ID.nl logo
App maken zonder programmeerkennis met Glide
© Reshift Digital
Huis

App maken zonder programmeerkennis met Glide

Wellicht heb je een goed idee voor een app, maar heb je niet de kennis om deze helemaal zelf te programmeren. Dat zou je kunnen uitbesteden, maar een app maken zonder programmeerkennis is ook een optie. We gebruiken hiervoor Glide en leggen ook uit wat de beperkingen van deze aanpak zijn.

Het doel van ‘no-code programmeren’ is om het programmeren van apps toegankelijk te maken voor technisch minder onderlegde personen. De term ‘programmeren’ mag je wat ons betreft wel met een korrel zout nemen. No-codetools bestaan steevast uit een bepaalde verzameling van functies, die jij op een visuele manier combineert tot jouw eigen app.

Uiteraard kun je met die aanpak apps maken, maar écht vernieuwende programma’s hoef je niet te verwachten. Je mogelijkheden blijven altijd beperkt tot de functionaliteit die de programmeurs van de no-codetool hebben voorzien.

Codeloos programmeren kun je nog het best vergelijken met het ontwikkelen van een website in een cms zoals WordPress, in plaats van zelf html, css en javascript te schrijven. Het volstaat prima voor heel wat toepassingen, maar vroeg of laat loop je toch tegen beperkingen aan en zit er niets anders op dan alsnog zélf code te schrijven.

Wil je aan de slag met codeloos programmeren? De belangrijkste keuze is welke tool je zult gebruiken, want die bepaalt in grote mate de mogelijkheden én beperkingen van jouw app. Voor dit artikel kozen we voor Glide. Glide is in eerste instantie bedoeld voor webapps die geoptimaliseerd zijn voor mobiele apparaten. Je kunt Glide-apps ook openen in een browser op je pc, maar dan krijg je nog steeds de mobiele lay-out te zien.

Achterliggend gebruikt elke Glide-app een Google-spreadsheet om data te bewaren. Maak je wijzigingen aan de spreadsheet in Google Sheets, dan zie je die meestal al na enkele seconden in de app verschijnen. Omgekeerd werkt dat trouwens ook.

Media zoals afbeeldingen, geluid en video zie je als links in de spreadsheet. Voor publiek toegankelijke bestanden kun je gewoon verwijzen naar url’s op andere webservers. Bestanden die je uploadt via de Glide-app komen in Google Cloud terecht.

Voorbeelden

De snelste manier om met Glide aan de slag te gaan, is op basis van een template. Op glideapps.com/templates vind je driehonderd templates, waarvan ongeveer een derde gratis te gebruiken is. Je kunt elke template eerst uitproberen, voordat je besluit om je eigen app op basis van die template te bouwen. Enkele voorbeelden zijn:

- een app om je persoonlijke uitgaven te inventariseren

- een app om je takenlijstje te beheren

- een eenvoudige webwinkel

- een menukaart voor een restaurant

- een database van personeelsleden

- apps met verschillende fitnesswork-outs

©PXimport

Je merkt meteen dat de meeste Glide-apps niet meer doen dan een lijst van een bepaald type gegevens (uitgaven, recepten, fitnessoefeningen enzovoort) op een gebruiksvriendelijke manier presenteren. Om te weten of Glide geschikt is voor jouw app, stel je dus het best de volgende vraag: is er een probleem dat je kunt oplossen door gegevens te manipuleren in een spreadsheet? 

Luidt het antwoord ja, dan is Glide een prima oplossing om jouw app te bouwen!

Voordat we onze eigen app gaan bouwen, tonen we je eerst hoe je Glide-apps kunt gebruiken. Kies een template uit de lijst en klik op Copy app for free om de gekozen template te openen in de editor. Klik vervolgens rechtsboven op Copy template om een eigen app te maken op basis van die template. Tot slot klik je op de Share-knop en kies je Publish app.

Glide toont nu een url voor jouw app, bestaande uit twee willekeurige woorden en een cijfer. Je kunt die url naar je smartphone kopiëren via de getoonde qr-code of via een tekstbericht naar jouw mobiele telefoonnummer. Daarna gebruik je de app rechtstreeks in je browser of installeer je ’m door te klikken op App toevoegen aan startscherm (op Android, voor iOS is er een vergelijkbare functie).

Daarna vind je de app terug tussen jouw andere apps en kun je hem buiten de browser in een volledig scherm openen. De app past zich trouwens ook automatisch aan als je je scherm kantelt, wat vooral handig is op tablets.

Account en prijzen

Om met Glide te starten, surf je naar go.glideapps.com. Gezien de koppeling met Google Docs is het niet verwonderlijk dat je je dient aan te melden met een Google-account. Vind je dat maar niets, dan kun je natuurlijk altijd een extra Google-account aanmaken om uitsluitend te gebruiken met Glide.

