Minder afhankelijk worden van een grootmacht als Google is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Het project Immich blijkt echter een meer dan geslaagde poging om Google Foto’s te vervangen. De gebruikersinterface oogt modern en werkt vlot. Je kunt albums maken, foto’s op de kaart weergeven en gezichten laten herkennen. Bovendien zijn er uitstekende begeleidende apps voor Android en iOS. Al is de software nog volop in ontwikkeling: het is tijd een verkenning.

Toeristen met een camera om hun nek behoren tot een uitstervend ras. De smartphone domineert en stelt zelfs de kritische fotograaf steeds vaker tevreden, dankzij grote sensors en vaak een combinatie van camera’s voor verschillende doeleinden. Google Foto’s is binnen Android meestal de aangewezen tool om al je landschappen, portretten, en close-ups te beheren. Het maakt je wel afhankelijk van Google. Veel mensen hikken bovendien aan tegen de opslaglimiet van 15 GB, die ook nog eens met Gmail en Google Drive wordt gedeeld.

Door je bibliotheek met foto’s en video’s zelf te hosten, ben je van die beperking af. Maar er zijn niet veel tools die kwalitatief op een vergelijkbaar niveau zitten. Het relatief nieuwe Immich komt goed in de buurt. Het oogt en voelt modern, met een vlotte gebruikersinterface die lijkt op die van Google Foto’s. Je kunt foto’s en video’s via een tijdlijn bekijken, maar ook zelf albums maken.

Die albums kun je bovendien eenvoudig via een link delen met familie en vrienden. Verder kun je op kaartniveau of plaatsnaam door foto’s en video’s bladeren, en herkent Immich automatisch gezichten. Alles kun je zowel via een browser als app (Android en iOS) gebruiken. Ook handig: de app kan de nieuwste media uploaden naar je server. In dit artikel behandelen we de installatie Immich op je server en gaan we ook met de app aan de slag.

1 Voorbereiden

In dit artikel gaan we Immich installeren op een server met Docker en Docker Compose. Zorg dat deze tools zijn geïnstalleerd. Hoewel je een experimenteel installatiescript zou kunnen gebruiken, maakt dat óók weer gebruik van Docker Compose, waardoor dat niet de voorkeur heeft. Raadpleeg eventueel de gids voor Ubuntu 24.04. Dat is het besturingssysteem dat we voor dit artikel gebruiken. Wat werkgeheugen betreft is 4 GB het minimum, maar 6 GB wordt aanbevolen. Wil je een idee hebben van het eindresultaat, dan kun je op de website van Immich alvast wat rondneuzen of de online demo bekijken. Daar kun je alle mogelijkheden verkennen, maar geen foto’s of video’s uploaden. Op het moment van schrijven gebruikten wij versie 1.111. De ontwikkelingen gaan echter snel, omdat de software zeer actief wordt ontwikkeld. Het is daarom slim om ook de documentatie op de Immich-site te raadplegen, want de software is ongetwijfeld alweer versies verder.

Via de website heb je onder meer toegang tot de uitgebreide demo.

2 Installatie

Begin met het maken van een mapje op je systeem voor Immich. In die map gaan we twee bestanden plaatsen, genaamd docker-compose.yml en .env. Het eerste bestand dient voor Docker Compose: het beschrijft de containers en instellingen. Haal het op met de volgende opdracht:

Het tweede bestand heet .env. Hierin kun je enkele omgevingsvariabelen instellen. Je haalt het op met de volgende opdracht:

Doorgaans hoef je alleen enkele parameters in het .env-bestand aan te passen. Het bestand docker-compose.yml bevat voor belangrijke parameters namelijk een verwijzing naar dat bestand. De aanpassingen behandelen we in de volgende stap. Hoewel de mogelijkheid er is, maken we in dit artikel geen gebruik van de optionele hardware-versnelling met de hulp van een grafische kaart (zie gelijknamige kader). Wil je dit proberen, dan kun je de configuratie daarop aanpassen.

Het bestand voor Docker Compose hoef je in principe niet aan te passen.

3 Configuratie aanpassen

We maken alleen aanpassingen in het .env-bestand. Open dit met bijvoorbeeld de gebruiksvriendelijke teksteditor nano met de opdracht nano .env. Stel de juiste tijdzone in door het commentaarteken (#) weg te halen bij de regel met TZ. Voer de tijdzone als volgt in: TZ=Europe/Amsterdam.

