Er zijn tegenwoordig veel verschillende clouddiensten, waardoor je wellicht door de bomen het bos niet meer ziet. Welke diensten zijn de moeite waard? We bespreken ze in dit artikel.

Wat zijn de Top 8 beste gratis clouddiensten?

Lees verder voor alle features en de pluspunten en minpunten van deze acht gratis clouddiensten.

In welk scenario kun je beter een clouddienst met veel opslagruimte gebruiken, welke dienst laat je het beste met andere samenwerken en welke opslagruimte werkt het beste onder Linux? Om een antwoord te geven op deze vragen, onderwierpen wij iCloud, Box, Dropbox, Google Drive, Microsoft OneDrive, MediaFire, SpiderOak, Mega, aan een test. Iedere besproken dienst kent sterke en zwakke punten.

Om na te gaan wat de beste cloudopslagdienst voor jou is, kun je het beste even na gaan welke apparaten je doorgaans gebruikt. En belangrijker: welk platform draaien deze apparaten? Voor smartphone of tablet is dat Android en iOS (iPadOS). Je pc of laptop kan zowel Linux, MacOS als Windows draaien. Een Chromebook draait weer ChromeOS. Is er een app voor de platforms die je gebruikt? Of volstaat de webinterface?

iCloud

Als je gebruikmaakt van een iPad, iPhone, iPod Touch of Mac, kom je al snel bij het in het Apple besturingssysteem geïntegreerde iCloud. De dienst is ook beschikbaar voor Windows. Om je iCloud te bekijken, kun je gebruikmaken van de website. Apple biedt standaard gratis 5GB opslagruimte, maar als je wilt kun je upgraden.

iCloud biedt opslagruimte voor foto's en documenten die je tussen verschillende apparaten wilt delen. Ook kunnen de instellingen van apparaten worden geback-upt in iCloud, wat handig is als je een upgrade wilt doen of het apparaat door een nieuwere versie van een apparaat. Met back-up worden ook appinstellingen opgeslagen.

De webinterface van iCloud zou op iedere browser moeten werken. Je kunt iCloud met Microsoft Outlook synchroniseren voor e-mail, contactenlijsten en de agenda, maar daarvoor heb je wel een iCloud e-mailaccount nodig.

Het gebruik van iCloud op Mac is eenvoudig, aangezien het al ingebouwd zit. Voor gebruik op Windows zul je het iCloud Control Panel moeten downloaden. Zodra het Control Panel is gedownload en geïnstalleerd, zul je het eerst moeten vertellen wat het gaat synchroniseren voordat het gebeurt. Eenmaal ingesteld, gebeurt het in het vervolg automatisch.

iCloud voorziet niet in het ad-hoc opslaan van documenten in Windows of Linux. Ook kun je via iCloud geen muziekbestanden met anderen delen.

©PXimport

Box

Box bestaat al jaren en profileert zich inmiddels als zakelijk platform gericht op samenwerken. Met een gratis account kun je 10GB opslaan. Bedrijven kunnen daarnaast nog kiezen voor een Business-, Business Plus- of Enterprise-versie. Voor alle mobiele platforms is een app verkrijgbaar en op Windows en Mac computers kun je de client Box Sync downloaden.

Box Sync werkt anders dan andere besproken diensten. Hoewel Box met iedere map kan synchroniseren, zul je de map eerst naar de bureaubladmap 'My Box Files' moeten slepen. Dan pas begint de synchronisatie. Wanneer je vervolgens aanpassingen doet aan de map, worden ze ook in de bureaubladmap gedaan. Je kunt ook vanaf elders gedeelde mappen naar 'My Box Files' synchroniseren.

De echte focus van Box ligt zoals gezegd op samenwerken. Een voorbeeld hiervan is toegang tot bestanden met meerdere gebruikers. Als een groep Box gebruikt, zien ze elkaars updates, kunnen ze elkaar becommentariëren, aanpassingen doen en vind-ik-leuks uitdelen. Daarnaast kun je aanpassen wat anderen wel en niet mogen en toegang tot bestanden beperken.

Box uploads gaan vrij snel omdat Box een upload-accelerator toepast die veel weg heeft van een content distributienetwerk. Dit betekent dat bestanden die je upload naar Box eerst op een regionale server worden opgeslagen voordat ze later naar de daadwerkelijke Box-servers worden verstuurd.