Glide onderscheidt vier soorten apps, elk met eigen beperkingen. Het begint bij de Personal app, de enige die gratis te gebruiken is. Je kunt dan slechts 500 rijen van een spreadsheet inladen en 100 MB data uploaden (zoals foto’s of pdf-bestanden). Ook het aantal updates vanaf Google Sheets is beperkt tot duizend per maand. Voor persoonlijke apps is dat vaak al voldoende.

Wil je meer data bewaren, de reclame voor Glide verwijderen, een eigen domein gebruiken of de app enkel toegankelijk maken voor geregistreerde gebruikers? Dan kun je overstappen op een Basic app, een Pro app of een Private app. Daarnaast kun je ook zogenaamde Boosts aanschaffen die voor al jouw apps gelden, zoals 500 rijen extra voor 5 dollar per maand.

©PXimport

In de stijgers zetten

Wij laten de templates links liggen en bouwen vanaf nul een eigen app. Denk om te beginnen even na welke data jouw app zal bevatten en hoe je die het best organiseert in een spreadsheet. Maak vervolgens een nieuwe Google Sheet aan met minstens enkele rijen aan data. Je hoeft uiteraard niet alle data nu al in te voeren: dat kan straks makkelijker via je app! In het startscherm van Glide klik je vervolgens op Create app... / From Google Sheet... en selecteer je de net aangemaakte spreadsheet. Glide maakt dan een standaardapp aan op basis van jouw data.

Als voorbeeld bouwen we een app om het winkelen voor mensen met een voedselallergie iets makkelijker te maken. Iedereen met zo’n allergie weet natuurlijk welke ingrediënten absoluut moeten worden vermeden. Helaas bevatten veel producten ook de vermelding “kan sporen bevatten van ...”. Uit ervaring weten we dat de consumptie van dergelijke producten altijd een loterij is. Soms kan het absoluut geen kwaad, maar andere keren krijg je toch weer te maken met milde of zelfs erge allergische reacties.

Om te vermijden dat we tweemaal dezelfde fout begaan, kunnen we in onze app dus bijhouden welke voedingsmiddelen veilig zijn en welke niet. In de afbeeldingen hieronder zie je de spreadsheet waarmee we starten en de initiële versie van de app in Glide.

©PXimport

De kans is erg klein dat de Glide-app er meteen uitziet zoals jij wilt. Daarom beginnen we met het aanpassen van de lay-out, via de bovenste knop in de navigatiebalk links. Standaard toont Glide jouw data in een lijst met tien elementen per pagina. Dat pas je snel aan door een van volgende stijlen te kiezen:

- Compact toont meer elementen per pagina

- Tiles geeft meer ruimte aan de afbeeldingen

- Cards lijkt op Tiles, maar toont extra informatie per element

- Details toont alle gegevens van één element

Het spreekt voor zich waarvoor je Calendar, Map en Checklist kunt gebruiken, maar voor onze toepassing hebben we die niet nodig. Verder kun je bij elke stijl de verschillende kolommen van de spreadsheet nog op de juiste plaats in de app zetten, bijvoorbeeld als titel, ondertitel of detailinformatie.

Standaard toont de app de gegevens in dezelfde volgorde als in de spreadsheet. Dat pas je eventueel aan in de Sort-optie onder het tabblad Features. Ook de Group by-optie is nuttig om meer structuur aan te brengen in langere spreadsheets. Tot slot kun je gebruikers ook in staat stellen om resultaten te filteren op bepaalde kolommen (Filter by) of de sorteervolgorde zelf aan te passen (Sort by). Experimenteer gerust met die opties totdat de lay-out helemaal naar wens is.

Data toevoegen en bewerken

De Cards- en Tiles-stijlen zijn pas echt aantrekkelijk met afbeeldingen. Daarvoor voeg je via de Data-knop in de navigatiebalk van Glide of via Google Sheets een extra kolom toe. Vervolgens stel je die kolom in voor de afbeeldingen onder Layout / Layout / Data.

Het zal je alvast opgevallen zijn dat de app nog geen mogelijkheid biedt om extra data in te voeren. Vink daarom de optie Allow users to add items aan onder het Properties-tabblad. Er verschijnt dan een +-icoontje rechtsboven in de app. Je dient wel nog even de verschillende velden in te stellen die de gebruiker mag invoeren.

