Niet iedereen wil of kan 700 euro uitgeven aan een high-end smartphone, zeker niet als je iedere paar jaar een nieuwe wil. Voor minder dan 200 euro heb je echter ook al veel keuze. Wij zoeken uit welk vlees je dan in de kuip hebt, ook als je een zogeheten ‘Chinaphone’ koopt.

Tot enkele jaren geleden was het aanschaffen van een smartphone van 200 euro of minder niet bepaald aan te raden. Je kreeg dan vrijwel zonder uitzondering een toestel met een slecht scherm, heel erg weinig opslagcapaciteit en regelmatig een tergend langzame processor. Om eens te kijken wat je op dit moment voor om en nabij de 200 euro op de kop kunt tikken, hebben we tien toestellen getest. Lees ook: De 15 beste smartphones die je in 2016 kunt kopen.

Negen hiervan zijn smartphones die je op dit moment ‘gewoon’ in Nederland op de kop kunt tikken. De Samsung Galaxy J5 is op het moment van schrijven net uit en kost 230 euro. De kans is echter groot dat hij tegen de tijd dat je dit leest al behoorlijk is gezakt in prijs. Aangezien we regelmatig te horen krijgen dat je voor zo’n 200 euro een Chinees toestel kunt kopen dat beter is, hebben we via een webshop een Xiaomi Redmi Note 3 aangeschaft. Inclusief verzendkosten hebben we daar net iets meer dan 200 euro voor afgerekend.

Uiterlijk en bouwkwaliteit

Een goedkoop toestel hoeft er echt niet meer goedkoop uit te zien en dito aan te voelen. Het is wel nog altijd duidelijk dat je niet te maken hebt met een toestel van 700 euro, maar de bouwkwaliteit is zonder uitzondering dik in orde. Het enige wat ons is opgevallen bij het uitgebreid betasten van de toestellen, is dat de achterkant van Pop 4S van Alcatel net iets te ver in te drukken is. De fraaiste afwerking hebben wat ons betreft de LG K10 en de Samsung Galaxy J5. De Huawei P8 Lite, Wiko U Feel Lite en de Xiaomi Redmi Note 3 zijn de enige modellen met een aluminium achterkant. Qua knoppen is het LG die het meest opvalt, omdat op de K10 de knoppen allemaal achterop zitten. De Alcatel Pop 4S, Huawei P8 Lite, Wiko U Feel Lite en de Xiaomi Redmi Note 3 beschikken over een vingerafdrukscanner. Bij de Huawei en de Xiaomi is deze achterop aangebracht, bij de andere twee zit deze in de startknop. Op het gebied van knoppen is het ten slotte nog opvallend dat Alcatel de powerknop helemaal bovenaan aan de rechterkant heeft zitten. Zeker bij een smartphone met een diagonaal van 5,5 inch is dat behoorlijk rekken met de duim of vinger.

©PXimport

Geen TN meer

Je hoeft niet langer bang te zijn dat je wordt afgescheept met inferieure TN-panelen en/of met iets onbruikbaars als 840 x 480 pixels als resolutie. Alle toestellen in deze test hebben minimaal 1280 x 720 pixels en maken gebruik van IPS- of amoled-technologie. Qua resolutie springen twee telefoons in deze test erbovenuit, namelijk de Alcatel Pop 4S en de Xiaomi Redmi Note 3. Die hebben namelijk een Full-HD-resolutie (1920 x 1080 pixels). Met name op een diagonaal van 5,5 inch is dat echt een goed zichtbare upgrade.

Een punt waarop met name is ingeleverd is de maximale helderheid. Geen enkel toestel in deze test komt op dit punt boven de 500 candela per vierkante meter uit. De Alcatel lijkt de helderheid van het scherm zeer agressief te regelen en krijg je soms handmatig niet boven de 200 candela per vierkante meter. De amoled-panelen in de telefoons van Microsoft en Samsung hebben een zwartwaarde van nul, wat voor die apparaten een nagenoeg oneindig contrast oplevert. Technisch is het paneel in de Samsung Galaxy J5 de beste uit deze test als je kijkt naar de accuraatheid van de weergave. Let wel, hiervoor moet je hem wel in de Basis-instelling zetten.

