Het is inmiddels duidelijk dat iRobot, het bedrijf achter de populaire Roomba-stofzuigers, last heeft van de wet van de remmende voorsprong. Dat idee komt heel scherp naar voren tijdens het testen van de Roomba Combo i8+, die beschikt over de zogenaamde Combo Bin.

Normaal gesproken brengt iRobot met de Roomba-lijn prima robotstofzuigers uit. Ja, ze zijn meestal duur, maar qua slimme functies en zuigkracht kun je je goed voorstellen waarom dat merk zo hoog staat aangeschreven. Mettertijd is het merk wat meer gaan experimenteren met extra functies en onderdelen, waardoor we op een gegeven moment ook konden dweilen met die handige apparaten. Maar uit al onze tests tot nu toe blijkt dat het dweilen nogal wat te wensen overlaat. Met de Roomba Combo i8+ bereiken we een nieuw dieptepunt.

Roomba Combo i8+ met twijfelachtige dweilfunctie

Normaal gesproken zou ik hier een uiteenzetting plaatsen van toffe opties en functies, maar ik val maar meteen met de deur in huis. De Roomba Combo i8+ zou namelijk moeten kunnen stofzuigen én dweilen. Nu gaat dat eerste nog wel goed (en toegegeven, de robot voert die taak bovengemiddeld goed uit), maar van dweilen is simpelweg geen sprake. Dat heeft alles te maken met de zogenoemde Combo Bin, een verwisselbare bak die je in de achterkant van de robot schuift. Eerst moet je de normale opvangbak eruit halen, want anders past de nieuwe Bin met dweillap niet.

Die Bin heeft in feite twee bakken: een kleine bak voor het stof en de viezigheid en een aparte waterbak. Dat werkt net als op bijvoorbeeld de Roomba Combo j7+, Hombli Smart Robot Vacuum of de Eufy Robovac X8 Hybrid. Met wat priegelwerk schuif je de dweil er aan de onderkant op. Vervolgens vul je de bak met wat water en zeep (in tegenstelling tot de Hombli mag je hier wel gewoon zeep gebruiken) en klik je hem in de Roomba Combo i8+. Dan denk je: de robotstofzuiger herkent natuurlijk meteen dat er nu een nieuwe bak in zit, maar helaas – niets is minder waar.

Een QR-code scannen… euh, wat?

Voordat je de dweilfunctie van de Roomba Combo i8+ kunt gebruiken, moet je namelijk met de camera van je smartphone een QR-code scannen. Die zit op de waterbak. Prima, doen we dat. Vervolgens wordt de Roomba-app geopend en kun je een robotstofzuiger uitkiezen die werkt met de Combo Bin. Aanvankelijk werkte dat niet, omdat ik de i8+ niet kon selecteren. Na een paar keer proberen lukte het opeens wel. Wat was er aan de hand? Nadat de robotstofzuiger zijn eerste rondje had afgerond, reed hij niet ver genoeg de thuisbasis in. Daardoor werd niet opgeladen en kon de app hem ook niet vinden.

Het feit dat je een QR-code moet scannen om de losse waterbak toe te voegen, is mijns inziens het bewijs dat deze toevoeging een latere toevoeging was. En dat niet alleen: als je de dweil en waterbak eenmaal aan de robotstofzuiger hebt gekoppeld, kan de thuisbasis (de + in de naam van de Roomba Combo i8+) de vuilbak ineens niet meer leegzuigen. Want dan zuigt die namelijk ook het achtergebleven water op. Dat resulteert in het handmatig legen van de vuilbak, wat je nou net niet wilde doen... Je hebt immers honderden euro’s meer uitgegeven aan die mooie thuisbasis.

Modern monster van Frankenstein

De Roomba Combo i8+ is een soort modern monster van Frankenstein. iRobot probeerde een handige functie toe te voegen, maar gaat finaal de mist in. Bij mijn testmodel kwam namelijk ook het probleem naar voren dat ik de robotstofzuiger niet kon starten op het moment dat de waterbak en dweil bevestigd waren. Het systeem denkt dan namelijk dat de opvangbak vol zit. En wanneer je hem op de basis parkeert (handmatig, want ook dat werkt niet meer vanuit de app), probeert die de bak leeg te zuigen. Juist, de bak met water. En al dat water sijpelt er dan aan de zijkant weer uit.