In ons voorbeeld maakte Glide automatisch vier velden aan met vrije tekstinvoer: Merk, Product, Categorie en Allergische reactie. Voor die twee laatste hebben we liever dat de gebruiker enkel de keuze heeft uit een aantal vooringestelde waarden. We verwijderen die velden dus door op het kruisje ernaast te klikken en voegen een nieuw veld toe met de blauwe plusknop. Daarna klikken we in de Picker-categorie op Choice en kiezen we zowel bij de optie Source / Values als bij Data / Column de gewenste kolom (bijvoorbeeld Categorie).

©PXimport

Let wel op dat alle mogelijke waarden reeds aanwezig moeten zijn in jouw spreadsheet. Optioneel geef je nog aan dat het veld verplicht is en of je op voorhand een standaardwaarde wilt invullen. Voeg tot slot nog een Image Picker-element toe aan de pagina om later afbeeldingen te kunnen uploaden in de app.

Onze app heeft nu wel een knop om extra data toe te voegen, maar ingevoerde data kun je niet meer bewerken. Dat los je op door te klikken op een element in de lijst van je app en het Edit-tabblad te openen. Vink de opties Allow users to edit en Allow users to delete aan. Er verschijnt dan een potloodicoontje op de detailpagina in je app. Vervolgens stel je dezelfde velden in als bij het venster om data toe te voegen (let op: Choice vind je nu onder de categorie Edit components). In het Layout-tabblad kun je de lay-out van de detailpagina overigens naar wens aanpassen.

Meerdere tabbladen

Onze app is nog erg eenvoudig van opzet, maar je hoeft je niet te beperken tot slechts één venster. Klik op de Tabs-knop in de navigatiebalk en vervolgens op de blauwe plusknop om extra tabbladen toe te voegen aan je app.

Je navigeert tussen de verschillende tabbladen met behulp van de icoontjes en de tekst onder in je app. Kies voor beide tabs eerst een duidelijke naam en een passend icoontje. Jammer genoeg heb je bij een gratis app slechts keuze uit vijftien categorieën met icoontjes.

Vergeet niet dat elke tab een eigen blad binnen je spreadsheet nodig heeft, dus maak dat ook even aan. Daarna koppel je het nieuwe blad aan de nieuwe tab in je app. Vervolgens keer je terug naar het Layout-onderdeel om de nieuwe tab vorm te geven, net zoals je dat voor de eerste tab gedaan hebt.

Linksonder in de preview van de app zie je twee icoontjes staan: een afspeelknop (Play Mode) en een pijltje (Select Mode). In Play Mode kun je alle functionaliteit van je app testen, zoals navigeren tussen de verschillende tabs, gegevens opzoeken, data invoeren, data bewerken enzovoort. Select Mode gebruik je om snel individuele elementen van je app te selecteren en aan te passen.

Meer componenten

De bouwstenen van een Glide-app zijn de zogenaamde componenten die je in de verschillende tabs van je app plaatst. Je hebt al kennisgemaakt met enkele componenten, maar er zijn er nog véél meer.

Houd de muiscursor even boven een component voor een korte beschrijving ervan. Het gaat te ver om ze hier allemaal op te sommen, maar we willen er toch enkele aanstippen:

- invoervelden voor tekst, e-mail, telefoonnummer of locatie

- kiezers voor bestanden, afbeeldingen, scores of datum en tijd

- media zoals audio, video of een kaart (Google Maps)

- knoppen

©PXimport

Onder het tabblad Features van een component kun je ervoor kiezen om bepaalde voorwaarden op te leggen. De component is dan enkel zichtbaar in je app wanneer aan die voorwaarden wordt voldaan.

Aan sommige componenten (zoals een knop) moet ook nog een actie worden gekoppeld, bijvoorbeeld een rij toevoegen, teruggaan naar het vorige scherm of een notificatie tonen. Op het eerste gezicht lijkt het aantal beschikbare acties misschien beperkt, maar je zult merken dat dat zeker niet het geval is!

Settings nalopen

Onze app is nu bijna klaar, maar we moeten nog enkele algemene instellingen aanpassen. Die vind je allemaal terug onder de Settings-knop in de navigatiebalk.

Onder Appearance kun je een thema, een lettertype en een accentkleur kiezen. Onder App Info stel je de naam en een korte beschrijving in voor jouw app. Je kunt ook een icoontje kiezen uit een van de beschikbare emoji’s of een eigen afbeelding uploaden. Onder Data Sync kies je ten slotte hoe vaak de app de data moet updaten vanuit de spreadsheet.

In gratis apps verschijnen handmatige wijzigingen aan de spreadsheet hooguit enkele minuten later in de app; omgekeerd duurt het slechts enkele seconden. Automatische wijzigingen, bijvoorbeeld door functies zoals NOW of GOOGLEFINANCE, worden niet getoond in een gratis app. Daarvoor moet namelijk de optie Refresh while editing or using the app worden ingeschakeld, en die is enkel beschikbaar in Pro apps.