©PXimport

Intern

Intern is het – in tegenstelling tot wat het geval is in het duurdere segment – niet alleen Qualcomm dat de klok slaat. Het op de budgettoestellen gerichte MediaTek is ook sterk vertegenwoordigd. De opvallendste is die in de Xiaomi: de MT6795. Er zijn drie octacores in deze test, waarvan deze MT3795 beduidend sneller is dan de MediaTek MT6755M die we zien in de Alcatel en de HiSilicon Kirin 620 in de Huawei. De Xiaomi Redmi Note 3 heeft ook als enige 3 GB werkgeheugen aan boord. De minst geavanceerde SoC van het stel is de Qualcomm Snapdragon 212 in de Microsoft Lumia 650.

De interne opslag van toestellen in dit segment was lange tijd om te huilen. Inmiddels lijkt 16 GB de standaard te zijn geworden. Alleen de Moto G blijft met 8 GB wat achter, maar daarvan is voor een paar tientjes meer ook een versie met 16 GB te koop. Xiaomi is de positieve uitschieter, met een capaciteit van 32 GB. Mocht je extra opslag willen toevoegen, dan kan dat dankzij microSD bij alle toestellen in deze test. Zoek je een dualsim-telefoon, dan heb je in deze prijsklasse meer keuze dan in het duurdere segment. Op het gebied van draadloze aansluitingsmogelijkheden zien we alleen bij de Xiaomi dualband-wifi met ondersteuning voor 802.11ac, de rest moet het doen met singleband 802.11n. Bluetooth is in alle apparaten van de partij, allemaal varianten van bluetooth 4. Alle toestellen ondersteunen ten slotte 4G LTE, maar houd er rekening mee dat de Xiaomi alleen overweg kan met 1800 en 2600 MHz, niet met 800 MHz.

©CIDimport

Camera

Een van voornaamste verschillen tussen het high-end-segment en de instapmodellen die we hier bespreken, is te vinden in de prestaties van de camera. De meeste hebben een camera met een sensorresolutie van 13 megapixel. De prestaties van een camera worden echter door veel meer bepaald dan de resolutie. Verwacht in deze prijsklasse geen extreem lichtgevoelige lenzen met een diafragma van minder dan f/2.0 of optische beeldstabilisatie. Dat betekent dat je bij minder goede lichtomstandigheden sneller een onscherp plaatje te zien krijgt. Bij slechte lichtomstandigheden en in het donker weet geen enkel toestel te overtuigen. De meest bruikbare foto’s worden geschoten door de LG en de Xiaomi, maar dat is met name omdat ze de belichting fors opschroeven. Laat je deze foto’s buiten beschouwing, dan doen de Motorola en de Wileyfox het van de rest het minst slecht in het donker. Bij daglicht is het zeker niet zo dat ze allemaal wel goed presteren. De enige toestellen die ons kunnen bekoren in de betere omstandigheden zijn de Acer, Microsoft, Motorola en de Xiaomi. De rest maakt er een beetje een potje van qua belichting of weet niet het volledige plaatje enigszins scherp te reproduceren.

©CIDimport

Accuduur

Kijken we naar de accuduur, dan is er in de vorm van de Acer Liquid Zest Plus een overduidelijke winnaar. Die heeft namelijk een capaciteit van 5000 mAh. Bij onze accutest waarbij we een film in een loop afspelen tot de accu helemaal leeg is, houdt dit toestel het liefst 1237 minuten (meer dan 20 uur) vol. Daar komt geen van de andere deelnemers ook maar in de buurt. De toch ook zeer goede prestaties van de Alcatel, Motorola, Samsung, Wiko en de Xiaomi komen hierbij vergeleken een beetje gewoontjes over. In het algemeen is het zo dat je behoorlijk goed zit in dit segment als je op zoek bent naar een smartphone met een bovengemiddelde accuduur.

