Google Drive is gemaakt om bestanden te uploaden, te downloaden en te delen met een groot aantal mensen. Maar als er heel veel mensen dezelfde bestanden van Google Drive proberen te downloaden, trapt Google op de rem. Heb je geen zin of tijd om te wachten tot de begrenzing wordt opgeheven, dan zijn er enkele sluipweggetjes.

Tip 01: Er zijn grenzen

Elk Google-account begint met 15 GB gratis opslagruimte. Die ruimte is de optelsom van Google Drive, Gmail en Google Foto’s. Een van de interessante dingen aan Google Drive is dat je heel gemakkelijk bestanden kunt up- en downloaden. Maar er zijn grenzen. Wanneer mensen in groten getale uit dezelfde bron een bestand proberen te downloaden, of wanneer groepsleden hele grote bestanden proberen te uploaden, kunnen ze tegen de gebruikerslimieten aanlopen. Wees gerust, want die limieten liggen ontzettend hoog. De dagelijkse uploadlimiet tussen je online drive en de lokale schijf is 750 GB. Wanneer je de uploadlimiet van 750 GB bereikt, zijn verdere uploads niet toegestaan.

Wat downloads betreft is de grens onduidelijker, maar ook hier kun je meemaken dat Google ingrijpt en het bestand 24 uur lang vergrendelt, omdat veel gebruikers het in korte tijd proberen binnen te halen. In dat geval krijg je de melding Downloadquotum is overschreden. Dit probleem is minder voorspelbaar. Je weet immers nooit hoeveel mensen het gedeelde bestand dat jij probeert binnen te halen al hebben gedownload.

©PXimport

Tip 02: Bandbreedtefilters

Bij een abnormale piek in de consumptie van de bandbreedte zullen de misbruikfilters van Google in actie komen en kan geen enkele gebruiker dit bestand nog langer downloaden. Meestal duurt het 24 uur voordat het downloadquotum wordt gereset. Deze periode kan korter zijn als het bestand plots veel minder verkeer ontvangt. Wanneer een bestand extreem populair is, kan het zelfs enkele dagen duren voordat het je lukt om het te downloaden. Dit is een frustrerend probleem en Google is niet duidelijk over hoe dit precies werkt. Toch hebben deze filters een goede bestaansreden. Google doet dit, omdat er mensen zijn die links delen naar illegale films of naar een muziekcollectie via hun Google Drive-account. Maar helaas worden deze bandbreedtefilters soms ook van kracht als heel veel leden van een organisatie via Google Drive bestanden uitwisselen.

©PXimport

Tip 03: Url wijzigen

Krijg je het bericht dat het downloadquotum is overschreden en heb je wel wat beters te doen dan voortdurend de pagina te vernieuwen in de hoop dat het je één keertje zal gaan lukken? Dan kun je op twee manieren die begrenzing omzeilen. Ga naar het bestand dat je wilt downloaden op Google Drive. Selecteer daarna in het internetadres het gedeelte drive/folders. Vervang deze tekst door file/d, druk op Enter en vernieuw de pagina. Het scherm verandert en nu zou je een voorbeeldpagina van het bestand moeten zien. Klik op het menupictogram in de rechterbovenhoek (de drie puntjes) en selecteer Ster toevoegen.

©PXimport

Tip 04: Snelkoppeling

Ga nu naar je eigen persoonlijke Google Drive en creëer in Mijn Drive een nieuwe map. Geef deze map een naam. In dit voorbeeld noemen we die MijnDownloads. Scrol vervolgens in de linkerkolom naar beneden, zodat je Met ster kunt selecteren. Daar vind je het zojuist gemarkeerde item dat je wilt downloaden. Selecteer het en klik erop met de rechtermuisknop. In het menu kies je voor Snelkoppeling toevoegen. Onmiddellijk verschijnt er een pop-up waarin je aangeeft waar je de snelkoppeling wilt plaatsen. Selecteer Mijn Drive en kies je de map die je daarnet hebt aangemaakt. Klik vervolgens op Snelkoppeling toevoegen. Zodra de snelkoppeling is geplaatst, ga je terug naar Mijn Drive. Klik daarin met de rechtermuisknop op de snelkoppeling en kies Downloaden. Je leest dat de download wordt voorbereid en even later krijg je het bericht dat de download klaarstaat.

©PXimport

Tip 05: Kopie maken

Je kunt de beveiliging ook omzeilen door het bestand naar je eigen account te verplaatsen. Het bestand blijft in principe op de servers van Google staan en bij een verplaatsing geldt de downloadlimiet niet. Zorg ervoor dat je aangemeld bent bij je Google Drive-account. Ga weer naar het bestand dat je wilt downloaden. In het hoofdvenster klik je met rechts op het bewuste bestand en kies je voor Kopie maken. Google vertelt je dat het bestand Kopie van (bestandsnaam) wordt opgeslagen op Mijn Drive. Hiermee verplaats je het bestand van het oorspronkelijke account waarvandaan het gedeeld is, naar je eigen Google Drive-account. Wanneer het bestand op je persoonlijke account staat, kun je het rustig downloaden naar je harde schijf zonder beperking van de downloadquota. Sluit het venster waarin je het oorspronkelijke bestand bekeek en blader naar je eigen Google Drive waar de kopie van het bestand staat. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Downloaden.

