Met name bezitters van een iPad hebben er sinds de komst van iPadOS 15 een ergernisje bij: pull-to-refresh in Safari. Vooral in combinatie met een muis raak je daardoor nogal eens content op een in de cloud draaiende dienst kwijt. Tijd dus voor een alternatief! We stellen enkele browsers zonder pull-to-refresh aan je voor.

Apple heeft bedacht dat het een uitstekend idee is dat je door vanaf de bovenkant van een pagina verder naar beneden te ‘trekken’, de betreffende pagina ververst wordt. Pull-to-refresh dus. Klinkt lollig? Niet als je bedenkt dat deze truc ook via een muis werkt. Alleen volstaat dan het nét iets te ver naar boven doorscrollen met het muiswieltje, ofwel: de kans dat ’t per ongeluk gebeurt is meer dan levensgroot. En dat leidt tot diverse klagers. 

Denk aan mensen die via een CMS als Wordpress een nieuw bericht plaatsen. Scroll je te ver naar boven, dan wordt de pagina ververst en is alles wat je getikt heb weg. In dat geval is het hopen dat de automatische back-up niet te lang geleden heeft plaatsgevonden en het grootste deel van je tekst en overige zaken als concept is terug te vinden. Anders is het uithuilen en opnieuw beginnen.

Andere wegen naar Rome

Als professional (en meer serieuze hobbyist) zit je vanzelfsprekend niet op een onzekerheidsfactor veroorzaakt door een gimmick te wachten. Helaas heeft Apple in z’n oneindige wijsheid óók besloten dat deze ‘feature’ niet uitschakelbaar is voor Safari. 

Gelukkig zijn er alternatieve browsers voor iPadOS (en iOS) beschikbaar die geen last hebben van deze opgedrongen pull-to-refresh. Overigens geldt er altijd een beperking onder iOS en iPadOS: alternatieve browsers moeten van Apple gebruikmaken van Webkit om pagina’s mee te renderen. An sich niks mee, maar het betekent wel dat bijvoorbeeld Chrome of Firefox geen gebruik maken van hun eigen systemen onder de motorkap. Wat voor- en nadelen kan hebben.

Voordeel is in ieder geval dat Webkit volledig geoptimaliseerd is voor de apparaten waarop het draait. Ofwel: snel en tegelijkertijd energiezuinig.

Brave

©PXimport

Brave is een bekende ‘alternatieve’ browser die niet alleen onder iOS en iPadOS geliefd is. Qua gebruikersinterface tref je er alle features die je maar kunt wensen in aan. Vooral de focus op privacy is prettig, je kunt niet gevolgd worden door adverteerders. Zoeken verloopt standaard via het anonieme DuckDuckGo, terwijl tabbladen standaard in de privacy-modus worden geopend. Dat alles doet niets af aan de snelheid van het geheel, dus daar hoef je je alvast geen zorgen om te maken. 

Verder beschikt het over tal van aardige extraatjes als het maken playlists gevuld met diverse media. Ook handig is de menuknop (bereikbaar via …) Create PDF, kun je in een stap – dus zonder tussenkomst van de afdruk-preview – direct een PDF-bestand van de geopende pagina maken. 

Om het gewraakte pull-to-refresh uit te zetten (wat in de meest recente versies van Brave standaard eveneens aan lijkt te staan) tik je op de knop met de drie puntjes, gevolgd door een tik op Settings. Zet vervolgens de schakelaar achter Enable Pull-to-refresh uit. Heb je daar voortaan geen last meer van!

Chrome

©PXimport

Google Chrome voor iPadOS heeft - op moment van schrijven - helemaal geen pull-to-refresh aan boord. Hoef je dus nergens bang voor te zijn wat dat betreft. Enig nadeel van Chrome is dat ’t door Google wordt geleverd, wat een notoire data-verzamelaar is. Gelukkig kun je bij de eerste keer dat je de app installeert dat gedrag uit zetten (in hoeverre dat gerespecteerd wordt is vanzelfsprekend altijd een beetje afwachten). 

