Je Android-telefoon stelt je niet alleen in staat om vrijwel alles online te doen, je hebt ook meteen je hele leven in je broekzak. Een aantrekkelijk doelwit voor dieven dus. Maar je bent niet weerloos, er zijn namelijk manieren op je smartphone te beschermen.

Let op permissies van apps

App permissies zijn je eerste verdedigingslinie tegen kwaadaardige software. Telkens wanneer je een app installeert, krijg je een pop-up-menu te zien met een lijst met alle aspecten van je telefoon die de app kan benaderen. De meeste mensen letten hier niet op en gaan meteen door met de installatie, maar soms loont het om erachter te komen of de zaklamp-app die je gedownload hebt diensten gebruikt die je geld kunnen kosten, of dat de Facebook-app je hele telefoon wilt gebruiken.

©PXimport

App permissies zijn ouderwets en moeilijk te lezen, maar op nieuwere versies van Android zijn ze wat gemakkelijker te begrijpen. Je kunt op elke individuele permissie drukken om er meer over te weten te komen, zodat je beter kunt beslissen welke apps je wilt downloaden. Helaas kun je niet kiezen welke permissies je accepteert, je zult alle eisen moeten accepteren of naar een andere app op zoek gaan.

©PXimport

Download alleen uit de Play Store

Android evangelisten hebben het vaak over de voordelen van het sideloaden van software op je smartphone. Op papier lijkt het zinvol: we kunnen op onze apparaten namelijk alles installeren wat we maar willen. De harde realiteit is echter dat het downloaden en installeren van willekeurige apps die je op het internet tegenkomt, voor problemen kan zorgen - zelfs wanneer je waakzaam bent.

Hoewel de Google Play Store in het verleden kwaadaardige apps gehost heeft, heeft Google hard haar best gedaan om de meeste rommel te verwijderen. De winkel is niet zo betrouwbaar als de Apple App Store, maar het lijkt in ieder geval niet meer alsof je elke keer dat je een app downloadt Russische roulette aan het spelen bent.

©PXimport

Maar als je een app van een willekeurige website afhaalt, stel je je data - en soms zelfs je portemonnee - bloot aan allerlei soorten malware. Het is algemeen bekend dat Android-apps eenvoudig uit elkaar te halen zijn, en aanvallers kunnen zelfs populaire apps zoals Snatchat of Tinder aanpassen zodat ze zonder jouw medeweten mobiele malware verspreiden.

Je kunt een handjevol gerenommeerde app-winkels van derden vinden, zoals de Amazon App Store en F-Droid, maar als je alleen maar apps via de Play Store downloadt heb je een veel kleinere kans om twijfelachtige software tegen te komen.

Vergrendel je telefoon

Dit lijkt misschien vanzelfsprekend, maar het instellen van een pincode of een patroonslot op je telefoon is de eenvoudigste manier om je apparaat te beveiligen. Op die manier kunnen nieuwsgierige vrienden niet je sms-berichten lezen en is het lastiger voor dieven om je telefoon door te verkopen. Je kunt dit instellen door naar Settings > Security & Screen Lock te gaan. Hackers en pottenkijkers kunnen je patroonslot kraken door de vette vegen die over je scherm lopen te onderzoeken, dus een pincode is de beste manier om te zorgen dat niemand je vettige huid tegen je gebruikt.

Je verliest het gemak om je telefoon meteen te kunnen gebruiken, maar de extra beveiliging is de moeite waard.

©PXimport

Beveiliging op afstand

De Android Device Manager is een functie waarmee je je device van afstand kunt bereiken. Als je slechts één Android-apparaat hebt, kun je een willekeurige webbrowser gebruiken om naar de Android Device Manager-pagina te gaan en op je account in te loggen. Van daaruit kun je een plattegrond te zien krijgen met de locatie van je telefoon. Bovendien kun je commando's geven om het apparaat te ontgrendelen of volledig te wissen.

Standaard kun je met Android Device Manager alleen een apparaat bellen en lokaliseren, dus als je de volledige set functies wilt gebruiken moet je naar de systeeminstellingen gaan en omlaag scrollen naar Security. Open de Device Administrators-optie om te zien welke apps op je telefoon of tablet administratorrechten hebben gekregen. Als je het vakje naast Android Device Manager aanvinkt, zul je het apparaat ook kunnen wissen en vergrendelen.