©PXimport

Software

De laatste jaren is er een trend gaande waarbij fabrikanten de skin die over Android heen wordt gebouwd, zo licht mogelijk maken. Motorola gebruikt al jaren vrijwel stock Android, maar nu zijn ook fabrikanten zoals Acer en Alcatel vrijwel volledig van hun eigen skin afgestapt. Een eigen skin is ook minder noodzakelijk dan voorheen, want veel functionaliteit die voorheen werd toegevoegd (zoals een zaklamp-functie) is inmiddels een standaardonderdeel van Android geworden.

De enige fabrikanten in deze test die nog een duidelijke signatuur aan Android geven zijn Huawei, LG, Samsung en Xiaomi. De opvallendste Android-implementatie is Cyanogen OS op de Wileyfox Swift. Cyanogen OS biedt je veel mogelijkheden om Android aan te passen. De vreemde eend in de bijt is uiteraard de Microsoft Lumia 650, die op Windows 10 Mobile draait. De beschikbaarheid van apps is nog altijd verre van optimaal en de interface toont iets te veel animaties om het gebrek aan snelheid te verdoezelen wat ons betreft. Toch is het besturingssysteem zeker niet vervelend om mee te werken. De live-tiles blijven een uniek kenmerk van dit besturingssysteem en werken in de praktijk ook prettig. Tot slot is het ook altijd goed om te kijken hoe up-to-date de besturingssystemen zijn. Daar valt LG toch wel een beetje door de mand, want de K10 draait nog op Android 5.1. Xiaomi maakt het nog wat bonter, die doet het nog met versie 5.0.

©PXimport

Conclusie

We zijn blij verrast over de kwaliteit van betaalbare smartphones tegenwoordig. Er zit simpelweg geen enkel echt slecht toestel tussen. Dat betekent uiteraard niet dat er geen uitschieters te noteren zijn, te beginnen bij de Chinese deelnemer aan deze test. Die is op vrijwel alle vlakken de andere deelnemers de baas. Wij zien alleen niet echt wat de zware MIUI-skin toevoegt, zeker als je bedenkt dat dit betekent dat hij onderliggend op Android 5.0 draait. Houd er ook rekening mee dat hij de meest voorkomende 4G LTE-band niet ondersteunt. Naast de Xiaomi Redmi Note 3 zijn de overige uitschieters wat ons betreft de Acer Liquid Zest Plus, de Motorola Moto G (2015) en de Wileyfox Swift. De Acer presteert over de gehele linie goed en springt eruit door z’n uitmuntende accuduur. De Motorola en Wileyfox zijn de toestellen waar je voor moet gaan als je in de markt bent voor de beste verhouding tussen prijs en prestaties. Hierbij lijkt de Wileyfox het puur op specificaties te winnen, zeker gezien zijn lagere prijs, maar in de praktijk is de Moto G wat ons betreft toch het betere toestel. De accuduur is beter en ook de camera is merkbaar beter. Al met al komt de Acer Liquid Zest Plus uit de bus als Best getest en de Motorola Moto G als Redactietip.

©PXimport

Een Chinese telefoon kopen: aandachtspunten

Denk je net goed bezig te zijn met een A+++-wasdroger, blijkt die vanaf juli 2025 opeens een magere C te scoren. Wat is hier aan de hand? Geen paniek: je apparaat is niet plotseling minder efficiënt geworden, het energielabel wordt een stuk strenger. In dit artikel lees je waarom de regels zijn veranderd, wat het nieuwe label precies meet en hoe je wél de juiste conclusies trekt bij je volgende aankoop.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bemmel & Kroon

Vanaf 1 juli 2025 – morgen dus! – verandert het energielabel van wasdrogers in heel Europa. De bekende klassen als A+, A++ en A+++ verdwijnen en maken plaats voor een overzichtelijker schaal van A tot en met G. Hierdoor krijgen veel huidige A+++-drogers voortaan een label C. Niet omdat ze slechter presteren, maar omdat de normering strenger en toekomstbestendiger wordt.

Waarom een nieuw energielabel nodig was

Het oude systeem was zijn doel voorbijgeschoten. Doordat fabrikanten steeds energiezuinigere apparaten ontwikkelden, werden er voortdurend plussen aan de A-klasse toegevoegd. Daardoor ontstond een wildgroei aan energielabels die de consument eerder in verwarring bracht dan hielp. Met het nieuwe label keert de rust terug: één heldere schaal die opnieuw ruimte laat aan de top. De zuinigste klasse A blijft voorlopig zelfs leeg, zodat alleen uitzonderlijk efficiënte apparaten die plek mogen innemen.

