Ophef over Microsofts miljardenlening aan Dell om de beurs te verlaten op zoek naar strategische groei. Maar Microsoft heeft vaker strategisch zijn chequeboek getrokken. 5 verrassende investeringen.

Formeel valt de strategische lening van 2 miljard dollar aan Dell buiten de lange, lange lijst investeringen die Microsoft sinds 1994 heeft gepleegd. Het bedrijf van ceo Steve Ballmer krijgt hiermee namelijk niet een direct belang in die computermaker, die nu van de beurs af wil gaan. Toch hoort de Dell-deal in het rijtje sluwe, toekomstgerichte investeringen van Microsoft. Naast de minder goede.

Desktopvijand Apple

Een van de oudste en vooral bekendste geldschietacties van Microsoft is de deal die het in 1997 sloot met Apple. Een investering van maar liefst 150 miljoen dollar, toen een enorm bedrag. Door sommigen is deze geldinjectie, plus bijbehorende software-afspraken, gezien als redding van het toen kwakkelende Apple. De maker van Mac-computers kampte al geruime tijd met krimpend marktaandeel, versus de overmacht van de (Windows-)pc. Michael Dell heeft toen Apple nog het advies gegeven de zaak op te doeken en aandeelhouders uit te betalen.

Naast de 150 miljoen dollar van de Windows-maker kreeg Apple ook de belofte dat Office voor de Mac nog zeker vijf jaar voort zou blijven bestaan. Dat heeft de zakelijke validiteit van het Mac-platform geholpen. Verder kreeg het Mac OS (nog van vóór Mac OS X) standaard de Internet Explorer-webbrowser van Microsoft meegeleverd. Dat heeft Microsofts positie in de eerste browseroorlog tegen Netscape geholpen (en in de Java-oorlog tegen Sun Microsystems).

Maar wat deze investering vooral sluw maakte, is het feit dat Microsoft daarmee juridische problemen over intellectueel eigendom wist weg te nemen. Dit roken van de vredespijp door toenmalig Microsoft-ceo Bill Gates en de net bij Apple teruggekeerde grondlegger Steve Jobs was namelijk mede ingegeven door codediefstal. Van multimediasoftware Quicktime door een Microsoft- en Intel-partner om Video for Windows te verbeteren. Sluw: investeren in de gevallen vijand tegen nieuwe bedreigingen.

“Betekenisvolle partners", begint de net teruggekeerde Apple-leider Steve Jobs zijn aankondiging van Microsofts miljoeneninvestering:

[youtube]WxOp5mBY9IY[/youtube]

Social start-upje Facebook

Wie dacht er bijna vijfenhalf jaar geleden dat MySpace-uitdagertje Facebook ooit nog eens groot zou worden? Of zelfs onvermijdbaar groot? Microsoft had er misschien wel een idee van. Het had in ieder geval eind 2007 al 240 miljoen dollar over voor de gok dat dat sociale netwerkje van een Harvard drop-out zou groeien.

De goedgevulde geldkoffers van de Windows- en Office-maker konden die 240 miljoen dollar waarschijnlijk wel missen. Maar geld investeer je niet zomaar, in zaken die je leuk of potentievol lijken. Dat doe je in ideeën en bedrijven waar je later wat aan kunt hebben. Zoals een afnemer voor je eigen ads-systeem, of een gebruiker voor je nieuwste zoekmachinepoging en voor je nieuwe online-kantoorapps.

Kortom, een tegenstander in de strijd tegen internetreus Google. Want terwijl Microsoft zich met Hotmail (straks vervangen door Outlook.com) en clouddiensten als SkyDrive zich wel steeds verder op online-vlak begeeft, begint het niet aan social. Sterker nog: het sluit zijn applicaties (zoals Outlook) en besturingssysteem aan op diverse social media. Google daarentegen zit wél direct in het vaarwater van Facebook. Sluw: investeren in de vijand van je vijand.

