3 als je de Theatre Bar 6 hangt op een recente Bravia-tv (vanaf Bravia 5).

©Sony

De centerspeaker levert al heldere dialogen, bij Sony-tv's komt daar een 'zoom'-functie bij.

Betere dialogen

Maar ook met een andere televisie belooft de Sony betere dialoogweergave bij films en vocals bij muziek. De Bravia Theatre Bar 6 beschikt over een aparte speaker in het midden voor het centerkanaal bij surroundgeluid. Dit kanaal wordt voornamelijk gebruikt voor dialogen. Soundbars met zo'n aparte middenspeaker zijn doorgaans véél beter qua verstaanbaarheid van spraak.

Best met films

Voor we een reeks filmfragmenten en games loslaten op de Bravia Theatre Bar 6, doorlopen we enkele testtracks van Dolby en DTS. Deze bekende demo's zijn ontworpen om surround te demonstreren en ook audiosystemen te testen. Het eerste dat opvalt is dat in onze woonkamer demofilms als Santeria en Horizon beter klinken met Geluidsveld uitgeschakeld. Het is heel wat drukker en minder dynamische met de functie aan.

Bij het Audiosphere-filmpje, dat echt ontworpen is geluidjes hoog in de kamer te laten weerklinken, zorgt Geluidsveld dan wel weer voor een groter 3D-ervaring. Met wel met een iets scherpere klank. Het is dus niet altijd een goed idee en die ervaring is er ook bij het kijken op een gewone tv-avond. Soms zorgde Geluidsveld net voor scherpte en voor 'snel, zet het stiller'-momenten als er in een film actie losbarstte. Zoals gezegd is DRC inschakelen een aanrader om dat probleem te voorkomen.

Met reguliere content, zoals het derde seizoen van 'The Wheel of Time' op Amazon Video, creëert de Bravia Theatre Bar 6 wél een intense geluidsbubbel rond de 65-inch LG-tv die in de woonkamer aan de muur hangt. Deze reeks heeft een goede Dolby Atmos-soundtrack en dan merk je hier wel. Het geluidsbeeld is voor een 3.1.2-soundbar heel groot, met geluidseffecten die hoog worden gepositioneerd.

©Jamie Biesemans

De Bravia Theatre Bar 6 doet het goed met grootse Atmos-mixes zoals van Dune en Dune 2.

Ook tijdens de inleiding van 'Gravity', waarbij astronauten rondzweven in de ruimte en via de radio praten met Mission Control in Houston, worden stemmen heel breed geplaatst. George Clooneys stem verschijnt op een gegeven moment bijvoorbeeld helemaal links van het scherm, terwijl de countrymuziek echt overal lijkt te hangen. De geluidsproductie van deze film is dan ook puik, en het is fijn dat de Sony je daar van laat proeven.

De Sony-soundbar levert ook wel wat detail. Het moment dat Paul Atreides die in de eerste Dune-film een zandstorm invliegt, klinkt mét Geluidsveld ingeschakeld intensief en druk, maar kleine zaken zoals de zandstorm die langs de ramen raast komen er wel goed uit. Het is misschien geen heel luchtige, grootse surroundervaring, iets dat toch een grotere en gesofisticeerdere soundbar vereist. Maar het doet wel wat moet om je onder te dompelen, zonder je echt te omhullen.  

Conclusie 

De Sony Bravia Theatre Bar 6 is een 3.1.2-soundbar die goed presteert, weinig plaats inneemt en makkelijk te bedienen is. Grote soundbars met veel meer speakers creëren een grootser surroundgeluid dan dit kleinere toestel, maar kosten natuurlijk heel wat meer. Kijk je echter naar andere soundbars op dit 500-euro prijspunt, dan levert de Bar 6 een bovengemiddelde prestatie af. Hij is vooral sterk met films en series in Dolby Atmos; op muziekvlak overtuigt het een stuk minder. Wie toch even wil ontspannen met een playlist, raden we aan om muziek af te spelen via een app op de tv. De stemmodus werkt bovendien heel goed om de verstaanbaarheid te verbeteren.