Laat de gedachte over een mogelijke inbraak je niet los zodra je je huis of kantoor verlaat? Een dure alarminstallatie is een oplossing, maar – zeer betaalbare – videobewaking is een prima alternatief. We laten zien hoe je met een tool als iSpy zelfs diverse usb- of ip-camera’s tegelijk beheert en van op afstand verschillende locaties monitort.

De goedkoopste cameraatjes zijn natuurlijk webcams die je via een usb-kabel op je pc aansluit. Iets duurder zijn netwerk- of ip-camera’s die je ‘autonoom’ en al dan niet draadloos aan je thuisnetwerk hangt. Sommige modellen zijn van het zogenoemde pzt-type. Dat staat voor pan-zoom-tilt en betekent dat je die camera’s softwarematig over hun X- of Y-as kunt laten bewegen en kunt laten in- en uitzoomen. Voor deze workshop maakt het eigenlijk niet zoveel uit over welk(e) type(s) camera je precies beschikt. Wij gaan aan de slag met drie verschillende modellen: een simpele, al wat oudere usb-camera (Microsoft LifeCam vx-100) en twee recente ip-camera’s (elk circa € 80): de D-Link Wireless N Home Network Camera DCS-930L en de Sitecom Wireless Internet Security Camera 150N WL-405. Beide apparaten voorzien weliswaar in een functie voor bewegingsdetectie en kunnen snapshots automatisch doormailen of naar een ftp-server versturen, via Mydlink kun je met de DCS-930L zelfs live beelden bekijken vanaf een smartphone (via Mydlink), maar in de workshop gaan we grotendeels aan dergelijke cameraspecifieke opties voorbij. Immers, we gaan er hier bewust van uit dat je over een of meer camera’s beschikt die deze mogelijkheden niet bieden. Ook in dat geval kun je die namelijk nog prima inzetten als bewakingscamera, weliswaar met wat externe hulp.

Wij gebruiken in deze workshop de gratis iSpy, die wij het beste vinden. Alternatieven zijn Yawcam (www.yawcam.com), WheresJames Webcam Publisher (www.wheresjames.com) en HSSVSS (www.hssvss.com).

Stap 1: ip-camera installeren

Elke ip-camera laat zich net op een iets andere manier installeren. De boodschap luidt dan ook: lees eerst goed de installatie-instructies. In de meeste gevallen komt het erop neer dat je – althans in eerste instantie – de camera met behulp van een netwerkkabel, al dan niet via een switch, met je router verbindt en vervolgens een setupwizard opstart. Die detecteert normaliter automatisch de aangesloten camera en deelt je mee wat het ip-adres is, gesteld dat je router die via dhcp toewijst. Is dat niet het geval, dan dien je zelf een ‘compatibel’ ip-adres in te vullen, evenals het subnetmasker en het interne ip-adres van je router (gateway). Ondersteunt de camera wifi en wil je inderdaad draadloos werken, dan hoef je dat in principe maar aan te geven, het juiste wlan aan te duiden en indien nodig het bijhorende wachtwoord in te vullen.

Heb je alles correct ingevuld, dan laat de camera zich al meteen benaderen via je webbrowser. Je moet die dan uiteraard wel afstemmen op het ip-adres van je camera. Het is niet uitgesloten dat bij je camera ook eigen beheersoftware zit, van waaruit je de nodige instellingen kunt aanpassen.

