Eind 2008 kwam The Force Unleashed uit. In deze game speel je de geheime leerling van Darth Vader. Deze verhaallijn is verweven in de officiële verhaallijn en speelt zich af tussen de twee welbekende trilogieën. Nu een jaar later verschijnt er eindelijk een pc-versie in de vorm van The Ultimate Sith Edition.

De geheime leerling

The Force Unleashed is een actie-avontuur waarin je de rol aanneemt van Darth Vader's geheime leerling. Darth Vader heeft grote plannen met hem en je wordt ingezet om de resterende Jedi uit te schakelen. Echter weet niemand van je bestaan af waardoor iedereen je vijand is. Zodoende kun je ongestraft alles en iedereen aanvallen met je Lightsaber en je superkrachtige Force Powers. Met de Force kun je erg veel. Je kunt vijanden grijpen met de 'Force Grip'. Je kunt ze wegsmijten alsof het niets is. Ook tegen elkaar. Ook zijn er genoeg andere materialen om los te laten op de vijand. Denk aan rotsblokken, computers, panelen, noem maar op. Verder heb je ook 'Force Lightning' tot je beschikking waarmee je de vijand onder stroom zet en is het zelfs mogelijk je Lightsaber te gooien. Al deze mogelijkheden zijn te combineren en dit kan af en toe leiden tot spectaculaire resultaten, welke ook nog eens op te waarderen zijn met punten die je verdient door vijanden te verslaan en kubussen met bonuspunten te vinden.

Force Grillen

De console-versies lieten nogal te wensen over op het gebied van besturing. Vooral het onder controle krijgen van de Force is met een gamepad erg lastig. Op de pc gaat dit iets gemakkelijker, mits je de game bestuurt via de muis en het toetsenbord. Daarentegen zijn de speciale gevechtscombo's weer gemakkelijker met een gamepad uit te voeren. Je zult dus een keuze moeten maken. De besturing is, mede dankzij het 3d-camerawerk, chaotisch waardoor je nooit het gevoel dat je de Force echt onder controle hebt. Ook het slechte targeting systeem draagt hier aan bij. Je kunt namelijk niet echt je doelwit uitkiezen. Je moet naar hem toe bewegen en hopen dat er een 'target-blokje' op hem verschijnt zodat je je Force-krachten kunt loslaten op hem. Switchen tussen doelen is niet mogelijk. Hiervoor moet je dus met de camera en het poppetje bewegen. Het is erg jammer dat het camera en targeting-gedeelte niet verbeterd is ten opzichte van de versie op de consoles. Zonde!

Wel echt Star Wars

Grafisch is de game behoorlijk goed, hoewel 'The Apprentice' wel over de grond lijkt te zweven, maar dat is een detail. De sfeer, de muziek en de niet officiële ingesproken stemmen zijn bijzonder goed geslaagd, en je waant je echt in het Star Wars universum. Verder bevat deze versie behalve de originele game ook alle downloadbare content die tot nu toe is uitgebracht. Dit zijn drie levels met alternatieve verhaallijnen, waarin je onder andere als Sith Assassin op Jedi-jacht gaat.PluspuntenMinpuntenConclusie

De sfeer is authentiek, het verhaal is fantastisch, de stemmen lijken geweldig goed en de mogelijkheden met The Force zijn overweldigend. Maar de chaotische gameplay zorgt voor een 'net geen vier bollen' score. Het is jammer dat Activision niet van de gelegenheid gebruik heeft gemaakt de duidelijk tekortkomingen van de oorspronkelijke game te verbeteren.UitgeverActivisionOntwikkelaarLucas ArtsBesturingssysteem (min. benodigd)Windows XPProcessor snelheid (min. benodigd)Intel Core 2 Duo 2.4 GHz of AMD Athlon X2 5200+Hoeveelheid RAM (min. benodigd)2Grafische kaart (minimaal benodigd)256 MB DirectX 9.0c videokaart met Shader 3.0 ondersteuningBenodigde hardeschijfruimte (GB)26Online gamingneeGamepad ondersteuningjaOns TestsysteemWindows 7, Intel Core 2 Duo 8400, 4 GB ram (1066 MHz), 2x300 GB sata disks in Raid 0; Geforce GTX 285; Creative Soundblaster X-Fi Platinum

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.