Afbeeldingen omzetten, bestanden hernoemen, programma’s verwijderen: deze taken zijn op zich allemaal snel uit te voeren. Maar zodra je het meerdere keren moet herhalen, ben je beter af met een tool die zulke handelingen efficiënt in bulk afhandelt.

1. Bestanden hernoemen

Wanneer je meerdere bestanden tegelijkertijd wilt hernoemen, zijn de mogelijkheden van Verkenner helaas beperkt. Advanced Renamer (Windows, 64 bit) is niet de meest intuïtieve tool, maar biedt wel veel uitgebreidere opties. Het programma is gratis voor persoonlijk gebruik en er is ook een portable versie.

Eerst geef je aan welke bestanden je wilt hernoemen en daarna hoe je dit precies wilt doen. Je kunt bijvoorbeeld tekens verplaatsen, verwijderen, vervangen of toevoegen. Afhankelijk van je keuze verschijnt een aangepast dialoogvenster. Bij het toevoegen kun je bijvoorbeeld automatische nummering, specifieke metadata, tijdstempels en meer selecteren. Je kunt zelfs meerdere methoden combineren, maar realiseer je dat de volgorde van deze acties van belang kan zijn. Een voorbeeldvenster toont direct het beoogde resultaat. Mocht er toch een fout optreden, dan biedt de app een eenvoudige manier om wijzigingen ongedaan te maken.

Advanced Renamer is niet de eenvoudigste, maar zeker een van de beste hernoemtools.

2. Data kopiëren

Natuurlijk kun je bestanden rechtstreeks vanuit Verkenner kopiëren, maar voor snellere en meer geavanceerde kopieeroperaties is TeraCopy beter geschikt. Na installatie is TeraCopy ook beschikbaar in het contextmenu van Verkenner.

Nadat je de bron- en doellocaties hebt opgegeven (wat ook kan door bestanden te kopiëren met Ctrl+C en in de gewenste map te plakken met Ctrl+V), kun je de kopieeractie starten. Je hebt de mogelijkheid om de operatie op elk moment te pauzeren.

Na het kopiëren kunnen bron- en doelbestanden desgewenst worden geverifieerd om ervoor te zorgen dat geen enkele byte verloren is gegaan.

Je kunt ook specifiëren welke eigenschappen behouden moeten blijven tijdens het kopiëren, zoals tijdstempels, bestandsattributen, streams en ACL-attributen. Bovendien kun je instellen hoe TeraCopy moet reageren als bestandsnamen dreigen te worden overschreven tijdens het kopiëren. Desgewenst laat je de pc na afloop automatisch in slaap- of sluimerstand zetten.

Er zijn diverse opties waarmee je de bestandsoverdracht kunt bijsturen. 

3. Dubbele bestanden detecteren

Op moderne terabyteschijven is het verleidelijk om zonder veel overweging alle interessante (media)bestanden op te slaan, maar dit kan leiden tot een gebrek aan overzicht. AllDup (ook portable) kan helpen door dubbele bestanden te identificeren.

Je begint door bronlocaties aan te wijzen, hier aangeduid als bestemmingsmappen. Daarna kies je een zoekmethode om detectiecriteria vast te stellen. Standaard is de optie Vind dubbele bestanden op basis van hun eigenschappen geselecteerd, waarbij je specifieke eigenschappen kunt kiezen, zoals Naam, Extensie, Grootte, Aanmaakdatum, Attributen en verschillende metadata. Je kunt ook opties kiezen als Zoek vergelijkbare plaatjes en Zoek vergelijkbare muziekbestanden, en een minimaal overeenkomstpercentage instellen.

De gedetecteerde duplicaten worden standaard gegroepeerd en je hoeft maar een groep te openen om de bijbehorende bestanden te bekijken. Je kunt bestanden binnen deze groep selecteren volgens verschillende criteria en eventuele duplicaten verwijderen.

Houd er rekening mee dat Windows of bepaalde applicaties dezelfde (systeem)bestanden op meerdere locaties kunnen verwachten. Wees dus voorzichtig bij het verwijderen.

Bestanden (zoals afbeeldingen) die meerdere keren voorkomen worden netjes gegroepeerd.

4. Lege mappen verwijderen

Remove Empty Directories, afgekort als RED, is speciaal ontworpen om lege mappen op te sporen. Klik in de rechterzijbalk onder Releases op het versienummer waar Latest achter staat (er is zowel een gewoon installatiebestand als een portable versie).