Ik heb navraag gedaan bij de Nederlandse vertegenwoordigers van iRobot en kreeg terug dat ik een van de twee recensenten ben bij wie deze problemen spelen. De PR-firma heeft van alles gedaan om me te helpen, en legde daarvoor contact met het hoofdkantoor. Het mocht niet baten. Ik heb de Roomba Combo i8+ twee keer opnieuw geïnstalleerd en de problemen blijven aanhouden. Ik heb daarna wederom contact opgenomen met iRobot en heb aangegeven dat ik wilde beginnen met schrijven. Mijn vloer is inmiddels beschadigd door het water en ik heb er al te veel tijd in zitten.

Te natte dweil op de Roomba Combo i8+

Tijdens het testen bleek al snel dat de dweil veel te nat wordt en dat er water uit het apparaat lekt. De robotstofzuiger heeft een tijdje stilgestaan (aangezien ik hem aan de praat wilde krijgen), waardoor er een plas water ontstond. Datzelfde geldt voor de basis. Wanneer ik hem daar te lang liet staan – omdat die niet wilde wegrijden zonder het water opgezogen te hebben – liep het water langzaamaan naar beneden. Ik bedoel, ik klaag wel eens vaker over hoe dweilende robotstofzuigers iets te wensen over laten, maar ik had niet gedacht dat ze nu al wraak konden nemen.

Daarnaast botst dit model nog weleens tegen stoelpoten en muren op. Je kunt je voorstellen dat ik tijdens deze testperiode ruzie met de robotstofzuiger had. Dit model komt overigens uit 2018, toen het exclusief in de Verenigde Staten verkrijgbaar was (blijkt uit onderzoek van eerdergenoemde concullega). Ik had al een vermoeden dat het systeem verouderd was vanaf het moment dat ik hem uitpakte. Bij navraag beaamde iRobots vertegenwoordiger dat vermoeden en gegeven, waardoor ik alleen maar met m’n hoofd kan schudden.

Roomba Combo i8+: laten liggen

Ondertussen blijf ik achter met de vraag voor wie de Roomba Combo i8+ is. Het systeem is met 800 euro (inclusief thuisbasis, 600 euro zonder) behoorlijk duur. Voor een paar tientjes meer kun je de veel luxere variant Roomba Combo j7+ kopen; die doet precies hetzelfde én beschikt over een systeem dat de dweil naar boven trekt wanneer de stofzuiger een tapijt of vloerkleed nadert. Dan hoef je dus niet te kiezen, hoef je geen niet-dweilenzones aan te maken en wordt de kamer in één keer schoongemaakt. Mocht je dus een Roomba met dweilfunctie willen, dan kun je beter voor de Combo j7+ gaan.

Als er één plek in huis is waar stof zich graag verzamelt, dan is het wel op de luxaflex. En hangen ze in de keuken, dan worden ze niet alleen stoffig, maar ook nog eens vettig. Gelukkig hoef je niet uren te schrobben om ze weer schoon te krijgen: met de tips uit dit artikel zijn ze zo weer blinkend schoon.

Luxaflex schoon? Lees dan: De 5 beste tips om snel en simpel je ramen te lappen

Regelmatig doen: even afstoffen

Regelmatig afstoffen voorkomt dat vuil zich ophoopt. Een plumeau of microvezeldoek werkt prima. Draai de lamellen open zodat je overal bij kunt en werk van boven naar beneden. Een oude sok over je hand schuiven is een handige manier om elke lamel afzonderlijk schoon te vegen.

Wil je tijd besparen?* Gebruik dan een speciale lamellenborstel. Hiermee kun je in één beweging meerdere lamellen tegelijk afnemen. Druk niet te hard, om beschadigingen te voorkomen. Stofzuigen kan ook, maar gebruik dan een meubelmondstuk op de laagste stand en ondersteun de luxaflex met je andere hand.