©Bemmel & Kroon

Wat je ziet op het nieuwe label

Het nieuwe energielabel bevat veel meer informatie dan alleen een letter. Naast de energieklasse geeft het label nu ook inzicht in het verbruik per honderd droogbeurten, gemeten volgens een gestandaardiseerd Eco-programma. Ook de programmaduur, het maximale vulgewicht van de trommel, het geluidsniveau in decibel en de condensatie-efficiëntie staan erop vermeld. Via een QR-code kun je bovendien extra technische details opzoeken in de Europese EPREL-database. Deze toevoegingen zorgen ervoor dat je als consument beter kunt inschatten welk apparaat past bij jouw huishouden en gebruik. Meer informatie vind je op deze pagina.

©Bemmel & Kroon

1. QR-code met link naar de EU database
2. Energie-efficiëntieklasse
3. Energieverbruik in kWh/100 droogcycli*
4. Condensatie-efficiëntieklasse en -percentage

5. Geluidklasse en geluidemissie in dB(A)**
6. Maximale laadcapaciteit (nominale capaciteit in kg)**
7. Duur in uren en minuten**

* Waarden gelden voor een gewogen gemiddelde van halve en volle ladingen met een verhouding van 0,62 (24x volle lading, 76x halve lading).
** Droogcyclus van katoen eco-programma bij volle lading.

Het lastige van vergelijken

Oude en nieuwe energielabels kun je niet zomaar naast elkaar leggen. Een A+++-droger uit 2024 kan volgens de nieuwe testmethodes een label C krijgen, terwijl het apparaat in de praktijk nog steeds even zuinig is. Dat verschil komt puur door de aangescherpte meetnormen, en niet door een verandering in prestaties. Laat je dus niet misleiden door een ogenschijnlijke 'verslechtering' van het label, maar kijk naar de echte verbruiksgegevens en technische kenmerken van jouw wasdroger.

Wat dit voor jouw keuze betekent

Bij het kopen van een nieuwe droger is het dus belangrijk om verder te kijken dan alleen de letter op het label. De vermelding van het energieverbruik per honderd droogcycli geeft je een veel concreter beeld van de stroomkosten op jaarbasis. Ook het geluidsniveau, de capaciteit van de trommel en de duur van het droogprogramma bepalen in sterke mate hoe comfortabel en efficiënt het apparaat in de praktijk is. Dankzij de QR-code kun je bovendien snel en eenvoudig controleren of de technische gegevens aansluiten bij je verwachtingen.

©Viktoria

Slim kiezen met het nieuwe label

De vernieuwde energielabels maken het makkelijker om een slimme, bewuste keuze te maken. Niet alleen zie je in één oogopslag hoe energiezuinig een apparaat is volgens de nieuwste normen, je hebt ook toegang tot de details die er écht toe doen. Zo kun je jouw keuze afstemmen op wat je belangrijk vindt: lage kosten, weinig geluid, korte droogtijd of een groot vulgewicht. Door te letten op de werkelijke prestaties in plaats van alleen op een letter, maak je een duurzame keuze die ook op de lange termijn rendeert.

Wil je hulp bij het kiezen van een energiezuinige droger of persoonlijk advies over welk type het best bij jouw huishouden past? Laat je dan informeren door een specialist, zodat je met vertrouwen de juiste keuze maakt voor nu én de toekomst.

Een nieuwe oven, koelkast of vaatwasser kiezen begint niet bij het design of de functies – het begint met een meetlint. Want hoe mooi of geavanceerd een apparaat ook is, als het nét niet past, zit je met een kostbare misser. Een paar millimeter speling kan het verschil maken tussen een perfect passende keuken en een frustrerende inbouwervaring. Met deze meetinstructies weet je zeker dat je straks niet voor verrassingen komt te staan.