Ook kun je de sync-optie beter uitlaten, eveneens uit privacy-overwegingen. Voor de rest is het een prima bruikbare browser. Qua settings is er eigenlijk niks voorhanden, je kunt dus weinig tweaken helaas. Wel mooi is de optie om via de …-knop rechtsboven in beeld en dan Geschiedenis heel precies je browsergeschiedenis te kunnen wissen. Per item, per tijdsbestek of gewoon alles. Dát zouden we graag in elke browser terugzien!

Edge

©PXimport

Edge van Microsoft is een wat ‘gecompliceerde’ browser. Want Edge beschikt onder de motorkap over de engine van Chrome. Alleen is dat dan onder iOS en iPadOS dus weer Webkit. Wat we wel – zeer tevreden – constateren is dat pull-to-refresh net als in de Chrome-browser ontbreekt. Ook geen opties om het aan te zetten. 

Verder valt op dat Edge over een stuk meer instellingsmogelijkheden beschikt als Chrome zelf. En dat in combinatie met de nauwkeurig tweakbare geschiedeniswisser, wat het een an sich interessante browser maakt. Minder geslaagd is dat we op de productpagina in de App Store zien dat er nogal wat gegevens met Microsoft uitgewisseld worden. Een deel daarvan (zoals browsergeschiedenis) is privacygevoelig. Bezint eer ge begint dus. 

Gebruik je Edge als standaardbrowser onder Windows, dan zou je kunnen overwegen om je aan te melden met dezelfde Microsoft-account als die je voor Windows gebruikt. Op zich lever je daarmee nog meer data af aan Microsoft, maar als je toch al Windows- én Edge-gebruiker bent maakt dat niet heel veel meer uit. 

Tot slot: standaard maakt Edge gebruik van Bing als zoekmachine, om Google te gebruiken dien je een andere standaard zoekmachine te selecteren in de instellingen.

Relatief beperkte keuze

Daarmee hebben we de echt interessante vervangers voor Safari wel zo’n beetje gehad. Veel alternatieve browsers die je verder nog aantreft in de App Store zijn van beroerde kwaliteit, en/of al jaren niet meer bijgehouden. Een deel van de alternatieven stamt uit China, waar je dan vaak niks aan hebt omdat de gebruikersinterface in het Chinees of steenkolen-Engels is (om vanzelfsprekend nog maar te zwijgen over de veiligheidsrisico’s die je ermee loopt). 

Een ander deel van de alternatievelingen is heel specifiek gericht op privacy, zoals Onion Browser. Heel mooi voor dat doel, maar door allerlei beperkende en versleutelende activiteiten niet echt geschikt voor bijvoorbeeld CMS-werk. Van de ‘grote vier’ Firefox, Chrome, Brave en Edge valt Firefox af door het ontbreken van de mogelijkheid om pull-to-refresh uit te zetten. Brave lijkt het meest voor de hand liggende en meest privacy-vriendelijke alternatief te zijn!

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een mooie prijs of die iets bijzonders te bieden hebben. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Dit keer een bijzondere categorie die nog niet eerder aan bod is geweest: verstelbare bureau's voor een ergonomische werkplek.

Veel mensen die thuiswerken heb niet altijd de mogelijkheid om een apart bureau te gebruiken en ziten bijvoorbeeld vaak aan de eet- of keukentafel. Toch kan het lonen om te investeren in een goed bureau, omdat daarmee - in combinatie met een goede stoel - je werkhouding een stuk beter wordt. Wij bekijken vijf handige bureaus 's die in hoogte verstelbaar zijn.

Casaria 160x75

Het tafelblad van dit bureau uit de Casaria‑lijn is in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm en beweegt met een snelheid van 2,25 cm per seconde. Je bedient de motor via een lcd‑scherm en kan twee voorkeursstanden opslaan, zodat je met één druk op de knop naar je favoriete werkhoogtes gaat. Er zit ook een herinneringsfunctie in die je eraan herinnert om weer te gaan staan of juist te zitten. Met het robuuste stalen frame en een draagvermogen van 80 kg is het bureau geschikt voor zware monitoren. Handige details zijn de kabelgeleider, beker‑ en koptelefoonhouder en in hoogte verstelbare poten. Het blad van 160 × 75 cm bestaat uit twee delen en is afgewerkt met melamine zodat het tegen een stootje kan. Dit bureau komt inclusief montagebenodigdheden en is verkrijgbaar in verschillende kleurvarianten.