Box is niet bedoeld als online back-upsysteem, maar richt zich meer op het delen van bestanden met devices en mensen. Voor dat doel is het uitstekend geschikt.

©PXimport

Dropbox

Dropbox is intussen synoniem komen te staan voor een cloudopslagdienst. In de kern is Dropbox een plek in de cloud waar je bestanden kwijt kunt. Dat kunnen documenten zijn, maar ook muziek, video's of foto's. Het is een ideaal concept om bestanden vanaf je thuis- of werkcomputer ook met mobiele apparaten te delen.

Het gratis Dropbox biedt meer dan alleen storage. De dienst biedt apps voor Windows, Mac, Linux, iOS, Android, BlackBerry en Kindle Fire. Er is een third-party app voor Windows Phone en op BlackBerry 10 is het standaard al geïnstalleerd.

Binnen Dropbox is versie-tracking van toepassing zodat je precies ziet wie welke veranderingen heeft doorgevoerd en je in staat bent om naar een eerdere versie terug te keren. De versiehistorie beslaat 30 dagen bij een document of ander type bestand.

Dropbox werkt door een map op je computer aan te maken en de inhoud daarvan met de cloud te delen. Die cloud synchroniseert weer met de devices waarop je Dropbox geïnstalleerd hebt staan. Je kunt ook bij je eigen Dropbox komen door naar de website te navigeren.

Dropbox biedt naast de gratis versie met 2GB aan opslag ook een pluspakket. Dit levert je 2 TB (oftewel 2000 GB) aan opslagruimte op. 

Er is een zakelijke versie beschikbaar die 3 TB aan opslag en versiehistorie biedt en meer toegangsopties kent voor 15 euro per maand, per gebruiker. 

©PXimport

Google Drive

Google Drive ontstond ooit als afgeleide van Google Docs; een plek die vooral bedoeld was om gedeelde documenten op te slaan. Daar kun je het nu nog steeds voor gebruiken, al zijn de opties intussen veel talrijker.

Bij de installatie van Drive op Windows krijg je de mogelijkheid om een heel officepakket erbij te installeren dat samenwerkt met de cloud. Op andere platforms wordt alleen een losse Drive-app geïnstalleerd. Toegang is ook mogelijk via een browser en ook daarmee werkt het platform hecht samen met de Docs-functionaliteit.

Nadeel bij Drive is dat gebruikers niet automatisch worden uitgelogd bij het beëindigen van een browsersessie, wat een securityrisico betekent als je weleens van een gedeelde pc of tablet gebruik maakt.

De werking van Drive is in de meeste opzichten gelijk aan die van andere besproken diensten, al geeft Google wel 15GB gratis weg bij het aanmaken van een account. Deze opslagruimte deel je overigens met Gmail, als je dat hebt. Voor bedrijven is er Google Apps for Business waar je onbeperkte opslag voor een account kunt krijgen.

Het moet opgemerkt worden dat Google de bestanden die je opslaat in Drive doorspit om je op basis daarvan gepersonaliseerde advertenties te kunnen tonen. Andersom werkt dit ook weer positief voor de zoekfunctie in Drive, die zeer effectief functioneert. Drive werkt snel en biedt als voordeel ten opzichte van andere diensten dat je van bestanden een preview kunt opvragen.

©PXimport

Microsoft OneDrive

Iedereen met een Microsoft-account beschikt al over OneDrive. Dus of je nu gebruikmaakt van een Windows Phone, een Xbox, Skype of Outlook.com; je kunt direct aan de slag met de opslagdienst.

Microsoft OneDrive kent vele toepassingen. Het is geschikt om bestanden te delen, om mappen te synchroniseren en om te back-uppen naar de cloud. Voor Windows Phone en Windows-tablets geldt dat foto's al in OneDrive worden opgeslagen en dat de client al staat ingesteld. Voor de besturingssystemen Mac, Android en iOS (en natuurlijk Windows 7, 8, 10 en 11) geldt dat je een client kunt downloaden die je automatisch bestanden - bijvoorbeeld foto's - laat synchroniseren.

OneDrive integreert hecht met vele Microsoft-applicaties, waaronder ook Office. Voor bedrijven is er een zakelijke versie die naast Office 365 ook met SharePoint werkt en een cloudgebaseerde bibliotheek biedt voor zakelijke documenten en collaboration faciliteert.