Goed meten is het halve werk

Voordat je aan de slag gaat met meten, is het slim om een paar basisregels aan te houden. Gebruik altijd een betrouwbare rolmaat en eventueel een digitale schuifmaat voor extra precisie. Meet de binnenafmetingen van de nis (dus niet de buitenkant van je keukenkast) en noteer breedte, hoogte én diepte.

Houd daarnaast rekening met de ventilatieruimte: meestal is 2 tot 5 cm aan de achterkant en zijkanten nodig. En check of er ruimte is voor stopcontacten, wateraansluitingen en kabeldoorvoeren – die bepalen vaak óók of het apparaat goed kan worden geplaatst.

©Andrey Sinenkiy

Waar moet je op letten per apparaat?

Elk soort inbouwapparaat heeft zijn eigen eisen en aandachtspunten. Hieronder lees je per type waar je bij het opmeten en installeren specifiek op moet letten. Zo kom je niet voor verrassingen te staan.

Inbouwkoelkast of -vriezer

De hoogte van de nis is hier allesbepalend. Veelvoorkomende maten voor inbouwkoelkasten en -vriezers zijn 88, 140 en 178 cm, maar afwijkingen komen vaak voor. Let op het deursysteem: een sleepdeurmechanisme vraagt meestal om iets meer ruimte in de breedte. Diepte is vaak 55 cm, maar modellen met een ventilator achterop kunnen richting de 60 cm gaan.

Inbouwoven of -magnetron

Standaard? Niet helemaal. De nisbreedte is meestal 56 cm, terwijl het frontpaneel iets breder is (ca. 59,5 cm) voor een nette aansluiting. Hoogtes verschillen: compacte ovens zijn 45 cm hoog, standaardmodellen 60 cm. Magnetrons vragen soms extra ruimte aan de bovenkant voor uitstekende bedieningspanelen.

Inbouwvaatwasser

Hier draait het vooral om hoogte. Die varieert tussen 81,5 en 87 cm, met verstelbare poten voor wat speling. Meet ook de plinthoogte (van vloer tot onderkant kast), en vergeet de watertoevoer niet – reken op zo’n 5 cm extra ruimte in de diepte voor de slang.

Inbouw-espressomachine

Kleiner apparaat, maar niettemin precisiewerk. De breedte is vaak rond de 56 cm, maar de diepte varieert sterk. Let vooral op het waterreservoir (dat tot 55 cm diep kan zijn) en op kleppen of deurtjes die naar voren openen: die hebben extra werkruimte nodig.

©Cristina Villar Martin | Ladanifer

Veelgemaakte fouten die je makkelijk voorkomt

Zelfs met zorgvuldige metingen kan het misgaan, vaak doordat kleine details worden vergeten. Denk aan ventilatieruimte, uitstekende stekkers of leidingen die net in de weg zitten. Een handige tip: plak een strook tape op de vloer op de plek waar de achterkant van het apparaat komt, en markeer waar stekkers en leidingen zitten. Zo zie je snel of er iets in de weg zit.

Ook niet onbelangrijk: controleer of de nis waterpas is! Zeker bij koelkasten met uitschuiflades kan een scheve ondergrond voor problemen zorgen. Pas waar nodig je kast of ondervloer aan voordat je installeert.

Bij renovaties gelden vaak afwijkende maten. Oudere keukens hebben soms dikkere wanden of ongebruikelijke dieptes. Meet dus altijd de huidige situatie én de specificaties van je nieuwe apparaat. Twijfel je? Schakel een keukenexpert in, zeker bij combinaties zoals een oven met magnetron, waarbij elk detail telt.

En tot slot: de allerbelangrijkste stap

Het klinkt als een open deur, maar het voorkomt de meeste problemen: meet altijd twee keer! Schrijf je maten op en leg ze naast de officiële productspecificaties. Let daarbij op details als verstelbare voetjes, uitsparingen voor de deur of een uitschuifbaar bedieningspaneel. Zo weet je zeker dat jouw nieuwe inbouwapparaat niet alleen technisch past, maar ook mooi aansluit bij de rest van je keuken. Want uiteindelijk draait het om één ding: alles moet kloppen – tot op de millimeter.