©PXimport

Tip 06: Eigen bestanden 

We zijn er tot nu toe vanuit gegaan dat je een groot bestand wilde binnenhalen dat op andermans Google Drive staat. Maar als je zelf het gedeelde bestand host, is de oplossing makkelijker.

Als de Google-filters het downloaden ervan hebben verhinderd, kun je zelf dit gedeelde bestand ook niet meer binnenhalen. Maar de blokkade van Google geldt alleen voor dat specifieke bestand en niet voor de rest van je Google Drive-account. Dit betekent dat je andere bestanden nog steeds kunt downloaden. De oplossing is dus bijzonder eenvoudig: maak een kopie van het geblokkeerde bestand. Klik er met de rechtermuisknop op en selecteer Een kopie maken. Er wordt een nieuw bestand aangemaakt, met de toevoeging Een kopie van voor de oorspronkelijke naam. Dit bestand kun je dan gewoon weer downloaden.

©PXimport

Beperken

©PXimport

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.

Voor miljoenen gebruikers was Microsoft Paint de eerste stap richting digitale creativiteit. Kinderen tekenden er hun eerste computerkunstwerkjes in, volwassenen plakten er snel iets functioneels mee in elkaar. Sinds Windows 11 is Paint door de toevoeging van AI-functies en de ondersteuning van lagen veel slimmer geworden, zonder zijn eenvoud te verliezen.

Geen download, geen licentie en altijd beschikbaar … Paint is er al sinds de vroegste Windows-versies en het is er nog altijd. Hoewel de mogelijkheden beperkt zijn, blijft het geliefd om zijn eenvoud en simpele bediening of puur vanwege nostalgie. Zelfs wie zwaardere grafische software heeft, grijpt vaak terug naar Paint om snel iets te tekenen, een schermafbeelding bij te snijden of iets te markeren. Met de nieuwe functies groeit het programma uit tot meer dan een digitaal speeltje. 

Image Creator

Met Image Creator maak je in Paint rechtstreeks afbeeldingen door simpelweg te beschrijven wat je voor je ziet. De functie gebruikt het DALL·E-model van OpenAI voor tekst-naar-beeldgeneratie. Open Microsoft Paint en klik bovenaan op Copilot. Selecteer vervolgens Image Creator om het zijvenster te openen. In de interface van Cocreator verschijnt een tekstvak waarin je beschrijft wat je wilt zien en in welke stijl. Hoe preciezer en gedetailleerder je bent, hoe beter het resultaat aansluit bij je verwachtingen.

Kies vervolgens een stijl – bijvoorbeeld Houtskool, Ink Sketch, Anime, Fotorealistisch of een andere – en klik op Maken. Image Creator genereert telkens drie varianten van je afbeelding. Selecteer de versie die je het meest bevalt om die meteen op het canvas te plaatsen.

Achtergronden

Een veelvoorkomende taak in beeldbewerking is het isoleren van een onderwerp uit de achtergrond. Met de functie Achtergrond verwijderen wordt dat verrassend eenvoudig. Houd er wel rekening mee dat deze functie niet zo verfijnd werkt als in Photoshop. Bij fijne details zoals haartjes, takjes of kleine blaadjes kan Paints AI soms een wat grof resultaat opleveren.

Ook hier start je via het pictogram Copilot. Kies vervolgens Achtergrond verwijderen. Paint analyseert het beeld en probeert automatisch te bepalen wat het onderwerp is en wat tot de achtergrond behoort. Aan de rechterkant verschijnt een miniatuurvoorbeeld waarin de achtergrond vervangen is door een schaakbordpatroon. Dat is de standaardweergave voor transparantie.

Onderaan in de zijbalk staat een vierkant pictogram. Als je daarop klikt, verschijnt hetzelfde schaakbordpatroon ook in de grote afbeelding. Je kunt via dit pictogram ook een achtergrondkleur kiezen in plaats van transparantie. Wil je een afbeelding opslaan met transparantie (bijvoorbeeld nadat je een achtergrond hebt verwijderd), dan moet je een bestandsformaat gebruiken dat transparantie ondersteunt. Het veelgebruikte jpg-formaat doet dat niet. Kies in dat geval voor png, dat wel transparante achtergronden kan bewaren.

Generatief wissen

Je kunt ook het selectiegereedschap linksboven gebruiken om een object in de afbeelding te verwijderen. Kies hiervoor het gereedschap Rechthoekige selectie of Vrije vorm selectie. Zodra je een gebied hebt geselecteerd, verschijnt er een klein contextmenu naast de selectie. Kies daar de optie Generatief wissen.