Avalo 140x60

Avalo levert dit elektrisch verstelbaar bureau (de P58) met een compact blad van 140 × 60 cm. De hoogte is traploos verstelbaar van 73 tot 117 cm en kun je drie verschillende hoogtestanden opslaan. Dat is handig als je het bureau deelt met collega's of medethuiswerkers, of wanneer je snel wilt wisselen tussen zit‑ en stahouding. De bediening gebeurt via een bedieningspaneeltje aan de voorkant; met één druk op de knop gaat het blad naar de gewenste stand. Het frame is gemaakt van staal, het blad van P2‑melamine en de rand is afgewerkt met hittebestendig ABS. Verder wordt benadrukt dat het bureau plug‑and‑play is: je hoeft alleen de stekker in het stopcontact te steken en kunt meteen aan de slag. Door het smalle ontwerp past het bureau goed in kleinere kamers, maar biedt het toch voldoende ruimte voor een monitor, toetsenbord en documenthouder. Voor wie een elektrische zit‑sta‑oplossing zoekt met geheugenfunctie en solide materialen is dit model een optie.

Avalo 120x60

Dit is een kleinere variant van de hierboven besproken Avalo AP58. Dit model heeft een 20 cm minder breed blad, maar uiteraard ook elektrisch verstelbaar. Net als de grotere uitvoering varieert de hoogte van 73 tot 117 cm en kan het bureau drie standen onthouden. Voor het instellen gebruik je een eenvoudige bediening waarbij je een favoriete zit‑ en stahoogte opslaat en later oproept. Het frame bestaat uit staal en het blad uit melamine met een rand van warmtebestendig ABS. D tafel weegt 27 kg en is het daardoor stabiel zonder moeilijk te verplaatsen. Ook deze uitvoering is plug‑and‑play; je hoeft geen ingewikkelde montage uit te voeren. Door de compactere afmetingen is dit model ideaal voor kleinere werkplekken of voor wie extra apparatuur (zoals een printer) op een tweede tafel wil plaatsen. De strakke vormgeving past in verschillende interieurs en de elektrische motor zorgt ervoor dat je eenvoudig van houding wisselt.

VDD Gaming 118x58cm

Het frame van deze VDD is elektrisch in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm. Hiermee wissel je gemakkelijk tussen zitten en staan en kun je de juiste houding aannemen voor langdurige sessies. Het witte werkblad van 118 × 58 cm biedt voldoende ruimte voor een monitor en toetsenbord en dankzij de krachtige motor is het maximaal belastbaar tot 60 kg. De tafel wordt geleverd met instructies en alle benodigde onderdelen, waardoor je de montage zelf kunt uitvoeren. Er worden geen extra functies zoals geheugenstanden vermeld, waardoor je elke gewenste hoogte handmatig instelt. Voor wie een elektrisch verstelbaar bureau zoekt dat weinig ruimte inneemt, is dit een praktische optie; vooral gamers zullen baat hebben bij het kunnen aanpassen van de werkhoogte tijdens een sessie.

Schaffenburg Linesto Plus 140x80

Het Schaffenburg Linesto Plus‑bureau is een rechthoekige tafel met een T‑poot. Het frame is zonder gereedschap te monterenen in hoogte verstelbaar met een drukknop tussen 65,5 en 85,5 cm. De maximale belasting bedraagt 70 kg. De hoogtebediening gebeurt via een knop aan het onderstel; er zijn geen geheugenstanden. De tafel is voorzien van een 25mm dik melamine blad, een metalen onderstel en stelvoeten om de tafel waterpas te zetten. Kabelbeheer is mogelijk via accessoires, en er zijn diverse blad‑ en framekleuren beschikbaar. Het Schaffenburg-bureau heeft verder een stalen frame met twee telescoperende buisdelen en een krasvaste coating. Als enige in dit overzicht is deze Linestor geen zit/sta-bureau, maar kan hij in zithoogte tot maximaal 85,5 cm worden gebracht.