Achter UPLOAD_LOCATION verwijs je naar een map op de server met voldoende opslagruimte. Standaard worden extra bestanden, zoals thumbnails, op diezelfde locatie bewaard. Op de achtergrond wordt PostgreSQL als database gebruikt. Je kunt achter DB_PASSWORD eventueel een krachtiger wachtwoord invullen. Gebruik eventueel een tool als pwgen om een sterk wachtwoord te genereren. Je installeert het met:

Om een enkel wachtwoord met twaalf karakters te maken, geef je deze opdracht:

Start ten slotte Immich met:

Alle benodigde images zullen vervolgens worden opgehaald. Dit kan even duren, gezien de omvang hiervan. Er worden vier images gebruikt: voor een PostgreSQL-database, voor Redis dat als cache dient om de toegang te versnellen, een Immich-server voor de software zelf en Immich-machine-learning voor specifieke taken zoals gezichtsherkenning. Open Immich via het ip-adres van het systeem en poort 2283 (http://ipadres:2283). Hier zie je als alles goed is gegaan het welkomstscherm van Immich.

Na de installatie zie je als het goed is het welkomstscherm van Immich.

4 Beheeraccount maken

Klik op Aan de slag om te beginnen. Nu kun je een eerste account maken dat als beheeraccount wordt geregistreerd. Vervolgens kies je een kleurenthema (licht of donker) voor de applicatie. Dit thema kun je ook naderhand via een knop eenvoudig wijzigen. In de volgende stap geef je aan of je een opslagtemplate wilt gebruiken. Standaard is deze functie uitgeschakeld. Via zo’n template bepaal je binnen welke mappenstructuur en met welke bestandsnaam nieuwe foto’s en video’s moeten worden opgeslagen. Voor dit artikel laten we de optie uitgeschakeld, maar je kunt het naar voorkeur gebruiken of achteraf activeren (zie kader ‘Opslagtemplate gebruiken’). We ronden de installatieprocedure af met Klaar.

Begin met het maken van een beheerdersaccount.

5 Materiaal toevoegen

Na bovenstaande installatiestappen kom je direct in de modern ogende gebruikersinterface van Immich. Je begint in het onderdeel Foto’s, wat je als een tijdlijn kunt zien. Je foto’s en video’s worden hier steeds in chronologische volgorde weergegeven, met de nieuwste bovenaan. Als je wat meer foto’s hebt, ga je via een tijdlijn in de rechterkantlijn snel naar een bepaalde datum. De online demo geeft een goede indruk hoe dat werkt.

Voordat we de andere opties gaan verkennen, is het handig alvast wat foto’s en/of video’s te uploaden. Dat kan simpelweg door ze naar het hoofdscherm te slepen. Hierna blader je razendsnel door het beeldmateriaal.

De moderne en vlotte gebruikersinterface van Immich.

6 Weergaven

Er zijn meerdere manieren om je foto’s en video’s te bekijken. Naast de eerdergenoemde tijdlijn worden items ook meteen ‘op de kaart’ gezet onder Kaart. Hiervoor worden de gps-coördinaten in de bestanden gebruikt. De meeste smartphone bewaren deze gegevens automatisch.

Verder worden onder Verkennen alle plaatsen getoond waar foto’s zijn gemaakt. Ook zie je hier de gezichten die op foto’s zijn gevonden. We raden aan om de relevante gezichten een naam te geven, zoals van vrienden en familie. Niet-relevante personen kun je verbergen via een optie in het menu. Open je een foto, dan zie je onder Info de herkende personen, waar je soms wat correcties toe moet passen.

Bij foto’s kun je verder de beschrijving aanpassen en een foto als favoriet markeren, archiveren of verwijderen. Alle als favoriet gemarkeerde foto’s zie je onder Favorieten. De gearchiveerde foto’s verschijnen alleen onder Archief en dus niet meer in overzichten. Verwijderde foto’s vind je in het menu Prullenbak waar items na dertig dagen worden weggegooid.

Foto’s kun je weergeven op een kaart.

7 Albums maken en delen

Je kunt eenvoudig albums maken binnen Immich. In je tijdlijn kun je foto’s individueel of in één keer per dag selecteren, waarna je ze via het plusteken aan een nieuw of bestaand album toevoegt. Een item kan in meerdere albums bestaan, zodat je bijvoorbeeld een album van je vakantie hebt, maar ook van de mooiste bloemen of uitzichten. Onder Albums vind je alle albums terug, waar je ook een titel en beschrijving kunt invullen.

Een album kun je vervolgens in één keer als zip-bestand downloaden, maar ook delen met andere gebruikers via een link en optioneel een wachtwoord. Ideaal om je vakantiefoto’s te delen met familie en vrienden!

Als je albums gaat delen, is toegang van buitenaf via bijvoorbeeld een reverse proxy zeker aan te raden (zie stap 8 ‘Reverse proxy’).

Je kunt een album eenvoudig delen via een link met optioneel wachtwoord.

