ID.nl logo
Tweestapsverificatie met Aegis Authenticator
© Reshift Digital
Huis

Tweestapsverificatie met Aegis Authenticator

Het wordt steeds belangrijker om je accounts op internet goed te beschermen met een tweestapsverificatie. Maar er zijn wel wat valkuilen waar je rekening mee moet houden. Aegis Authenticator is een heel praktische app om toegangscodes mee te genereren. We laten zien hoe je de app gebruikt én hoe je er veilig mee om kunt gaan.

Meldingen over gelekte wachtwoorden door bijvoorbeeld datelekken zijn aan de orde van de dag. De ouderwetse combinatie van een gebruikersnaam en wachtwoord is duidelijk niet meer toereikend. Gelukkig kun je veel accounts beveiligen met tweestapsverificatie. Bekende voorbeelden zijn Google, GitHub, Dropbox, Facebook en Instagram, maar dat lijstje is ondertussen veel langer. Kenmerkend bij tweestapsverificatie is dat iets wat je weet (je wachtwoord) wordt gecombineerd met iets wat je hebt als tweede factor (bijvoorbeeld je smartphone). Er is dus fysiek toegang tot je telefoon nodig om te kunnen inloggen. Praktisch betekent het dat je een toegangscode invult die je via sms of een app ontvangt. Vaak wordt Google Authenticator gebruikt, maar die heeft de nodige beperkingen. Daarom kiezen we bij deze workshop voor Aegis Authenticator. We laten zien hoe je deze tool ten volle benut!

1 Installatie

Als je tweestapsverificatie gaat gebruiken op basis van een app die toegangscodes genereert, wordt meestal Google Authenticator aanbevolen. Die app heeft alleen een paar nadelen, waarvan enkele in deze workshop aan bod komen. Omdat voor tweestapsverificatie meestal het TOTP-algoritme (Time-based One-Time Password) wordt gebruikt, kun je naast Google Authenticator ook een hele reeks andere apps gebruiken. Bekende voorbeelden zijn Authy en Microsoft Authenticator. Hier kiezen we voor Aegis Authenticator. Deze app is gratis, opensource en geeft je meer opties dan Google Authenticator. Bovendien is de app erg gebruiksvriendelijk. Je kunt Aegis Authenticator gratis installeren via de Google Play Store. Er is (nog) geen versie voor iPhone of iPad.

2 Toegang beveiligen

Als je Aegis Authenticator de eerste keer opstart, wordt gevraagd of je de toegang tot de gegevens wilt beveiligen en op welke manier. 

Het komt erop neer dat je de sleutels (optioneel) extra veilig kunt bewaren op je toestel door ze te versleutelen. Als je daarvoor kiest, wordt bij het starten van de app om een wachtwoord of vingerafdruk gevraagd. Daarmee kun je de gegevens weer leesbaar maken en de toegangscodes genereren. Dit is het grootste nadeel: er is steeds deze extra stap nodig. 

Je hoeft deze extra beveiliging niet te gebruiken. Dan werkt de app hetzelfde als Google Authenticator: na het starten krijg je direct je toegangscodes te zien. In die situatie raden we je wel aan om een goede algemene schermbeveiliging in te stellen en de telefoon nooit onbeheerd achter te laten.

©CIDimport

3 Toegangscodes toevoegen

Een enkele keer is het gebruik van tweestapsverificatie verplicht, maar meestal is het een keuze. De tweestapsverificatie kun je via de accountinstellingen van de bewuste website of dienst activeren. Vooral als het om gevoelige of waardevolle gegevens gaat raden we je aan dat te doen. Als je de verificatie aanzet wordt als eerste een unieke geheime sleutel aangemaakt die je in Aegis Authenticator overneemt. Dat doe je door het overtikken van de sleutel of het scannen van de QR-code met de camera. Op basis van die sleutel en de actuele tijd laat de app vervolgens steeds de toegangscode van zes cijfers zien, ook wel een token genoemd. Die code moet je na het inloggen met je gebruikersnaam en wachtwoord invoeren als extra stap. Daar heb je niet veel tijd voor: elke dertig seconden wordt een nieuwe toegangscode gemaakt. Accounts die je toevoegt, kun je eventueel in een groep indelen. Daar kun je dan later in het overzicht met toegangscodes op filteren. Dat is handig als je erg veel toegangscodes hebt. Wil je een item naderhand bewerken, houd het dan lang ingedrukt en tik op het penceeltje. Ook kun je zo de QR-code nog eens zichtbaar maken om de sleutel met een ander toestel te delen, zodat je ook daarmee als een soort back-up geldige toegangscodes kunt genereren.

4 Extra instellingen

©CIDimport

Aegis Authenticator geeft je via het menu extra instellingen om de app nog veiliger te maken. Zo kun je met de optie Schermbeveiliging voorkomen dat een screenshot van het scherm wordt gemaakt. 

We raden je aan dit te activeren. In het verleden is dit wel eens als achterdeurtje gebruikt om toegangscodes van Google Authenticator te ontfutselen. Verder kun je er met Aantikken om te laten zien voor kiezen dat toegangscodes pas worden getoond als je erop tikt. Handig als je op een plek zit waar anderen mee kunnen kijken. 

Via de instellingen kun je verder ook bijvoorbeeld het uiterlijk aanpassen, zoals een bepaald thema of compactere weergave. Ook vind je opties voor importeren en exporteren die we in het volgende punt behandelen.

5 Back-up maken

Bij Google Authenticator zijn alle sleutels veilig opgeborgen op je smartphone. Je kunt ze inmiddels wel handmatig overzetten naar een tweede toestel via een QR-code. Alleen is dat (heel) lastig als je de smartphone bent verloren. Met Aegis Authenticator kun je in één handeling alle sleutels exporteren naar een bestand, dat je later op een ander toestel kunt importeren. Voor het maken van de back-up open je de instellingen en kies je onder Hulpmiddelen de optie Exporteren. Accepteer het standaardformaat. Je kunt het op het toestel zelf opslaan of via de optie Delen op een andere manier uitwisselen. Als je de optie Versleutel de kluis hebt aangevinkt, wordt vervolgens om een wachtwoord gevraagd. Dat heb je later weer nodig bij het importeren. Bewaar het wachtwoord het liefst apart van het back-upbestand. Wil je de gegevens terugzetten naar een vers geïnstalleerde app? Kies dan via de instellingen voor Importeren vanuit een bestand. Selecteer Aegis Authenticator als formaat en blader naar het bestand. Geef hierna het wachtwoord op. Vink aan welke items je wil importeren en bevestig. Nu heb je al je sleutels weer terug en kun je toegangscodes voor de bewuste websites en diensten gaan genereren.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.