* Wie niet eigenlijk...?

©africaimages.com (Olga Yastremsk

Als stoffen alleen niet meer genoeg is, moet je een stapje verder gaan. Hoe je dat doet, hangt af van het materiaal waarvan de luxaflex gemaakt zijn.

Grondig schoonmaken: aluminium en kunststof

Gebruik het bad…

Haal de luxaflex voorzichtig uit het kozijn en leg in een bad met lauwwarm water en een scheutje allesreiniger. Laat kort weken en veeg de lamellen schoon met een zachte spons. Spoel goed af en laat de luxaflex hangend drogen. Zorg ervoor dat metalen onderdelen niet te lang nat blijven om roestvorming te voorkomen en droog aluminium luxaflex direct af om oxidatie te vermijden.

…of de douche

Als de luxaflex te groot is voor een bad, kan afspoelen in de douche een alternatief zijn. Gebruik een plantenspuit met een sopje voor hardnekkige vlekken en spoel daarna grondig af. Let op dat kunststof koorden niet te nat worden (want dan kunnen ze hun stevigheid verliezen of verkleuren). Laat goed drogen en ventileer de ruimte goed om schimmelvorming te voorkomen.

Met stoom

Soms is weken in bad of afspoelen in de douche geen optie. Een stoomreiniger kan dan uitkomst bieden, vooral bij aluminium en kunststof luxaflex. Gebruik de stoom op lage stand en houd voldoende afstand om schade te voorkomen. Een andere methode is een sopje met een plantenspuit op de luxaflex vernevelen en daarna droogwrijven met een microvezeldoek.

Grondig schoonmaken: houten luxaflex

Hout is gevoelig voor vocht, dus in bad leggen of onder de douche afspoelen is geen goed idee. Gebruik een licht vochtige doek met een mild schoonmaakmiddel en test nieuwe middelen altijd eerst op een onopvallende plek. Je kunt ook speciale houtzeep gebruiken. Doe dat wel met mate en kies bij voorkeur een variant die geen vettig laagje achterlaat, omdat sommige houtzepen een dun laagje vormen dat stof kan aantrekken.

Je kunt ook een doek met een klein beetje afwasmiddel gebruiken, maar zorg dat deze nauwelijks vochtig is. Droog de lamellen direct na met een schone doek om watervlekken te voorkomen. Behandel ze eventueel met een verzorgende houtolie of was, maar alleen als het materiaal daar geschikt voor is. Laat ze na behandeling open drogen en voorkom direct zonlicht om kromtrekken en verkleuring te vermijden.

©Rafael Ben-Ari

Bedieningskoorden schoonmaken

De koorden van luxaflex worden vaak vergeten bij het schoonmaken, maar kunnen door stof en vet behoorlijk groezelig worden. Wikkel een vochtige doek met mild schoonmaakmiddel om het koord en trek het koord er voorzichtig doorheen. Herhaal indien nodig en laat goed drogen.

Luxaflex langer mooi houden

Regelmatig afstoffen voorkomt dat vuil zich ophoopt. Maak ze in keukens vaker schoon. Vermijd overmatig watergebruik, vooral bij houten luxaflex. Laat ze open drogen na een schoonmaakbeurt en houd ze, als je ze niet gebruikt, opgetrokken om stofophoping te verminderen. Zo blijven je luxaflex langer mooi en schoon.

Misschien heb je er wel een: een beveiligingscamera of videodeurbel waarmee je je woning via een online-verbinding in de gaten kunt houden. Dat kan handig zijn, maar er zijn ook privacyrisico's. Als je niet voorzichtig bent, kunnen onbevoegden namelijk toegang krijgen tot jouw camerabeelden. In dit artikel geven we wat tips om dat te voorkomen.

Kies een betrouwbaar merk

Er zijn natuurlijk heel veel soorten beveiligingscamera's voor consumenten, maar de privacyrisico's die wij bespreken spelen zich vooral af bij videodeurbellen en zogenoemde IP-camera's. Deze hebben als overeenkomst dat ze de opgenomen beelden online opslaan, zodat je via een website of app altijd toegang hebt tot de camerafeeds.