Sinds juni 2025 is het voor fabrikanten van smartphones verplicht om een energiebabel voor hun apparaten te voeren. De consument kan aan de hand van het energielabel zien hoe energiezuinig een telefoon is, maar ook hoe makkelijk het is om de telefoon te (laten) repareren en wat het updatebeleid voor de software is. Door middel van het nieuwe energielabel kun je dus veel bewuster kiezen voor een bepaalde telefoon.

Het energielabel werd ooit bedacht om apparaten op een uniforme manier te vergelijken, los van marketingclaims. Door elk product in te delen op een schaal van A tot en met G ontstaat ruimte om echte koplopers te herkennen en achterblijvers aan te sporen. Smartphones waren nog niet eerder voorzien van een energielabel, maar hebben dat vanaf juni 2025 wel gekregen. Dat is logisch, want bij smartphones draait energie-efficiëntie niet alleen om het stopcontact, maar vooral om hoe slim hardware en software met de energie van een accu omgaan en hoeveel jaren je uit dezelfde telefoon haalt. Door die informatie eenduidig te tonen, verschuiven de argumenten over de oplaadtijd en de schermgrootte naar hoelang een telefoon meegaat en hoe makkelijk hij te repareren is.

Energie en duurzaamheid

Een smartphone gaat gemiddeld gezien wel een dagje mee op een enkele acculading, afhankelijk natuurlijk van het gebruik door de eigenaar. Erg veel energie wordt er dus niet verspild, maar de grootste winst wat betreft het klimaat is vooral te behalen uit de levensduur van de smartphone en of deze makkelijk te repareren is. De EU koppelt het nieuwe energielabel aan het eco-design van de telefoon. Het label dat de telefoon krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren en is een gemiddelde van de prestaties van al deze factoren. Welk factoren dat zijn, lichten we je hieronder verder toe.

Levensduur accu

Het nieuwe energielabel laat zien wat de gemiddelde levensduur van de accu van de telefoon is. Dat wordt bekeken aan de hand van het aantal laadcycli: hoe vaak kan een telefoon opnieuw worden opgeladen voordat de kwaliteit van de accu achteruit gaat? Daarbij wordt een capaciteitsvermindering van 80 procent aangehouden: na hoeveel keer laden is de capaciteit tot 80 procent gedaald? Hoe hoger dit getal, des te betrouwbaarder is de accu.

Uithoudingsvermogen

Uiteraard wordt er ook gekeken naar de gebruiksduur van een telefoon of tablet als deze volledig is opgeladen. Door het uitvoeren van een zogeheten reallife-situatie wordt het gemiddelde gebruik van een smartphone geëmuleerd. Hoeveel uur en minuten je met de smartphone kunt werken op die enkele lading, wordt op het label getoond.

Vrije val

Een van de andere eigenschappen waarop wordt getest, is de vrije val-test. Hoe snel gaat een telefoon kapot als je deze vanaf een bepaalde hoogte op een harde ondergrond laat vallen? Misschien vraag je je af wat dit met duurzaamheid te maken heeft? Nou, heel veel: als je telefoon snel kapot gaat als je hem laat vallen, moet je al snel een nieuwe. Niet heel duurzaam dus. Op het energielabel vind je de valbestendigheid tussen de A en E. Hoe lager de letter (A), des te beter kan zo'n telefoon een val overleven. De test is gebaseerd op een val van 1 meter boven een verharde ondergrond en wordt met vijf modellen van hetzelfde toestel tot wel 270 keer uitgevoerd.

Elke keer dat een telefoon is gevallen, wordt gecontroleerd of het scherm nog functioneert en reageert op aanrakingen, of de camera het nog doet, of de mobiele functies als wifi en mobiel nog werken, of de telefoon kan worden opgeladen en of de audio nog goed functioneert. Barsten in het frame of het glas worden wel geaccepteerd, mits de telefoon nog veilig kan worden gebruikt. Bijvoorbeeld als het glas wel gebarsten is, maar geen splinters heeft.