Stap 2: iSpy installeren

De systeemvereisten voor iSpy zijn best laagdrempelig: Windows XP of hoger (32- of 64-bits), 1GHz+-processor en een breedbandverbinding voor afstandscontrole. Je vindt de opensourcetool op www.ispyconnect.com. Het programma is gratis, wat niet wegneemt dat een betalend account enkele handige extra’s biedt (zie ook stap 8). De installatie is rechttoe rechtaan. Zo nodig haalt de installatiewizard nog Microsoft .NET Framework 3.5 op, evenals de Windows Media 9 VCM-codec - hoewel je naderhand via Instellingen, Codec een alternatieve codec kunt selecteren. Blijkt de interface Engelstalig, selecteer in het hoofdvenster van iSpy dan Settings, Options en kies Nederlands in de rubriek Language. Foutloos is het Nederlands geenszins…

Stap 3: camera(‘s) toevoegen

Het komt er nu natuurlijk op aan je aangesloten camera(‘s) onder de hoede van iSpy te brengen. Voor een usb-camera zal dat geen probleem zijn. Klik op Toevoegen, Lokale camera. De camera zal nu in het uitklapmenu staan. Zodra je met OK bevestigt, kom je automatisch terecht in een instellingenvenster – daarover meer in de volgende stap.

Een ip-camera toevoegen kan iets lastiger zijn. Ook hier klik je op Toevoegen, waarna je (in de meeste gevallen) IP camera selecteert. Op het tabblad MPJEG URL wordt je gevraagd het juiste adres voor de videostream van je camera in te vullen. Niet zo voor de hand liggend, want veel hangt af van het merk, model en type. Op www.ispyconnect.com/sources.aspx#wizard tracht een wizard je door de juiste procedure te gidsen. Het komt er eigenlijk op neer dat je hier het ip-adres van je camera invult. Zie hiervoor stap 1 of bekijk je netwerk desnoods even met de gratis tool Angry IP-Scanner (www.angryip.org) om het juiste ip-adres te vinden; je antivirustool trekt dan wellicht aan de bel, maar maak je niet ongerust. Selecteer vervolgens de producent van je webcam. Als het goed is, verschijnt bij STEP 3 de juiste url. Toch niet? Dan zit er, voor gevorderde gebruikers, weinig anders op dan te proberen de url te achterhalen met een tool als Fiddler (www.fiddler2.com/fiddler2 ) of Wireshark (www.wireshark.org) . Je kunt natuurlijk ook aankloppen bij het iSpy-forum (www.ispyconnect.com/yaf/forum.aspx) of bij de supportdienst van je cameraproducent.

Stap 4: basisopties & layout

Je belandt nu in het instellingenvenster van de toegevoegde camera – dat venster open je trouwens op elk moment weer door op de camerapreview te rechtsklikken en Bewerken te kiezen. Op het tabblad Camera kun je nu onder meer een duidelijke naam aan je camera geven en aangeven of het beeld geroteerd moet worden. Dat is handig als je de camera bijvoorbeeld omgekeerd aan het plafond hebt bevestigd. Je kunt hier verder ook de framerate instellen. Sluit af met Opslaan. Heb je verschillende camera’s in je woning of kantoor hangen, dan kan het handig zijn een plattegrond als achtergrond te gebruiken. Dat doe je met Toevoegen, Plattegrond, waarna je een geschikt plaatje (jpg) ophaalt. Vervolgens positioneer je de camerapreviews netjes boven deze plattegrond.

Stap 5: bewegingsdetectie instellen

Je hebt het vast al gemerkt: wanneer een toegevoegde camera bewegende beelden registreert, verkleurt de rand van de preview en verschijnt er een rood bolletje. Dat wijst erop dat iSpy de beelden opneemt. Je merkt tevens op dat de fps-waarde (frames per second) gedurende die opname sterk verhoogt voor een betere opname. Om deze beelden te bekijken, klik je in het contextmenu van de preview op Bestanden weergeven. Je krijgt dan zowel videobeelden te zien als een reeks afzonderlijke plaatjes (in de submap \thumbs).