Gebruikers krijgen binnen OneDrive gratis 5GB. Gebruikers van Office 365 krijgen voor 7 euro per maand 1TB opslagruimte. Er is ook een abonnement beschikbaar voor 2 euro per maand, daarvoor krijg je 100GB.

©PXimport

Mediafire

MediaFire is een cloudopslagplek die zich voornamelijk richt op het delen van mediabestanden. Zo kun je muziek en video direct vanaf de website streamen. Er zijn helaas wel beperkingen. Zo worden sommige bestandsformaten niet herkend of niet ondersteund. Ook gaan uploads trager dan bij andere diensten, zo blijkt uit onze tests.

MediaFire laat je een publieke link aanmaken voor bestanden die gebruikers kunnen streamen vanaf de website. Ook kun je een link voor je eigen website aanmaken waar andere gebruikers bestanden naartoe kunnen sturen. Tot 10GB is de dienst gratis, daarna lopen prijzen op tot 40 dollar per maand voor 100TB.

Voor zakelijke gebruikers biedt MediaFire custom branding, zodat je een eigen logo voor de dienst kunt gebruiken en ook de widgets kunt aanpassen. Betalende gebruikers kunnen daarnaast hele mappen uploaden, in plaats van alleen losse bestanden.

MediaFire kent apps voor Windows, Mac, Android, iOS en Linux.

©PXimport

SpiderOak

SpiderOak richt zich vooral op privacy. Volgens het bedrijf is de dienst zo veilig dat ook zij geen enkel zicht hebben op de data. Volgens SpiderOak zelf is de dienst zo veilig dat de NSA er nooit in zal kunnen breken. Helaas kon ik dat niet van de NSA bevestigd krijgen.

Op bestanden die naar SpiderOak geüpload worden, vindt tijdens de upload en binnen de storage versleuteling plaats. Een nadeel van dit hoge niveau van beveiliging is dat er geen password recovery bestaat. Als je het wachtwoord kwijtraakt, heb je pech. Zonder wachtwoord blijft je data voor eeuwig achter slot en grendel.

SpiderOak biedt een gratis proefversie van 21 dagen aan met 150GB aan opslag. De duurste optie is 5TB voor 29 dollar. Je kunt de dienst gebruiken voor back-up, maar daarmee wordt het wel zeer prijzig bij grote hoeveelheden data.

Voor veel gebruikers is vooral veilige opslag in de cloud belangrijk. SpiderOak biedt apps voor Linux, Windows, Mac, Android en iOS. Werk je met een ander besturingssysteem dan kun je de website gebruiken, maar die kent de nodige beperken.

Zo kun je via de browserinterface geen bestanden uploaden en is er geen preview-functie voor bestanden in de SpiderOak Hive-map. Ook voor bestanden die buiten deze map zijn geplaatst is helaas vaak geen preview beschikbaar.

©PXimport

Mega

Mega is een project van internetondernemer Kim Dotcom. Het lijkt in bepaalde opzichten op zijn voorganger, het ter ziele gegane Megaupload, maar het cloudaspect is bij Mega veel meer aanwezig.

Dat de dienst uit de koker van Dotcom komt, maakt hem eigenlijk al de moeite waard om uit te proberen. Dotcom staat bekend om zijn inzet voor het vrije internet, en Mega is daar een goed voorbeeld van. Privacy is erg belangrijk - zo het het uit privacyoverwegingen zelfs niet mogelijk een nieuw wachtwoord aan te vragen, wachtwoord kwijt betekent bestanden kwijt. Gevaarlijk, maar wel zo veilig.

In de praktijk werkt Mega hetzelfde als andere diensten. Up- en downloaden van bestanden is een fluitje van een cent, een account is zo aangemaakt en ook het delen van bestanden is zo gebeurd. Mega werkt ook aan verschillende (bèta-) zijprojecten, zoals een contactenlijst en een veilige chatmogelijkheid.

Een ander groot voordeel van Mega is de opslagcapaciteit. Je krijgt altijd 50GB gratis, veel meer dan bij concurrerende diensten. Voor nog geen dertig euro per maand heb je bovendien 16TB opslagruimte.

©PXimport

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.