Zoekmachineknecht Yahoo

De aanvankelijk door ceo Steve Ballmer gewenste overname van Yahoo is weliswaar afgeketst, maar de omarming is wel degelijk geslaagd. Microsoft en oerzoekmachine Yahoo hebben een vergaande deal gesloten. De op enorme afstand staande nummer twee in de zoekmarkt is daarvoor afgestapt van zijn eigen zoektechnologie, ten gunste van Microsofts Bing. Die daarmee in één klap van miniscule nummer drie de superkleine nummer twee is geworden.

Het lijkt een klassieke Microsoft-move: koop of knecht de nummer twee in een markt om de eigen achterstand op de nummer één in te halen. Zo ver is het nu nog (lang?) niet. Maar geleidelijk - of langzaam - aan weet zoekmachine Bing terrein te winnen. Met als nieuwste wapenfeit dat het de ondergrond is voor de Graph Search-functie van Facebook, voor diens meer dan een miljard gebruikers. Sluw: investeren in een grotere concurrent die zelf een kleintje is op zijn eigen markt.

Mobiele macht Nokia

De Finse gsm-reus Nokia is gevallen, maar dat sluit overeind krabbelen niet uit. Microsoft helpt daarbij een handje: door een vergaande strategische deal te sluiten voor zijn smartphoneplatform Windows Phone. Nokia dumpt in ruil daarvoor zijn eigen Symbian, wat nogal een woelige geschiedenis heeft gehad.

Niet alleen heeft Microsoft hiermee een belangrijk zieltje gewonnen voor Windows Phone, maar het krijgt ook letterlijk inkomsten uit deze overeenkomst. Bovendien voorkomt het hiermee een aanwinst voor de Android-concurrentie. Want naast Microsoft zat ook Google aan de onderhandelingstafel, die dus eigenlijk een pokertafel was. Met hoge inzet en een vette pot.

Daarnaast scoort Microsoft met Nokia nog patentwinst, in de strijd tegen mobiele grootmachten Android en Apple. Vergeet niet dat de Finse fabrikant één van de oerspelers is in de markt voor mobiele telefonie. Sluw: investeren in een gsm-pionier voor de strijd om de moderne smartphonemarkt.

Android-voorvechter Barnes & Noble

Een minder vergaand lijkende investering is de 300 miljoen dollar die Microsoft kwijt is aan de Amerikaanse boekhandel Barnes & Noble. Een schijnbaar bescheiden bedrag anno mei 2012, maar wél een zeer strategische zet. De noodlijdende boekhandel was namelijk een van de laatste partijen (naast het door Google opgekochte Motorola) die zich met hand en tand verzette tegen de Android-patentclaims van Microsoft.

Pardon? Een boekhandel in patentoorlog tegen Microsoft over een smartphonebesturingssysteem? Jawel, want Barnes & Noble beseft dat boekwinkels verdwijnen, dat e-books oprukken en dat een eigen e-readerplatform daarvoor noodzakelijk is. Niet alleen om te overleven, maar voor uitzicht op uitbreiding naar andere (media)markten. Een strategisch doel dat ook online-boekenreus Amazon zich ter dege bewust is en wat het met zijn Kindle-readers en -tablets nastreeft.

Net als Amazon gebruikt Barnes & Noble voor zijn e-reader (Nook) een eigen uitvoering van het op Linux gebaseerde open source Android-platform. Het is daarbij tegen Microsoft opgelopen, net als Amazon (voor Linux in bredere zin overigens). In tegenstelling tot vele andere Android-partijen die Microsoft aanpakte, zette de boekwinkelketen gelijk de hakken in het zand.

Een fel verzet tekende zich af, inclusief ondermijningen van Microsofts patentammunitie tegen Android. Tot de plotse schikking die vergezeld gaat van een strategische investering. Daarbij krijgt Microsoft een vinger in de pap voor de apart opgezette B&N-dochter waar e-bookplatform Nook voortaan onder valt. Én de e-bookwinkel haakt aan op Windows 8. Sluw: investeren in een vijand om die tot vazal te maken.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.