Na het succes van Skyrim komt ook Capcom met een game waarin spelers als drakendoder ten strijde trekken. Maar kan deze Capcom-titel zich ook werkelijk meten met het succesverhaal van Bethesda?

Dragon's Dogma begint wanneer een draak het kleine vissersplaatsje Cassardis aanvalt, waar de hoofdpersoon van het verhaal een rustig leven leidt. Na een kort gevecht, steelt de draak het hart van de hoofdpersoon en vertelt dat hij/zij een uitverkorene is. En dat blijkt ook wel wanneer de dodelijke wond plotseling geneest en de hoofdpersoon wakker wordt als één van de legendarische 'Arisen'. Natuurlijk zit er dan maar één ding op, en dat is de draak opzoeken zodat deze Arisen zijn hart terug kan krijgen.

Meer Monster Hunter

Dit verhaal zou het begin kunnen zijn van iets moois. Een epische vertelling die de speler meesleept in een magische wereld, gevuld met indrukwekkende vijanden, vechtlustige helden, intriges en romantiek. Maar helaas, Capcom stelt op dit terrein ernstig teleur.

Veel meer dan wat hierboven is samengevat, zult u aan verhaal namelijk niet aantreffen. Wat dat betreft kunnen we Dragon's Dogma misschien beter vergelijken met Monster Hunter (ook van Capcom) dan met Skyrim. De gevechten spelen een centrale rol en niet het vertellen van een verhaal. Gelukkig stellen de gevechten in Dragon's Dogma alles behalve teleur.

Er zijn in totaal negen klassen (vocations) beschikbaar in de game: drie basis klassen (fighter, mage en strider), drie geavanceerde klassen (warrior, sorcerer en ranger) en drie hybride klassen (assassin, magick archer en mystic knight). Het is mogelijk om tussen de verschillende klassen te wisselen. Nadat een klasse voor het eerst is vrijgekocht, blijft deze kosteloos beschikbaar.

Realisme

De verschillende vocations vragen om unieke strategieën in de gevechten. En omdat wisselen zo gemakkelijk gaat, kunt u als speler echt uitzoeken wat het beste bij u past. In gevechten met grote monsters is het bijvoorbeeld mogelijk om op een vijand te klimmen, om zo een zwakke plek te raken of te voorkomen dat het monster wegvliegt. Dit geeft een gevoel van vrijheid en ook een zekere mate van realisme, want wat heeft het eigenlijk voor zin om een draak eens lekker hard tegen zijn schenen te schoppen? Dan is het toch beter om het wat hogerop te zoeken.

©PXimport

De gevechten met draken blijven indrukwekkend gedurende de hele game.

In Dragon's Dogma gaat uw personage in level omhoog en dit heeft invloed op basiseigenschappen zoals 'hit points'. Daarnaast gaan ook de vocations in level omhoog, tot maximaal level 9. Het is ook mogelijk om nieuwe vaardigheden te kopen voor een vocation, in ruil voor 'discipline points' die verdiend worden tijdens de gevechten.

Pawns

Dragon's Dogma is niet online voor meerdere gamers te spelen, en dat is jammer. Er is wel een ander element aan het spel toegevoegd dat gelukkig voor enige interactie met andere spelers zorgt. Naast de hoofdpersoon creëert u namelijk ook een Pawn, die de Arisen helpt tijdens de quest op zoek naar de draak en zijn gestolen hart.

Via een Riftstone kunnen vervolgens nog twee andere Pawns worden toegevoegd aan de groep. Deze Pawns zijn gemaakt door andere spelers van de game, en ze hebben kennis van alle quests en monsters die ze eerder met die andere speler hebben gezien. Andere spelers kunnen op hun beurt ook uw Pawn meenemen op avontuur, waardoor hij allerlei nieuwe kennis kan verwerven over de spelwereld.

©PXimport

U kunt uw personage tot in de kleinste details aanpassen.

Dragon's Dogma ziet er mooi uit, vooral de monsters zijn erg indrukwekkend. Een leuke toevoeging is dat er 's nachts en in donkere grotten een lantaarn nodig is om ook maar een hand voor ogen te zien. Helemaal vlekkeloos is de presentatie niet. Zo steken de textures van kleding en personages vaak lelijk door elkaar heen, en dat is jammer. Gelukkig doen deze details maar weinig afbreuk aan het spectaculaire totaalbeeld van het spel.

Conclusie

De gevechten in Dragon's Dogma zijn dynamisch en voelen episch aan dankzij de grote vijanden. De vele mogelijkheden om een personage te ontwikkelen, zorgen ervoor dat er voor elk wat wils tussen zit. Als u een action adventure-game zoekt die de nadruk legt op de gevechten, dan is Dragon's Dogma absoluut een must. U moet het daarbij overigens niet erg vinden dat het plot wat minder goed uit de verf komt.

Dragon's Dogma

Prijs € 59,99

Taal Engels gesproken

Platform PlayStation 3, pc

Ontwikkelaar Capcom

Uitgever Capcom

PEGI 18+

Genre Action adventure

Releasedatum 25 mei 2012

Oordeel 8/10

Pluspunten

Goed gevechtssysteem

Spectaculaire vijanden

Uitwisselen van Pawns

Draken

Minpunten

Mager plot

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.