Je kunt systeem- en verborgen mappen negeren, en je kunt mappen als leeg beschouwen wanneer ze alleen bestanden bevatten met bepaalde extensies (zoals .tmp of .bak). Je kunt zelfs mapnamen toevoegen aan een uitzonderingslijst. Daarnaast kun je instellen tot welke mapdiepte RED moet zoeken (standaard is dit -1, voor een onbeperkte scandiepte).

Na het uitvoeren van een scan geeft de tool een lijst weer van alle gevonden mappen. Op onze test-pc duurde het ongeveer één minuut om 80.000 mappen te controleren. Lege mappen worden in het rood weergegeven en kunnen eventueel worden verwijderd. We raden aan voorzichtig te zijn met verwijderen, omdat sommige, zelfs lege mappen noodzakelijk kunnen zijn. Standaard worden verwijderde mappen verplaatst naar de Windows-prullenbak, maar er is ook een simulatiemodus beschikbaar.

Er zijn meer lege mappen dan je zou vermoeden.

5. Toepassingen verwijderen

Met de overvloed aan gratis software die beschikbaar is op het internet, heb je waarschijnlijk ook een flink aantal programma’s geïnstalleerd die je uiteindelijk niet meer gebruikt. Het verwijderen van deze toepassingen kan weliswaar via de Instellingen van Windows of het Configuratiescherm, maar als je meerdere programma’s tegelijk wilt verwijderen, heb je een tool als IObit Uninstaller nodig. Deze tool kan programma’s vaak ook diepgaander verwijderen dan Windows.

We houden het hier bij de gratis versie. Je kunt simpelweg een vinkje plaatsen naast de programma’s die je wilt verwijderen, of je maakt handig gebruik van categorieën als Niet vaak gebruikt om je selecties te maken. Voor de tool begint met het verwijderen van de geselecteerde software, maakt deze eerst een systeemherstelpunt aan, zodat je indien nodig de verwijdering ongedaan kunt maken.

Verwijder meerdere programma’s grondig en in één keer.

6. Troep verwijderen

IObit Uninstaller maakt simultane de-installaties mogelijk, maar de gratis versie heeft enkele beperkingen en je kunt de notificaties van de tool als opdringerig ervaren. Een uitstekend opensource-alternatief is Bulk Crap Uninstaller, hoewel deze tool meer geschikt is voor gevorderde gebruikers (ondanks beweringen van de makers dat weinig technische kennis vereist is).

Bij de eerste keer opstarten verschijnt een installatiewizard waarbij je gerust de standaardinstellingen kunt accepteren. Daarna wordt een lijst weergegeven met alle geïnstalleerde programma’s. Deze kun je op diverse criteria, waaronder Gebruikers waardering, laten sorteren. Je krijgt hier zeer uitgebreide informatie en kleurcodes geven aan welk type de-installatie wordt aangeboden, bijvoorbeeld Geverifieerd certificaat of De-installer ontbreekt.

In de meeste gevallen kun je kiezen tussen een standaard de-installatie en een stille de-installatie. Bij de stille variant hoeft de gebruiker in principe niet in te grijpen. Net als bij IObit Uninstaller wordt ook hier eerst een systeemherstelpunt gemaakt en na de de-installatie kun je restanten zoals registersleutels laten zoeken en verwijderen. Lees ook deze handleiding voor meer informatie of bij problemen.

Bulk Crap Uninstaller mikt vooral op de meer gevorderde gebruiker.

7. Foto’s bewerken

Er zijn talloze fotobewerkers, maar de meeste laten je slechts één foto tegelijk bewerken. Dit is helemaal anders bij ImBatch. De tool is gratis voor persoonlijk gebruik en er is ook een portable versie.

Je begint logischerwijs met het toevoegen van alle gewenste foto’s en voegt dan een (eerste) taak toe. Je hebt de keuze uit negen rubrieken, zoals Kleuren, Effecten, Transformeren en Tags. Afhankelijk van je keuze krijg je de bijbehorende bewerkingen (taken genoemd) te zien, in totaal negentig. Zo vind je bij Effecten ongeveer twintig bewerkingen, zoals Auto Gelijkmaken Histogram, Sepia, Vervang Kleuren en Witbalans. Via Opslaan / Opslaan als kun je afbeeldingen ook naar andere formaten omzetten.