Mocht je op zoek zijn naar zo'n apparaat, zorg er dan voor dat het merk betrouwbaar en privacyvriendelijk is. Zo adviseren experts om op te passen met Chinese merken als Dahua en Hikvision, en Chinese smarthomeplatformen als Tuya (waar onder meer de camera's van Action, Woox en Marmitex gebruik van maken). Hoewel het niet is bewezen, is het goed mogelijk dat de software een achterdeurtje bevat waardoor de fabrikant met de beelden kan meekijken. De lokale wetgeving dwingt fabrikanten namelijk om data te verzamelen en af te staan aan de overheid.

Ook andere bekende merken hebben in het verleden te maken gehad met beveiligingsproblemen. Zo belandden in 2019 duizenden inloggegevens van Ring-klanten op het darkweb en hadden Amazon-medewerkers jarenlang toegang tot de camerafeeds. Verder kwam Wyze vorig jaar in opspraak doordat sommige klanten ineens de camerabeelden van anderen in hun app te zien kregen.

De LSC Smart Connect-beveiligingscamera van de Action maakt gebruik van Chinese software.

Stel een eigen wachtwoord in

Het klinkt misschien als een open deur, maar het niet instellen van een eigen wachtwoord is de meest voorkomende oorzaak waardoor onbevoegden kunnen meekijken met camerabeelden. Veel fabrikanten leveren hun camera’s met een standaardgebruikersnaam en -wachtwoord, zoals 'admin' of '1234'. Er bestaan zelfs complete websites waarop lijsten circuleren met de standaardinloggegevens van tientallen cameramerken.

Hoewel het niet legaal is, kunnen pottenkijkers zo met wat trial-and-error relatief makkelijk toegang krijgen tot camerabeelden. Er zijn zelfs websites die deze onbeveiligde feeds verzamelen en openbaar op hun website plaatsen. Een bekend voorbeeld hiervan is Insecam, die hier in 2014 wereldwijd het nieuws mee haalde.

Na alle ophef heeft die website alle privacy-schendende streams van bijvoorbeeld deurbelcamera's of webcams in woningen verwijderd, maar er zijn nog andere plekken online waarop zulke beelden wél te zien zijn. Toegegeven, deze websites zijn niet makkelijk te vinden (het delen van deze beelden is immers illegaal), maar als je een beetje weet waar je moet zoeken, kom je ze zeker tegen.

Er zijn gelukkig steeds meer camerafabrikanten die klanten verplichten een uniek wachtwoord te gebruiken, waaronder Panasonic, maar als dat niet het geval is, is het dus ten zeerste aan te raden om meteen een nieuw wachtwoord te verzinnen en (mits die mogelijkheid er is) tweestapsverificatie te activeren.

Insecam stond tien jaar geleden vol met links naar onbeveiligde webcams.

Voorkom hacks

Hoewel het veel minder vaak voorkomt, is het mogelijk om beveiligingscamera's te 'hacken' en op die manier bij de beelden te komen. Voor sommige IP-camera's moet je namelijk bepaalde TCP-poorten op je router/modem openzetten, zoals 80 of 443, om van buitenaf met deze camera's te kunnen verbinden.

Als je dat handmatig (en zorgvuldig) doet, hoeft dat geen probleem te zijn. Het wordt pas echt gevaarlijk als je de camera deze poorten zelfstandig laat openzetten via uPnP (Universal Plug and Play). Deze functie vereist geen enkele vorm van authenticatie. Onbevoegden kunnen met malware daardoor eenvoudig allerlei poorten openen. Je kunt dus beter ver uit de buurt van uPNP blijven.

Zorg er tot slot ook voor dat je de firmware van de camera regelmatig bijwerkt, voor het geval er een kritieke kwetsbaarheid is gedicht. Malware als Mirai heeft in het verleden veel schade aangericht door kwetsbaarheden van slecht beveiligde camera's te misbruiken. Het is daarom ook een risico om je camera's en deurbellen met het internet te (laten) verbinden als de fabrikant geen updates meer uitbrengt.