Je vindt deze functie ook via de knop Copilot. Vervolgens zie je een blauwe rechthoekige animatie rond het geselecteerde object. Paint analyseert de omgeving en vervangt het object door een realistisch ogende achtergrond die past bij de rest van de afbeelding.

Lagen

Lagen: verwijderen

De nieuwe Microsoft Paint (vanaf versie 11.2306.30.0 op Windows 11) ondersteunt lagen. Dit is een belangrijke stap richting meer geavanceerde beeldbewerking. Lagen werken als transparante vellen met afzonderlijke elementen die je op elkaar stapelt. Elke laag kun je apart bewerken zonder de andere lagen te beïnvloeden. Dat biedt veel meer controle en flexibiliteit tijdens het creatieproces. We tonen dit met een voorbeeld.

We beginnen met een afbeelding van een meisje. Via Copilot / Achtergrond verwijderen halen we de achtergrond weg. Klik je vervolgens bovenaan op de knop Lagen, dan zie je dat de achtergrond is vervangen door het schaakbordpatroon.

Lagen: combineren

Achter het meisje willen we nu een nieuwe achtergrond plaatsen. Daarvoor klik je in bij Lagen op het plusteken, zodat er een tweede, transparante laag wordt toegevoegd. Klik op de miniatuur van deze nieuwe laag om die actief te maken. Vervolgens gebruik je de opdracht Bestand / Importeren naar canvas / Uit een bestand om een nieuwe afbeelding - de achtergrond - toe te voegen op deze tweede laag. Let op, als je vergeet eerst de juiste laag te selecteren vóór je importeert, wordt de laag met het meisje overschreven door de nieuwe afbeelding.

In Lagen kun je de laagvolgorde wijzigen door te slepen. Zorg ervoor dat de laag met het meisje boven de achtergrondlaag staat. Op die manier verschijnt het meisje op de voorgrond in een nieuwe omgeving. Wil je het meisje nog wat naar links of rechts verplaatsen? Druk dan op Ctrl+A om alles in de actieve laag te selecteren. Vervolgens verschijnt de verplaatsingshandgreep, waarmee je het onderwerp kunt verschuiven.

Lagen: manipuleren

Wanneer je met de rechtermuisknop op Lagen klikt, dan zie je zes mogelijkheden. Je kunt de laag verbergen. Dan verschijnt er in de rechterbovenhoek van de miniatuur een oogje dat doorstreept is. Als je op dit pictogram klikt, wordt deze verborgen laag opnieuw zichtbaar. Je kunt ook de opdracht Ctrl+H (met de H van hide) gebruiken om de geselecteerde laag te verbergen.

De opdracht Dubbele laag kies je als je een laag wilt dupliceren. De opdracht Samenvoegen naar beneden gebruik je wanneer je klaar bent, om alle laaginformatie te bundelen in één laag. Dat is vooral nuttig als je de afbeelding wilt opslaan in een formaat dat geen lagen ondersteunt. De opties Naar boven en Naar beneden gebruik je om lagen te verplaatsen. Persoonlijk slepen we de lagen liever in het deelvenster. En ten slotte is er de opdracht Laag verwijderen.

Lagen: tekst toevoegen

Je kunt ook tekst toevoegen op een aparte laag. Zorg er eerst voor dat je een nieuwe, lege laag aanmaakt via het plusteken in het lagenvenster voordat je het tekstgereedschap gebruikt. Zodra je met het tekstgereedschap op het canvas klikt, verschijnt er een extra werkbalk waarin je het lettertype, de lettergrootte en de stijl instelt. Via een schuifregelaar kies je een lettergrootte tussen 8 en 72 pt. Let wel: bij foto's blijkt zelfs 72 pt vaak te klein. Je kunt dit oplossen door handmatig een groter getal in te voeren in het veld voor lettergrootte.

In ons voorbeeld kozen we een lettergrootte van 800 pt. In de knoppenbalk bovenaan kun je zowel de tekstkleur als de achtergrondkleur van het tekstvak instellen. Klik op de bovenste grote kleurcirkel om de tekstkleur te kiezen via de kleurstalen of de kleurkiezer. Klik op de onderste kleurcirkel om een achtergrondkleur voor het tekstvak te selecteren. In de tekstwerkbalk moet je de optie Opvulling voor achtergrond activeren als je wilt dat de tekstachtergrondkleur zichtbaar moet zijn.

Paint is groot geworden

Kijk je naar de nieuwe mogelijkheden in Paint, dan kun je gerust zeggen dat het programma volwassen is geworden. Het is nog steeds even laagdrempelig als vroeger, maar inmiddels wel uitgerust met een AI-brein en een flink aantal nieuwe functies. Of je nu snel iets wilt knutselen of een slimme bewerking wilt uitvoeren met lagen en AI, Paint laat zien dat zelfs oude software prima meekan met de tijd. En het mooiste? Je hoeft niets te installeren of te betalen. Gewoon openen, klikken en creëren. Met of zonder AI-hulp, die keuze is aan jou!