Alle toegevoegde bewerkingen verschijnen in een lijst. Via een eigenschappenvenster kun je elke tool verder instellen met parameters, schuifregelaars en keuzerondjes. Bij Ronde Hoeken bijvoorbeeld kun je de breedte en hoogte van de afrondingen instellen, evenals de kleur en transparantie van de achtergrondkleur van de hoeken.

Je ziet alle wijzigingen in realtime in het voorbeeldvenster. Ook handig is de Image Monitor. Alle bewerkingen uit een eerder opgeslagen lijst worden automatisch uitgevoerd op foto’s die je aan zo’n gemonitorde map toevoegt.

Stel alle bewerkingen haarfijn in en laat ze los op je fotoselectie.

8. Afbeeldingen downloaden

Je zoekt een aanzienlijke hoeveelheid afbeeldingen voor een bepaald document of project. Natuurlijk kun je online op zoek gaan en deze een voor een downloaden, maar voor snelle batchdownloads is Bulk Image Downloader (BID) bijna onmisbaar. Deze tool is zeer gebruiksvriendelijk. Je kiest een doelmap, kopieert de url van het online album of van een afbeeldingenzoekmachine zoals Google Foto’s of Pixabay (met meer dan 1 miljoen gratis en rechtenvrije HD-afbeeldingen). Zodra je op de scanknop drukt, haalt de tool de miniatuurafbeeldingen van die pagina op. Met één klik kun je al deze afbeeldingen downloaden en dat op een indrukwekkende snelheid.

Houd er wel rekening mee dat de gratis versie slechts tot honderd afbeeldingen in het verzamelvenster toelaat. Je kunt dus ofwel je zoekopdracht eerst verfijnen of de overbodige bestanden uit het verzamelvenster verwijderen totdat je er maximaal honderd hebt. Via Configuratie kun je enkele extra instellingen aanpassen.

Van honderd miniaturen de HD-foto’s downloaden in minder dan één minuut.

9. Video’s omzetten

Als je favoriete mediaspeler weigert bepaalde video’s correct af te spelen, is dit waarschijnlijk te wijten aan een niet-ondersteunde codec. Als je er niet in slaagt een andere codec in te stellen, moet je mogelijk die bestanden converteren. De opensource-tool Handbrake is een van de betere conversietools.

Om meerdere video’s tegelijk om te zetten, sleep je eerst de map met video’s naar het venster. Daarna plaats je de gewenste video’s in de wachtrij door te klikken op het pijlknopje bij Toevoegen aan wachtrij. Kies in het uitklapmenu achter Voorinstelling uit talloze conversieprofielen in rubrieken als General, Web en Devices. Je kunt ook de uitgebreide technische aspecten van een geselecteerd conversieprofiel aanpassen op de tabbladen Samenvatting, Afmetingen, Filters, Video, Audio, Ondertiteling en Hoofdstukken.

Extra opties configureer je via Hulpmiddelen / Voorkeuren, zoals de standaardlocatie voor uitvoerbestanden. Klik op Voorbeeld voor een live voorbeeldweergave. Als alles er goed uitziet, klik dan op Wachtrij starten.

Handbrake biedt talloze conversie-opties (voor de wat gevorderde gebruiker).

10. Audio taggen

Je hebt een aanzienlijke verzameling audiobestanden, maar helaas is deze niet erg georganiseerd. Bestandsnamen zijn onvolledig en veel nummers missen degelijke tags, wat doelgericht afspelen bemoeilijkt. Gelukkig kun je hiervoor TagScanner gebruiken. Deze tool kan met diverse audioformaten en -tags werken.

Om meerdere geïmporteerde bestanden tegelijkertijd opnieuw te taggen, kun je ze selecteren en alleen de gewenste tags aanpassen. Een nog efficiëntere manier is via het tabblad Genereren. Hier vind je drie opties: Importeer TAGs uit tekstbestand, Vullen en opmaken van TAG uit andere velden en Genereer tag van bestandsnaam. Als je bestandsnamen goed zijn georganiseerd, kun je met deze laatste optie ook de audiotags verbeteren. De omgekeerde aanpak is trouwens ook mogelijk, via het tabblad Hernoemen. Er zijn dus best veel mogelijkheden en die ontdek je onder meer via deze handleiding.

Tagscanner is een van de veelzijdigste gratis audiotaggers.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.