©PXimport

Gebruik Android Device Manager om veel meer controle te hebben over een verloren telefoon.

Voordat je drastische maatregelen neemt wil je misschien even checken of je telefoon niet zomaar tussen de kussens van de bank is geglipt. Laat eerst het apparaat even rinkelen en controleer de locatie. Als je meer dan één Android-apparaat hebt, kun je de Android Device Manager-app gebruiken. Deze app kun je op al je apparaten installeren om de rest te lokaliseren en te beheren.

Smart Lock

Het is belangrijk om je telefoon te beveiligen, maar als jij degene bent die het apparaat vasthoudt is het niet nodig om telkens wanneer je het uit je zak haalt een sterk vergrendelscherm te moeten gebruiken. Gelukkig hebben Android 5.0-apparaten nu ondersteuning voor Smart Lock. Deze functie kan het eenvoudige swipe vergrendelscherm weergeven wanneer dat veilig is. Hoe weet het apparaat wanneer het veilig is? Nou, er zijn een aantal verschillende opties, waarvan er een aantal veiliger zijn dan de rest.

Smart Lock wordt via Play Services op je apparaat gezet, net als Android Device Manager. De vergrendelopties zullen per apparaat verschillen, maar Nexus-telefoons en tablets hebben de meeste mogelijkheden. Je hebt Trusted Face, Trusted Location, Trusted Devices en On-body Detection. Alle apparaten zouden op zijn minst Trusted Location en Trusted Devices moeten hebben.

©PXimport

Beveiliging hoeft geen gedoe te zijn.

Zo kun je bijvoorbeeld je telefoon zo instellen dat hij thuis swipe gebruikt om te ontgrendelen, maar dat het apparaat als je de hoek om gaat of even een ritje maakt om een patroon, PIN of wachtwoord vraagt. Hetzelfde geldt voor Trusted Devices - als je verbonden bent met een bluetooth- of NFC-apparaat dat je als "trusted" hebt aangemerkt (zoals je auto of Android Wear-horloge) zul je geen beveiligd vergrendelscherm te zien krijgen. Met Trusted Face zal het apparaat naadloos omschakelen naar swipe om te ontgrendelen als het jouw gezicht herkent met de camera op de voorzijde. On-body detection is een beetje vreemd - deze optie geeft een onbeveiligd vergrendelscherm zolang het apparaat in je zak zit of in je hand ligt. Zodra je het apparaat neerlegt, wordt het beveiligde vergrendelscherm ingeschakeld.

Time-out-periode veranderen

Android biedt talloze beveiligingsinstellingen voor het vergrendelen van je apparaat. Je kunt een pincode, wachtwoord of patroon kiezen of je kunt zelfs kiezen voor gezichtsherkenning. Het gebruik van een slot is belangrijk om te voorkomen dat ongure mensen je data benaderen als je je apparaat verliest, maar het kan vervelend zijn om elke keer wanneer het scherm uitgaat je hardware opnieuw te moeten vergrendelen. Gelukkig hebben bijna alle Android-apparaten een functie waarmee je dit kunt oplossen.

©PXimport

Is de time-out periode van de vergrendeling van je telefoon te kort? Dit scherm zal verlichting brengen.

In het Security-menu van de meeste apparaten (Samsung heeft ook dit in het My Device-menu verstopt) staat een optie met de naam Automatically Lock. Dit item staat er alleen als je een vorm van schermbeveiliging hebt ingeschakeld. Hier kun je kiezen hoe lang je apparaat ontgrendeld blijft nadat het scherm uitgeschakeld is - op sommige telefoons gaat dit van onmiddellijk tot 30 minuten. Je kunt dan vaak ook nog gewoon de aan-/uitknop gebruiken om je apparaat meteen te vergrendelen, mocht je dat willen - dit kan door een selectievakje onder de time-out-optie aan te vinken (maar dit kan niet op alle telefoons).

Dit artikel is opgemaakt uit (delen van) vertaalde artikelen van onze zustersites. Meningen in het artikel komen niet per definitie overeen met die van de redactie.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!