Wil je deze bewegingsdetectie niet langer geactiveerd zien, dan schakel je de camera tijdelijk uit via Schakel uit in het contextmenu of sleutel je aan de instelling van de bewegingsdetectie zelf. Dat doe je vanuit het instellingenvenster van die camera, logischerwijze op het tabblad Bewegings detectie. Laat de optie Gebruik detector op Twee frames staan of kies Geen instellen om de detectie uit te schakelen. Niet onbelangrijk: via de schuifbalk stel je de gevoeligheid in – hoe meer naar rechts, hoe sneller iSpy ‘iets’ als beweging zal interpreteren. Heel nuttig is ook de functie Detectiezones. Hier kun je namelijk met de muis een of meer rechthoeken over het beeld tekenen: iSpy zal dan alleen beweging detecteren als die binnen een van die rechthoeken plaatsvindt. Op het tabblad Opnemen bepaal je dan of de camera effectief opnames moet maken bij bewegingsdetectie en hoelang dat precies moet gebeuren. Leg telkens je instellingen vast met Opslaan. Goed om weten: op www.ispyconnect.com/userguide.aspx kun je terecht voor een gedetailleerde (Engelstalige) gebruikersgids.

Stap 6: timer instellen

We kunnen ons best voorstellen dat je de bewegingsdetectie niet altijd ingeschakeld wilt hebben, bijvoorbeeld niet op momenten dat je zelf in die ruimte aanwezig bent. Telkens in- en uitschakelen is uiteraard ook niet erg comfortabel. Gelukkig biedt het tabblad Planning in het instellingenvenster uitkomst. Plaats een vinkje bij Tijdschema Camera en bij Tijdschema actief. Selecteer de gewenste dag(en) en vul een start- en stoptijd in. Plaats zeker ook een vinkje bij Opnemen op Detect. Stel je wilt beweging alleen laten detecteren van vrijdagavond 20 uur tot maandagmorgen 8 uur. Dan vul je als starttijd vrijdag 20 uur in – zonder stoptijd. Voeg deze timing toe. Creëer vervolgens een tweede timing, deze keer met als stoptijd maandag 8 uur (zonder starttijd). Bevestig met Opslaan. Vervolgens open je het contextmenu van de camerapreview en kies je Tijdschema toepassen. Het beeld wordt geheel grijs zolang het schema niet actief is.

Stap 7: online bekijken

Zo’n multicamerabeveiligingssysteem is best nuttig, maar het blijft wat onhandig als je de beelden altijd lokaal moet bekijken. Geen nood, ook daarin komt iSpy je tegemoet. Op het tabblad FTP kun je aangeven dat je plaatjes die tijdens de bewegingsdetectie werden genomen automatisch naar een ftp-server moeten worden doorgestuurd; dat kan bijvoorbeeld je webruimte bij je internetprovider zijn. Het volstaat een vinkje te plaatsen bij FTP ingeschakeld en de nodige gegevens in te vullen (serveradres, gebruikersnaam en wachtwoord, bestandsnaam en –locatie). Vink in dit geval ook de optie Bewegingsdetectie aan. Eventueel stel je zelf een uploadinterval voor de plaatjes in.

Stap 8: account-met-extra’s

Het kan echter nog eleganter, maar deze extra’s vergen wel een betaald account: circa € 42 voor een jaar voor één computer. Je kunt met een gratis testaccount aan de slag, maar je krijgt de beelden van  je camera op de iSpy-site in dat geval alleen te zien als je je aanmeldt vanaf je lokale netwerk. Wil je dat uitproberen, klik dan bovenaan op Webinstellingen en kies Maak een free account. Om ook live beelden te kunnen zien, moet je de ingebouwde webserver wel eerst configureren. Als je router upnp ondersteunt, hoef je dat eigenlijk alleen maar aan te geven. Is dat niet het geval, dan zul je zelf voor de nodige portforwarding moeten zorgen (de link Configureer je router handmatig geeft je extra feedback). Heb je alles voor elkaar, kies dan Opslaan. Je belandt nu op www.ispyconnect.com/watch.aspx, waar je via het tabblad Content View ook live beelden kunt bekijken. Dat kan overigens ook met een smartphone (met html5-ondersteuning): in dat geval stem je de browser af op www.ispyconnect.com/mobile − althans voor betalende abonnees. Die kunnen de camerabeelden bovendien in hun eigen site inbedden of laten uploaden naar YouTube.

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.