Spotify is een van die apps die je op je Chromebook kunt ‘installeren’ als Progressive Web App ofwel PWA. En daarna blijkt dat een app die eigenlijk gewoon bijna gelijkwaardig is aan bijvoorbeeld de Android-evenknie. Spotify op Chromebook als PWA werkt als volgt.

Een Progressive Web App ofwel PWA is feitelijk een setje webdata dat wordt gedownload en in een daarvoor bedoelde map bij elkaar wordt bewaard. Een beetje een lokale kopie van een webpagina dus. Voordeel daarvan is, dat deze dus ook te ‘bezoeken’ is als je Chromebook (of Chrome browser) eens een keertje niet met internet verbonden is. Kun je toch de normaliter in de browser draaiende app onderweg gebruiken. 

De eerstvolgende keer worden dan eventueel gemaakte of gewijzigde documenten gesynchroniseerd. Dat maakt het bijvoorbeeld mogelijk om Google Docs op je Chromebook net als lokaal geïnstalleerde software te gebruiken. Sterker nog: dat idee vormde de basis en het bestaansrecht van de hele Chromebook. Jammer genoeg zijn er wat ons betreft nog altijd veel te weinig PWA’s. Maar er zijn er genoeg om je mee te vermaken.

Lees ook: Ken je deze 10 Spotify-trucs al?

Webspeler van Spotify werkt overal

Letterlijk vermaken in het geval van Spotify, de welbekende muziekdienst die streaming audio aanbiedt. Zoals je wellicht weet, heeft Spotify een prima webspeler voor je klaar staan, die werkt in iedere zichzelf respecterende browser. Zo kun je op bijvoorbeeld de computer van je werk toch naar je eigen muziek luisteren door naar https://open.spotify.com te gaan met je browser. 

Vervolgens kun je – als je een account hebt bij Spotify – klikken op Inloggen rechtsboven in beeld. Geen account? Dan blijft het bij gratis luisteren met beperkte mogelijkheden en geluidskwaliteits-opties. In dit artikel gaan we uit van een betaald abonnement om alle features te kunnen laten zien.

©PXimport

Spotify als PWA installeren

Om te beginnen gaan we Spotify als PWA installeren. Daarvoor is het zaak even goed te kijken naar de knopjes die achteraan de adresbalk zijn te zien. Breng als eerste een bezoekje met de Chrome browser aan de genoemde webpagina. Je ziet daar direct links van de deelknop nu een nieuw knopje staan, in de vorm van een gestileerde laptop met een naar beneden gerichte pijl. Klik daarop en in het dan geopende dialoogvenster op de knop Installeren. 

Wacht even, en je ziet nu een ‘programmavenster’ met Spotify verschijnen. Eigenlijk is dat een vermomd browservenster zonder alle omliggende browser-specifieke knoppen en bedieningselementen. Veel belangrijker: Spotify is nu lokaal als ‘app’ beschikbaar. Terug te vinden in gewoon het standaardoverzicht van al je geïnstalleerde apps.

©PXimport

Om dat te zien tik je op het cirkeltje helemaal links op het dock (ofwel de Plank in Google-jargon). In het geopende paneel zie je Spotify al helemaal bovenaan staan, met een blauw balletje erbij ten teken dat ’t een nieuwe app is. Ook staat het voortaan tussen alle andere apps.

Sinds een tijdje is het app-paneel trouwens veranderd en krijg je dat direct te zien na een klik op de cirkelknop. Tipje tussendoor: Om apps op bijvoorbeeld naam te sorteren – wel zo makkelijk voor het overzicht – Alt-klik (equivalent van de rechter muisknop in Chrome OS) je ergens tussen de apps en klik je op Naam in het geopende dialoogvenster. Spotify vind je dan voortaan terug bij – jawel – de S. 

Je kunt Spotify ook naar de Plank slepen voor extra snelle toegang, als je daar behoefte aan hebt. Dat slepen kan alleen vanuit het gesorteerde overzicht en niet vanuit het balkje met nieuw geïnstalleerde apps en dergelijke.

©PXimport

Opties en werking

Welke weg je ook kiest, Spotify is vanaf nu sneller te starten dan ooit op je Chromebook. Is de PWA eenmaal gestart, log dan in bij je account met de daarvoor bestemde knop. Laat in het inlogpaneel de optie Mij onthouden aan staan als je niet elke keer opnieuw wilt inloggen en klik op de knop Inloggen. Hop: daar zijn al je afspeellijsten en andere zaken die je ooit onder je account hebt ingesteld. 

Het werkt vanzelfsprekend ’t zelfde als in de mobiele app. Linksboven vind je onder meer de zoekknop met daaronder de muziekcategorieën enzovoort. Kies een album of afspeellijst en een track; met de bedieningsknoppen onderaan kun je pauzeren, skippen of een track terug springen. Ook kun je hier naadloos in elkaar overlopen activeren. Weinig nieuws onder de zon voor doorgewinterde gebruikers van de muziekdienst.

Werp trouwens zeker ook even een blik op de Instellingen, deze optie vind je door op je gebruikersnaam rechtsboven in beeld te klikken. In tegenstelling tot de ‘echte’ Spotify-app zie je hier slechts de mogelijkheid om de taal te wijzigen. Dat is goed om te onthouden, zaken als kwaliteit en opslag zijn hier niet te beheren.

©PXimport

Beperkingen zijn er ook

Daarmee komen we op de enige tekortkoming van Spotify als PWA: je kunt geen afspeellijst downloaden en lokaal bewaren om af te spelen zonder internetverbinding. Wil je dat per se wél, dan moet je Spotify (ook) vanuit Google Play installeren. Daarmee haal je de Android-app in huis. Heb je die eenmaal gedownload, dan krijg je veel meer opties tot je beschikking. 

Log daar maar eens in met je Premium-account en klik vervolgens op het instellingentandwiel rechtsboven. Je kunt nu onder meer de geluidskwaliteit finetunen. Ook het downloaden van afspeellijsten en albums is weer mogelijk. Logisch, want het is de reguliere Android-app met dezelfde mogelijkheden als op een smartphone of tablet. Waarbij je wel in het achterhoofd moet houden dat de opslagruimte van veel Chromebooks niet bijzonder groot is. 

Om die niet vol te laten lopen, kun je daarom beter de PWA gebruiken. Een Chromebook is immers sowieso primair bedoeld voor online-gebruik, daar ga je ook niet in de trein mee naar muziek zitten luisteren.

©PXimport

Ga je toch met de Android-app aan de slag, en heb je ineens wel heel erg weinig vrije opslagruimte? Klik dan zeker even op het instellingen-tandwiel en scroll naar beneden tot het kopje Opslag. Klik op Alle downloads verwijderen om ooit gedownloade en wellicht inmiddels vergeten muziekbestanden te verwijderen. Ook eens klikken op Cache verwijderen kan ademruimte creëren. 

Heb je een Chromebook met een beduidend grotere opslagcapaciteit (ze bestaan!), dan kun je de Android-app met een wat geruster hart gebruiken, vanzelfsprekend. Maar de elegantie van Spotify als PWA is eigenlijk zo gek nog niet!

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.