©PXimport

Tot nu toe hebben we één belangrijk aspect van onze app over het hoofd gezien: beveiliging. Het is niet bij elke app de bedoeling dat iedereen die zomaar kan gebruiken. Zo is onze app eigenlijk uitsluitend bedoeld voor onszelf en enkele vrienden en familieleden.

Gelukkig bevat Glide verschillende mogelijkheden om de toegang tot jouw app te beperken: je vindt ze onder Privacy. Elke app is ofwel publiek, ofwel privé. Bij publieke apps kun je eisen dat de gebruikers inloggen met een e-mailadres of een Google-account. Dat vereist wel een upgrade naar een Basic app.

Bij een privé-app kun je de toegang beperken tot enkel jouw e-mailadres of Google-account, of stel je een globaal wachtwoord in voor de app. Beide opties zijn gratis, maar het nadeel is dat slechts één gebruiker tegelijk de app kan gebruiken. Wil je meerdere gebruikers toegang geven tot een privé-app, dan dien je over te stappen naar een Private app.

De precieze lay-out van het inlogscherm pas je eventueel nog aan onder Sign-In Screen, al zijn de meeste opties niet beschikbaar voor gratis apps.

Koppelen aan Zapier

We hebben eerder al vermeld dat je erg uitgebreide acties kunt koppelen aan componenten in je Glide-app. Daarvoor dien je Glide wel eerst aan een Zapier-account te koppelen. Over Zapier lees je hier meer. We gaan er van uit dat je weet hoe Zapier werkt: we bekijken hier enkel de integratie met Glide.

Onder Settings / Integrations klik je op de knop om de Zapier API Key te kopiëren. Log in op je Zapier-account en maak een nieuwe zap. Als trigger kies je Glide en als trigger event New Zapier Action (dat is de enige keuze). Klik op Continue, vervolgens op Sign in to Glide en plak de API Key in het tekstveld. Je hebt Zapier nu gekoppeld aan jouw Glide-app. Voor elke nieuwe app zet je een aparte koppeling op.

©PXimport

Vervolgens configureer je de zap naar wens, met als enige verschil dat je ’m niet rechtstreeks kunt testen vanuit Zapier. De zap heeft namelijk input nodig van Glide om correct te functioneren, maar we hebben de zap nog niet toegevoegd aan onze Glide-app.

Je koppelt de zap aan een component in Glide door de Zapier-actie te selecteren en daarna de gewenste zap te kiezen. Vergeet niet om alle variabelen uit de zap te koppelen aan het juiste informatieveld in je Glide-app. Tot slot trigger je de zap vanuit je Glide-app (bijvoorbeeld door op een knop te klikken) en kijk je in de Task History van Zapier of de taak correct is uitgevoerd. Vergeet ook niet dat gratis apps maar honderd Zapier-acties per maand ondersteunen.

Tot slot

Glide is een prima tool om eenvoudige mobiele apps te bouwen. In slechts een paar uurtjes maak je al een functionele app. De mogelijkheden zijn uiteraard wat beperkt, maar toch voldoende voor heel wat apps.

In de templates vind je erg uiteenlopende voorbeelden van wat je allemaal kunt maken met Glide. Kort gezegd kun je met Glide een app bouwen voor elk probleem dat je via een spreadsheet zou kunnen oplossen. Dankzij de integratie met Zapier werkt jouw app ook prima samen met verschillende clouddiensten.

Het enige nadeel is dat voor sommige toepassingen de gratis Glide-apps niet zullen volstaan. Je zult dan over moeten stappen naar een betaald abonnement en dat kost minstens 7 à 8 euro per maand.

▼ Volgende artikel
Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?
© ER | ID.nl
Huis

Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Welke merken gebruiken local dimming?

Bijna elke grote televisiefabrikant past deze techniek inmiddels toe, maar ze doen dat voornamelijk in hun middenklasse en topmodellen. Samsung is een van de voorlopers, zeker met hun QLED- en Neo QLED-televisies, waarbij ze in de duurdere series gebruikmaken van geavanceerde miniLED-techniek voor zeer precieze dimming. Ook Sony staat bekend om een uitstekende implementatie van full array local dimming, die vaak geprezen wordt om de natuurlijke weergave zonder overdreven effecten. Philips past het eveneens toe in hun (mini)ledmodellen, vaak in combinatie met hun bekende Ambilight-systeem voor een extra contrastrijk effect.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Vijf fijne televisies die full array local dimming ondersteunen

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer
© ID.nl
Huis

Waar voor je geld: 5 robotstofzuigers voor een extra schone vloer

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.