Bescherming tegen stof of water

Ook de zogeheten IP-tests (IP = Ingression Protection, of indringbescherming) worden uitgevoerd bij de telefoons en zijn een belangrijk onderdeel van de algehele score die een telefoon krijgt. De apparaten worden getest op het binnendringen van stof en water. De waterbestendigheidstest controleert bijvoorbeeld of een smartphone bestand is tegen spatwater vanuit verschillende richtingen, zonder dat de werking of veiligheid van het toestel wordt aangetast. Hiermee wordt gegarandeerd dat een telefoon in elk geval bestand is tegen vocht, bijvoorbeeld bij het gebruik tijdens een regenbui, het morsen van vloeistof of het gebruik van natte handen.

Repareerbaarheid

Een ander duurzaamheidsonderdeel waar de EU goed naar kijkt, is de repareerbaarheid van een smartphone. Dat omvat een groot aantal parameters, zoals welke onderdelen makkelijk te vervangen zijn, in hoeverre een consument bepaalde onderdelen zelf kan vervangen, en hoelang en hoe goed bepaalde onderdelen van de telefoon op voorraad zijn.

De EU wil dat smartphones langer meegaan en eenvoudiger te herstellen zijn – zowel door professionele reparateurs als (in bepaalde gevallen) door consumenten zelf. De eisen met betrekking tot repareerbaarheid blijven minimaal zeven jaar gelden na het einde van de verkoop van een model.

©WICHAN SHOP

Een fabrikant van een smartphone moet garanties kunnen geven met betrekking tot de ondersteuning van een telefoon. Als een toestel op de Europese markt wordt uitgebracht, mag de consument verwachten dat een telefoon zeven jaar na het verschijnen van de telefoon op de markt nog steeds gerepareerd kan worden.

Onderdelen

De reparatie- of 'vervangarantie' geldt voor alle essentiële onderdelen van een smartphone of tablet, zoals de accu, camera's, externe poorten voor audio en opladen, de microfoons en luidsprekers, de knoppen en de scharnieren als het een opklapbare telefoon betreft. De fabrikant moet zelfs de schroefjes op voorraad hebben als de originele niet meer kunnen worden gebruikt.

De bovenste onderdelen kunnen door een fabrikant of een telefoonreparateur worden gerepareerd, maar de EU vindt dat ook consumenten zelf onderdelen moeten kunnen bestellen en vervangen, zoals de accu, de achterzijde, de hele beeldschermunit en de oplader. Voor die zelfrepareerbaarheid krijgt een telefoon ook een waardering van A t/m E. De fabrikant is daarnaast verplicht om aan te geven waar reserveonderdelen te verkrijgen zijn, welk gereedschap er nodig is om de reparatie te kunnen uitvoeren en waar je de benodigde handleidingen kunt vinden.

Reparatie-index

Telefoonfabrikanten moeten dus uitgebreide informatie geven over hoe je je smartphone kunt repareren, maar ook over de complexiteit van de reparatie. Zijn de onderdelen die je wilt vervangen bijvoorbeeld makkelijk te bereiken, of moet je eerst andere onderdelen verwijderen om erbij te kunnen? Ook dat wordt allemaal opgenomen in de uiteindelijke classificering van de telefoon: hoe minder stappen er nodig zijn, des te hoger is de score die wordt toegekend.

Tot slot

De Europese Unie heeft met het nieuwe energielabel voor smartphones een goede stap gezet in de richting van duurzaamheid. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat fabrikanten meer hun best gaan doen om een zo makkelijk mogelijk te repareren telefoon uit te brengen. Deze strengere regels in de EU betekenen ook dat deze toestellen in andere landen buiten de EU makkelijker te repareren zullen zijn, omdat een telefoonfabrikant waarschijnlijk niet compleet verschillende uitvoeringen van een model smartphone gaat maken. Maar of consumenten in landen buiten de EU ook zo makkelijk zelf aan onderdelen kunnen komen, is dan nog maar de vraag; deze mate van tegemoetkoming aan of bescherming van de consument gelden vaak niet in andere landen. Fabrikanten hoeven deze informatie dus niet beschikbaar te stellen in landen buiten de EU.