8 Reverse proxy

Voor het delen van albums en om de app onderweg te kunnen gebruiken, is het nodig om via internet toegang tot Immich te hebben. De beste manier om dat te regelen, is met een reverse proxy. Op deze webpagina vind je voorbeelden voor de configuratie van onder meer Nginx en Apache. Gebruik je Nginx Proxy Manager, zet dan bij het bewerken van de host onder Details een vinkje bij Websockets Support. Op het tabje Advanced vul je de onderstaande regels in.

De langere timeouts die we hier toevoegen, kunnen nodig zijn voor bepaalde servertaken, zoals reparaties. Verder passen we een limiet aan om het uploaden van grote bestanden mogelijk te maken, zoals video’s.

Met Nginx Proxy Manager stel je relatief snel een reverse proxy voor Immich in.

9 Apps gebruiken

Voor Immich zijn ook apps beschikbaar voor Android en iOS. Deze worden net als de software zelf actief onderhouden. Als voorbeeld kijken we naar de Android-app. Heel praktisch is dat de app automatisch nieuwe foto’s en video’s kan uploaden. Hierdoor heb je ook bij verlies van je toestel nog een back-up.

Bij het eerste gebruik vul je bij Server-URL de locatie van je server in, in de vorm http://ipadres:2283/api. Als je een reverse proxy gebruikt, voor toegang van buitenaf, is dat adres doorgaans iets als https://subdomein.domein.nl/api.

Wil je meteen handmatig een back-up van foto’s en video’s veiligstellen? Tik daarvoor rechtsboven op het cloud-icoontje en dan op Toestemming verlenen zodat Immich toegang tot je foto’s en video’s heeft. Via Selecteer kies je de albums waarvan je een back-up wilt maken. Wij tikken op de map Camera dat onze zelfgemaakte foto’s en video’s bevat. Je kunt ook bijvoorbeeld foto’s en video’s van WhatsApp meenemen in de back-up. Hierna start je de back-up via Back-up uitvoeren.

Je kunt kiezen van welke albums een back-up moet worden gemaakt.

10 Automatische back-up

Maak je een nieuwe foto of video, dan zul je die in de Immich-app in je tijdlijn zien, waarbij een icoontje verraadt dat het bewuste item nog niet in de cloud bestaat. Bij een volgende handmatige back-up zullen alleen ontbrekende items worden geüpload. Via de instellingen kun je ook kiezen voor een automatische back-up.

Als je rechtsboven op het icoontje met je initiaal tikt, kun je via Instellingen enkele voorkeuren instellen. De automatische back-up vind je onder Back-up. De eerste optie maakt een back-up op de voorgrond. Steeds als je de Immich-app opent, zullen ontbrekende items worden geüpload.

De tweede optie zorgt voor een automatische achtergrondback-up. Hierbij wordt direct een back-up van nieuwe bestanden veiliggesteld op je server zonder dat je de app hoeft te openen. Je kunt bij deze laatste optie ook nog kiezen om dit alleen te doen als er een wifi-verbinding is en/of alleen tijdens het opladen van het toestel.

Je kunt automatisch een back-up laten maken van nieuwe foto’s en video’s.

11 Updates installeren

Er verschijnen regelmatig updates voor Immich. Omdat de software zo actief in ontwikkeling is, is het raadzaam hier zorgvuldig mee om te gaan. Er kunnen ingrijpende veranderingen zijn. Lees daarom altijd de notities bij de release. Zorg dat je eerst een back-up hebt gemaakt. Er kunnen ook veranderingen zijn in het bestand docker-compose.yml. Haal daarom bij voorkeur het nieuwe bestand op:

Heb je handmatig aanpassingen gemaakt (wat zoals eerder aangegeven in principe niet nodig zal zijn), dan moet je die aanpassingen opnieuw maken.

Stop hierna eventueel de containers met deze opdracht (al mag je deze stap eventueel overslaan):

Je kunt de nieuwe images ophalen met:

Start hierna je containers met:

De containers waarvoor een image is gewijzigd, zullen opnieuw worden opgebouwd.

Er verschijnt regelmatig een nieuwe versie van Immich.

12 Externe bibliotheken

In Immich kun je een externe bibliotheek op bijvoorbeeld een NAS koppelen als alleen-lezen. Er zullen dus geen veranderingen in die mappen worden aangebracht. Zorg dat de externe map is gekoppeld via Docker Compose, onder volumes. Je kunt eventueel de optie ro (read-only) gebruiken.

Ga dan in Immich naar Instellingen / Externe bibliotheken om de externe bibliotheek toe te voegen. Hierna kun je het import-pad opgeven en de scaninstellingen bewerken. Foto’s van externe bibliotheken verschijnen in alle weergaven zoals je tijdlijn.

Een alternatief is het importeren van je foto’s via bijvoorbeeld de command-line-interface (immich cli).

Je kunt een opslaglocatie zoals op een NAS als externe bibliotheek koppelen.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.